Op zaterdag en zondag 11 en 12 oktober stond het tornooi van Drive gepland. Er werd veel volk verwacht, er werd immers 20 euro per gewonnen wedstrijd gegeven, het moment om eens uit te blinken. Ik speelde er enkel, dubbel met Matthias Raepsaet en gemengd met Kim, waar we als 1ste reekshoofd stonden.

Op zaterdagmiddag mocht ik aanvangen in het heren enkel, alweer tegen Gert Piqueur. Op het tornooi van Latem wist ik hier nog vlot van te winnen, dus het was zeker mogelijk. In de eerste set moest ik duidelijk wat wennen aan het enkel-veld (alleen de enkel lijnen waren aanwezig), ik kon niet echt mijn ritme vinden en verloor de set nipt met 18-21. In de tweede set ging het al een stuk beter en kon ik sneller in de aanval gaan. Ik wist vrij vlot de set te winnen met 21-12. Ook de derde kwam ik snel op een kleine voorsprong die ik goed kon uitbouwen. Ik won de set met 21-10.
In mijn tweede partij moest ik het opnemen tegen 2de reekshoofd Michiel Polfliet. In de eerste set kwam ik direct op een mooie voosprong van 5 punten. Toch kon ik deze niet lang behouden en stond snel op een achterstand. Door het snelle en aanvallende spel van Michiel wist ik weinig te doen. Ik verloor de set met 15-21. In de tweede set was het ongeveer hetzelfde, ik probeerde zo aanvallend mogelijk te spelen maar kwam niet onder de druk vandaan. Ik verloor de tweede set met 13-21.

Later op avond mochten we starten aan onze dubbel. Matthias en ik moesten het opnemen tegen Gert Piqueur en Bart Roels. In de eerste set speelden we goed en maakten weinig fouten, we wonnen de set met 21-16. In de tweede set lieten we het initiatief meer aan de anderen en kwamen zo te snel in verdediging en maakten het ons eigen te moeilijk. Toch konden we de set nipt winnen met 21-19.
In de volgende partij moesten we het dan opnemen tegen eerste reekshoofd Joeri Robin en Geert Gabriël. In de eerste set merkten we al snel dat we het niet gemakkelijk zouden hebben. We speelden terug goed samen, maar hadden het moeilijk om punten te maken. We verloren de set met 16-21. In de tweede set konden we iets meer aanvallender spelen en toch goed punten pakken. We wonnen de set met 21-16. In de derde set bleef het spannend, we draaiden op een 9-11 achterstand maar konden direct de score terug gelijk trekken. Daarna konden we bijblijven maar niet echt een voorsprong nemen, we probeerden iets te forceren en maakten daardoor te snel foutjes waardoor we de set verloren met 16-21.

Op zondag stond dan het gemengd op het programma. In de eerste ronden namen Kim en ik het terug op tegen Gert Piqueur en Joke D’Hont. In de eerste set kwamen we langzaam aan de start, toch konden we gemakkelijk punten scoren en wonnen de set met 21-12. In de tweede set kregen we het iets moeilijker maar wisten toch terug een voosprong te nemen, we wonnen de set met 21-17.
In de tweede wedstrijd moesten we het opnemen tegen Jonas Maes en Charlot Philips. In het verleden hebben we al heel wat wedstrijden tegen elkaar gespeeld en hadden we nog nooit verloren, het was dus zaak om dit opnieuw te doen. In de eerste set konden we genoeg aanvallend spel brengen om een voorsprong in handen te nemen. We wonnen de set met 21-15. In de tweede set kregen we het terug iets moeilijker, we maakten enkele foutjes maar bleven gelijk qua score. Op het einde werd het nog even spannend maar wonnen we de set toch met 23-21.
In de finale moesten we het dan opnemen tegen mijn dubbelpartner Matthias Raepsaet en Justine Vercruysse. Hier was duidelijk dat we geen gemakkelijke partij zouden krijgen. In de eerste set kwamen we al snel op een 1-6 achterstand, toch kwamen we goed terug en kwamen we goed in de wedstrijd te zitten. We verloren echter toch de eerste set met 16-21. In de tweede was het aanvankelijk terug spannend, toch konden we een kleine voorsprong nemen en deze langzaam uitbouwen. We wonnen vrij gemakkelijk de tweede set met 21-12. In de derde set droop de spanning er van af. Geen van beiden kwamen meer dan 3 punten los. Jammer genoeg moesten we de set net laten schieten met 19-21.

Op zich misschien een minder geslaagd toernooi dan vorig weekend, al had ik wel een mindere loting en kwam ik snel uit tegen betere spelers.
In het gemengd lieten we echter wel onze waarde zien, jammer genoeg verloren we nipt de finale tegen Matthias en Justine. Echter hebben zij ook wat meer ervaring in het spelen van dergelijke wedstrijden, in hun competitie spelen ze goed mee in 2de nationale en trainen ze aan de TSD.

Op 4 & 5 oktober vond het jaarlijks tornooi van Latem plaats. Voor de gelegenheid kregen we 5 euro per gewonnen wedstrijd, een mooi tornooi om dus enkele wedstrijden te winnen. Ik speelde mee in het heren enkel en het heren dubbel samen met Dieter.

Op zaterdag mocht ik beginnen met mijn eerste enkelpartij tegen Gert Piqueur. Ik startte matig aan de partij maar kon Gert toch de baas blijven, na even een pauze genomen te hebben op 11-9 speelde ik een tempo’tje hoger en kon ik de eerste set gemakkelijk winnen met 21-12. In de tweede set ging ik iets beter van start maar kon niet direct los komen van mijn tegenstander. In de tweede helft van de set kon ik terug wat sneller spelen en de set gemakkelijk winnen met 21-13.

Na deze enkel mochten Dieter en ik het dan opnemen tegen Steve Mahieu en Johan Muller in het heren dubbel. In de eerste set speelden we niet echt tacktisch en hadden een onnodige moeilijke set. Toch konden we de set winnen met 21-15. In de tweede set speelden we een stuk beter, we gaven weinig weg en speelden heel wat slimmer. We konden zo de set gemakkelijk winnen met 21-5.

Na deze dubbel mocht ik dan terug aantreden in het heren enkel, dit maal mocht ik het weer eens opnemen tegen … jawel, mijn eigen dubbelpartner Dieter De Weert. Geen gemakkelijke partij in ieder geval. In de eerste set lieten we beiden goed spel zien, we kamen ook niet los van elkaar. Toch kwam ik op het einde op een achterstand van 17-20. Ik kon rustig blijven en bracht de score terug gelijk na enkele goede punten. In de verlengingen nam ik mijn kans en won de set met 23-21. De tweede set startte op dezelfde manier, we blijven steeds dicht bij elkaar, toch kon ik even rusten op 11-8. Daarop maakte ik nog 2 punten en stond zo 5 punten los. Ik mocht het dus niet meer laten lopen, ik bleef mijn concentratie houden en kon de tweede set winnen met 21-12. (Zo won ik voor de eerste keer van Dieter op een officieel tornooi 🙂 ).

Na onze enkelpartij mochten we dan terug eens dubbelen, deze keer moesten we tegen Oliver Grunert en Christophe Naessens. Een sterk dubbel-dou uit Latem zelf, de laatste tijd speelden we vrij goede dubbels, het beloofde dus een spannende partij. In de eerste set bleek dit ook zo, geen van beiden konden uitlopen. Uiteindelijk moesten toch nipt de eerste set laten gaan met 18-21. In de tweede set hetzelfde spelbeeld, we speelden zeker niet slecht maar konden niet op een voorsprong komen, we kwamen 12-16 achter. Toch vochten we ons terug in de partij en wisten 18-18 te halen, we stevenden dus af op verlengingen. In die verlengingen moesten we nipt de duimen leggen met 21-23. Exit dubbel dus.

Op zondag mocht ik dus teruggaan om mijn enkel af te werken, in de halve finale moest ik het opnemen tegen Oliver Grunert. In de competitie had ik hier 3 zware sets voor nodig om de partij te winnen, het beloofde dus een zware match te worden. Na nog niet helemaal warm te hebben begon ik matig aan de eerste set. Half weg begon ik terug op stoom te komen en kon net iets sneller spelen en wat fouten afdwingen, ik won de set met 21-12. In de tweede set startte ik direct goed, ik kwam mooi op 8-2 voorsprong en was niet van plan deze af te geven. Ik kon de voorsprong mooi behouden en de set winnen met 21-11.
Even later mocht ik het in de finale opnemen tegen Joeri Robin – eerste reekshoofd en nummer 9 op de B1 ranking. De laatste ontmoetingen tussen ons waren vrij spannend, echter wist ik nog nooit te winnen, ik had dus niets te verliezen. In de eerste set ging ik vrij goed van start, ik kon op een kleine voorsprong komen en deze vasthouden, ik won de eerste set met 21-17. Na enige aanpassingen in het begin van de tweede set ging het gelijk op, toch kon ik terug op een kleine voorsprong komen van 3 punten en bracht het op 20-17. Na wat onzekere punten werd het toch nog 20-20. In de verlengingen kon ik dan verdiend ook de tweede set nemen met 23-21.

Zo won ik mijn eerste tornooi in het heren enkel en zette hier een mooie prestatie neer. Ook in het dubbel speelden we niet slecht maar moesten we nipt het stijdtoneel verlaten. Het is duidelijk dat dit voor mij een geslaagd tornooi was !! 🙂

Op zaterdag 27 september deed ik mee aan het tornooi van Tielt. Ik speelde alleen mee in het heren dubbel met Dieter De Weert, we stonden als 1ste reekshoofd op de tabel.
Normaal moesten we onze eerste wedstrijd spelen om 15.55u, echter was het al zo’n 45 minuten later voor we konden opwarmen! Inderdaad opwarmen, want het was niet toegelaten om op te warmen tussen de wedstrijden door en een opwarmterreintje was niet beschikbaar. Gevolg: iedereen moest dus volledig opwarmen voor de wedstrijd waardoor de wedstrijden natuurlijk uitliepen (logisch). Redelijk koud begonnen we dus aan onze wedstrijd.

We mochten het opnemen tegen Mathijs Druart en Matthias Raepsaet, meteen een moeilijke partij. We stonden al snel een 0-7 achter. Toch vochten we ons terug en kwamen langzaam op dreef, we verloren toch de eerste set nipt met 19-21. In de tweede set speelden we goed verder en namen direct een kleine voorsprong. Deze konden we blijven vasthouden en wonnen de tweede set met 21-17. In de derde set bleven we dicht bij elkaar, toch kwamen we te snel in verdediging en konden zelf moeilijk de aanval nemen. We verloren de derde set met 16-21.
Aangezien we in één poule zaten hadden we nog 3 wedstrijden te gaan. Onze volgende tegenstanders waren Steve Mahieu en Tom Segher, altijd een moeilijke wedstrijd. In de eerste set begonnen we aanvankelijk goed, we namen een kleine voorsprong maar konden deze niet lang vasthouden, we moesten uiteindelijk te set laten gaan met 16-21. In de tweede set konden we weinig aan ons spel veranderen, wij speelden te traag en maakten te veel fouten terwijl de tegenstanders een stuk minder foutjes maakten. Zo verloren we ook de tweede set met 15-21.
In de derde wedstrijd namen we het op tegen Matthias Coppens en Glenn Van Schuerbeeck. We speelden beiden voor de eer en probeerden er gewoon een leuke wedstrijd van te maken. In de eerste set speelden we iets te laag tempo en lieten het spel aan onze tegenstanders. We verloren de set met 16-21. Aangezien we toch zeker één wedstrijd wilden winnen namen we ons voor om toch een tempo’tje hoger te spelen. Dit resulteerde in een snelle voorsprong die we niet meer weggaven, we wonnen de set met 21-16. De derde set was gelijk aan de tweede, we stonden terug snel voor en konden deze vasthouden tot 20-16. Echter kwamen we nog bijna in de problemen toen we enkele foutjes maakten, maar uiteindelijk wonnen we toch de set met 21-19.
Als laatste wedstrijd namen we het dan op tegen Wout Naessens en Thomas Raepsaet. In de eerste set zagen we de pluimen overal liggen behalve op de grond bij de tegenstanders. We speelden te slap en helemaal niet tactisch, we verloren verdiend met 12-21. In de tweede set haalden we terug het tempo wat omhoog, gaven we minder weg en speelden een stuk geconcentreerder. We wonnen de set met 21-17. In de laatste set was het zaak onze concentratie vast te houden. Dit lukte ons vrij aardig, we brachten ongeveer hetzelfde als de vorige set en ook deze set wonnen met 21-18.

We eindigden als 3de in onze poule, niet echt een goed resultaat. We speelden ook niet onze beste wedstrijden, wat ook niet mogelijk was zonder deftig op te warmen. De lange tijd tussen de wedstrijden (soms 1.5u) deed er ook niet goed aan.
De lange wachttijden, het niet kunnen opwarmen, het niet beschikbaar zijn van de wedstrijduren zijn toch noodzakelijke dingen om een een geslaagd tornooi te zijn. De organisatie kwam dan ook in mijn ogen op verschillende vlakken zwaar te kort.

Op zaterdag 20 september 2008 speelde ik mee op het pluimplukkerstornooi. Ik speelde alleen dubbel met Dieter De Weert aangezien we beiden op zondagmorgen competitie hadden. Ons doel was om enkele wedstrijden te winnen en zo ons dubbelspel terug wat aan te scherpen.

In onze eerste wedstrijd mochten we het opnemen tegen Peter De Reu en Johan Muller. We gingen vrij goed van start en speelden goed samen. We wonnen de eerste set met 21-17. In de tweede set ging het nog iets beter, we maakten minder fouten en konden het spel domineren. We wonnen de tweede eenvoudig met 21-12.
In onze volgende wedstrijd moesten we het opnemen tegen David Quadflieg en Jens Rosiers. In de eerste set kon geen van beide koppels uitlopen, de score bleef gelijk en gingen we naar verlengingen. Daarin maakten wij net enkele foutjes en verloren de set met 20-22. Toch had ik het gevoel beter te kunnen en dat we de partij alsnog konden winnen. Met een tempo’tje hoger begonnen we aan de 2de set. Daarin kwamen we al snel op een voorsprong van 5 punten, die we langzaam konden uitbouwen. We wonnen de set gemakkelijk met 21-11. In de derde set was het terug een moeilijke start. Na het wisselen van speelhelft maakten we enkele belangrijke punten en konden zo een 4 tal punten voorsprong nemen. Deze gaven we niet meer af en wonnen de set met 21-16.
In de halve finale moesten we het dan opnemen tegen Kris Dendoncker en Arno Vandenhoucke. Dat het geen gemakkelijke partij ging worden was zeker. In de eerste set maakten we teveel fouten en speelden we zeker niet tactisch genoeg. We stonden snel achter en verloren de set met 10-21. In de tweede set gingen we aanvankelijk goed mee. Echter konden we niet bijblijven en moesten onze tegenstanders laten gaan. We verloren ook de tweede set met 11-21.

Hierbij was het tornooi afgelopen en hadden we toch een halve finale bereikt. Ook ons dubbelspel was zeker niet slecht, naar aanloop van de competitiewedstrijd op zondag. We mogen best wel tevreden zijn over het geheel.

Op zaterdag 13 september 2008 speelde ik het tornooi mee in Oostende. Vorig jaar waren hier heel wat franse deelnemers, echter wat het dit jaar een stuk minder druk bezet. Ik speelde mee in het enkel en het dubbelspel met Michiel Polfliet.

In het enkelspel was ik een ronde vrij, waardoor ik maar één wedstrijd mocht spelen op zaterdag. Omdat ik competitie had de zondag en dus niet naar Oostende kon terugkomen, mocht ik eigenlijk de partij niet winnen, anders had ik een blaam aan mijn broek. Dus ik startte mijn enkel niet optimaal tegen Tom Segher. In de eerste set bleef de score lang gelijk, echter op het einde maakte ik enkele foutjes en verloor de set met 19-21. In de tweede set ging zowat alles mis, ik maakte teveel fouten, bewoog niet optimaal en stond daardoor snel op een te grote achterstand. Ik liet de partij dan ook gaan met 8-21.

In het dubbelspel zaten we allemaal in één poule, iedereen moest 5 wedstrijden afwerken. Michiel en ik mochten het direct opnemen tegen 2de reekshoofd Michael De Saedeleer en Glenn Van Schuerbeeck. We speelden in de donkerste hoek van de sporthal en namen een matige start. Toch probeerden we de los te komen van onze tegenstanders. Uiteindelijk wonnen we de eerste set met 23-21. In de tweede set ging het maar ietsjes beter, we konden op voorsprong komen en deze vasthouden tot het einde, we wonnen de partij met 21-18.
In de tweede partij moesten we het opnemen tegen het eerste reekshoofd Benoí®t Becue en Maxime Peron uit Frankrijk. Terug op het slechtste plein van de sporthal namen we het op tegen elkaar. De eerste set ging gelijk op, geen van beiden kon een grote voorsprong nemen. Toch waren het de fransen die de set wonnen met 17-21. In de tweede set stonden we lange tijd op achterstand, maar naar het einde toe kwamen we terug tot 19-19. Toch moesten we opnieuw de set laten gaan met 19-21. Een spijtig verlies, want winnen was hier zeker mogelijk geweest.
In de derde partij moesten we het opnemen tegen Steve Mahieu en Tom Segher, altijd een lastige partij om tegen te dubbelen. In de eerste set startten we fenomenaal, we wonnen de set in geen tijd met 21-7. De tweede set was gans iets anders, toch hadden we lang een kleine voorsprong in handen. We konden niet meer het spel en tempo spelen van de eerste set en maakten plots teveel fouten. We verloren de set nipt met 18-21. In de derde ging het niet veel beter, we probeerden ons goede spel terug te vinden maar waren te slap in onze acties. We verloren ook de derde set met 14-21. Winst was ook hier zeker mogelijk geweest.
In de voorlaatste partij mochten we het opnemen tegen Wout Naessens en Thomas Raepsaet. In de eerste set hoefden we niet echt voluit te gaan en namen een kleine voorsprong tot het einde van de set. Echter kwamen Wout en Thomas nog terug en brachten we in verlenging de beslissing, we wonnen de set met 24-22. In de tweede set namen we snel een iets comfortablere voorsprong, we stond al snel 5 punten voor en lieten ons geen 2de keer verrassen. We wonnen de tweede set met 21-13.
In de laatste partij moesten we het opnemen tegen Marc Antoine Michaux en Johan Muller. Een moeilijke partij hadden we verwacht. In de eerste set ging het verrassend vlot, Marc was weinig gemotiveerd en we wonnen de eerste set met 21-13. In de tweede set begon de fransman erdoor te komen en kregen we het een pak moeilijker, we kwamen snel onder druk te staan en verloren de set met 15-21. In de derde set bleef de score lang gelijk, we speelden geconcentreerd en gaven weinig weg. Toch was het moeilijk om los te komen van onze tegenstander. We wonnen toch de derde set met 21-18.
Hierdoor eindigde we 3de in onze poule, waar we toch zeker een 2de plaats hadden kunnen veroveren.

Algemeen gezien een redelijk tornooi, al hebben we in het verleden al beter gespeeld.

Op 23 en 24 augustus stond alweer het eerste tornooi op de kalender, Antverpino. Het was een tornooitje om wat wedstrijdritme op te doen, daarom zou ik tevreden zijn als ik in iedere discipline 3 wedstrijden zou kunnen spelen. Ik speelde dubbel met Michiel Polfliet en gemengd met Birgit Zentjes.

Op zaterdag om 9.00u (!) mocht ik starten tegen Rachid Assemiouni. Ik probeerde zo goed mogelijk te starten en dit lukte me vrij goed, al snel kwam ik op een mooie voorsprong en kon de eerste set winnen met 21-11. In de tweede set was het gelijkaardig, ik kwam al snel een 7-0 voor en hield mijn voorsprong vast. Ik won ook de tweede set gemakkelijk met 21-11. Mijn eerste winst dit seizoen, een goede start dus. In de tweede ronde moest ik het opnemen tegen Ken Gevers. Geen gemakkelijke tegenstander en een eerste echte test. In de eerste set kwam ik aanvankelijk snel op voorsprong, toch kon ik deze niet helemaal vasthouden. Het kwam tot 20-17 waarin ik 3 setpunten had, ik wist er geen enkel van te benutten en het kwam tot verlengingen. Daarin moest ik de duimen leggen met 23-25. Mijn spel was niet helemaal zoals het zijn moest en zoals het kon, ik was dus gebrand om de tweede set te nemen. Ik startte geconcentreerd en nam een kleine voorsprong, ik wist de voorsprong vast te houden en won de set met 21-13. In de derde set ging het nog beter en had snel de set onder controle, ik won de derde met 21-6. Daarna moest ik het opnemen tegen de waal Jérí´me Braziewicz, 4de reekshoofd en top 10 op de B1 ranking. In de eerste set ging het gelijk op, we lieten elkaar niets toe. Bij een 18-18 stand wist ik net iets beter te spelen en de set te nemen met 21-18. In de tweede set hetzelfde beeld, het ging volledig gelijk op en namen op 10-11 even pauze. Daarna had ik wat tegenslag, ik raakte 4 keer de netrand maar kon geen punt meer scoren, ik verloor de set met 10-21. Alles op de derde set dan maar. Ook hier was het terug een gelijkopgaande strijd. Het korte netspel was van groot belang, in de slotfase van de set wist ik niet te scoren en verloor nipt met 18-21. Winst was mogelijk, maar met 3 wedstrijden en een zeer nipte nederlaag kon ik best tevreden zijn.

Ook op zaterdag mochten we aantreden voor onze dubbel. In de eerste ronde mochten we het opnemen tegen een waals duo, Florent Kersters en Gaetan Vanwynsberghe. Michiel en ik gingen goed van start, we namen snel een voorsprong en wonnen vrij eenvoudig de eerste set met 21-9. In de tweede set ging het even goed, we namen terug een goede voorsprong en probeerden onze concentratie vast te houden. We namen de set met 21-13. In onze tweede partij namen we het op tegen Michiel Vermeir en Steven Vermeir. Een zeer matig duo voor B1, we konden vrij snel de eerste set winnen met 21-12. In de tweede set speelden we ons eigen spel gewoon verder en dit leverde ons de winst op met 21-13. Daarna moesten we het opnemen tegen het eerste reekshoofd Jorge De Cleyn en Steven Van Looveren. Geen gemakkelijke partij dus, in de eerste set namen we een kleine voorsprong, toch hielden we deze niet vast en kwamen langzaam op een kleine achterstand, we verloren daardoor de eerste set met 15-21. In de tweede set namen we terug direct een kleine voorsprong en konden deze lang vasthouden, toch kwamen onze tegenstanders langzaam terug en werd het 20-20. Daarin mocht het net niet lukken voor ons en verloren we met 21-23.
Ook hier toch 3 wedstrijden gespeeld, al waren de eerste twee wedstrijden vrij gemakkelijk. En terug een nipte nederlaag om het tornooi te verlaten.

Op zondag stond dan nog het gemengd op het programma, ik speelde voor de gelegeneheid met een meisje uit Limburg, Birgit Zentjes. In onze eerste partij (terug om 9u!) namen we het op tegen Nicolas Wauthier en Anouk Colbrant, het was wat zoeken naar een goed samenspel en konden niet echt overtuigen, we verloren de eerste set nipt met 17-21, maar ik had er toch een goed gevoel bij. In de tweede set liep het al een stuk vlotter, we konden enkele mooie punten maken en namen de set met 21-11 voor ons rekening. In de derde set was het in het begin vrij gelijkopgaand, toch konden we na de wissel terug een voorsprong opbouwen en de partij winnen met 21-13. Een matige start maar het werd steeds beter. In de tweede partij namen we het op tegen David Quadflieg en Annelies Wyn. Door het goede netspel van Birgit konden we de eerste set vrij eenvoudig winnen met 21-10. In de tweede set hielden we ons goede spel vast en konden terug snel uitlopen naar een mooie voorsprong, we namen dan ook de tweede set met 21-9. Daarna moesten we het opnemen tegen het waalse duo Gabriel Willems en Vanessa Hiernaut, het 3de reekshoofd. In de eerste set speelden we niet ons spel, we zaten te snel in verdediging en verloren de set met 14-21. In de tweede set konden we goed volgen en kwamen af en toe op voorsprong, toch wisten we aan het einde niet de nodige punten te maken en verloren ook de tweede set met 16-21.
Toch ook hier 3 wedstrijden gespeeld.

Over het geheel gezien mag ik best tevreden zijn, ik speelde 9 wedstrijden en werd iedere keer nipt uitgeschakeld door een hoger reekshoofd.
Fysiek gezien kwam ik nooit in de problemen wat dus wel een goed teken is. Langzaam maar zeker komen we op stoom voor de competitie in september.

Op zaterdag 28 juni 2008 vond het funtornooi van Lebad terug plaats, ik deed mee voor de 2de maal in een team met Anne Stoel, Ann-Sophie Van de Voorde en Dieter De Weert.

We speelden 3 ontmoetingen waarin ik iedere keer een enkel, dubbel en mix speelde. Iedere wedstrijd werd beslecht in 1 set tot 21 punten.
Ik mijn eerste wedstrijd mocht ik het opnemen tegen Gerrit Scholiers (A speler), na een matig opwarming en een flauwe start stond ik vrij snel op een achterstand. Ik verloor de partij met 11-21. In het dubbel met Dieter tegen Gerrit en Wout Naessens was het een stuk spannender, we verloren echter toch nipt met 20-22. In het gemengd mochten Anne en ik het dan openemen tegen Wout en Sabine Devooght (A speler). Ook hier kwamen we net tekort en verloren met 19-21.
Een matige start van het tornooi kan je zeggen, al speelde ik wel 3 keer tegenover een A speler.

In de tweede ontmoeting mocht ik het in mijn enkel opnemen tegen Sven Vlerick (A speler). Ondertussen had ik toch al wat meer ritme en begon vrij goed aan de wedstrijd. Ik kwam snel een 5 tal punten voor en kon deze lang vasthouden. Zonder echt heel goed te spelen won ik de partij met 21-16. In de dubbel namen Dieter en ik het dan op tegen Kristof Devriendt (A speler) en Sam Castelijn. Hier begonnen we beiden goed aan de partij, we namen een kleine voorsprong. Toch vielen we iets terug en kwamen op een kleine achterstand op 12-16. Uiteindelijk terug volle concentratie en namen we de partij met 21-19. In het gemengd speelden Ann-Sophie en ik tegen Kristof en Steffy Daemen (beide A spelers), een leuke partij dus. We speelden goed en maakten vrij weinig fouten.
Het score verloop ging dan ook gelijkopgaand. Toch verloren we nipt de partij met 20-22, maar toch eens lekker gespeeld.

In de derde ontmoeting speelde ik een enkel tegen Dries Lauwsers (die normaal A zou worden). Ik ging goed mee tot 10-11, maar na het draaien van kant maakte ik teveel directe fouten. Ik verloor de partij met 16-21.
In het dubbel speelden Dieter en ik tegen Dries en Jan Cogny, hier een beetje hetzelfde scenario als in onze vorige dubbel, we starten goed maar konden de voorsprong niet vasthouden. Toch kwamen we ook hier op het einde terug op voorsprong en namen de partij met 21-19. Tot slot van de dag speelde ik nog een mixje met Steffy Daemen (A speler) aan mijn zijde tegen Dries en Sofie Van Praet (beide toekomstige A spelers). Hoog niveau werd er niet gespeeld na zo een lange dag, we kwamen op een mooie voorsprong van 20-16. Toch wonnen we set maar in verlengingen met 22-20.

Ook deze keer was het een leuke ervaring om eens tegen en met A spelers te spelen, zelf speelde ik niet echt super maar won toch enkele mooie partijen.

Zoals gezegd in m’n vorige blog was het zondag 1 juni tijd voor de finales van de racketlon in Oudenaarde. Ik was mijn poule doorgekomen vorig weekend en stond nu in de kwart finale van het heren enkel C.

Ik mocht het opnemen tegen Eubel Michael een Duitser. Zijn hoofdsport was squash, een goede start in het tafeltennis was dus noodzakelijk. Ik speelde zeer verdedigend en maakte weinig fouten in het spel, wel sloeg ik 4 services fout. Het ging vrij gelijk op, toch won ik nipt met 21-18. Een goede start. In het badminton kende ik weinig problemen, toch gaf ik 3 punten weg, ik won met 21-3. In het squash was het dus de bedoeling zoveel mogelijk te scoren. Het lukte me redelijk ik verloor met 11-21. 5 puntjes meer was mooi geweest, ik moest nog 12 punten halen in het tennis om de partij te winnen. Ook hier probeerde ik zoveel mogelijk terug te brengen en weinig risico’s te nemen. Ik won uiteindelijk met 12-5 waarna we de wedstrijd stopten met het oog op de komende wedstrijd.

In de halve finale mocht ik het opnemen tegen een Hongaar (!), Tamas Reider. Zijn hoofdsport was tennis dus moest ik in de eerste 3 sporten de overhand hebben. In het tafeltennis waren we aan elkaar gewaagd, niemand kon echt het verschil maken. Ik verloor nipt met 17-21, maar toch vrij tevreden met de 17 behaalde punten. In het badminton ging het terug goed, ik won met 21-2. Daarna het squash, daar was de bedoeling om zoveel mogelijk te scoren zodat ik minder punten nodig had in het tennis. ik stond 10-4 voor en alles leek prima te gaan, toch kwam mijn tegenstander nog terug tot 12-10. Daarna kon ik terug uitlopen en wist te winnen met 21-13. Hierdoor stond ik al 23 punten voor en was de overwinning al binnen zonder dat ik het besefte.
Ik stond dus in de finale.

In de finale mocht ik het dan opnemen tegen Bisanz Dirk terug een Duitser. Zijn hoofdsport was squash met tafeltennis (10 jaar competitie in zijn verleden). Het beloofde dus niet gemakkelijk te worden, zoveel mogelijk punten maken in beide sporten en badminton zo weinig mogelijk weggeven was de boodschap. In het tafeltennis wist ik al snel hoe laat het was, ik stond 0-8 achter. Ik wist toch nog 8 punten tegen te scoren, ik verloor met 8-21. Daarna in het badminton deed ik wat ik moest doen, ik won met 21-2. In het squash kreeg ik het zwaar, ik kon slechts 1 punt maken, ik verloor 1-21. Ik stond 14 punten achter, mijn tegenstander mocht dus niet meer of 7 punten halen in het tennis, een moeilijke opdracht. Ik kwam al snel op een kleine achterstand en op 8-4 was het gebeurd. We speelden nog de partij uit, ik verloor met 12-21.

Voor de gelegenheid speelde ik ook eens dubbel met Dirk Dhondt, we gingen van start op vrijdagnamiddag. Het nadeel in de dubbel is dat er maar 1 reeks is en we meteen tegen een sterk duo speelden (de nummer 1 in racketlon van Nederland), Bart Beks en Paul Twisterling. We gingen toch goed van start, we kwamen zelfs op voorsprong in het tafeltennis, toch verloren we uiteindelijk nog nipt met 19-21. In het badminton konden we niet geheel doen wat we voorzien hadden door de sterke tegenstand. We speelden wel een mooie partij maar verloren in verlengingen met 21-23. We stonden dus 4 puntjes achter “alles was dus nog mogelijk”. In het squash was het duidelijk dat we te weinig konden doen, we verloren met 2-21. het was dus afgelopen. Toch speelden we nog een partijtje tennis voor de fun. Maar ook die verloren we vlot met 6-21. Later werden deze spelers ook winnaar van het dubbelspel en Bart Beks won ook het enkel A.
In de verliezersronde mochten we het dan opnemen tegen 2 Belgen, Ivens en Snauwaert. Beide badmintonners (C1 en C2). In het tafeltennis wisten we de voorsprong te nemen, we konden winnen met 21-10. Ook in het badminton ging het zeer vlot, we wonnen met 21-2. De beslissing kon dus vallen in het squashen. Dirk wist een 9-11 te halen, ik bracht de eindstand op het bord en we wonnen met 21-16. Daarna speelden we nog een setje tennis, wat we ook vlot wonnen met 21-6.
Op zondag mochten we dan de finale spelen van de verliezersronde tegen engels duo Vader en zoon Manners. In het tafeltennis gingen we goed mee, we verloren wel met 16-21 maar dachten in het badminton toch op voorsprong te komen. Echter zoon Manners kon toch ook redelijk op een pluimpje slaan. We speelden een mooie partij maar verloren ook hier terug in verlengingen met 20-22. Squash was onze laatste hoop om nog aan tennissen toe te komen. Maar ook hier konden we weinig doen, we verloren het squashen met 3-21. We verloren dus de partij zonder te tennissen.

Toch mooi dat ik de finale gehaald heb in de C-reeks wat ik eigenlijk niet verwacht had.
Het was zeker leuk om ook eens iets anders te doen, maar het is me toch duidelijk dat ik nog altijd meest plezier heb in het badminton.

Het badmintonseizoen mag er dan wel opzitten, toch heb ik afgelopen weekend nog een tornooitje gespeeld. Ik deed namelijk mee aan de “King of Rackets” (Racketlon) in Oudenaarde. Vorig jaar had ik me ingeschreven in de D-reeks, echter was er geen plaats meer en moest ik meedoen in de B-reeks. Ik verloor toen 3 wedstrijden, maar blijkbaar had ik hierdoor toch wat rankingpunten gekregen. Dit jaar schreef ik me opnieuw in, ook terug in de D-reeks maar mocht ik niet spelen in de D-reeks omdat ik teveel rankingpunten heb (door alles te verliezen, heb ik teveel punten??). Ik was dus verplicht deel te nemen in de C-reeks.

Zaterdag mocht ik aanvangen aan mijn eerste poule wedstrijd tegen Waeyenbergh Marijn, iemand die tafeltennis als hoofdsport beoefende. En dat had ik geweten, ik verloor het tafeltennis met 4-21. Het badmintonnen ging vlot naar mij, ik liet maar 1 punt liggen, 21-1 voor mij. Ook in het squashen was ik sterker dan hem, ik won met 21-4. Bijgevolg moest ik maar 1 puntje meer hebben in het tennis om de winst veilig te stellen. Marijn hield het voor bekeken en wou zich sparen voor de volgende wedstrijd, ik kreeg het tennis dus cadeau (al had ik graag wat geslagen voor wat ritme op te doen).

In mijn tweede partij mocht ik het opnemen tegen Standaert Christophe, een squasher van de lokale club. Ik was dus gebrand op een goede prestatie in het tafeltennis en badminton. Ik kon het tafeltennis winnen met 21-7. In het badminton gaf ik vervolgens geen punt weg, ik won met 21-0. Ik moest dus nog 7 punten halen in het squash of tennis. Ik begonnen zeer geconcentreerd met het squashen en wist direct een 8-1 voorsprong te nemen, de winst was binnen en ik minderde het tempo. Ik won uiteindelijk het squash met 22-20. Ook Christophe zag het niet zitten om nog een balleltje te slaan in het tennis waardoor ik na 2 partijen nog niet aan tennissen was toegekomen.

In mijn laatste poule wedstrijd mocht ik het opnemen tegen Vandenbossche Achim, een vrij all round speler met squash als beste. Het beloofde een spannende wedstrijd te worden, Achim had ook de 2 vorige partijen gewonnen. In het tafeltennis ging we lang gelijk op, 14-14. Toch maakte ik op het einde enkele foutjes en verloor de partij met 15-21. In het badminton gaf ik 2 punten weg, ik won met 21-2. In het squash was het zaak zoveel mogelijk punten te halen, ik haalde 7-21 wat eigenlijk beter zou moeten kunnen. Met -1 op het scorebord begon ik aan het tennis. Ik nam weinig risico’s en probeerde zoveel mogelijk terug te brengen. Dit lukte me aardig, ik haalde 11-4. Rustig blijven was de boodschap, ik kon mijn voorsprong houden en kon het tennis winnen met 21-15 en daarmee ook de laatste partij van de poule winnen.

Ik werd dus eerste in mijn poule en mag volgende zondag deelenemen aan de finalereeks.
Tot nu toe is het al zeker een mooi resultaat aangezien het toch in de C-reeks is waarin ik speel.

Het seizoen zit er al weer op en het geeft me de tijd om even terug te blikken. Vorig seizoen was een seizoen van net niet. We behaalden de 2de plaats met de 1ste gemengde in 2de liga, de 2de plaats in 1ste provinciale met de 2de gemengde ploeg en de 2de plaats met de 1ste herenploeg in 3de liga.
Onverwachts stegen we met de 1ste heren ploeg toch naar 2de liga, wat toch mooi was na 2 jaar op rij 2de te eindigen.
In de gemengde competities streden we dan terug voor de titel.

Met onze eerste gemengde ploeg speelden we een sterk seizoen. Onze tweede wedstrijd was er direct op of eronder. We speelden uit tegen De Mintons die uit 1ste liga kwamen. We waren beter voorbereid dan vorig seizoen en haalden een 4-4. Onze andere wedstrijden wisten we vlot te winnen in de heenronde. Door wat puntenverlies van De Mintons en de thuisoverwinning op De Mintons (6-2) konden we kampioen worden 2 wedstrijden voor het einde. Zelfs zonder Anton en Nathalie klaarden we de klus. We wonnen 5-3 van Waregem en de titel was een feit!
Persoonlijk was mijn aandeel vrij groot in de titel, ik speelde er 25 wedstrijden en verloor er slechts 3. Anton en ik verloren geen enkele dubbel, ik verloor ook geen enkel partij.

Ook met de tweede gemengde ploeg was het spanning alom voor de titel. Door de steeds terugkomende blesure van Nick, viel ik regelmatig in bij de 2de ploeg. Ook daar speelde ik goede wedstrijden, ik verloor geen enkelspel. Er was wel meer spanning dan bij de 1ste ploeg. We werden op de hielen gezeten en stonden maar 1 punt voor. Uiteindelijk wisten we de titel te pakken op verplaatsing in Gullegem.

2 ploegen kampioen, waar we vorig jaar net dat beetje te kort kwamen. Hadden we iets meer geluk? Stonden we iets scherper? Of waren we mentaal sterker geworden na vorig jaar? In ieder geval hadden we 2 titels die ze ons niet meer afnemen. Volgend seizoen gaan we dus aan de slag in 1ste en 3de liga.

Met de herenploeg speelden we dus in 2de liga. Een mooie maar harde reeks. Onze eerste twee wedstrijden verloren we zeer nipt en al snel was duidelijk dat we moesten knokken om er in te blijven. Gelukkig konden we daarna 2 maal winnen en zag het er iets beter uit. Toch was de strijd nog niet gestreden, we haalden slechts 1 punt uit de terugronde en dat bleek net niet genoeg te zijn. We eindigden voorlaatste en normaal zakken er 2 ploegen naar 3de liga.
Eigenlijk een jammer resultaat voor de ploeg, we konden best het niveau aan, maar kwamen net dat beetje te kort.
Persoonlijk verloor ik slechts 2 enkel partijen, maar in het dubbel lieten we meestal de punten liggen.

Een overzicht van mijn gespeelde wedstrijden in de competitie kan je hier vinden.

Over het gehele seizoen gezien heb ik een sterke competitie gespeeld, ik wist 13 punten te behalen (13 overwinningen op een andere B1 speler) en verloor maar 2 enkels over het volledige seizoen, in de gemengde competitie verloor ik maar 1 wedstrijd voor we kampioen waren.

Op tornooien speelde ik ook iets beter dan vorig jaar, het geeft aan dat mijn niveau nog steeds wat stijgt. Persoonlijk vond ik de provinciale kampioenschappen het hoogtepunt, ik haalde er de halve finale in het enkel en wist de titel te pakken in het gemengd met Kim.

Het was een mooi seizoen met heel wat intensieve momenten.
Tot slot wil ik alle spelers van BC Damme nog bedanken voor hun wekelijkse opkomst op de trainingen en natuurlijk onze trainer Paul die er alles aan doet om het ons zo goed mogelijk te maken.