Zoals gezegd in m’n vorige blog was het zondag 1 juni tijd voor de finales van de racketlon in Oudenaarde. Ik was mijn poule doorgekomen vorig weekend en stond nu in de kwart finale van het heren enkel C.

Ik mocht het opnemen tegen Eubel Michael een Duitser. Zijn hoofdsport was squash, een goede start in het tafeltennis was dus noodzakelijk. Ik speelde zeer verdedigend en maakte weinig fouten in het spel, wel sloeg ik 4 services fout. Het ging vrij gelijk op, toch won ik nipt met 21-18. Een goede start. In het badminton kende ik weinig problemen, toch gaf ik 3 punten weg, ik won met 21-3. In het squash was het dus de bedoeling zoveel mogelijk te scoren. Het lukte me redelijk ik verloor met 11-21. 5 puntjes meer was mooi geweest, ik moest nog 12 punten halen in het tennis om de partij te winnen. Ook hier probeerde ik zoveel mogelijk terug te brengen en weinig risico’s te nemen. Ik won uiteindelijk met 12-5 waarna we de wedstrijd stopten met het oog op de komende wedstrijd.

In de halve finale mocht ik het opnemen tegen een Hongaar (!), Tamas Reider. Zijn hoofdsport was tennis dus moest ik in de eerste 3 sporten de overhand hebben. In het tafeltennis waren we aan elkaar gewaagd, niemand kon echt het verschil maken. Ik verloor nipt met 17-21, maar toch vrij tevreden met de 17 behaalde punten. In het badminton ging het terug goed, ik won met 21-2. Daarna het squash, daar was de bedoeling om zoveel mogelijk te scoren zodat ik minder punten nodig had in het tennis. ik stond 10-4 voor en alles leek prima te gaan, toch kwam mijn tegenstander nog terug tot 12-10. Daarna kon ik terug uitlopen en wist te winnen met 21-13. Hierdoor stond ik al 23 punten voor en was de overwinning al binnen zonder dat ik het besefte.
Ik stond dus in de finale.

In de finale mocht ik het dan opnemen tegen Bisanz Dirk terug een Duitser. Zijn hoofdsport was squash met tafeltennis (10 jaar competitie in zijn verleden). Het beloofde dus niet gemakkelijk te worden, zoveel mogelijk punten maken in beide sporten en badminton zo weinig mogelijk weggeven was de boodschap. In het tafeltennis wist ik al snel hoe laat het was, ik stond 0-8 achter. Ik wist toch nog 8 punten tegen te scoren, ik verloor met 8-21. Daarna in het badminton deed ik wat ik moest doen, ik won met 21-2. In het squash kreeg ik het zwaar, ik kon slechts 1 punt maken, ik verloor 1-21. Ik stond 14 punten achter, mijn tegenstander mocht dus niet meer of 7 punten halen in het tennis, een moeilijke opdracht. Ik kwam al snel op een kleine achterstand en op 8-4 was het gebeurd. We speelden nog de partij uit, ik verloor met 12-21.

Voor de gelegenheid speelde ik ook eens dubbel met Dirk Dhondt, we gingen van start op vrijdagnamiddag. Het nadeel in de dubbel is dat er maar 1 reeks is en we meteen tegen een sterk duo speelden (de nummer 1 in racketlon van Nederland), Bart Beks en Paul Twisterling. We gingen toch goed van start, we kwamen zelfs op voorsprong in het tafeltennis, toch verloren we uiteindelijk nog nipt met 19-21. In het badminton konden we niet geheel doen wat we voorzien hadden door de sterke tegenstand. We speelden wel een mooie partij maar verloren in verlengingen met 21-23. We stonden dus 4 puntjes achter “alles was dus nog mogelijk”. In het squash was het duidelijk dat we te weinig konden doen, we verloren met 2-21. het was dus afgelopen. Toch speelden we nog een partijtje tennis voor de fun. Maar ook die verloren we vlot met 6-21. Later werden deze spelers ook winnaar van het dubbelspel en Bart Beks won ook het enkel A.
In de verliezersronde mochten we het dan opnemen tegen 2 Belgen, Ivens en Snauwaert. Beide badmintonners (C1 en C2). In het tafeltennis wisten we de voorsprong te nemen, we konden winnen met 21-10. Ook in het badminton ging het zeer vlot, we wonnen met 21-2. De beslissing kon dus vallen in het squashen. Dirk wist een 9-11 te halen, ik bracht de eindstand op het bord en we wonnen met 21-16. Daarna speelden we nog een setje tennis, wat we ook vlot wonnen met 21-6.
Op zondag mochten we dan de finale spelen van de verliezersronde tegen engels duo Vader en zoon Manners. In het tafeltennis gingen we goed mee, we verloren wel met 16-21 maar dachten in het badminton toch op voorsprong te komen. Echter zoon Manners kon toch ook redelijk op een pluimpje slaan. We speelden een mooie partij maar verloren ook hier terug in verlengingen met 20-22. Squash was onze laatste hoop om nog aan tennissen toe te komen. Maar ook hier konden we weinig doen, we verloren het squashen met 3-21. We verloren dus de partij zonder te tennissen.

Toch mooi dat ik de finale gehaald heb in de C-reeks wat ik eigenlijk niet verwacht had.
Het was zeker leuk om ook eens iets anders te doen, maar het is me toch duidelijk dat ik nog altijd meest plezier heb in het badminton.

[…] jaren geleden, toen verloor ik de finale in het heren enkel C (verslag kan u hier lezen: deel 1 – deel 2). Ook dit jaar deed ik terug mee in het heren enkel C. Ik had dit jaar een redelijke voorbereiding […]