Op 29 en 30 augustus vond dit jaar het tornooi van Betrix plaats. Het is ondertussen al de 3de keer dat ik meedoe aan dit voorbereidingstornooi in de Ardennen. Vorig jaar was het zeker een geslaagde deelname, ik wist toen het gemengd dubbel B1 te winnen met Kim en ook het heren enkel B1 wist ik op mijn naam te zetten. Mijn titels verdedigen in de B1 zat er helaas niet in, door mijn klassementsstijging moest ik me voor iedere discipline inschrijven in de A-reeks. Ik speelde heren dubbel met Kevin, gemengd met Kim en schreef me ook in voor het enkelspel.

Op zaterdagmorgen mochten Kevin en ik van start in het herendubbel, we namen het op tegen Laurent Defrenne en Benjamin Jenne. Een totaal onbekend duo voor mij en op papier zeker een sterke tegenstander. Kevin en ik begonnen goed aan de partij, maar ondervonden meteen dat dit een lastige wedstrijd zou worden. Er werd veel druk gezet op ons en werden op achtervolgen aangewezen. We bleven wel dichtbij maar moesten toch de set laten gaan met 15-21. Ook in de tweede set speelden we zeker goed mee, toch kwamen we moeilijk onder de druk vandaan en verloren we ook deze set met 18-21. Na deze partij zat de dubbel er dan ook meteen op.

Wat later op de dag mocht ik mijn enkel spelen tegen Sebastien Hainaut, ook deze speler kende ik niet, dus ook hier werd het afwachten. Het was al weer een hele tijd dat ik nog een enkel gespeeld had, dus ik had geen hoge verwachtingen. Ik begon naar mijn gevoel zeker niet goed aan de partij maar de score bleef gelijk opgaan. Op het einde van de set kreeg ik zelfs een kans om de set binnen te halen, maar uiteindelijk verloor ik de set met 22-24. In de tweede set startte ik uitermate slecht, ik probeerde om iets meer rally’s te spelen, maar daarbij ging ik zelf teveel in te fout. Ik kwam dan ook op een te grote achterstand en verloor de set met 9-21. Ook meteen afgelopen in de enkel dus.

Alles op de mixen dan maar, met Kim mocht ik ’s avonds aanvangen tegen Martin Leonard en Nathalie Jusseret. Het werd wat afwachten en zoeken in het begin waarbij ik niet echt mijn beste spel speelde. Kim wist wel de druk op het net te houden en zo konden we de eerste set binnenhalen met 21-17. In de tweede set was al snel de veer gebroken bij de tegenstander en wonnen we vlot de partij met 21-10. Zo hadden we onze eerste ronde beet.
Kort daarna mochten we het dan opnemen tegen Cedric Bigneron en Veronique Duparque, alweer 2 onbekenden tegenover ons. We begonnen goed aan deze partij en wisten vrij snel een voorsprong op te bouwen. We bleven goed druk zetten en konden zelf het spel maken. We wonnen de eerste set met 21-17. Ook in de tweede set namen we vlot een mooie voorsprong en kwamen we eigenlijk niet meer in de problemen. We wonnen overtuigend met 21-12.
Daarna moesten we het opnemen tegen het eerste reekshoofd Damien Maquet en Marine Lavigne, dat dit een pak lastiger zou worden was een feit. We speelden meteen goed mee vanaf het begin van de partij, maar we merkten ook snel dat iedere fout meteen afgestraft werd. Toch konden we zelf ook enkele mooie punten pakken, maar uiteindelijk verloren we de eerste set toch met 11-21. Ook in de tweede set speelden we aardig mee, maar ook nu stonden we vrij snel op achterstand. We verloren ook de tweede set met 15-21. Het verlies was geen schande en het was voor mij wel een leuke wedstrijd om te spelen, het tempo lag enorm hoog en directe fouten wisten we redelijk goed te beperken, maar om deze partijen te kunnen winnen zal er toch nog veel moeten gebeuren. 🙂

Persoonlijke conclusie: In het dubbelspel speelden we zeker een goede partij, maar onze tegenstanders waren nog niet iets sneller en preciezer dan ons. We speelden goed, maar verloren de partij wel terecht. In het enkelspel had ik naar mijn gevoel wel een haalbare tegenstander, echter speelde ik zeker niet mijn beste spel en maakte te veel fouten om kans te maken op de overwinning. In het gemengd wisten we 3 goede partijen te spelen maar tegen het eerste reekshoofd waren we niet opgewassen, wat geen schande was. Toch nog een positieve noot om het tornooi mee te eindigen.

In het weekend van 8 en 9 augustus vond voor het eerst het zomertornooi van Wetteren plaats. De meeste spelers hervatten de training begin augustus het is dus moeilijk inschatten wat je kan verwachten van zo’n tornooi. Ook ik had nog niet veel trainingsarbeid verricht dit jaar en had geen idee hoever ik sta ten opzichte van anderen. Door mijn klassementsstijging moest ik dit tornooi overal aantreden in ‘den A’. Ik speelde enkel, heren dubbel met Jan en gemengd dubbel terug met Kim.

Op zaterdagmorgen mocht ik mijn enkel aanvangen tegen Stijn Lekens, meteen niet van de minste enkelspelers en vooral iemand die zich toespitst op het enkel, iets wat ik de laatste maanden steeds minder speel. Het was dan ook van in maart geleden dat ik nog een enkel speelde op tornooi, nota bene op het tornooi van Wetteren zelf. Toen haalde ik nog de finale in B1. Ik had dus weinig te verliezen en probeerde gewoon zo goed mogelijk te spelen. Ik startte aardig in de eerste set tegen Stijn, maar moest langzaam toch de grip lossen en verloor de eerste set met 12-21. In de tweede set kon ik wel lang bijblijven en had ik meestal enkele punten voorsprong. Toch werd het spannend en moesten verlengingen de beslissing brengen. Ik won uiteindelijk de tweede set met 22-20, een mooie opsteker. In de derde set ging ik een stuk minder van start, ik maakte teveel directe fouten zonder echt rally’s te spelen. Ik kwam dan ook snel op achterstand en kon deze niet meer goed maken. Ik verloor de derde set met 14-21.

Iets later mocht ik met Jan aantreden in het heren dubbel A, we namen het op tegen David Gonce en Pieter Surmont, 2 heren van Zuid-West die we nog hadden gezien in onze herencompetitie. Geen gemakkelijke wedstrijd, maar mits we goed spelen ergens wel haalbaar dachten we. We begonnen wat onzeker aan de partij maar wisten wel vrij snel enkele punten voorsprong te pakken. We bleven druk zetten en wonnen de eerste set met 21-17. In de tweede set gingen we lekker agressief verder, onze tegenstanders hadden duidelijk problemen met te verdedigen en wij maakten daar gretig misbruik van. We namen vlot een voorsprong en konden ons zelf permitteren om het tempo wat te laten zakken. We wonnen overtuigend de tweede set met 21-13.

In de tweede ronde mochten Jan en ik het opnemen tegen Gert Piqueur en Glenn Van Schuerbeeck, 2 zeer bekende tegenstanders voor mij, echter had Jan hier nog nooit tegen gespeeld. Hij was dan ook super gemotiveerd om een goede partij te spelen. Ook ik was gemotiveerd, het was immers meteen een haalbare kaart en een mooie kans om door te gaan naar de kwartfinale in het HD A. Jan en ik begonnen zeer sterk aan de partij en lieten geen enkele kans aan onze tegenstanders. We stonden vrij snel 11-2 voor en speelden vervolgens rustig de eerste set uit met 21-12. Ook in de tweede set speelden we sterk samen en ook deze set kwamen we nooit in problemen. We bleven de aanval zoeken en maakten zelf weinig fouten, zo wonnen we ook de tweede set vlotter dan verwacht met 21-14. Ons eerste tornooi samen en meteen in de kwartfinale!

In deze kwartfinale mochten we het op zondagmorgen opnemen tegen het tweede reekshoofd, Stijn en Tim Van Herbruggen, een volledig ander kaliber van tegenstanders. We hadden dan ook duidelijk niets te verliezen en probeerden zo goed mogelijk te spelen. We begonnen goed aan de wedstrijd en wisten mooi mee te gaan in score. We pauzeerden even op een 9-11 achterstand. Na het korte interval gingen de broers een tempo hoger spelen, we bleven goed meespelen en speelden keer op keer lange en goede rally’s. We speelden hier misschien wel ons beste spel samen, toch wisten we bijna nooit een lange rally naar ons toe te trekken en verloren we de eerste set met 12-21. In de tweede set speelden Stijn en Tim een tempo hoger dan ons, onze foutenlast lag hierdoor te hoog en we probeerden teveel iets te forceren. We wisten bitter weinig zelf de aanval te vinden en ondergingen vooral hun spel. We verloren de set kansloos met 9-21. Op zich geen onverwachte uitslag en zeker een mooi resultaat om voor de eerste keer in de kwartfinale te stranden.

Op zaterdagmiddag speelden Kim en ik ook samen in het gemengd dubbel, daarin mochten we het in de eerste ronde opnemen tegen Arne Deweirdt en Britt Van Volsem. Zeker geen gemakkelijke partij tegen Arne, maar ergens wel te doen. We begonnen aardig aan de eerste set, maar wisten niet echt een voorsprong te nemen. We bleven aan elkaar gewaagd, maar moest uiteindelijk toch enkele punten prijsgeven en zo de eerste setpunten aan de tegenstanders laten. We kwamen nog aardig terug en wonnen de eerste set toch nog met 22-20. De tweede set was gelijkaardig aan de eerste set, geen van beide duo’s kwam echt op een voorsprong en zo bleef het spannend tot het einde toe. We moesten nipt de set laten schieten met 21-23. Ook in de beslissende derde set konden we niet meteen een voorsprong nemen, toch na het wisselen van speelhelft wisten we even 5-6 punten voorsprong te nemen en namen we zo een goede optie op de overwinning. Toch kregen we niets cadeau en moesten we blijven vechten, we maakten in die fase iets te veel gemakkelijke fouten en verloren de partij alsnog met 19-21. Winst zat er zeker in, het was een dubbeltje op zijn kant.

Persoonlijke conclusie: Een tornooi spelen in de zomer is niet ideaal, het is op zich wel een goede training maar echte resultaten moet je niet verwachten. Bovendien speelde ik alles in een reeks hoger (A) dan vorig seizoen (B1), waardoor ik weinig zicht kan krijgen hoever ik sta met de voorbereiding op het nieuwe seizoen. Over mijn enkelpartij ben ik best tevreden, ik maakte (te) veel onnodige fouten maar wist wel een set te pakken. Ook in de rally’s moest ik weinig toegeven wat me tevreden stelt op dit moment. Het dubbel met Jan liep uitermate lekker, ergens wist ik wel dat we goed kunnen samen spelen als het echt nodig is en zo bleek ook. We draaiden praktisch perfect samen en speelden een hele sterke 2de partij. Ook in onze 3de partij speelden we zeer goede rally’s wat op zich wel perspectief bied. Tenslotte speelde we slechts voor het eerst samen voor een officiële match (tornooi of competitie). In het gemengd met Kim verliep het minder goed dan ik had verwacht en staan we nog niet echt op het niveau waar we vorig seizoen stonden. We konden bij momenten aardig druk zetten, maar werden ook heel snel onder druk gezet. Algemeen gezien is er duidelijk nog wat werk aan de winkel voor het komende seizoen, gelukkig hebben we nog enkele weken te gaan. We weten wat gedaan, volop trainen dus!

Het badmintonseizoen zit er al weer (een tijdje) op, tijd om even terug te blikken op het afgelopen seizoen.

Laat mij toe te starten met de clubcompetitie en even terug te kijken naar vorig seizoen. We speelden met onze gemengde ploeg toen voor het 2de jaar op rij in 3de liga en ondanks geen echte titel ambities grepen we toch de titel, we haalden het kampioenschap toen binnen met 1 wedstrijd meer gewonnen dan concurrent Oudegem. Zo konden we dit seizoen ons debuut maken in 2de liga!
Met onze herenploeg speelden we vorig seizoen in de hoogste provinciale reeks, daarbij was de doelstelling om kampioen te spelen. Dit lukte gemakkelijker dan vooraf gedacht en ook met de herenploeg konden we dus uitkijken naar de liga competitie. Met onze huidige herenploeg waren we toen duidelijk te sterk voor de 1ste provinciale reeks, in 3de liga zullen we waarschijnlijk meer op ons plaats zitten.

Met de 2 kampioenschappen (zowel in het gemengd als in de herencompetitie) van vorig jaar was onze doelstelling voor dit seizoen dan ook snel duidelijk, het behoud in beide reeksen zou een mooi resultaat zijn.
Omdat we zowel met de gemengde ploeg als met de heren ploeg in liga speelden verliepen de competities volledig gescheiden, voor nieuwjaar speelden we gemengd, vanaf januari gingen we van start met de herencompetitie.

Met de gemengde ploeg hadden we ons debuut zeker niet gemist in 2de liga, we wisten meteen te winnen op verplaatsing tegen één van de titelkandidaten. Daarna wisten we thuis enkele overwinningen te boeken en ook op verplaatsing leken we niet te stoppen. Toen we thuis vlot met 7-1 wisten te winnen van de andere titelkandidaat (en daler uit 1ste liga) sloten we de heenronde ongeslagen af en stonden we enigszins verrast aan de leiding in 2de liga. In de terugronde kregen we onze eerste (en ook enige) nederlaag te verwerken en werd het duidelijk dat de ploegen met enkele versterkingen speelden waar mogelijk. We kregen het moeilijk en speelden daarna gelijk. Gelukkig hadden we enkele punten voorsprong en moesten we uit de laatste 2 wedstrijden slechts 1 punt halen.

We wisten onder hectische omstandigheden een gelijkspel uit de brand te slepen op het (ijskoude) veld van Oostrozebeke. Het is, het was en het zal altijd een memorabele ontmoeting blijven voor het ganse team. We haalden niet alleen het kampioenschap binnen, we moesten ook toezien hoe Stijn daar een ernstige blessure opliep en zo minimaal een jaar buiten strijd was. Er werd dus zeer ingetogen gevierd en het besef, dat we komend seizoen in de hoogste liga reeks zullen aantreden, sijpelde maar langzaam binnen (zelfs nu lijkt het nog onrealistisch). Tot slot van de mix competitie wisten we thuis nog een mooie overwinning binnen te halen om het mix seizoen in schoonheid af te sluiten. Komend seizoen zijn we dus te bewonderen in 1ste liga, de doelstelling ligt ook nu terug voor de hand, hetzelfde als afgelopen seizoen, het behoud proberen te verzekeren. Het kampioensverslag kan je hier nog nalezen …

Na enkele weken rust mochten we met de heren ons debuut maken in 3de liga. Zonder onze eerste man, Stijn, beloofde het nu zeker een zwaar seizoen te worden. Toch maakten we een sterke start en wisten we meteen een eerste overwinning te behalen op verplaatsing. Vervolgens speelden we een aantal keer gelijk, waar er zeker meer in zat. Toch stonden we na de heenronde zeker niet slecht, we hadden slechts 1 keer nipt verloren en stonden dus mooi op schema voor het behoud. In de terugronde hadden we het geluk niet echt meer mee, ikzelf moest enkele wedstrijden laten schieten en als team kregen we het lastig. We verloren 3 keer op rij en moesten terug vol aan de bak om degradatie te vermijden. We wisten overtuigend te winnen van de laatste in de stand en een punt te pakken van de kampioen, dit bleek net voldoende om als 4de te eindigen en het behoud veilig te stellen.
We wisten ons behoud veilig te stellen, maar het was “met de hakken over de sloot”. Hopelijk kunnen we komend misschien iets meer mee doen met de top 3 van reeks als we terug over een volledig fit team kunnen beschikken, het wordt alvast uitkijken!

Nog enkele leuke competitiestatistieken op een rijtje:
	In de gemengde competitie verloren we geen enkele thuiswedstrijd, dit voor het 2de jaar op rij!
	Kim en ik verloren geen enkele mixwedstrijd, dit voor het 4de jaar op rij!
	In de mixcompetitie won ik 26 van de 29 gespeelde wedstrijden, daarmee was ik ook de beste speler van de competitie.
	In de mixcompetitie lijkt Heren Enkel 2 ons het best te liggen, we wonnen immers alle HE2 wedstrijden.

In de herencompetitie leek het ons als team iets minder te gaan, doch speelde ik persoonlijk ook hier geen slechte competitie. Ik won immers 8 van de 10 enkel partijen en won zelfs enkele wedstrijden van A-spelers.

Over het geheel seizoen speelde ik dit jaar 86 wedstrijden, waarvan ik er 65 won. Daarmee deed ik statistisch iets minder goed dan vorig seizoen waar ik 51 wedstrijden won van de 64, 76% ten opzichte van 80% vorig jaar. Wel speelde ik dit seizoen 22 wedstrijden meer en speelden we zowel met de gemengde- als met de herenploeg in een hogere reeks dan vorig jaar. In dat opzicht kon ik nog steeds goed mijn mannetje staan in de 2 hogere reeksen.

Op persoonlijk vlak deed ik het ook niet slecht dit seizoen naast de competitie. Sinds dit seizoen is het gesplitste klassementssysteem van kracht. Na 10 jaar B1 te zijn werd mijn klassement plots aangepast naar B2 in iedere discipline (B2/B2/B2). Op zich weinig problemen, er veranderde voor mij immers weinig. Al na een half seizoen had ik mijn B1 klassement terug in iedere discipline (B1/B1/B1). Duidelijk een foutieve terug zetting van de VBL, of was het mijn sterke prestatie? Ik deed zelfs in de tweede seizoenshelft nog een sterkere prestatie, ik behaalde in iedere discipline het A klassement (A/A/A). Een fenomenale prestatie zou je denken, al deed ik niets meer (integendeel) dan andere seizoenen. Ik speelde met andere woorden een top seizoen, het sterkste seizoen uit mijn hele “carrií¨re” van B2/B2/B2 naar A/A/A in 1 seizoen, top prestatie, LOL. Enige verklaring hiervoor is te vinden in het feit dat er enkele kleine wijzigingen werden doorgevoerd om het klassement tegenwoordig te bepalen. Zo hoef je vanaf nu niet meer ‘goed’ te zijn om een klassement te bereiken, gewoon veel spelen is reeds voldoende. Iedereen kan nu immers A worden, het is gewoon een kwestie van veel te spelen, het maakt niet uit op welk niveau je dat doet! Vroeger werd een klassementswijziging pas toegekend na het behalen van verschillende goede resultaten (tornooiwinst was een vereiste), tegenwoordig kan je perfect meerdere klassementen stijgen zonder enige noemenswaardige winst. Het is zeer merkwaardig te noemen en het was dan ook over het volledige seizoen het gespreksonderwerp na iedere competitiematch en op ieder tornooi. Ikzelf moet in al die gesprekken nog de eerste persoon tegenkomen die er positief tegenover staat. Het is duidelijk dat wanneer er zoveel over gepraat wordt er iets fundamenteel mis is. Het probleem zal dan ook blijven bestaan zolang er klassementswijzigingen worden toegekend op basis van de hoeveelheid dat iemand speelt in plaats van op basis van de resultaten die je boekt.

Los van het feit dat ik twee klassementen verhoogd ben op 1 seizoen, vond ik wel dat ik een uitermate sterke mixcompetitie gespeeld heb. Ik was gemotiveerd na een goede start en vond mezelf op een vrij hoog niveau spelen en ben dan ook zeer tevreden over mijn niveau hierin. Ik kende wel enige terugval in de herencompetitie, de motivatie was soms ver te zoeken en mijn niveau daalde ook snel. Hopelijk kan ik komend seizoen wel genoeg motivatie vinden om steeds te blijven gaan.

In ieder geval komend seizoen sta ik (en enkele andere medespelers) als A/A/A op de velden, geheel onterecht in ieder geval, maar toch benieuwd wat dat zal geven?
Voor het zover is genieten we nog wat van onze verdiende rust, nog wat nagenieten van onze behaalde titel met eten en drank, om binnen een grote maand dan terug aan de slag te gaan!
Aan iedereen nog een goede vakantie gewenst, geniet van de rust en tot binnenkort!

De eerste zaterdag van mei, traditiegetrouw de dag waarop het eendagstornooi plaatsvind van 4Ghent. Voor de meeste spelers betekend dit tornooi de afsluiter van het competitief seizoen. Ook voor mij was dit mijn laatste tornooi en een afsluiter van het seizoen. Ik speelde mee in beide disciplines, het heren dubbel speelde ik met Kevin, gemengd dubbel speelde ik voor de gelegenheid met Emma Mussche (Landegem). In beide reeksen stond ik geplaatst als 1ste reekshoofd, het zou dus in theorie mogelijk moeten zijn om een goed resultaat te halen.

’s Middags mochten Kevin en ik aanvangen tegen (voor mij) 2 onbekenden, Kevin Van Nuffel en Tom Verschraege. Na weinig of geen opwarming, wegens geen beschikbare plaats, begonnen we dan maar aan de partij. We gingen wat traag van start, maar wisten toch vrij comfortabel de eerste set te winnen met 21-15. In de tweede set ging speelden we iets beter en wonnen we de set dan ook vlot met 21-12.

In onze 2de poule wedstrijd namen we het dan op tegen thuisspelers Dirk Demil en Pieter Kortleven. We hadden deze heren al een aantal keren getroffen dit seizoen en wisten steeds te winnen, echter op hun thuisbasis was het toch opletten. We gingen meteen geconcentreerd van start en wonnen de eerste set vlot met 21-13. In de tweede set verwachten we toch wat meer weerwerk, echter bleef dat uit en wonnen we ook deze set vlot met 21-14.

Als laatste wedstrijd in de poule moesten we het opnemen tegen Mathias De Smet en Gertjan Vermeir, ook voor mij 2 onbekende spelers. We waren dus op onze hoede en begonnen agressief aan de eerste set. We namen als snel enkele punten voorsprong en wonnen overtuigend de set met 21-14. Ook de tweede set verliep vrij vlot, we stonden steeds op een 5-tal punten voorsprong en namen de set uiteindelijk met 21-17.

In de halve finale moesten we het dan opnemen tegen de winnaars van poule 4, Willem Van Boven en Nathan Vandenberghe. 2 jeugdige linkspoten die technisch best uit de voeten konden. Het beloofde zeker geen gemakkelijke partij en dat merkten we ook meteen in de eerste set. Er werd heel wat strijd geleverd voor de punten, waarbij wij toch langzaam een voorsprong konden nemen. We wonnen de eerste set met 21-14.
Ook in de tweede set gingen we vol aan de bak, we konden nu vrij snel een grote voorsprong nemen van een 10-tal punten, waardoor we de set rustig konden uitspelen en winnen met 21-14.

Zo stonden we in de finale en mochten we het opnemen tegen het 3de reekshoofd, Didier Marysse en Broes Naeye. Ook tegen dit duo hadden we dit seizoen al een paar keer gespeeld en wisten we dat het geen gemakkelijke wedstrijd zou worden. Ik begon niet super goed aan de wedstrijd en al snel stonden we enkele punten achter. Toch bleven we vechten voor de punten, al wisten we onze achterstand niet meer weg te werken. We verloren de eerste set met 17-21. In de tweede set begonnen wij iets beter, er werden enkele mooie rally’s gespeeld waarbij we meestal de bovenhand hadden. We moesten echter wel geconcentreerd blijven, maar wisten de set toch te winnen met 21-17. In de derde en beslissende set begonnen we heel slecht, decompressie van de 2de set, het geluk zat bij de tegenpartij en wij konden niet echt iets forceren. We stonden op een grote achterstand, maar kwamen toch langzaam terug. Echter is een achterstand van 10 punten praktisch onoverbrugbaar en verloren we de partij met 16-21. Een gemiste start in de 3de set, al had ik wel het gevoel dat wij het beter spel hadden.

Na een korte rustpauze mocht ik daarna aantreden in het gemengd met Emma. Toch iets waar ik naar uit keek, daar we voor de eerste keer samen speelden. Het werd natuurlijk ook wat aftasten hoe we elkaar het beste konden aanvullen. We mochten het opnemen in onze eerste wedstrijd tegen Aurelie Schotte en Peter Nees, niet meteen de gemakkelijkste tegenstanders die je wil treffen. We begonnen niet zo best, althans Emma speelde zowat haar slechtste spel in jaren. We kwamen dan ook snel op achterstand en hadden eigenlijk nooit kans om terug te komen. We verloren de set met 14-21. In de tweede set was Emma nog steeds niet helemaal wakker, toch konden we wat rally’s winnen maar ook deze set liepen we achter de feiten aan. We verloren ook de 2de set met 18-21.

Daarna mochten we het opnemen tegen Petra Mussche en Glenn Van Schuerbeeck, ook zeker geen gemakkelijke tegenstander. We begonnen echter een stuk beter dan in onze vorige partij, we wisten verrassend genoeg een snelle voorsprong te nemen en wonnen eigenlijk de eerste set vrij vlot met 21-14. In de tweede set werd het iets spannender, maar ook hier konden we een kleine voorsprong verzilveren en wonnen de set met 21-17.

In de 3de en laatste poule wedstrijd namen we het op tegen Rosita Bracke en Kevin Van Den Broecke. Hoewel het voor mij de gemakkelijkste tegenstander uit de poule leek, was het zeker niet te onderschatten. Peter & Aurelie wisten maar nipt te winnen. We probeerden dan ook geconcentreerd de wedstrijd te starten, dit lukte vrij aardig en namen al snel een comfortabele voorsprong. We wonnen zonder problemen de eerste set met 21-9. Ook in de tweede set gingen we goed van start en ook deze set wonnen we eigenlijk gemakkelijker dan verwacht. Ook deze set ging met 21-9 naar ons.

Hierdoor eindigen we uiteindelijk als 2de in poule, niet slecht, maar onze eerste wedstrijd heeft ons de das omgedaan. We waren nog niet lekker op elkaar ingespeeld en het vlotte niet echt bij Emma.

Persoonlijke conclusie: In het herendubbel kenden we in de poule eigenlijk weinig tegenstand en was de eerste echte test pas in de halve finale. Ook daar liep het vlotter dan verwacht en stonden we verdiend in de finale. Daar was het 50/50 en lieten we het vooral schieten in de 3de set. Op zich wel een mooi resultaat als (voorlopig) laatste tornooi in B1. In het gemengd was het wat aftasten in de eerste wedstrijd en dat kwam ons duur te staan, we eindigen toch als 2de in de poule. Toch was het een leuke ervaring om eens aan dezelfde kant te staan als Emma in plaats van er steeds tegen te moeten spelen 😉
Het was een mooie afsluiter van het seizoen en nu op naar de welverdiende rust!

Op 10 en 11 april vond dit jaar het paastornooi van Danlie – Hamme plaats. Steeds een leuk tornooitje, echter doorheen de jaren en met het nieuwe klassementssysteem zijn er steeds minder spelers die nog naar Hamme afzakken. Ik speelde deze editie mee in het Heren Dubbel B1 met Kevin, het Gemengd Dubbel B1 met Saskia Vereecke. In het gemengd stonden we als 1ste reekshoofd geplaatst, in het dubbel waren Kevin en ik 2de reekshoofd en waren onze ploegmakkers Shane en Jan het eerste reekshoofd. Het leek dus vooral uitkijken naar een mogelijke Eeklose finale.

Zaterdagmiddag konden Kevin en ik aantreden tegen Tom De Daele en Matthias Dullaert. We begonnen geconcentreerd en degelijk opgewarmd aan de partij en wonnen de eerste set met 21-8. De tweede set speelden we niets in minder snel en maakten het onszelf daardoor iets moeilijker. We wonnen de set met 21-17, iets minder overtuigend, maar de winst was binnen.

Daarna mochten we het opnemen tegen Lens Meyvaert en Tim Van Den Berghe, een niet te onderschatten duo. Echter hadden we er enkele maanden geleden reeds van gewonnen in 2 sets, dus zou het ook nu moeten lukken. We begonnen snel en agressief aan de partij en met resultaat, we wisten vlot de eerste set te pakken met 21-10. In de tweede set hadden we het geluk wat aan onze zijde en kwamen we al snel op een grote voorsprong. We wonnen de tweede set eveneens vlot met 21-8.

Als laatste wedstrijd in de poule moesten we het opnemen tegen Edwin Hurst en Nick Vandevelde, hoewel we al praktisch zeker waren van de eerste plaats namen we ons toch voor om de partij in 2 sets af te ronden. We gingen degelijk van start en namen zonder problemen de eerste set met 21-10. Zoals wel vaker, werden we te laks in ons spel en kwamen we in de 2de set op enkele punten achterstand. Toch maakten we ons weinig zorgen en plaatsten een inhaal race, daarin ging het niet zoals gepland en verloren we toch de tweede set met 18-21. In de derde set waren we beiden terug alert en wisten we wel vlot de set te winnen met 21-9.

In de andere poule werd het dan uitkijken naar onze tegenstanders en vooral uitkijken naar Shane en Jan, zij begonnen echter goed met winst in hun eerste match, maar verloren daarna nog 2 wedstrijden waardoor een Eeklose finale er niet in zat. Kevin en ik namen het op tegen Lander Borgonjon en Gianni De Wilde. Daarin gingen we goed van start en kwamen we eigenlijk niet echt in de problemen. We wonnen de eerste set vrij vlot met 21-14. In de tweede set was het vooral zaak om het tempo aan te houden en zelf aan te vallen. Dit ging goed en zo kwamen we mooi op een 19-11 voorsprong. Daarna lieten we het nog even gaan, maar wonnen uiteindelijk de partij met 21-16.
Alweer een mooie tornooi overwinning en een geslaagde tornooi-zaterdag.

Op zondagmiddag mocht ik dan aantreden in het gemengd met Saskia, we openden tegen onze ploegmakker Shane & Joyce Mervielde. Als iedereen op zijn niveau speelt zou dit een haalbare kaart moeten zijn, toch was het opletten, Shane is immers sterk bezig de laatste weken. Saskia en ik begonnen goed aan de partij en wisten vrij snel een kleine voorsprong te nemen. We bleven deze vasthouden en wonnen de eerste set met 21-17. In de tweede set begonnen we terug goed, maar al snel laten we het tempo zakken en lieten Shane en Joyce zo terug komen. Het werd een spannend einde, maar wij wonnen de 2de set nipt met 24-22.

In onze 2de partij namen we het op tegen Mario Carrera Gracey en Johanna Breyne, nooit eerder speelde ik mix tegen Mario en Johanna, dus was het was afwachten. De concentratie was hoog en we begonnen dan ook goed aan de partij. We wonnen de eerste set met 21-16. Ook in de tweede set namen we al snel enkele punten voorsprong, maar moesten we toch steeds opletten. Ook deze set wonnen we met 21-16.

In de laatste partij van onze poule namen we het op tegen Tim Van Den Berghe en Brenda De Wilde, hier speelde ik enkele weken terug nog tegen op het tornooi van Wetteren. Ook dit was een haalbare partij, toch mochten we het niet te non-chalant opnemen. We speelden niet ons beste spel, maar wisten wel de eerste set nipt binnen te halen met 21-19. In de tweede set bouwden we iets meer marge in en gingen we een stuk beter van start, we wonnen deze set met 21-9.

Zo kon ik alweer aantreden in een finale en mocht het samen met Saskia opnemen tegen Davy Van De Putte en Emma Mussche. Beiden geen onbekenden al speelden we nog niet als duo’s tegen elkaar. We begonnen sterk aan de wedstrijd en speelden meteen enkele mooie en lange rally’s. We wisten een voorsprong te nemen en speelden vervolgens goed de set uit en wonnen met 21-15. Ook in de 2de set waren we goed gestart en kwamen we op een kleine voorsprong, toch kwamen Davy en Emma terug gelijk op 16-16 en werd het een spannend einde. Daarin hadden we niet echt het geluk aan onze kant en verloren we de set met 18-21. In het begin van de derde set gingen Davy en Emma uitermate sterk van start, wij speelden niet slecht, maar maakten steevast de fout in de langere rally’s. We kwamen zo op een 4-11 achterstand, toch bleven we vechten voor ieder punt. We maakten onze achterstand grotendeels goed, maar verloren toch de partij met 17-21. Een jammerlijk einde, al hadden we beiden het gevoel dat wij toch het betere spel hadden.

Persoonlijke conclusie: In het heren dubbel met Kevin kenden we eigenlijk weinig problemen in onze poule. We konden vlot ons eigen spel op leggen en wisten onze eigen fouten goed te beperken. We kwamen vlot door de poule en ook in de finale kenden we eigenlijk weinig problemen. Een overtuigende tornooiwinst! Ook in het gemengd hadden Saskia en ik weinig problemen in onze poule wedstrijden. We speelden soms iets te non-chalant, maar stonden er wel op de momenten dat het nodig was. Het contrast in niveau met de finale wedstrijd was dan ook groot, maar ook hier gingen we goed van start. Toch verloren we langzaam de grip op de partij, waar we zeker de kans hadden om de wedstrijd te winnen in 2 sets. Op zich een geslaagd tornooi met 2 finales, zeker voor herhaling vatbaar!

Op 7 & 8 maart vond dit jaar het tornooi van Wetteren plaats, een tornooi waar ik steeds probeer aan deel te nemen. Echter was het toch al weer 2 jaar geleden dat ik had meegedaan. Toen wist ik het gemengd dubbel B1 te winnen met Kim en verloor ik de finale heren dubbel B1 met Kevin. Ook dit jaar speelde ik mee in het gemengd dubbel B1 met Kim en het heren dubbel B1 met Kevin. Tevens speelde ik ook mee in het heren enkel B1. In alle drie de disciplines stond ik 1ste reekshoofd, iets wat me nog nooit was overkomen. Op zich een leuk feit, maar er wordt dan ook wel iets van je verwacht waardoor er toch enige druk bijkomt. Ik probeerde echter om mijn focus vooral op het dubbel en gemengd te leggen, zodat het ook leuk is voor mijn partners.

Zaterdagmiddag mocht ik aanvangen met de enkel en moest het daarin opnemen tegen de onbekende Thijs Deweerdt. Het werd wat afwachten en ik probeerde zo goed mogelijk te starten. Dit lukte vrij aardig en ik wist snel een voorsprong te pakken. Ik won vlot de eerste met 21-9. Ook in de tweede set kon ik mijn spel opleggen en wist ik vlot de punten te pakken. Ook deze set wist ik te winnen met 21-9.

Daarna mocht ik het opnemen tegen Olivier Van De Vliet, een vrij grote speler en dus lastig om rond te spelen. Ik ging uitermate slecht van start aan de partij en kwam 1-11 achter. Ik maakte dan ook de ene fout na de andere en speelde ondermaats. Ik kon na de pauze toch enigszins mijn niveau oppakken en kwam aardig terug in de set, maar verloor toch met 16-21. In de tweede set startte ik een stuk beter en kon nu wel een voorsprong nemen, al bleef het een spannende set. Ik won de set nipt met 21-19. Ook in de derde set wist ik terug een voorsprong te nemen, toch kon ik deze niet lang vasthouden. Naar het einde van de set wist ik terug enkele punten te pakken en stond met 20-16 op het eerste matchpunt. Toch kon ik het niet meteen afmaken en won ik de partij in verlenging met 22-20.
Zo stond ik in de halve finale en zat het enkelen erop voor de zaterdag.

Later op de dag mocht ik de dubbels aanvangen met Kevin, we begonnen tegen Dirk Demil en Pieter Kortleven. We gingen aardig van start en speelden meteen een tempo hoger dan onze tegenstanders. We wisten een mooie voorsprong op te bouwen en wonnen de set met 21-16. Ook in de 2de set kwamen we nooit in problemen en wonnen overtuigende de 2de set met 21-12.

Daarna namen we het op tegen Thom Beemer en Jasper Poppe. 2 onbekenden dus werd het wat afwachten. De tegenstanders openden sterk met vlak en snel spel, toch vonden we snel het gepaste antwoord en wonnen we de eerste set met 21-11. In de tweede set werden er toch meer fouten gemaakt bij de heren van Lokeren en ook deze set wisten we eenvoudig binnen te halen met 21-9.

Als laatste poule wedstrijd moesten we het opnemen tegen Brandon Guns en Tom Verschraege, mogelijk de zwaarste tegenstanders uit deze poule. We waren dus op onze hoede en gingen meteen goed van start. We wisten ook nu terug een voorsprong op te bouwen en kwamen eigenlijk nooit in problemen. We wonnen de partij vrij eenvoudig met 21-12 en 21-14.
Zo waren wij als eerste reekshoofd rechtstreeks geplaatst voor de finale, waarin we vooral uitkeken naar het 2de reekshoofd, Shane en Jan, onze teamgenoten.
Toch wisten Shane en Jan de finale niet te halen, zij verloren van Nick Dermaux en Edwin Hurst, die even later dan ook in de finale stonden.
Zo konden wij onze team makkers revancheren.
In de finale probeerden we zelf zo aanvallend mogelijk te spelen. We konden vlot ons eigen spel opleggen en wisten mooi de eerste set te winnen met 21-14. Ook in de tweede set namen we snel een voorsprong en wisten we vlot de punten te scoren. Het werd nooit echt spannend en we wonnen de finale vlot met 21-11!
Een mooie afsluiter op zaterdag dus.

Zondagmorgen mochten Kim en ik vroeg opstaan om onze mix wedstrijden te spelen. We begonnen tegen Edwin Hurst en Yasmine Vandevelde. Het werd even afwachten en wennen aan de zaal, daarin liep het niet echt lekker en maakten we teveel fouten. Toch kwamen we op 20-16 op een eerste setpunt, maar maakten we toen de ene fout na de andere en zat het geluk niet echt mee. We verloren de set nipt met 20-22. In de tweede set gingen we een pak beter spelen. We speelden sneller, maakten minder fouten en konden nu wel goed druk zetten. Onze tegenstanders maakten geen kans meer en we wonnen de set met 21-7. Ook in de beslissende derde set konden we goed het overwicht houden, we bleven aanvallen en wonnen uiteindelijk vlot met 21-10.

Daarna moesten we het opnemen tegen Nick Dermaux en Sofie Van Landeghem, naar inschatting de zwaarste tegenstanders uit onze poule. We begonnen dan ook geconcentreerd aan de wedstrijd en merkten al snel dat het tempo in deze wedstrijd hoger lag. Wij speelden ook een stuk beter of in de eerste partij en wisten eigenlijk vlot het spel naar ons toe te trekken. We wonnen de eerste set met 21-8. Ook in de tweede set gingen we goed van start. We namen snel een voorsprong en wisten ook deze set vrij gemakkelijk te winnen met 21-8. We speelden een goede wedstrijd en wonnen zo eigenlijk gemakkelijker dan verwacht.

In onze laatste poulewedstrijd namen we het op tegen Tim Van Den Berghe en Brenda De Wilde, voor hen werd het een wedstrijd die enkel nog belangrijk was voor de statistieken, wij moesten echter wel winnen om zo zeker door te gaan in onze poule. We speelden vrij relaxed, maar wisten wel steeds een voorsprong vast te houden. Zonder echt heel diep te moeten gaan wonnen we ook deze partij vlot in 2 sets met 21-13 en 21-13.

Onze mix poule kwamen we dus gemakkelijk door, op naar de finale. Echter moest ik eerst nog mijn halve finale enkel spelen, dit tegen Ewout Baeckeland. Het was al enkele jaren geleden dat we tegenover elkaar stonden dus was het toch wat afwachten, één ding was zeker een gemakkelijke partij zou het zeker niet worden. Ik begon sterk aan de partij en kon tot mijn eigen verrassing een voorsprong nemen. Ik wist mijn voorsprong goed te behouden en won zo de eerste set met 21-16. In de tweede set kwam ik op enkele punten achterstand, maar toch bleef ik vechten en kwam nooit heel ver achter. Ik kon mijn achterstand goed maken en kwam terug gelijk op 16-16. Daarna volgenden enkele spannende rally’s & punten en uit eindelijk wist ik de set te pakken met 21-19.

Ik stond dus in de finale en mocht het daarin opnemen tegen Daan De Smet, toch wel een icoon in Belgisch badmintonland en een speler die ik toch wel graag bezig zie. Een finale die misschien velen hadden voorspeld, toch was ik er zelf niet zo zeker van dat ik het zou halen. Dat ook dit een moeilijke wedstrijd zou worden dat stond vast, toch probeerde ik om voor ieder punt te vechten. Ik wist meteen enkele punten te pakken wat me toch wat vertrouwen gaf, maar moest langzaam toch een achterstand toestaan. Ik kon niet meer bijbenen en verloor de eerste set met 16-21. In de tweede set ging ik iets tacktischer spelen en wist ik zo toch een kleine voorsprong te pakken. Daan maakte enkele fouten waardoor ik de set voor het grijpen had, ik kon de tweede set winnen met 21-15. In de derde set ging het lang gelijk op en kon het alle kanten uit. Geen van beiden kon echt een beslissende voorsprong nemen en we komen op 18-18. Daarop maakte ik 2 keer dezelfde tactische fout en keek tegen een matchpunt aan. Ik gaf alles in de laatste langere rally, maar moest uiteindelijk het punt & de match toegeven, het werd 18-21 voor Daan.
Hierdoor bleef ik met een dubbel gevoel achter, enerzijdes was het super om tegen Daan in de finale te staan, we speelden beiden een leuke en degelijke wedstrijd, tevens een leuke match met veel rally’s wat goed was voor de opgekomen supporters. Anderzijds, jammer dat ik de finale zo nipt verloor terwijl winst zeker mogelijk was, iets wat ik vooraf zeker niet gedacht had weliswaar.

Na mijn enkelfinale (en kleine ontchoocheling) mocht ik dan nog aantreden in de mixfinale. In de finale namen Kim en ik het op tegen Davy Van De Putte en Froni Van Daele, ondertussen een gekend duo waar ik enkele weken terug ook tegenover stond op het tornooi van Zaffelare. We wisten ongeveer wat ons te wachten stond en speelden daar goed op in, we konden langzaam een voorsprong nemen en zo de eerste set naar ons toe trekken met 21-14. In de tweede set wisten we niet meteen op degelijke voorsprong te komen, het bleef lang spannend toch kwamen we nooit op achterstand. We bleven goed druk zetten en wonnen ook de 2de set met 21-14! Aan de score te zien leek het een gemakkelijke wedstrijd, toch moesten we steeds op onze hoede zijn, gelukkig waren we dat ook! 🙂

Persoonlijke conclusie: Het dubbel met Kevin ging uitermate vlot, we hadden niet echt heel zware tegenstanders, al is het natuurlijk steeds opletten en de focus behouden. Dit lukte ons vrij aardig waardoor we het tornooi wisten te winnen zonder setverlies! In mijn enkel had ik dan weer een stuk minder zelfvertrouwen, maar begon goed aan het tornooi. Vooral de 2de wedstrijd werd spannend. Dat ik de finale haalde gaf mij al veel voldoening, daarin speelde ik ook mijn beste wedstrijd. Het was voor mij ook de leukste partij van het tornooi. In het gemengd met Kim zaten we ongeveer in hetzelfde scenario als in het herendubbel, in de poule kenden we niet echt zware wedstrijden en wisten we vlot door te komen. In de finale werd het iets moeilijker maar wisten we toch met ruime voorsprong de winst binnen te halen.
Een absoluut geslaagd tornooi met 2 overwinningen in het dubbel en 1 finaleplaats in het enkel!!

Op zaterdag 14 en zondag 15 februari vond dit jaar het tornooi van Zaffelare plaats, ik speelde mee in het tornooi in alle 3 de disciplines en stond tevens overal reekshoofd. Met Kevin speelde ik Heren Dubbel B1 en stonden we 1ste reekshoofd. Het Gemengd Dubbel B1 speelde ik met Saskia Vereecke, ook daar stonden we 1ste reekshoofd. In Heren Enkel stond ik tot slot 2 de reekshoofd.

Op zaterdagmorgen mocht ik aantreden in het enkelspel tegen Ares De Groote. Zonder veel zelfvertrouwen begon ik toch aardig aan de partij. Ik wist direct in een hoger tempo te spelen dan mijn tegenstander en kon zo vrij vlot de punten pakken. Ik won de eerste set vrij gemakkelijk met 21-11. In de tweede set kon ik echter niet meteen op een grote voorsprong komen. Toch bleef ik mijn spel spelen wist zo in de tweede helft van de set toch een kloof te slaan. Ik won de 2de set met 21-10.
Tot zover de enkel op zaterdag … niet echt een optimale tornooiplanning als je om 9.30u 1 enkel moet spelen en om 17u pas kan beginnen met het heren dubbel spel. (Je kan je dus beter niet inschrijven voor de enkel als je niet gans je dag wil kwijtspelen aan wachten/kaarten/rondhangen/ …)

Om 17u was het dan zover, Kevin en ik konden beginnen met onze eerste dubbel partij. We mochten openen tegen Pieter Kortleven en Nick Vandevelde. We gingen uitermate zwak van start en stonden snel op een 5 tal punten achterstand. Toch vochten we ons terug in de set en wisten we deze nog te winnen met 21-15. Ook in de tweede set begonnen we terug slap. We maakten teveel fouten en namen te weinig initiatief in het spel. Opnieuw keken we tegen een achterstand aan, die we ook deze keer konden goedmaken. We wonnen ook de tweede set met 21-16, maar het was zeker geen deftige partij.

In onze tweede dubbel mochten we het opnemen tegen onze club & teamgenoot Shane, die samen speelde met Miguel Van Herpe. Uiteraard kenden we de speelstijl van Shane en wisten we dat het een volledige andere partij zou worden dan onze voorgaande. Er werd een stuk sneller gespeeld, wat ons meer in ons ritme bracht. We speelden een pak beter, maar kregen zeker geen punten cadeau. Het bleef lang een nek-aan-nek race, tot wij enkele punten konden maken aan het einde van de set. We wonnen de set met 21-15. Ook in de tweede set speelden we leuke en snelle rally’s, we konden nu wel sneller een kleine voorsprong nemen en deze zo verder vasthouden doorheen de set. We wonnen ook de tweede set met 21-15. Ongeveer dezelfde score als de eerste wedstrijd, maar een volledig ander niveau van wedstrijd.

Daarna mochten we het opnemen tegen, de tot dan ongeslagen, Gerald Van De Vel en Yves Vandenbergh. Beide heren waren ons onbekend, het werd dus wat aftasten en zoeken. We begonnen aardig aan de partij, maar een geruststellende voorsprong kregen we niet te pakken. Het bleef lang spannend, waar wij uiteindelijk wel de eerste set wisten te winnen met 21-18. In de tweede set konden we iets sneller spelen waardoor we het toch iets gemakkelijker kregen. We kwamen op een mooie voorsprong en de tegenstand was gebroken. We haalden de tweede set vlot binnen met 21-12.

Even later mochten we ons dan opmaken voor de finale, we moesten het daarin opnemen tegen het 2de reekshoofd Tom De Daele en Nicolas Van Bruysel. In de finale gingen we goed van start met strak en snel spel. Toch bleek het niet evident om zo snel punten te maken, maar uiteindelijk wisten we toch het merendeel van de rally’s te winnen. We wonnen de eerste set met 21-16. Ook in de tweede set was ons doel hetzelfde, toch kregen we het hier een stuk gemakkelijker door de vele fouten van onze tegenstander. We kwamen op een 11-4 voorsprong en konden vervolgens rusten de set uitspelen om de titel binnen te halen met 21-10.
Een mooie overwinning en alles in 2 duidelijke sets gewonnen, een mooi resultaat om de eerste dag te eindigen. 🙂

Op zondagmorgen mocht ik terug aantreden in het enkelspel, ik moest het opnemen tegen Andreas Ducheyne (en supporterskern van Landegem). Het was de eerste wedstrijd van de dag en dat was duidelijk zichtbaar in het begin van de partij. Ik was te traag, reageerde nauwelijks en stond zo snel op een grote achterstand. Toch wist ik deze nog grotendeels goed te maken, maar kon een verlies niet meer vermijden, ik verloor de eerste set met 18-21. Ook in de tweede set kreeg ik het lastig en moest ik een achterstand goed maken. Ik kwam uiteindelijk op setpunt en wist te set binnen te halen met 21-19. In de derde set nam ik een goede start en kwam ik op een 11-6 voorsprong. Na de korte pauze maakte ik teveel fouten en werd het terug gelijk op 14-14. Daarna bleef het spannend en gingen we de verlengingen in. Daarin kregen Andreas en ik verschillende matchpunten, de rally’s begonnen te wegen aan beide zijden maar uiteindelijk wist ik aan het langste eind te trekken en won de partij met 25-23. Het was een spannende en intensieve partij, toch wist ik steeds rustig te blijven en probeerde het overzicht te bewaren, wat me redelijk goed lukte.

Kort dan deze marathon partij mocht ik het in de halve finale opnemen tegen Ian De Cuyper. Ik moest er opnieuw even inkomen en stond ook nu snel tegen een achterstand te kijken. Ik probeerde nog terug te komen, maar kon de kloof niet meer dichten en verloor de eerste set met 17-21. In de tweede set merkte ik meer en meer dat ik niet meer kon brengen wat ik wou en wat misschien wel nodig was. Ik maakte te veel fouten en verloor de partij met 16-21. Zo eindigde mijn enkel in de halve finale.

Later op de dag mocht ik dan aantreden in de mix samen met Saskia, waar ik absoluut naar uit keek. We speelden voor het eerst samen en dus was het een beetje afwachten wat haar speelstijl is en hoe we het best kunnen samen spelen. We mochten beginnen tegen Tom Dierickx en Sophie De Brakeleer. We gingen goed van start en kwamen niet echt in de problemen. We wonnen mooi de eerste set met 21-14. In de tweede set probeerden we nog iets beter op elkaar in te spelen en dat lukte aardig. We wonnen zonder problemen ook de tweede set met 21-7.

In onze tweede partij moesten we het opnemen tegen Davy Van De Putte en Froni Van Daele, dit beloofde een pak lastiger te worden. In de eerste set speelden we goed mee, maar konden niet echt de opening vinden die we nodig hadden. We bleven dicht bij elkaar qua score en moesten uiteindelijk nipt de eerste set laten gaan met 18-21. In de tweede set gingen we beter van start, we maakten zelf minder fouten en wisten beter de aanval te vinden. Zo wonnen we de tweede set mooi met 21-14. Ook in de derde set namen we vrij snel een 3-4 punten voorsprong. Die wisten we mooi verder uit te bouwen, maar naar het einde van de set werd het toch nog even spannend. We wonnen de partij uiteindelijk met 21-18.

Zo stonden we meteen in de finale, waar we het mochten opnemen tegen het Landegems duo Thijs Ducheyne en Emma Mussche. Hierin gingen we goed van start, we maakten weinig fouten en wisten mooi de eerste set te winnen met 21-16. Ook in de tweede set speelden we goed samen, toch hadden we het moeilijk om op een voorsprong te komen, het bleef lang spannend en we verloren nipt de tweede set met 19-21. In de derde set waren we beter gestart, we konden wisselen van helft met een 11-6 voorsprong. Toch maakten we daarna enkele fouten waardoor onze voorsprong verdween. We gingen gelijk naar het einde van de set toe en verloren ook hier nipt de set met 19-21. Een jammerlijk verlies, we waren 2 keer dichtbij de matchwinst.

Persoonlijke conclusie: In mijn enkel had ik niet echt hoge verwachtingen, toch haalde ik de halve finale en speelde ik op zondag wel een redelijke partij, al kon het zeker nog een pak beter. In het heren dubbel gingen we matig van start en kwamen we pas echt op tempo in onze 2de wedstrijd (vs Shane & Miquel), daarna bleven we behoorlijk op tempo spelen en kwamen we eigenlijk in geen enkele wedstrijd onder druk. We wonnen verdiend het tornooi denk ik. In het gemengd speelden Saskia en ik goed samen voor de eerste keer te zijn. We hadden onze kansen in de finale, maar moesten nipt de duimen leggen. Toch vond ik het een geslaagd debuut en zeker voor herhaling vatbaar. Uiteraard ben ik over het geheel tevreden met een overwinning in het heren dubbel, finale plaats in het gemengd en halve finale in de enkel.

Op zaterdag 17 en zondag 18 januari vond het jaarlijks tornooi van Brugse plaats. Het is al jaren één van de grootse en meest internationale BBAC tornooi van de kalender. Ook dit jaar zijn er spelers vertegenwoordigd uit 5 verschillende landen. Ikzelf speelde het laatst mee in 2007, wat al een hele tijd geleden is. Dit jaar schreef ik me in voor alle disciplines. Ik speelde enkel in B1, dubbel met Kevin en gemengd met Kim. Gezien de vorm en trainingsarbeid van de laatste weken waren de verwachtingen dan ook niet al te hoog.

Op zaterdagmorgen mocht ik het opnemen tegen Mirko Laurens, reeds een vaste waarde in de B1 en zeker een niet te onderschatten speler. Ik begon volledig koud aan de wedstrijd en dat had ik geweten. Na een reeks fouten begon ik halfweg de eerste set toch wat mee te spelen. De eerste verloor ik dan ook met 17-21. In de tweede set ging ik een stuk beter van start en wist snel een voorsprong bij elkaar te spelen. Ik won de set vlot met 21-14. Ook in de derde set ging ik beter van start en kende eigenlijk geen problemen meer. Ik won de derde set ook vlot met 21-10.

In de tweede ronde mocht ik het dan opnemen tegen Steven Dhaene, 5de reekshoofd en op dat moment eigenlijk A speler in het enkelspel. Ik had reeds enkele keren gedubbeld tegen Steven, maar nog nooit eerder een enkel partij tegen hem gespeeld. In de eerste set was het toch wat aftasten en bleven we lang aan elkaar gewaagd. Toch kwam ik als eerste op setpunt bij 20-18. Daarbij had ik geluk en maakte de set af met een netbal, 21-18. In de tweede set ging ik slecht van start, ik maakte heel wat directe fouten en stond al snel op een grote achterstand. Ik verloor de set met 13-21. In de derde set werd het terug een stuk spannender. De scores bleven dicht bij elkaar en de rally’s werden steeds intensiever. Op 20-19 kreeg ik het 1ste matchpunt, dit was direct raak met een ace! Ik won de partij met 21-19.

Een paar uur later moest ik het dan opnemen tegen Pieter Verhalle, een onbekende voor mij dus was het vooral afwachten. Ik begon wat minder aan de partij en wist niet meteen mijn spel te vinden. Ik kwam op een achterstand en verloor de set uiteindelijk met 16-21. In de tweede set ging ik wel beter van start en kwam op een kleine voorsprong. Toch kon ik deze voorsprong doorheen de set vast houden en won ik de set met 21-17. Ook in de derde set ging ik goed van start. Ik wist 4 punten voorsprong te nemen (11-7), maar moest toch nog mijn voorsprong afstaan (16-16). Daarna werd het terug spannend, op het einde had ik nog net iets meer over en won ik de partij met 21-18.

Zo stond ik al in de kwartfinale, wat ik helemaal niet gedacht had. Daarin moest ik het opnemen tegen Wouter Naert. Van al mijn tegenstanders tot nog toe kende ik hem het beste. Al was het heel wat jaren geleden dat we nog tegenover elkaar stonden op een plein. Toch wist ik op voorhand dat het een zeer moeilijke partij zou worden om te winnen. Ik het begin van de partij ging ik nog redelijk goed mee, maar stond ik de meeste rally’s wel onder druk. Ik kwam op achterstand en had weinig vat op het goede spel van Wouter. Ik verloor de set met 14-21. In de tweede set probeerde ik iets langere rally’s te spelen, maar fysiek werd dit zwaar, zeker na reeds 3 enkelpartijen gespeeld te hebben. Ik kwam terug op achterstand, maar bleef wel aanklampen. Ik kwam echter nooit meer gelijk en verloor de partij met 17-21. Later wist Wouter ook het tornooi verdiend te winnen.

Na mijn 4 enkel partijen mochten Kevin en ik beginnen aan de dubbels. Hierin stonden we 3de reekshoofd en hadden dus een zekere ‘status’ te verdedigen. We mochten beginnen tegen Florent Kersters en Fabrice Vervoir, een onbekend duo voor ons. We begonnen goed aanvallend en wisten zo een mooie voorsprong te nemen. We wonnen de eerste set vlot met 21-16. In de tweede set namen we een schitterende start, we kwamen snel op voorsprong en bleven goed druk zetten. Zo kwamen we nooit in problemen en wonnen we de set met 21-11.

Daarna mochten we het opnemen tegen het Engelse duo Miah Alfu en Islam Anwarul. Kevin had eerder op de dag zijn enkel verloren van Miah Alfu, waardoor we enig zicht hadden wat deze jongen in huis had. We begonnen agressief aan de partij en konden vrij vlot de punten bij elkaar spelen. We haalden de eerste set binnen met 21-6 zonder al te veel te moeten doen. In de tweede set ging het net iets minder vlot. We kregen minder lifts waardoor we heel wat minder aan aanvallen toe kwamen. Zelf speelden we tactisch niet zo best en maakten bovendien te veel fouten. We verloren de set met 18-21. In de derde set gingen we dan weer beter van start en kwamen op een 8-3 voorsprong te staan. Toch werd het al snel gelijk getrokken door de Engelsen en ging het vanaf 12-12 steeds gelijk op. We naderden een spannend einde en ik had het gevoel dat alle Engelsen zich rond ons plein begaven. Bij ieder punt voor hun bleek alsof de wedstrijd binnen was. Toch lieten we ons niet zomaar doen en vochten we voor ieder punt. We kwamen gelijk op 20-20 en alles was vanaf dan mogelijk. Zowel wij als onze tegenstanders kregen meermaals de kans om de match te beslissen, jammer genoeg trokken wij aan het kortste eind en verloren we de partij met 22-24.
Op zich een jammerlijk verlies hier, want er zat duidelijk meer in deze wedstrijd.

Nog wat later op diezelfde dag, ja het was een drukke badmintondag, mochten Kim en ik nog aantreden in het gemengd dubbel. Gelukkig voor ons stond er maar 1 wedstrijd meer op de planning. We stonden tevens als 2de reekshoofd, waardoor we als laatste mix wedstrijd moesten starten. In die wedstrijd moesten we het opnemen tegen Jonas Maes en Emma Billiouw. Het was al enige tijd geleden dat we nog tegen Jonas speelden, maar het is zeker een niet te onderschatten speler. We begonnen afwachtend en ondergingen vooral het spel van de tegenstanders. We kwamen teveel aan verdedigen toe en keken steeds tegen een achterstand aan, we verloren de eerste set nipt met 19-21. In de tweede set zochten we meer de aanval op, hierdoor speelden we een stuk sneller en werden er een pak meer fouten gemaakt door Jonas en Emma. We wonnen de tweede set vlot met 21-10. Ook in de derde set speelden we aanvallend en op een deftig tempo. Zo konden we ook de derde set nog vlot winnen met 21-14.
Na een lange dag zaten de wedstrijden er op voor zaterdag.

Op zondagmorgen moesten Kim en ik al terug paraat zijn om het op te nemen tegen Wout Naessens en Joke Delfosse. We begonnen moeizaam aan de wedstrijd en moesten al vrij snel een achterstand proberen goed te maken. Dit lukte aardig naarmate de set vorderde. Zo kwamen wij op een eerste setpunt en pakten we de set met 21-17. In de tweede set ging het al iets beter, we wisten nu wel een kleine voorsprong te nemen. Toch bleven we steeds slechts op enkele punten voorsprong. Het bleek echter voldoende om ook de tweede set te winnen met 21-17.

In de halve finale mochten we het dan opnemen tegen Carlo Vandeninden en Michelle Corten, 2 onbekenden voor ons. In deze partij begonnen we niet echt scherp. We speelden iets te gemakkelijk omhoog en kwamen zo teveel in verdediging. Daarbij maakten we opbouwend ook teveel directe fouten waardoor we nooit aanspraak konden maken op de set. We verloren kansloos met 11-21. In de tweede set probeerden we het spel toch iets vlakker te houden waardoor we toch iets meer konden doen. Toch keken we terug snel tegen een achterstand aan omdat ook hier onze eigen foutenlast te groot was. We bleven echter wel aanklampen maar verloren ook de tweede set met 18-21.
Zo eindigen we in de halve finale, wat zeker geen slecht resultaat is op een tornooi is dit.

Persoonlijke conclusie: In mijn enkel kwam ik een pak verder dan ik vooraf had gedacht. Toch vond ik mezelf helemaal niet zo sterk spelen en speelde ik eigenlijk naar de verwachtingen die ik had. Ik had vooral verwachtingen in het dubbel en gemengd. In het dubbel met Kevin kwamen we helaas niet verder dan de kwartfinale, waar er zeker meer in zat en dit is extra jammer. In het gemengd behaalden we wel een mooi resultaat en verloren we eigenlijk ook terecht in de halve finale. Toch kijk ik tevreden terug op het tornooi waar ik in 2 disciplines zeker een mooi resultaat boekte!

Na het spannend slot in de mix competitie vorig seizoen werd Eikenlo 1G als nipte kampioen gekroond in 3de liga B. Slechts 1 gewonnen wedstrijd besliste toen het kampioenschap! Een zeer nipte kampioenstitel, de ambities voor het seizoen 2014-2015 waren dan ook snel klaar, het behoud in 2de liga zou gerust als een overwinning mogen beschouwd worden. Een behoorlijke klus leek iedereen te denken en alle mogelijke voorbereidingen werden getroffen. Alle competitiespelers begonnen vanaf augustus met een degelijke training, er werden enkele tornooitjes gespeeld ter voorbereiding en de motivatie werd naar een ongezien niveau getild. Dit alles bleek het succes van de competitie en Eikenlo 1G kroonde zich opnieuw kampioen, dit keer in 2de liga A!

Hoe kon dit gebeuren? De eerste verrassing viel meteen in de eerste wedstrijd van het seizoen, Eikenlo 1G werd verwacht in het verre Dijlevallei en wist daar meteen te stunten door de volle 2 punten mee naar huis te brengen. Iedereen was meteen verrast, Dijlevallei werd immers als titelkandidaat aanzien. Vervolgens werd een nipte thuisoverwinning geboekt tegen Oostrozebeke. Het geloof groeide in de ploeg en Eikenlo 1G deed gouden zaken met het oog op het behoud. Lebad kampte dit seizoen aan een tekort aan dames, een gemakkelijke overwinning werd ons aangeboden. Ook in de Klamp wisten we een knappe overwinning te boeken. Daarna wachtte ons thuis de zware klus tegen De Nekker 1G, zij kwamen uit 1ste liga en hebben een zeer geroutineerd team. We haalden vol uit en boekten onze grootste zegen van het seizoen, de Nekker werd met een 7-1 terug naar Mechelen gestuurd. Eikenlo 1G kwam de heenronde ongeslagen door en stond meteen aan de leiding in de tussenstand, bovendien lieten de overige ploegen heel wat punten liggen waardoor Eikenlo 1G reeds enkele punten los stond! De terugronde werd opnieuw prima ingezet en Lebad werd deze keer thuis op sterkte verslagen. Daarna werd de verplaatsing naar Mechelen gemaakt om het op te nemen tegen De Nekker, onze vedette Anne kon er niet tijdig geraken en dat was meteen voelbaar. De eerste nederlaag van het seizoen werd een feit. Echter zeker niet getreurd want in de volgende wedstrijd kon Eikenlo 1G zich al verzekeren van de titel. Bij winst thuis tegen Dijlevallei was de titel verzekerd. Het werd een spannende ontmoeting die op een gelijkspel eindigde, hierdoor had Eikenlo 1G nog 1 punt nodig uit 2 wedstrijden. Er werd volop gespeculeerd, uit tegen Oostrozebeke ging moeilijk zijn, thuis tegen De klamp zou het alles of niets worden. In Oostrozebeke werden alle zeilen bijgezet, echter zat het geluk niet bepaald mee. Stijn moest in zijn enkel opgeven waar hij de partij in zijn zak had. In het gemengd dubbel wisten Kim en Geert een 7-tal titel-matchpunten in de 2de set niet te verzilveren. Even later bleek het dan toch eindelijk te lukken in de 3de set. Een gelijkspel was een feit en nooit voorheen werd een gelijkspel zo gevierd! Tot slot van de competitie werd De Klamp thuis nog met 6-2 cijfers verslagen om zo de titel nog meer glans te geven! Een ijzersterke heenronde, een terugronde met slechts 1 verliesmatch bracht ons naar een verdiende eerste plaats in 2de liga A! Iedereen heeft keihard gewerkt en gevochten voor iedere match en mag zich trots officieel KAMPIOEN noemen van 2de liga A!!!

Geschiedenis voor Eikenlo BC Reeds dit seizoen werd er voor Eikenlo BC geschiedenis geschreven door aan te treden in 2de liga. Ook komend seizoen zal dit dus niet anders zijn. Nooit eerder speelde een competitieclub uit Eeklo in de hoogste reeks van de Vlaamse mix competitie. Iedereen die dan ook zijn steentje heeft bijgedragen tot het kampioenschap mag dan ook zeer trots zijn op zijn/haar prestaties! Om het in voetbaltermen even te verduidelijken, “Eikenlo 1G speelt volgend seizoen in 3de nationale!”

Statistieken Om af te sluiten gooien we er nog enkele leuke statistieken tegen
	Als team verloor Eikenlo 1G geen enkele thuiswedstrijd, dit het 2de jaar op rij!
	Van de 20 heren enkels werden er slechts 3 verloren, de 2de heren enkel werd nooit verloren!
	Geert was met afstand de beste speler van de gehele competitiereeks, hij won 26 van de 29 gespeelde wedstrijden!
	Kim en Geert verloren geen enkele mix wedstrijd samen en dit voor het 4de jaar rij!!!
	Geert won de meeste enkels, dubbels en mix wedstrijden!
	Stijn won al zijn mix wedstrijden in de heenronde en verloor maar 1 enkel op het hele seizoen!
	Anne wist al haar mix wedstrijden te winnen in de heenronde!
	Kevin wist al zijn enkels te winnen en verloor slechts 2 dubbels!
	Valentine won al haar mixwedstrijden in de heenronde!
	Kjell won al zijn dubbel en mixwedstrijden!
	Eva won al haar mixwedstrijden!

Bedankt!

Bij deze wil ik graag ALLE supporters, ingelegde-bus-chauffeurs, toernooi.nl-supporters, harde kern-supporters, invallers en spelers bedanken voor alweer een memorabel seizoen! Supporters van dienst: hopelijk kunnen we volgend seizoen terug op jullie massale steun rekenen in 1ste liga!!

Getekend: een trotse kapitein!

Op zaterdag 20 en zondag 21 december vond het jaarlijks kersttornooi plaats in Torhout. Het was al enkele jaren geleden (van 2007) dat ik nog eens actief was in Torhout. Het tornooi valt in hetzelfde weekend als De mintons en om meer punten te sprokkelen om je klassement te behouden is het dan beter om mee te doen in Torhout, daar dit een BBAC tornooi is.
Ik speelde mee in het enkel B1, dubbel B1 met Kevin en Mix B1 met Kim.

Op zaterdagmiddag mocht ik starten met het enkelspel. Ik opende tegen de totaal onbekende Fabian Miche. Ik ging, zoals wel meermaals op een tornooi, slecht van start in de wedstrijd. Ik bewoog niet optimaal en liet te gemakkelijk de punten gaan. Zo was het een spannende eerste set, waarbij ik maar nipt won met 21-19. In de tweede set ging ik beter van start en leek de vechtlust bij mijn tegenstander snel gebroken. Ik won de tweede set eenvoudig met 21-5.

Daarna moest ik het opnemen tegen het 8de reekshoofd Jelle Van Den Berg. Het leek me snel een haalbare kaart, maar ik merkte tevens ook snel dat er heel wat terug kwam. Ik kon toch vrij snel een voorsprong nemen. Tot ik echter opeens begon weg te draaien, ik zag de shuttle niet meer scherp en maakte de domste fouten. Ik wist niet wat mij overkwam, dit had ik nog nooit meegemaakt. Gelukkig kwam ik na een 3 tal punten terug op positieven en even later wist ik de set te winnen met 21-19. In de tweede set nam ik ook nu een kleine voorsprong, maar echt volledig los kwam ik niet. Ik moest blijven vechten en won zo de set wel met 21-17.

Daarna mochten we gelukkig beginnen met de dubbels. Kevin en ik hadden 3 wedstrijd in de poule en mochten beginnen tegen Lens Meyvaert en Tim Van Den Berghe. Geen gemakkelijke wedstrijd, maar normaal wel een haalbare kaart voor ons. Kevin en ik begonnen moeizaam aan de eerste set, we probeerden te snel het punt te maken en maakten daardoor teveel onnodige fouten. Zo werd het een spannende set maar wonnen we deze toch nipt met 21-14. In de tweede set speelden we al een stuk beter, we brachten meer tempo in de wedstrijd en wonnen de tweede set mooi met 21-14.

De tweede wedstrijd in onze poule was tegen Quentin Bouchez en Gertjan Devaere. Ook hier hadden we niet bepaald een goede start van de wedstrijd. We speelden te afwachtend en ondergingen zowat hun spel, daarbij maakten we teveel persoonlijke fouten en verloren we de set nipt met 19-21. Ook in de tweede set was het niet veel beter, we toonden pas echt vechtlust aan het einde van de set. We kregen enkele matchpunten tegen, maar wonnen de set in verlengingen met 24-22. Vanaf dan had ik een goed gevoel over de derde set. We speelden net iets sneller en meer aanvallend. We wonnen de set nog vlot met 21-14.

De laatste wedstrijd in de poule zou waarschijnlijk de zwaarste worden, we mochten het opnemen tegen Didier Marysse en Broes Naeye. Ook zij hadden alles gewonnen tot dan, het zou dus een beslissende partij worden. In tegenstelling tot de vorige wedstrijden begonnen we nu wel geconcentreerd en goed aan de partij. We zochten meteen de aanval en wonnen de eerste set met 21-16. De tweede set probeerden we hetzelfde te doen maar maakten we teveel fouten. We kwamen op achterstand en verloren de set met 16-21. In de derde set konden we vrij snel een kleine voorsprong nemen, toch konden we nooit ver voorkomen en bleef het spannend. Uiteindelijk wonnen we de set met 21-18.

Eens de poule doorgekomen mochten we het in de kwartfinale opnemen tegen eerste reekshoofd Jeroen Pouseele en Karel Sioncke. We waren beiden niet echt fris meer en dat was ook merkbaar in ons aanvallend spel. We konden onvoldoende druk zetten en werden vaak sterk gecounterd. Hierop hadden we niet meteen een gepast antwoord en we verloren de eerste set met 12-21. In de tweede set speelden we dan minder aanvallend en probeerden we iets meer de rally’s op te zoeken. Dit bleek wel te lukken en zo wonnen we de tweede set met 21-16. Ook in de derde set probeerden we rally’s te spelen, toch maakten we hier en daar enkele onnodige fouten waardoor we steeds op achterstand stonden. We bleven echter wel aanklampen, maar moesten de partij toch laten schieten in de derde set met 19-21.
Exit in het dubbel, maar een kwartfinale verliezen met dergelijk resultaat tegen het eerste reekshoofd was dan ook geen schande.

Zondagmiddag mochten Kim en ik dan aantreden in het gemengd dubbel. Kim was wat ziek en had totaal geen stem meer, het beloofde dus een moeilijke strijd te worden. We mochten in onze poule aantreden tegen Kristof Coysman en Lynn Ryngaert. We begonnen matig aan de wedstrijd maar konden toch een voorsprong opbouwen. We wonnen de set vlot met 21-15. Ook in de tweede set kwamen we eigenlijk niet in de problemen en konden de partij vlot binnenhalen met 21-15.

Daarna mochten we het opnemen tegen Jeroen Van Gerwen en Shauni Goemaere. Beiden waren ons bekend, tegen Shauni hadden we een paar weken geleden gespeeld in de competitie en ook tegen Jeroen hadden we reeds enkele keren gespeeld op tornooien. Bovendien is Jeroen moeilijk te bespelen en zijn het steeds lastige partijen tegen hem. Ook nu wisten we snel hoe laat het was. We waren zelf niet meteen sterk begonnen en keken al snel tegen een achterstand aan. We konden weinig goed maken en verloren de set met 15-21. In de tweede set vochten we iets meer en konden we toch bijblijven qua score. Het geloof groeide, maar op het einde van de set moesten we toch afhaken. We verloren de set met 18-21. Exit in het gemengd, al zat er hier misschien wel meer in.

Daarna moest ik nog aantreden in het enkelspel, echt fris was ik niet meer en was er redelijk van overtuigd dat het een snelle partij zou worden in mijn nadeel. Ik mocht het opnemen tegen Maxime Bosman. De eerste set moest ik vooral ondergaan en verloor ik vlot met 14-21. In de tweede set paste ik mijn spel enigszins wat aan en kon zo toch goed meedraaien en zelfs een voorsprong nemen in de set. Toch werd het niet gemakkelijk en bleef het spannend, we gingen de verlengingen in en ik won de set nipt met 23-21. In de derde set probeerde ik dan toch nog alles te geven, hoewel mijn verwachtingen zeker niet hoog meer waren. Gelukkig kon ik hier een daar enkele gemakkelijke punten pakken. Het scoreverloop ging gelijk op en het bleef best spannend en wou niet meteen opgeven. Ik toonde nog enige vechtlust en won in extremis de partij met 22-20. Geheel onverwachts eigenlijk ging ik dus door naar de volgende ronde.

Zo stond ik in de kwartfinale en mocht het opnemen tegen eerste reekshoofd Jeroen Pouseele. Ook hier waren mijn verwachtingen zeker niet hoog meer. Het beste was eraf en kon weinig of niet meer vlot bewegen. Ik onderging opnieuw vlot de eerste set en verloor met 14-21. In de tweede set probeerde ik iets meer mee te spelen en iets meer initiatief te nemen. Zo kon ik toch behoorlijk mee en won ik de tweede set in verlengingen met 24-22. In de derde set probeerde ik zoveel mogelijk terug te brengen, maar probeerde ik ook wat aanvallender te spelen. Dit ging niet slecht, maar kon niet echt een voorsprong bekomen. In kwam zelfs enkele puntjes achter, maar kwam nog gelijke tot op 20-20. Daarna had ik niet echt geluk en verloor de partij met 20-22.
Ook hier hetzelfde als in het dubbelspel, nipt verliezen van het eerste reekshoofd in de kwartfinale is zeker geen slecht resultaat. Het was zelfs ver boven mijn verwachtingen.

Persoonlijke conclusie: Zowel in het herendubbel als in het enkel spel behaalde ik de kwartfinale, zeker in het enkelspel had ik dit niet verwacht en is dit wel een mooi resultaat. In beide verliespartijen was ik zeker niet meer 100% fris en scherp en zat er op zich wel meer in gezien de nipte nederlagen, toch telt het fysieke ook door op tornooien als deze. In het gemengd moesten we eigenlijk te vroeg afhaken en zat er ook hier misschien wel meer in. Toch op zich een geslaagd tornooi voor mij.