Op zaterdag 27 september deed ik mee aan het tornooi van Tielt. Ik speelde alleen mee in het heren dubbel met Dieter De Weert, we stonden als 1ste reekshoofd op de tabel.
Normaal moesten we onze eerste wedstrijd spelen om 15.55u, echter was het al zo’n 45 minuten later voor we konden opwarmen! Inderdaad opwarmen, want het was niet toegelaten om op te warmen tussen de wedstrijden door en een opwarmterreintje was niet beschikbaar. Gevolg: iedereen moest dus volledig opwarmen voor de wedstrijd waardoor de wedstrijden natuurlijk uitliepen (logisch). Redelijk koud begonnen we dus aan onze wedstrijd.

We mochten het opnemen tegen Mathijs Druart en Matthias Raepsaet, meteen een moeilijke partij. We stonden al snel een 0-7 achter. Toch vochten we ons terug en kwamen langzaam op dreef, we verloren toch de eerste set nipt met 19-21. In de tweede set speelden we goed verder en namen direct een kleine voorsprong. Deze konden we blijven vasthouden en wonnen de tweede set met 21-17. In de derde set bleven we dicht bij elkaar, toch kwamen we te snel in verdediging en konden zelf moeilijk de aanval nemen. We verloren de derde set met 16-21.
Aangezien we in één poule zaten hadden we nog 3 wedstrijden te gaan. Onze volgende tegenstanders waren Steve Mahieu en Tom Segher, altijd een moeilijke wedstrijd. In de eerste set begonnen we aanvankelijk goed, we namen een kleine voorsprong maar konden deze niet lang vasthouden, we moesten uiteindelijk te set laten gaan met 16-21. In de tweede set konden we weinig aan ons spel veranderen, wij speelden te traag en maakten te veel fouten terwijl de tegenstanders een stuk minder foutjes maakten. Zo verloren we ook de tweede set met 15-21.
In de derde wedstrijd namen we het op tegen Matthias Coppens en Glenn Van Schuerbeeck. We speelden beiden voor de eer en probeerden er gewoon een leuke wedstrijd van te maken. In de eerste set speelden we iets te laag tempo en lieten het spel aan onze tegenstanders. We verloren de set met 16-21. Aangezien we toch zeker één wedstrijd wilden winnen namen we ons voor om toch een tempo’tje hoger te spelen. Dit resulteerde in een snelle voorsprong die we niet meer weggaven, we wonnen de set met 21-16. De derde set was gelijk aan de tweede, we stonden terug snel voor en konden deze vasthouden tot 20-16. Echter kwamen we nog bijna in de problemen toen we enkele foutjes maakten, maar uiteindelijk wonnen we toch de set met 21-19.
Als laatste wedstrijd namen we het dan op tegen Wout Naessens en Thomas Raepsaet. In de eerste set zagen we de pluimen overal liggen behalve op de grond bij de tegenstanders. We speelden te slap en helemaal niet tactisch, we verloren verdiend met 12-21. In de tweede set haalden we terug het tempo wat omhoog, gaven we minder weg en speelden een stuk geconcentreerder. We wonnen de set met 21-17. In de laatste set was het zaak onze concentratie vast te houden. Dit lukte ons vrij aardig, we brachten ongeveer hetzelfde als de vorige set en ook deze set wonnen met 21-18.

We eindigden als 3de in onze poule, niet echt een goed resultaat. We speelden ook niet onze beste wedstrijden, wat ook niet mogelijk was zonder deftig op te warmen. De lange tijd tussen de wedstrijden (soms 1.5u) deed er ook niet goed aan.
De lange wachttijden, het niet kunnen opwarmen, het niet beschikbaar zijn van de wedstrijduren zijn toch noodzakelijke dingen om een een geslaagd tornooi te zijn. De organisatie kwam dan ook in mijn ogen op verschillende vlakken zwaar te kort.