Op 17 & 18 december deed ik nog eens mee aan het tornooi van De mintons. Traditie getrouw een weekend waarin er sneeuw ligt … echter op zaterdag nog geen sneeuw te zien. Zondagmorgen was de eerste sneeuw van deze winter gearriveerd, mooi op tijd dus. De traditie blijft in eer. Ik speelde er dubbel met Kevin en enkel.

Ik mocht starten met een enkel. Tegenstander van dienst was Tim Heirman, een onbekende voor mij. Het was wél iemand met een goede badmintonsmaak, hij droeg een shirt van Taufik Hidayat, ook mijn favoriete speler. En dat zie je niet veel, de meeste badminton “kenners” gaan voluit voor PG … Tot daar het respect voor mijn tegenstander 😉
Ik begon uitermate onzeker aan de partij en had totaal geen gevoel van lijnen. Ik probeerde alles terug te brengen en zelf alles binnen te houden. Dit bleek genoeg voor de eerste set binnen te halen met 21-15. In de tweede set stond ik direct een 6 tal punten achter. Ik vocht me terug en won de partij met 21-18 van TH (jammer genoeg niet Taufik Hidayat maar Tim Heirman …). Na een barslechte wedstrijd die zeker niet hoogstaand was, was ik toch een ronde verder en meteen gedaan met enkelen op zaterdag.

Daarna mochten Kevin en ik 3 dubbels spelen (poule). Onze eerste wedstrijd was tegen Koen De Cauwer en Yves Van Kerckhoven. Een onbekend duo die meteen zijn stempel op de partij drukte door onenigheid over de snelheid van de shuttles die te traag waren bij het testen, maar die in de rally’s wel 50% werden buiten gemept. We lieten ons niet van de kaart brengen en wonnen de partij in 2 sets met 21-15 en 21-19.
Daarna mochten we het opnemen tegen een thuisduo Bram De Maesschalck en Wesley Lauwers. De eerste set was het even zoeken, we stonden ook aan de mindere kant van het veld. Toch wonnen we de set met 21-16. De tweede set werd er weinig weerstand geboden door onze tegenstanders en ging vlotjes met 21-8 naar ons.

De beslissende partij tegen het eerste reekshoofd dus. We mochten het opnemen tegen Michael De Saedeleer en Glenn Van Schuerbeeck. In de eerste set zagen we de shuttles te snel op de grond liggen. Het tempoverschil met de andere partijen was vrij groot en dus moesten we even aanpassen. Zodoende passeerde de eerste set ons met 14-21. In de tweede set sprongen we mee in het tempo en konden we goed volgen, we kwamen soms zelfs op een kleine voorsprong. In de beslissing maken we 2 foutjes en moeten we toch de set laten gaan met 19-21.
Net zoals vorige week spelen we een goede tweede set, die veel belovend zou zijn voor een derde …

Op zondag mocht ik dan terug aantreden voor het enkelspel. Hoewel mijn eerste tegenstander niet kwam opdagen en ik dus meteen tegen het eerste reekshoofd mocht opnemen, Stijn Lekens. Ook dat was even aanpassen voor mij, het was alweer een hele tijd geleden dat ik nog een degelijke B1 tegenover me had. Ik kon aardig wat rally’s spelen en enkele mooie punten pakken. Toch maakte ik teveel fouten in verdediging om de eerste set mee te doen voor winst. Ik verloor de set met 12-21. In de tweede set vocht ik voor ieder punt. Ik kon een kleine voorsprong opbouwen en wist minder fouten te maken (met een beter zicht op het veld, lukt het toch iets beter). Ik won de tweede set met 21-16. In de derde set stond ik vrij snel 4 punten achter, ik kwam nog terug, maar moest toch draaien met een 5 punten achterstand. Die kon ik niet meer goed maken en verloor de partij met 11-21.

Persoonlijke conclusie: In onze dubbel exact hetzelfde scenario als vorige week. Het tempoverschil tussen de verschillende wedstrijd is te groot en een gebrek van dergelijke partijen brak ons terug op. Toch speelden we de tweede set tegen Glenn en Michael zeker niet slecht. In mijn enkel zowat hetzelfde, een gebrek aan training en scherpte is toch voelbaar. Toch heb ik enkele mooie rally’s kunnen spelen tegen een tegenstander die tegenwoordig zowat alles vlot wint en dat stemt met toch tevreden.