In het verlengde weekend van 2, 3, 4 en 5 juni vond de King of Rackets plaats in Oudenaarde. Het grootste racketlon tornooi van België. Steeds een mooi tornooi tot in de puntjes georganiseerd. Mijn laatste racketlon tornooi was enkele jaren geleden, toen verloor ik de finale in het heren enkel C (verslag kan u hier lezen: deel 1 – deel 2).
Ook dit jaar deed ik terug mee in het heren enkel C. Ik had dit jaar een redelijke voorbereiding achter de rug, zo was ik een aantal keer gaan trainen op het tafeltennis, het tennis en het squashen. Badminton leek me wel ok te zijn 🙂

Mijn eerste wedstrijden speelde ik op vrijdag. Ik zat in een poule van 4 en moest 3 wedstrijden afwerken. Mijn eerste wedstrijd speelde ik tegen Wouter Kesteleyn (badminton B1), Wouter die ik vrij goed ken uit het badminton was een leuke tegenstander op mee te openen. We begonnen met tafeltennis en merkte al snel dat Wouter weinig ervaring had met effect. Ik won vrij gemakkelijk met 21-6. Daarna kwam het badminton, Wouter is zelf ook B1, dus het beloofde een spannende set te worden. Ik maakte aanvankelijk vrij veel fouten en kon niet echt een voorsprong nemen. Na het wisselen van de trage shuttle ging het een stuk beter en won ik nog met 21-15. Vervolgens gingen we van start met de squash. Ik speelde net iets sneller dan Wouter en kon vrij vlot winnen met 21-5. De winst was binnen, toch speelden we nog een partijtje tennis. Ook dat won ik met 21-10.
Een geslaagde start.

Daarna mocht ik het opnemen tegen Lieven Vande Weghe, Lieven is een uitstekende tennisser en squash is één van zijn betere sporten. Ik moest dus goed van start gaan in het tafeltennis. Dat lukte me ook vrij goed, ik won met 21-4. In het badminton kende ik weinig problemen, ik won met 21-1. In het squashen was het een leuke en spannende partij. Ik kon het squash nipt winnen met 21-19, waardoor de winst binnen was. Voor het plezier gingen we toch nog een balletje tennissen, daarin was ik duidelijk de mindere, ik verloor het tennis met 5-21.

Als laatste poulewedstrijd mocht ik het opnemen tegen Bjorn Neirinck. Bjorn heeft in het tafeltennis klassement B6, het werd dus moeilijk starten. Ik probeerde zoveel mogelijk punten te pakken en dit lukte me vrij aardig. Ik verloor met 10-21. In het badminton maakte ik dit meteen goed en won met 21-4. Ook in het squash wist ik goed te spelen en won met 21-10. In het tennis had ik nog 5 punten nodig om de winst te verzekeren, een haalbare kaart normaal. Ik begon meteen vrij goed en kwam uiteindelijk op een 6-8 achterstand, maar had de nodige punten binnen. Ik verloor het tennis tenslotte wel met 13-21.

Zo won ik vrijdag al mijn wedstrijden en werd ik winnaar van de poule. Op zondagmiddag mocht ik dan terug aantreden in de kwartfinale. Daarin mocht ik het meteen opnemen tegen een Duitser, Cornelius Gehrmann. Voornamelijk een goede tennis- en squash speler. Ik moest dus goed starten met tafeltennis. Ik begon vrij nerveus aan de partij en maakte vrij veel fouten. Ik won het tafeltennis wel, maar gaf ook enkele punten weg: 21-11. In het badminton kon ik mijn tegenstander op 21-4 houden. Ik moest dus nog 16 punten halen om zeker te zijn van winst. Ik merkte al snel dat het squashen niet gemakkelijk ging worden, maar ik vocht voor ieder punt. Ik verloor het squashen uiteindelijk zeer nipt met 19-21. Hierdoor was ik wel verzekerd van winst en stond ik in de halve finale.

In die halve finale mocht ik het opnemen tegen Nico Panis, een belg die als hoofdsport tafeltennis had (Had klassement B0). Ik startte dan ook met een zware achterstand. Ik verloor het tafeltennis met 3-21. In het badminton kon ik dat terug goed maken en won ik met 21-2. In het squashen waren we aan elkaar gewaagd. Het bleef lang gelijk opgaand. Toch kon ik op het einde een kloofje slaan en won ik met 21-15. Ik moest dus nog 15 punten scoren in het tennis. Stijf onder de stress begonnen we aan de partij. Ik was uiteindelijk goed op weg en kwam 9-6 voor te staan. Daarna blokkeerde ik en durfde ik bijna niet meer te slaan. Toch kon ik nog de 15 punten halen en stopten we uiteindelijk op 17-18. De winst was binnen en ik stond in de finale.

In de finale zou ik het dan normaal opnemen tegen de Duitse Florian Grohs, ware het niet dat de man nergens te bespeuren was en vermoedelijk reeds naar huis was (of een blessure had opgelopen). Zo had ik meteen ook de finale gewonnen!

>> Mijn spelers-profiel kan je hier nog bekijken

Het was al enkele jaren geleden dat ik had deelgenomen aan een racketlon tornooi, maar het is wel eens leuk om je te meten in andere sporten. Zo kan je eens zien wat je kan doen tegen iemand die bvb competitief tafeltennis speelt. Ook het spelen tegen een buitenlander geeft net dat tikkeltje extra. Het was leuk voor het seizoen af te sluiten, maar geef mij toch maar badminton als sport 🙂

Onder het moto “onze kapitein mag gezien worden” werd aan Dieter De Weert gevraagd om deel te nemen aan een fotoshoot.

Natuurlijk kon hij dit niet weigeren en bestaat er nu geen discussie over de gevolgen.

Enkele impressies kan je hier bekijken.

Om de volledige sessie te zien kan je hier terecht.

Onze kapitein op zijn best:

Zoals gezegd in m’n vorige blog was het zondag 1 juni tijd voor de finales van de racketlon in Oudenaarde. Ik was mijn poule doorgekomen vorig weekend en stond nu in de kwart finale van het heren enkel C.

Ik mocht het opnemen tegen Eubel Michael een Duitser. Zijn hoofdsport was squash, een goede start in het tafeltennis was dus noodzakelijk. Ik speelde zeer verdedigend en maakte weinig fouten in het spel, wel sloeg ik 4 services fout. Het ging vrij gelijk op, toch won ik nipt met 21-18. Een goede start. In het badminton kende ik weinig problemen, toch gaf ik 3 punten weg, ik won met 21-3. In het squash was het dus de bedoeling zoveel mogelijk te scoren. Het lukte me redelijk ik verloor met 11-21. 5 puntjes meer was mooi geweest, ik moest nog 12 punten halen in het tennis om de partij te winnen. Ook hier probeerde ik zoveel mogelijk terug te brengen en weinig risico’s te nemen. Ik won uiteindelijk met 12-5 waarna we de wedstrijd stopten met het oog op de komende wedstrijd.

In de halve finale mocht ik het opnemen tegen een Hongaar (!), Tamas Reider. Zijn hoofdsport was tennis dus moest ik in de eerste 3 sporten de overhand hebben. In het tafeltennis waren we aan elkaar gewaagd, niemand kon echt het verschil maken. Ik verloor nipt met 17-21, maar toch vrij tevreden met de 17 behaalde punten. In het badminton ging het terug goed, ik won met 21-2. Daarna het squash, daar was de bedoeling om zoveel mogelijk te scoren zodat ik minder punten nodig had in het tennis. ik stond 10-4 voor en alles leek prima te gaan, toch kwam mijn tegenstander nog terug tot 12-10. Daarna kon ik terug uitlopen en wist te winnen met 21-13. Hierdoor stond ik al 23 punten voor en was de overwinning al binnen zonder dat ik het besefte.
Ik stond dus in de finale.

In de finale mocht ik het dan opnemen tegen Bisanz Dirk terug een Duitser. Zijn hoofdsport was squash met tafeltennis (10 jaar competitie in zijn verleden). Het beloofde dus niet gemakkelijk te worden, zoveel mogelijk punten maken in beide sporten en badminton zo weinig mogelijk weggeven was de boodschap. In het tafeltennis wist ik al snel hoe laat het was, ik stond 0-8 achter. Ik wist toch nog 8 punten tegen te scoren, ik verloor met 8-21. Daarna in het badminton deed ik wat ik moest doen, ik won met 21-2. In het squash kreeg ik het zwaar, ik kon slechts 1 punt maken, ik verloor 1-21. Ik stond 14 punten achter, mijn tegenstander mocht dus niet meer of 7 punten halen in het tennis, een moeilijke opdracht. Ik kwam al snel op een kleine achterstand en op 8-4 was het gebeurd. We speelden nog de partij uit, ik verloor met 12-21.

Voor de gelegenheid speelde ik ook eens dubbel met Dirk Dhondt, we gingen van start op vrijdagnamiddag. Het nadeel in de dubbel is dat er maar 1 reeks is en we meteen tegen een sterk duo speelden (de nummer 1 in racketlon van Nederland), Bart Beks en Paul Twisterling. We gingen toch goed van start, we kwamen zelfs op voorsprong in het tafeltennis, toch verloren we uiteindelijk nog nipt met 19-21. In het badminton konden we niet geheel doen wat we voorzien hadden door de sterke tegenstand. We speelden wel een mooie partij maar verloren in verlengingen met 21-23. We stonden dus 4 puntjes achter “alles was dus nog mogelijk”. In het squash was het duidelijk dat we te weinig konden doen, we verloren met 2-21. het was dus afgelopen. Toch speelden we nog een partijtje tennis voor de fun. Maar ook die verloren we vlot met 6-21. Later werden deze spelers ook winnaar van het dubbelspel en Bart Beks won ook het enkel A.
In de verliezersronde mochten we het dan opnemen tegen 2 Belgen, Ivens en Snauwaert. Beide badmintonners (C1 en C2). In het tafeltennis wisten we de voorsprong te nemen, we konden winnen met 21-10. Ook in het badminton ging het zeer vlot, we wonnen met 21-2. De beslissing kon dus vallen in het squashen. Dirk wist een 9-11 te halen, ik bracht de eindstand op het bord en we wonnen met 21-16. Daarna speelden we nog een setje tennis, wat we ook vlot wonnen met 21-6.
Op zondag mochten we dan de finale spelen van de verliezersronde tegen engels duo Vader en zoon Manners. In het tafeltennis gingen we goed mee, we verloren wel met 16-21 maar dachten in het badminton toch op voorsprong te komen. Echter zoon Manners kon toch ook redelijk op een pluimpje slaan. We speelden een mooie partij maar verloren ook hier terug in verlengingen met 20-22. Squash was onze laatste hoop om nog aan tennissen toe te komen. Maar ook hier konden we weinig doen, we verloren het squashen met 3-21. We verloren dus de partij zonder te tennissen.

Toch mooi dat ik de finale gehaald heb in de C-reeks wat ik eigenlijk niet verwacht had.
Het was zeker leuk om ook eens iets anders te doen, maar het is me toch duidelijk dat ik nog altijd meest plezier heb in het badminton.

Het badmintonseizoen mag er dan wel opzitten, toch heb ik afgelopen weekend nog een tornooitje gespeeld. Ik deed namelijk mee aan de “King of Rackets” (Racketlon) in Oudenaarde. Vorig jaar had ik me ingeschreven in de D-reeks, echter was er geen plaats meer en moest ik meedoen in de B-reeks. Ik verloor toen 3 wedstrijden, maar blijkbaar had ik hierdoor toch wat rankingpunten gekregen. Dit jaar schreef ik me opnieuw in, ook terug in de D-reeks maar mocht ik niet spelen in de D-reeks omdat ik teveel rankingpunten heb (door alles te verliezen, heb ik teveel punten??). Ik was dus verplicht deel te nemen in de C-reeks.

Zaterdag mocht ik aanvangen aan mijn eerste poule wedstrijd tegen Waeyenbergh Marijn, iemand die tafeltennis als hoofdsport beoefende. En dat had ik geweten, ik verloor het tafeltennis met 4-21. Het badmintonnen ging vlot naar mij, ik liet maar 1 punt liggen, 21-1 voor mij. Ook in het squashen was ik sterker dan hem, ik won met 21-4. Bijgevolg moest ik maar 1 puntje meer hebben in het tennis om de winst veilig te stellen. Marijn hield het voor bekeken en wou zich sparen voor de volgende wedstrijd, ik kreeg het tennis dus cadeau (al had ik graag wat geslagen voor wat ritme op te doen).

In mijn tweede partij mocht ik het opnemen tegen Standaert Christophe, een squasher van de lokale club. Ik was dus gebrand op een goede prestatie in het tafeltennis en badminton. Ik kon het tafeltennis winnen met 21-7. In het badminton gaf ik vervolgens geen punt weg, ik won met 21-0. Ik moest dus nog 7 punten halen in het squash of tennis. Ik begonnen zeer geconcentreerd met het squashen en wist direct een 8-1 voorsprong te nemen, de winst was binnen en ik minderde het tempo. Ik won uiteindelijk het squash met 22-20. Ook Christophe zag het niet zitten om nog een balleltje te slaan in het tennis waardoor ik na 2 partijen nog niet aan tennissen was toegekomen.

In mijn laatste poule wedstrijd mocht ik het opnemen tegen Vandenbossche Achim, een vrij all round speler met squash als beste. Het beloofde een spannende wedstrijd te worden, Achim had ook de 2 vorige partijen gewonnen. In het tafeltennis ging we lang gelijk op, 14-14. Toch maakte ik op het einde enkele foutjes en verloor de partij met 15-21. In het badminton gaf ik 2 punten weg, ik won met 21-2. In het squash was het zaak zoveel mogelijk punten te halen, ik haalde 7-21 wat eigenlijk beter zou moeten kunnen. Met -1 op het scorebord begon ik aan het tennis. Ik nam weinig risico’s en probeerde zoveel mogelijk terug te brengen. Dit lukte me aardig, ik haalde 11-4. Rustig blijven was de boodschap, ik kon mijn voorsprong houden en kon het tennis winnen met 21-15 en daarmee ook de laatste partij van de poule winnen.

Ik werd dus eerste in mijn poule en mag volgende zondag deelenemen aan de finalereeks.
Tot nu toe is het al zeker een mooi resultaat aangezien het toch in de C-reeks is waarin ik speel.

Zaterdag 9 juni was het naar jaarlijkse gewoonte tijd voor de Hercules Trophy.
Dit is een soort sportdag waar je aan deelneemt als bedrijf van een bepaalde sector, in ons geval was dit de maritieme sector.
Wij speelden met 2 teams en moesten het dus opnemen tegen andere bedrijven.

Er kwamen 12 proeven aan te pas: – Golf ( 9 punten) – Street Reptile ( 13 punten) – Aqua Volley ( 9 punten) – Climbing Wall ( 7 punten) – Cross Country ( 13 punten) – Karting ( 9 punten) – Rescue 911 ( 13 punten) – Indian Canoe ( 17 punten) – Moutainbike ( 17 punten) – Rodeo ( 15 punten) – HerAcles ( 15 punten) – Bugxter ( 17 punten)

Voor informatie over de verschillende proeven kijk je best eens op de site http://www.hercules-trophy.com/
De leukste proeven voor mij waren de gemotoriseerde, met name Karting, Bugxter & Street reptile.

Stuk voor stuk leuke en goed georganiseerde proeven, de ene proef al natter dan de andere 🙂

Wij eindigden met ons team als 3de in onze reeks van 24, ons grootste doel hadden we hierbij dan ook gemakkelijk gehaald, namelijk voor het andere Seagha-team eindigen.

Enkele foto’s kan je hier nog bekijken op mijn website.