Op zaterdag 18 februari speelde ik voor het eerst mee op het tornooi van Shuttle stars te Wachtebeke. Ik speelde er heren dubbel B1 met Kevin en heren enkel B1. Alle wedstrijden werden afgewerkt op zaterdag én in poule. Een druk dagje zou je denken. Echter waren er niet zo veel inschrijvingen, in het dubbel moesten we 2 keer aantreden, in het enkel kreeg ik 3 wedstrijden voorgeschoteld.

We begonnen met de dubbels. Kevin en ik mochten openen tegen Lode De Vos en Ewout Baeckeland. Dit zou normaal een haalbare kaart moeten zijn. Toch begonnen we moeilijk aan de partij, het ging aanvankelijk gelijk op. We wisten toch zonder problemen de set te winnen met 21-14. De tweede set was het vooral aanpassen aan het slechte zicht en voornamelijk het zicht op de shuttle te behouden. Dit lukte nog vrij aardig en we konden ook deze set vlot winnen met 21-16.
Daarna mochten we het opnemen tegen eerste reekshoofd Michiel Normon en Thibaut Vanneste. Het beloofde een spannende wedstrijd te worden. Kevin en ik gingen goed van start, we konden vrij vlot de punten scoren en namen al snel een kleine voorsprong. We wonnen de eerste set vrij eenvoudig met 21-12. In de tweede ging het ons een stuk minder, er werden teveel directe fouten gemaakt en keken steeds tegen een achterstand aan. Op het einde van de set naderden we nog tot op 1 punt, maar moesten toch de set laten schieten met 19-21. In de derde set bleef het spannend, we stonden wel steeds een paar puntjes voor, maar wisten nooit echt los te komen. Toch wisten we de partij te winnen met 21-17.
Hiermee wonnen we de heren dubbel B1.

Een paar uur later mocht ik dan beginnen met mijn enkel. In de eerste partij moest ik het opnemen tegen Michiel Normon. Ik kende hem een beetje uit de dubbel, maar had er nog geen enkelspel tegen gespeeld. Even afwachten dus. Ik probeerde zo goed mogelijk te starten en dit lukt vrij aardig. Ik nam al snel een 5-tal punten voorsprong en de weerstand bij Michiel leek reeds verbroken te zijn. Ik won eenvoudig met 21-6. In de tweede verwachtte ik een offensief van Michiel, maar niets was minder waar. Ook de tweede set kwam ik goed uit de startblokken en bleef Michiel achter. Ik won eenvoudig met 21-5.

Even later mocht ik het dan opnemen tegen eerste reekshoofd Stijn Eloot. Ook tegen Stijn had ik nog niet eerder gespeeld en was het dus afwachten. Ik probeerde opnieuw goed te starten en kwam vrij vlot op een 11-4 voorsprong. Ik verminderde het tempo en won de set gecontroleerd met 21-16. In de tweede ging Stijn toch iets beter spelen en moest ik toch even opletten. Ik kon toch een voorsprong opbouwen en won de set met 21-16.

Als laatste partij mocht ik het opnemen tegen mijn dubbelpartner, Kevin. Niet echt een partij waar ik naar uitkeek, we kennen elkaar immers zo goed door de vele trainingen. De wedstrijd moest toch gespeeld worden. We gingen wat aarzelend van start, weinig echte rally’s. Toch kon ik een voorsprong nemen en liet Kevin al snel de set gaan. Ik won de eerste met 21-10. In de tweede set deed ik zowat hetzelfde. Kevin bracht echter weinig spel en beweging op het veld. Ik won de set vrij eenvoudig met 21-6.

Zo won ik tevens het heren enkel B1.

Persoonlijke conclusie: In onze dubbel kregen we slechts één moeilijkere partij te verwerken. In mijn enkel speelde ik op zich vrij goed, toch was er weinig tegenstand. Ik won beide disciplines, wat absoluut mooi is. Maar het is wat jammer van de weinige inschrijvingen in het B1.

Op 17 & 18 december deed ik nog eens mee aan het tornooi van De mintons. Traditie getrouw een weekend waarin er sneeuw ligt … echter op zaterdag nog geen sneeuw te zien. Zondagmorgen was de eerste sneeuw van deze winter gearriveerd, mooi op tijd dus. De traditie blijft in eer. Ik speelde er dubbel met Kevin en enkel.

Ik mocht starten met een enkel. Tegenstander van dienst was Tim Heirman, een onbekende voor mij. Het was wél iemand met een goede badmintonsmaak, hij droeg een shirt van Taufik Hidayat, ook mijn favoriete speler. En dat zie je niet veel, de meeste badminton “kenners” gaan voluit voor PG … Tot daar het respect voor mijn tegenstander 😉
Ik begon uitermate onzeker aan de partij en had totaal geen gevoel van lijnen. Ik probeerde alles terug te brengen en zelf alles binnen te houden. Dit bleek genoeg voor de eerste set binnen te halen met 21-15. In de tweede set stond ik direct een 6 tal punten achter. Ik vocht me terug en won de partij met 21-18 van TH (jammer genoeg niet Taufik Hidayat maar Tim Heirman …). Na een barslechte wedstrijd die zeker niet hoogstaand was, was ik toch een ronde verder en meteen gedaan met enkelen op zaterdag.

Daarna mochten Kevin en ik 3 dubbels spelen (poule). Onze eerste wedstrijd was tegen Koen De Cauwer en Yves Van Kerckhoven. Een onbekend duo die meteen zijn stempel op de partij drukte door onenigheid over de snelheid van de shuttles die te traag waren bij het testen, maar die in de rally’s wel 50% werden buiten gemept. We lieten ons niet van de kaart brengen en wonnen de partij in 2 sets met 21-15 en 21-19.
Daarna mochten we het opnemen tegen een thuisduo Bram De Maesschalck en Wesley Lauwers. De eerste set was het even zoeken, we stonden ook aan de mindere kant van het veld. Toch wonnen we de set met 21-16. De tweede set werd er weinig weerstand geboden door onze tegenstanders en ging vlotjes met 21-8 naar ons.

De beslissende partij tegen het eerste reekshoofd dus. We mochten het opnemen tegen Michael De Saedeleer en Glenn Van Schuerbeeck. In de eerste set zagen we de shuttles te snel op de grond liggen. Het tempoverschil met de andere partijen was vrij groot en dus moesten we even aanpassen. Zodoende passeerde de eerste set ons met 14-21. In de tweede set sprongen we mee in het tempo en konden we goed volgen, we kwamen soms zelfs op een kleine voorsprong. In de beslissing maken we 2 foutjes en moeten we toch de set laten gaan met 19-21.
Net zoals vorige week spelen we een goede tweede set, die veel belovend zou zijn voor een derde …

Op zondag mocht ik dan terug aantreden voor het enkelspel. Hoewel mijn eerste tegenstander niet kwam opdagen en ik dus meteen tegen het eerste reekshoofd mocht opnemen, Stijn Lekens. Ook dat was even aanpassen voor mij, het was alweer een hele tijd geleden dat ik nog een degelijke B1 tegenover me had. Ik kon aardig wat rally’s spelen en enkele mooie punten pakken. Toch maakte ik teveel fouten in verdediging om de eerste set mee te doen voor winst. Ik verloor de set met 12-21. In de tweede set vocht ik voor ieder punt. Ik kon een kleine voorsprong opbouwen en wist minder fouten te maken (met een beter zicht op het veld, lukt het toch iets beter). Ik won de tweede set met 21-16. In de derde set stond ik vrij snel 4 punten achter, ik kwam nog terug, maar moest toch draaien met een 5 punten achterstand. Die kon ik niet meer goed maken en verloor de partij met 11-21.

Persoonlijke conclusie: In onze dubbel exact hetzelfde scenario als vorige week. Het tempoverschil tussen de verschillende wedstrijd is te groot en een gebrek van dergelijke partijen brak ons terug op. Toch speelden we de tweede set tegen Glenn en Michael zeker niet slecht. In mijn enkel zowat hetzelfde, een gebrek aan training en scherpte is toch voelbaar. Toch heb ik enkele mooie rally’s kunnen spelen tegen een tegenstander die tegenwoordig zowat alles vlot wint en dat stemt met toch tevreden.

Op zaterdag 10 december deed ik voor het eerst mee aan het tornooi in Herne. Zowel het heren dubbel als het gemengd dubbel werden afgewerkt op zaterdag. Ik speelde heren dubbel met Kevin, gemengd met Kim.

Kevin en ik mochten het in onze eerste partij opnemen tegen ex-A Benjamin Braem en Lode Vanholder. Daarin gingen we uitermate sterk van start. We maakten geen enkele fout en stonden zo direct 7-0 voor. De eerste set werd dan ook vlotjes binnengehaald met 21-11. In de tweede set gingen we iets minder scherp van start, daardoor kregen we het even moeilijk. Eens we gelijk kwamen, was het voor de tegenstander voorbij. We wonnen ook de tweede set mooi met 21-14.
Na 3u wachten konden we beginnen aan onze 2de en meteen laatste wedstrijd in de poule beginnen. We moesten het opnemen tegen 1ste reekshoofd Gert Piqueur en Glenn Van Schuerbeeck. Meteen een heel pak sneller en een stuk hoger niveau. De eerste set was dan ook sneller voorbij dan gedacht. We verloren met 13-21. In de tweede set konden we beter meedraaien, we kwamen op voorsprong maar wisten deze nooit lang vast te houden. We verloren de tweede set nipt met 18-21. Gert en Glenn wonnen nadien ook het tornooi.

In de avond mochten Kim en ik aantreden in de mix. Onze eerste partij was tegen Nils Ottoy en Aurelie Schotte, normaal een haalbare kaart al is het toch steeds opletten. Zo begonnen we matig aan de partij, toch konden we snel een stukje hoger spelen en zo de eerste set vlot winnen met 21-13. In de tweede set ging het allemaal vrij gemakkelijk, we gingen vervolgens iets te laks spelen en maakten het soms onnodig spannend. We wonnen de set wel met 21-17.
In onze tweede partij mochten we het opnemen tegen een onbekend Waals duo. Al snel bleek dit wel haalbaar zolang we maar geconcentreerd bleven spelen. We wonnen de partij al bij al vrij eenvoudig met 21-13 en 21-9.
In de halve finale mochten we het opnieuw opnemen tegen een onbekend Waals duo, al had ik de heer reeds aan het werk gezien in het heren dubbel. Het beloofde geen gemakkelijke partij te worden. We speelden niet slecht en konden een kleine voorsprong opbouwen tot 20-15. Toch werd het nog even spannend, maar wisten we de set wel te winnen met 21-19. In de tweede set kwamen we in aanvankelijk op achterstand, toch konden we deze terug ophalen en ook de tweede set nipt winnen met 21-19.
In de finale mochten we het dan opnemen tegen 1ste reekshoofd Arnaud Deleu en Sara Haelterman. Zeker geen gemakkelijke partij, maar wel haalbaar. De eerste set begonnen we zeer goed, we konden een kleine voorsprong nemen en zo de set winnen met 21-19. In de tweede set maakten we teveel directe fouten en ging de set snel verloren met 11-21. In de derde set was het spanning vanaf het eerste punt. De score bleef dan ook lang gelijkopgaand. We konden enkele mooi rally’s winnen, maar maakten ook soms te snel een foutje. We probeerden naar het einde van de set wat te forceren, wat ons de wedstrijd kostte. We verloren de derde set nipt met 18-21.

Persoonlijke conclusie: Het heren dubbel met Kevin ging op zich zeker niet slecht, al merk je snel dat we te weinig wedstrijden spelen waar er echt tempo wordt gemaakt. Het gemengd met Kim ging prima, technisch en tactisch waren we op geen enkel moment de mindere. Toch missen we ook hier wat ervaring in dit niveau. Uiteraard kunnen we tevreden terugblikken met een finaleplaats op een tornooi zoals Herne.

Traditiegetrouw staat er op het eerste weekend van november de provinciale kampioenschappen op het programma. Na een paar jaar afwezigheid deed ik terug eens mee.
Ik speelde mee in het enkel en in het gemengd met Kim.

In mijn eerste enkel partij mocht ik het opnemen tegen Johan Muller. Ik begon wat aarzelend maar kon vervolgens toch vlot de eerste set winnen. In de tweede set nam ik vrij snel een voorsprong en won ik de partij al bij al vrij eenvoudig met 21-14 en 21-8. In de tweede wedstrijd moest ik het opnemen tegen 2de reekshoofd Laurens Pluquet. Ik begon zeer slecht en maakte teveel directe fouten. De eerste set verloor ik met 12-21. Ook in de tweede set wist ik mijn directe fouten niet te beperken, ik verloor zo kansloos met 13-21.

Op zondag mochten we dan aantreden in het gemengd. Onze eerste wedstrijd werd een walkover, hierdoor mochten we het direct opnemen tegen titel kandidaat Geoffrey Lamont en Lynn Sioncke. We wisten vrij goed te starten maar konden geen voorsprong nemen, we kwamen ook niet op een grote achterstand. Toch verloren we de eerste set met 17-21. In de tweede zowat hetzelfde spelbeeld. We maakten goede punten, maar kregen ook snelle punten tegen. Ook de tweede verloren we uiteindelijk nipt met 17-21. Geoffrey en Lynn wisten daarna het tornooi te winnen.

Persoonlijke conclusie: in het enkel mis ik duidelijk wedstrijdritme op dit niveau. Ik maakte teveel fouten vermoedelijk door het hogere tempo. In het gemengd speelde ik zeker niet slecht. We speelden tactisch niet altijd even sterk, maar ook hier missen we duidelijk wat wedstrijdritme. Het was dan ook terug een hele tijd geleden dat ik nog eens meedeed aan dergelijk tornooi.

In het verlengde weekend van 2, 3, 4 en 5 juni vond de King of Rackets plaats in Oudenaarde. Het grootste racketlon tornooi van België. Steeds een mooi tornooi tot in de puntjes georganiseerd. Mijn laatste racketlon tornooi was enkele jaren geleden, toen verloor ik de finale in het heren enkel C (verslag kan u hier lezen: deel 1 – deel 2).
Ook dit jaar deed ik terug mee in het heren enkel C. Ik had dit jaar een redelijke voorbereiding achter de rug, zo was ik een aantal keer gaan trainen op het tafeltennis, het tennis en het squashen. Badminton leek me wel ok te zijn 🙂

Mijn eerste wedstrijden speelde ik op vrijdag. Ik zat in een poule van 4 en moest 3 wedstrijden afwerken. Mijn eerste wedstrijd speelde ik tegen Wouter Kesteleyn (badminton B1), Wouter die ik vrij goed ken uit het badminton was een leuke tegenstander op mee te openen. We begonnen met tafeltennis en merkte al snel dat Wouter weinig ervaring had met effect. Ik won vrij gemakkelijk met 21-6. Daarna kwam het badminton, Wouter is zelf ook B1, dus het beloofde een spannende set te worden. Ik maakte aanvankelijk vrij veel fouten en kon niet echt een voorsprong nemen. Na het wisselen van de trage shuttle ging het een stuk beter en won ik nog met 21-15. Vervolgens gingen we van start met de squash. Ik speelde net iets sneller dan Wouter en kon vrij vlot winnen met 21-5. De winst was binnen, toch speelden we nog een partijtje tennis. Ook dat won ik met 21-10.
Een geslaagde start.

Daarna mocht ik het opnemen tegen Lieven Vande Weghe, Lieven is een uitstekende tennisser en squash is één van zijn betere sporten. Ik moest dus goed van start gaan in het tafeltennis. Dat lukte me ook vrij goed, ik won met 21-4. In het badminton kende ik weinig problemen, ik won met 21-1. In het squashen was het een leuke en spannende partij. Ik kon het squash nipt winnen met 21-19, waardoor de winst binnen was. Voor het plezier gingen we toch nog een balletje tennissen, daarin was ik duidelijk de mindere, ik verloor het tennis met 5-21.

Als laatste poulewedstrijd mocht ik het opnemen tegen Bjorn Neirinck. Bjorn heeft in het tafeltennis klassement B6, het werd dus moeilijk starten. Ik probeerde zoveel mogelijk punten te pakken en dit lukte me vrij aardig. Ik verloor met 10-21. In het badminton maakte ik dit meteen goed en won met 21-4. Ook in het squash wist ik goed te spelen en won met 21-10. In het tennis had ik nog 5 punten nodig om de winst te verzekeren, een haalbare kaart normaal. Ik begon meteen vrij goed en kwam uiteindelijk op een 6-8 achterstand, maar had de nodige punten binnen. Ik verloor het tennis tenslotte wel met 13-21.

Zo won ik vrijdag al mijn wedstrijden en werd ik winnaar van de poule. Op zondagmiddag mocht ik dan terug aantreden in de kwartfinale. Daarin mocht ik het meteen opnemen tegen een Duitser, Cornelius Gehrmann. Voornamelijk een goede tennis- en squash speler. Ik moest dus goed starten met tafeltennis. Ik begon vrij nerveus aan de partij en maakte vrij veel fouten. Ik won het tafeltennis wel, maar gaf ook enkele punten weg: 21-11. In het badminton kon ik mijn tegenstander op 21-4 houden. Ik moest dus nog 16 punten halen om zeker te zijn van winst. Ik merkte al snel dat het squashen niet gemakkelijk ging worden, maar ik vocht voor ieder punt. Ik verloor het squashen uiteindelijk zeer nipt met 19-21. Hierdoor was ik wel verzekerd van winst en stond ik in de halve finale.

In die halve finale mocht ik het opnemen tegen Nico Panis, een belg die als hoofdsport tafeltennis had (Had klassement B0). Ik startte dan ook met een zware achterstand. Ik verloor het tafeltennis met 3-21. In het badminton kon ik dat terug goed maken en won ik met 21-2. In het squashen waren we aan elkaar gewaagd. Het bleef lang gelijk opgaand. Toch kon ik op het einde een kloofje slaan en won ik met 21-15. Ik moest dus nog 15 punten scoren in het tennis. Stijf onder de stress begonnen we aan de partij. Ik was uiteindelijk goed op weg en kwam 9-6 voor te staan. Daarna blokkeerde ik en durfde ik bijna niet meer te slaan. Toch kon ik nog de 15 punten halen en stopten we uiteindelijk op 17-18. De winst was binnen en ik stond in de finale.

In de finale zou ik het dan normaal opnemen tegen de Duitse Florian Grohs, ware het niet dat de man nergens te bespeuren was en vermoedelijk reeds naar huis was (of een blessure had opgelopen). Zo had ik meteen ook de finale gewonnen!

>> Mijn spelers-profiel kan je hier nog bekijken

Het was al enkele jaren geleden dat ik had deelgenomen aan een racketlon tornooi, maar het is wel eens leuk om je te meten in andere sporten. Zo kan je eens zien wat je kan doen tegen iemand die bvb competitief tafeltennis speelt. Ook het spelen tegen een buitenlander geeft net dat tikkeltje extra. Het was leuk voor het seizoen af te sluiten, maar geef mij toch maar badminton als sport 🙂

Begin mei is het traditiegetrouw tijd voor het ééndags poule tornooi van 4Ghent. Dit seizoen speelde ik dubbel met Kevin, gemengd met Kim.

Kevin en ik mocht in de voormiddag starten tegen een onbekend koppel, Kevin Desloovere en Bert Vandorpe. We begonnen niet echt schitterend maar wisten toch de eerste set te winnen met 21-17. In de tweede set kwam ik meer in mijn spel en liep het beter aan mijn zijde. Toch konden we nog niet direct op voorsprong komen en moesten we steeds tegen een kleine achterstand aankijken. We verloren de tweede set met 16-21. In de derde set gingen we terug iets beter van start en bleef het gelijk opgaan. Op het einde van de set misten we net dat beetje geluk en verloren we de partij met 19-21. In onze tweede wedstrijd mochten we het opnemen tegen Geert Blomme en Wouter Kesteleyn. Het is altijd leuk spelen tegen Wouter, maar een spannende partij zat er niet echt in. We konden vrij eenvoudig druk zetten en zo goede punten maken. We wonnen de eerste set met 21-17. In de tweede set speelden we nog iets meer aanvallend en wonnen we met 21-12. In onze laatste poule partij mochten we het opnemen tegen Cedric Cooreman en Gert Piqueur, die als 1ste geplaatst stonden. Geen gemakkelijke opdracht, maar een koppel waarvan we dit seizoen reeds gewonnen hadden. We begonnen toch moeizaam en kwamen niet echt op voorsprong. Na de helft van de set bereikt te hebben gingen we iets beter spelen en wonnen we de eerste set met 21-15. In de tweede set konden we vrij snel een voorsprong nemen en behouden. We speelden geconcentreerd en lieten weinig kansen liggen. We wonnen de tweede set met 21-17. Zo wonnen we wel van het eerste reekshoofd, maar moesten toch genoegen nemen met een 2de plaats in de poule. Onze eerste wedstrijd kwam misschien net iets te vroeg om echt 100% te zijn.

In de latere namiddag mocht ik starten met Kim aan de mixen. We mochten het opnemen tegen Ellen De Smet en Rick De Visscher. We gingen goed van start en kwamen eigenlijk nooit echt in de problemen. We wonnen de eerste set met 21-12. Ook in de tweede set ging het vlot en wonnen we met 21-9. Daarna mochten we het opnemen tegen Veronique Cloquet en Michiel Van Hecke. Daarin gingen we furieus van start. We maakten enkele foutjes en dat bracht de verpletterende score van 21-4 op. De tweede set speelden we een stuk trager en was het even opletten, maar wonnen we toch vrij gemakkelijk met 21-16. In onze laatste poule wedstrijd mochten we het opnemen tegen Aurelie Schotte en Glenn Van Schuerbeeck. Het was al enkele jaren geleden dat ik tegen Glenn gespeeld had, maar het zijn nooit gemakkelijke partijen. Ook nu bleek dit weer. De eerste set speelden we goed spel, maar verloren toch nipt met 18-21. In de tweede set stonden we steeds op een kleine achterstand, maar bleven kalm onder de spannende situatie. We kwamen terug op gelijke hoogte en wonnen we set met 22-20. In de beslissende set gingen we niet echt goed van start. We kwamen 5-tal punten achter en moesten dus achtervolgen en vechten voor de punten. Onze strijdlust werd beloond en kwamen op 20-20 gelijk. We wonnen de set met 23-21.
Na de slopende wedstrijd had Kim enige last in de rug na een verkeerde beweging in de 1ste set. Toch begonnen we de halve finale tegen Shauni Goemaere en Kevin Desloovere. Al snel bleek dat het moeilijk ging worden met Kim die niet op volle sterkte kon spelen. De eerste set verloren we met 14-21. In de tweede haalden we slechts 10-21.

Persoonlijke conclusie: In het heren dubbel moesten we de eerste partij gewonnen hebben, zelfs in 2sets. Echter waren we nog niet 100% op niveau en verloren we de partij nipt. De andere 2 wedstrijden waren wel een stuk beter en zoals het eigenlijk moest zijn. In het gemengd speelden we sterke wedstrijden in onze poule. We toonden dat we nog steeds goed meedraaien op B1 niveau. Jammer van de opgelopen blessure bij Kim, maar in de halve finale waren we anders zeker niet kansloos.
Zo zit dit seizoen er alweer op en is het uitkijken naar september 2011 voor de eerste competitiewedstrijden terug onder Eikenlo.

Op 9 en 10 April vond het tornooi van Danlie (Hamme) plaats. Ik schreef me in voor het heren enkel B1, heren dubbel B1 met Kevin, gemengd dubbel B1 met Kim.

Op zaterdag kwam ik alleen in actie in het heren dubbel met Kevin. We mochten openen tegen Johan De Mul en Chris Vandecasteele uit Lokeren, een haalbare kaart maar zeker niet te onderschatten. We begonnen wat onzeker en afwachtend, toch kwamen we niet op achterstand en konden de eerste set nipt winnen met 21-19. In de tweede set speelden we een stuk beter en we wisten we meteen goed druk te zetten. We wonnen de set met 21-12. In onze tweede partij mochten we het opnemen tegen Dries De Keukelaere en Davy Van De Putte. Ik had nog nooit tegen deze heren gespeeld dus wist niet wat te verwachten. In het begin was het wat zoeken, maar na een 7-7 in de eerste set gingen we goed door. We wonnen de set met 21-12. Ook de tweede set leverde geen problemen op, we wonnen vrij eenvoudig met 21-8. In onze derde partij mochten we het opnemen tegen Peter Butseraen en Lens Meyvaert. Zeker geen gemakkelijke wedstrijd. In de eerste set konden we geen voorsprong nemen, we hielden wel de druk hoog. We wonnen de set nipt met 21-19. In de tweede set konden we een kleine voorsprong uitbouwen en de set winnen met 21-15. Als laatste wedstrijd mochten we het opnemen tegen het eerste reekshoofd, Thierry De Decker en Jordy Van Der Sypt. We begonnen alert aan de wedstrijd en wisten meteen een voorsprong te nemen. We wonnen de set gemakkelijk met 21-9. In de tweede set namen we het vervolgens te gemakkelijk op en vielen we zowat in slaap. We verloren de set met 12-21. In de derde set waren we terug bij de pinken, we gingen goed van start en wonnen de set met 21-12.
Zo wonnen we het tornooi zeer overtuigend.

Op zondag mocht ik starten in het heren enkel. Ik mocht het opnemen tegen Jordy Van Der Sypt, van Lokeren. Ik begon vrij rustig aan de partij en kon een voorsprong nemen in de tweede helft van de set. Ik won de eerste set eenvoudig met 21-11. In de tweede set ging ik wat ongelukkig van start. Ik maakte teveel fouten keek snel op een 5 tal punten achterstand aan. Toch kwam ik terug op gelijke hoogte en gingen we de verlengingen in. Hierin kreeg ik een aantal matchpunten, maar ook setpunten tegen. Jammer genoeg verloor ik de set met 23-25. In de derde set ging het steeds gelijk op. Naar het einde van de set toe maakte ik 2 directe fouten wat mij fataal werd. Ik kwam 20-19 achter en verloor de set met 19-21. Exit in het enkel, wat wel teleurstellend was.

Later op de dag mochten Kim en ik aantreden in het gemengd dubbel. We mochten starten tegen Lens Meyvaert en Nele Guns. We gingen uitermate moeizaam van start. We maakten teveel directe fouten en konden zo geen afstand nemen. Toch wonnen we de set nipt met 22-20. In de tweede set ging het een stuk beter, we speelden een stuk slimmer en kwamen mooi op voorsprong. We wonnen de tweede set met 21-13. In onze tweede partij mochten we het opnemen tegen Jordy Van Der Sypt en Kathleen Verspreet, ook geen gemakkelijke partij. Opnieuw gingen we moeizaam van start. We kwamen  steeds 2 punten voor, maar konden niet verder uitlopen. Zo wonnen we de set met 22-20. In de tweede set ging het terug iets beter. We wisten goed druk te zetten op de tegenstander en wonnen de tweede set eenvoudig met 21-13.
Zo wonnen we het gemengd dubbel na het spelen van 2 wedstrijdjes.

Persoonlijke conclusie: In het heren dubbel met Kevin draait het steeds beter, we kunnen vrij vlot de aanval nemen en ook dan zijn we op ons sterkst. We weten ook onze directe fouten goed te beperken en geven zo weinig mogelijk weg. Ik denk dat we tevreden kunnen terugkijken op het tornooi. We wonnen de wedstrijden misschien eenvoudiger dan verwacht, maar dit mede door steeds de druk hoog te houden. In mijn enkel speelde ik naar mijn gevoel te traag en maakte ik teveel directe fouten. Op dergelijk niveau is dit natuurlijk dodelijk. In het gemengd dubbel maakten we teveel onnodige fouten, daardoor maken we het ons zelf soms moeilijk. Gelukkig wisten we in beide partijen wel een goede tweede set te spelen. Over het geheel gezien win ik 2 van de 3 disciplines, op zich zeker niet slecht. Al had ik naar mijn gevoel ook het heren enkel kunnen winnen. Toch een geslaagd tornooi denk ik.

Op 19 en 20 maart 2011 vond de eerste editie plaats van ons BBAC tornooi te Eikenlo. Ik stond zelf in voor een deel van de organisatie en speelde tevens mee in het heren enkel B, heren dubbel B en gemengd dubbel A. Nadat we vrijdag nodige voorbereidingen getroffen gedaan en alles perfect klaar stond, was het even afwachten op de eerste reacties van spelers en publiek. Al snel werd duidelijk dat de temperatuur niet optimaal was en dit werd zo snel mogelijk opgelost zodat terug iedereen tevreden was.
Op zaterdag hadden we de meeste wedstrijden, toch konden we mooi de planning volgen. Ook op zondag konden we alles mooi op tijd afwerken, wegens een blunder bij de scheidsrechterscommissie waren er jammer genoeg geen scheidsrechters aanwezig waardoor onze opzet met verschillende teams van lijnrechters in het water viel. Over het geheel gezien denk ik wel dat de meeste spelers tevreden waren over het tornooi, toch zijn er heel wat puntjes genoteerd die voor verbetering vatbaar zijn.

Ikzelf mocht mijn eerste wedstrijd starten rond 14u tegen Ken Gevers, een oude bekende en goede speler. Met wat lichte stres begon ik toch vrij goed aan de partij. Ik wist meteen goed druk te zetten en op een kleine voorsprong te komen. Ik won de eerste set vrij eenvoudig met 21-12. De tweede set ging ik goed door en maakte terug een mooie voorsprong. Ook de tweede set nam ik vrij vlot met 21-11. Mijn eerste partij doorstaan zonder echt veel te moeten doen eigenlijk…
Wat later mocht ik het dan opnemen tegen Cédric Roilgen van het Luxemburgse team. Een onbekende voor mij maar ongetwijfeld een goede speler anders kom je niet naar Eeklo vanuit Luxemburg. In het begin was het wat aftasten voor beide spelers. Het werd me al snel duidelijk dat het een zware partij zou worden, we speelden direct heel wat lange rally’s en maakten beiden weinig fouten. In de eerste set kwam ik op een kleine achterstand, maar wist die toch nog goed te maken. Ik won de set nipt met 22-20. In de tweede set probeerde ik het tempo iets hoger te leggen en dat lukte me ook vrij aardig. Ik kwam op een kleine voorsprong en stond op 18-14 voor. Vanaf dat moment ongeveer probeerde ik de punten sneller te maken en daar ging ik in de fout. Ik probeerde te forceren en verloor uiteindelijk de tweede set met 23-25. In de derde set was het terug vechten voor een voorsprong, fysiek werd het ook steeds zwaarder, toch bewoog ik nog goed over het terrein. Ik was in staat om terug een kleine voorsprong te nemen. Na heel wat lange rally’s en mooie punten kon ik geconcentreerd blijven verder spelen en won ik de set met 21-18! Een zeer zware partij, maar een ongelooflijke voldoening om dit te kunnen winnen voor een thuis publiek. Ik denk dat het tevens ook mooie en boeiende partij was om naar te zien.

Kort daarna mocht ik aantreden in het gemengd dubbel A met Steffi Daemen. We speelden voor het eerst samen en ik speelde voor het eerst mee in de A reeks. We mochten het opnemen tegen Birger Abts en Manon Albinus. In de eerste set maakte ik vooral veel fouten, waardoor we nooit een kans kregen. We verloren de set met 9-21. In de tweede set gingen we iets beter van start, maar toch konden we niet bijblijven. Naar het einde toe komen we nog iets terug, maar moesten de set laten gaan met 16-21. Het niveauverschil en het tempoverschil was toch even aanpassen, naar het einde toe deed ik aardig mee maar toen was de partij praktisch gespeeld. Een leuke ervaring rijker, wat meer wedstrijden op dergelijke niveau zou me goed doen.

In de avond mochten Kevin en ik dan onze dubbels starten. We mochten meteen beginnen tegen het eerste reekshoofd Floris Oleffe en Frodo Holemans. In de eerste set speelden we aardig spel, maar konden ons aanvallend spel niet opleggen waardoor we de eerste set verloren met 18-21. In de tweede set ging het niet veel beter, we gingen forceren en maakten teveel fouten. We verloren met 14-21. Aangezien het poule was mochten we het vervolgens opnemen tegen het Luxemburgs duo Cédric Roilgen en Akis Thomas. Ik kende ondertussen Cédric en wist ongeveer wat hij kon. Kevin en ik begonnen goed aan de partij maar konden niet echt op voorsprong komen. We moesten nipt de eerste set laten gaan met 19-21. In de tweede set kwamen we op een kleine achterstand van 4 punten. We probeerden om iets minder risico te nemen, maar toch wat sneller te spelen. Zo kwamen we terug op gelijke hoogte en wonnen we de set in verlengingen met 23-21. In de derde set kwamen we opnieuw op een lichte achterstand. Toch wisten we opnieuw terug te komen en gingen we de verlengingen in. We wonnen de set uiteindelijk op een score van 29-27!! Na deze tweede thriller van de dag was het toch even bekomen. In onze laatste wedstrijd mochten we het dan opnemen tegen Ken Gevers en Raf Schoonbaert. We gingen aanvankelijk zeer goed van start, we namen vlot 5 punten voorsprong. Daarna gingen we in de fout door hun traag tempo mee te spelen en zo verloren we de eerste set met 19-21. In de tweede set kwamen we vrij snel op een achterstand die we niet meer wisten goed te maken. We verloren de partij met 15-21. Zo eindigden we als 3de in de poule.

Op zondag mocht ik aantreden tegen eerste reekshoofd Floris Oleffe. Het was me wel duidelijk dat ik nog niet volledig hersteld was van de partijen op zaterdag. Ik speelde te slap en ik was niet optimaal fit. Ik verloor de eerste set door zelf teveel fouten te maken. Het werd 15-21. Ook in de tweede set ging ik aanvankelijk goed mee, maar moest toch de set terug laten gaan met 15-21. Zo eindigde ik in de halve finale.

Persoonlijke conclusie: In mijn enkel speelde ik mijn beste partij tegen de Luxemburger, daarin zat heel goed en gevarieerd spel. Het werd ook een zware partij en het was heel mooi dat ik deze partij wist te winnen. In mijn halve finale was ik zeker tot meer in staat mocht ik iets frisser geweest zijn. Dit geld ook voor het herendubbel, hierin moesten Kevin en ik eigenlijk de tweede plaats genomen hebben. Maar we stonden beiden niet geheel fit op het terrein en dan wordt zoiets moeilijk.

Over het geheel van het tornooi gezien denk ik wel dat we kunnen tevreden zijn over de organisatie, gezien de mogelijkheden die we hadden. Hopelijk kunnen we naar volgende edities toe nog meer sponsoren aantrekken en zo ons tornooi naar een hoger niveau brengen.
Graag wil ik bij deze alle medewerkers en vrijwilligers bedanken voor hun inzet gedurende het ganse weekend, hopelijk kunnen we volgend jaar hetzelfde neerzetten.

In het weekend van 12 & 13 maart speelde ik terug een tornooitje na lange tijd geen tornooien meer gespeeld te hebben. Ik schreef me zoals meestal in voor 3 disciplines. Ik dubbelde voor het eerst met Kevin Recollecte samen op een tornooi. Speelde gemengd met Kim en schreef me ook in voor het heren enkel B1.

Op zaterdagmiddag mocht ik mijn eerste enkel spelen tegen Xavier Leman. Normaal een haalbare kaart, maar aangezien de lange inactiviteit toch niet te onderschatten. Ik speelde een zeer matige partij, maar kon de wedstrijd toch vrij eenvoudig winnen met 21-15 en 21-17. Daarna mocht ik het opnemen tegen Cedric Cooreman. Dit was meteen en volledig andere partij en was het duidelijk aanpassen. Ik verloor de eerste set met 13-21. In de tweede speelde ik enigszins anders en kon de set winnen met 21-13. In de derde set maakte ik teveel fouten en stond steeds op een kleine achterstand. Ik verloor de partij met 17-21. Exit in het enkel, waar er misschien wel meer inzat.

Kort daarna mochten Kevin en ik aantreden voor onze eerste dubbel tegen Michiel Normon en Thibaut Vanneste. Hierin speelden we een degelijk niveau, aanvankelijk was het wat zoeken, maar we wonnen de partij met 16-21 21-14 en 25-23. In onze tweede dubbel moesten we het opnemen tegen het 2de reekshoofd Stijn De Langhe en Flor Spanhove. In de eerste set maakten onze tegenstanders heel wat fouten waardoor we vlot wonnen met 21-15. De tweede set speelden we vrij goed, maar verloren de set nipt met 20-22. In de derde set maakten we teveel onnodige fouten en verloren we verdiend met 13-21. Omdat we in een poule speelden was het nog niet gedaan. Daarna mochten we het opnemen tegen het 1ste reekshoofd Cedric Cooreman en Gert Piqueur. We gingen voor een goede partij en dat lukte zeer goed. We maakten zelf bijna geen fouten en speelden onze beste partij van het tornooi. We wonnen de wedstrijd met 21-17 en 21-18. Tot slot moesten we het opnemen tegen Erwin Huyghe en Nils Ottoy. Aangezien het nog belangrijk was in hoeveel sets we wonnen moesten we nog vol aan de bak. We wonnen de partij vrij vlot met 21-17 en 21-17.
Hiermee eindigden we als winnaars in de reeks, wat toch wel verrassend was voor ons eerste tornooi samen. Hopelijk kunnen we dit nu ook bevestigen volgend tornooi.

Op zondag speelden Kim en ik onze gemengde wedstrijden. We mochten aantreden tegen Thibaut Vanneste en Caro Neyrinck. Hierin begonnen we meteen agressief en dit loonde. We namen vlot een voorsprong en kwamen nooit in problemen. We wonnen de eerste set met 21-12. In de tweede set ging we zeer goed verder. We kwamen op een 11-1 voorsprong en wonnen ook vlot de tweede set met 21-9. We speelden die partij zeer goed, we maakten weinig fouten en gaven bijna niets weg. In onze tweede wedstrijd mochten we het opnemen tegen het reekshoofd Jeroen Van Gerwen en Maaike Pollet. Een volledig andere partij dan onze eerste. De eerste partij was een snel tempo met leuke rally’s en aanvallend spel langs beide kanten. De tweede partij was veel trager in tempo en alles werd teruggebracht door de boomlange Jeroen, hierdoor gingen we uiteindelijk forceren en maakten we soms onnodige fouten. De eerste set verloren met 17-21. De tweede set wonnen we met dezelfde score, 21-17. In de derde set kregen we verschillende kansen om de partij te beslissen. Het geluk zat ons niet mee en we verloren nipt met 22-24. Tot slot mochten het nog opnemen tegen Lens Meyvaert en Nele Guns. De partij deed er eigenlijk niet veel meer toe en dat was ook wat zichtbaar in het spelbeeld. We wonnen de partij uiteindelijk toch nog vrij eenvoudig met 21-18 11-21 21-11.

Persoonlijke conclusie: Na een kleine 3 jaar geen tornooien meer gespeeld te hebben ben ik vrij tevreden over het gehele tornooi gezien. Ik mijn enkel had ik iets meer verwacht, al wist ik dat het tegen de lange Cedric geen makkelijke wedstrijd ging worden. Een gebrek aan wedstrijden en training op dergelijk niveau zit hier zeker voor iets tussen. In onze heren dubbel speelden we beter dan ik had verwacht. Eigenlijk zagen we het tornooi meer als een repetitie voor ons eigen tornooi. Winnen op zich was niet echt een doelstelling. Uiteraard ben ik zeer tevreden met de winst 🙂 We speelden al onze partijen op een zeer degelijk niveau. In het gemengd was het afwachten, ik kende immers geen enkele tegenstander meer en dus was het moeilijk inschatten. In onze eerste partij speelden we uitermate goed, het was ook de leukste partij om te spelen, beide teams speelden een aanvallend spel, wat ook zeer leuk was voor het publiek. In onze tweede en cruciale partij hebben we onze kansen gehad maar wisten we ze niet te verzilveren, anders hadden we een finale plaats behaald. Een gebrek aan wedstrijdritme en mix-wedstrijden in het algemeen.
Toch een mooi tornooi na zo lang geen tornooien meer gespeeld te hebben.

Een overzicht van mijn wedstrijden kan je hier nog eens terugvinden …

Op het eerste weekend van november is het traditiegetrouw tijd voor de provinciale kampioenschappen te Wachtebeke. Ik nam deel aan het heren enkel, waar ik als 4 de reekshoofd stond, heren dubbel met Michiel Polfliet, waar we 2de reekshoofd stonden en het gemengd dubbel met Kim. In het gemengd hadden we onze titel te verdedigen al zou het moeilijk worden met de blessure van Kim.

Zaterdagmiddag begon ik tegen David Hesters. Op het tweede punt lukte het mij om mijn snaren door te slaan, niet echt een goed begin dus. Ik kwam direct op een achterstand te staan en kreeg geen gevoel in mijn slagen. Bovendien waren de shuttles iets te traag naar mijn zin en kreeg ik dus ook geen lengte in mijn spel. Bij momenten toonde ik wel mijn kunnen en bracht de score gelijk, echter verloor ik de eerste set met 18-21. In de tweede set kon ik niet mijn spel spelen, ik maakte teveel fouten en kon niet genoeg brengen tegen een gretige David. Ik verloor de tweede set met 12-21. Exit in het enkel, toch wel wat verrassend misschien.

In de avond stond de dubbel gepland, oorspronkelijk met Michiel echter moest hij opgeven en werd ik gekoppeld aan Klaas Maes (winnaar in het heren enkel B1). In de dubbel hadden we direct een partij op niveau tegen Frederik Desander en Frederic Schroyens. In de eerste set was het wat zoeken naar een samen spel en maakte ik teveel persoonlijke fouten, we verloren de set dan ook met 15-21. In de tweede gingen we beter van start, we konden toch goed bijblijven maar wisten dit niet vol te houden, we verloren de tweede set met 13-21. Ook meteen exit in het dubbel dus.

Dan maar alles op de mix. In onze eerste partij mochten Kim en ik het opnemen tegen Wouter Kesteleyn en Sofie Tousseyn. In de eerste set speelden we prima en konden we vlot een voorsprong nemen. We wonnen de set zonder problemen met 21-5. In de tweede set leek het iets moeizamer te gaan. Echter door de opnieuw vele fouten van de tegenstander kwamen we mooi op voorsprong en wonnen de set met 21-12. In de tweede ronde moesten we het dan opnemen tegen 2de reekshoofd Joeri Robin en Lynn Sioncke (winnaar dames enkel B1). Geen gemakkelijke partij al zouden we het toch zeker proberen. Al snel bleek dat we niet zomaar ons spel konden aanpassen en zelf bepalen. We moesten de set laten gaan met 7-21. Ook in de tweede set konden we het tij niet keren. De druk en de pijn nam toe bij Kim en forceren is nooit een goede optie. We verloren ook de tweede set met 7-21.

Een stuk minder geslaagd kampioenschap dan vorig jaar waar we de mix wonnen en ik een halve finale haalde in het enkelspel. Mijn voorbereiding dit jaar was dan ook een stuk minder, de loting een pak moeilijker. Ook 100% concentratie was niet mogelijk. Hiermee zal ook mijn laatste tornooi gespeeld zijn en kreeg ik wel het gevoel een ‘last’ minder te hebben.