Op zaterdag 20 en zondag 21 december vond het jaarlijks kersttornooi plaats in Torhout. Het was al enkele jaren geleden (van 2007) dat ik nog eens actief was in Torhout. Het tornooi valt in hetzelfde weekend als De mintons en om meer punten te sprokkelen om je klassement te behouden is het dan beter om mee te doen in Torhout, daar dit een BBAC tornooi is.
Ik speelde mee in het enkel B1, dubbel B1 met Kevin en Mix B1 met Kim.

Op zaterdagmiddag mocht ik starten met het enkelspel. Ik opende tegen de totaal onbekende Fabian Miche. Ik ging, zoals wel meermaals op een tornooi, slecht van start in de wedstrijd. Ik bewoog niet optimaal en liet te gemakkelijk de punten gaan. Zo was het een spannende eerste set, waarbij ik maar nipt won met 21-19. In de tweede set ging ik beter van start en leek de vechtlust bij mijn tegenstander snel gebroken. Ik won de tweede set eenvoudig met 21-5.

Daarna moest ik het opnemen tegen het 8de reekshoofd Jelle Van Den Berg. Het leek me snel een haalbare kaart, maar ik merkte tevens ook snel dat er heel wat terug kwam. Ik kon toch vrij snel een voorsprong nemen. Tot ik echter opeens begon weg te draaien, ik zag de shuttle niet meer scherp en maakte de domste fouten. Ik wist niet wat mij overkwam, dit had ik nog nooit meegemaakt. Gelukkig kwam ik na een 3 tal punten terug op positieven en even later wist ik de set te winnen met 21-19. In de tweede set nam ik ook nu een kleine voorsprong, maar echt volledig los kwam ik niet. Ik moest blijven vechten en won zo de set wel met 21-17.

Daarna mochten we gelukkig beginnen met de dubbels. Kevin en ik hadden 3 wedstrijd in de poule en mochten beginnen tegen Lens Meyvaert en Tim Van Den Berghe. Geen gemakkelijke wedstrijd, maar normaal wel een haalbare kaart voor ons. Kevin en ik begonnen moeizaam aan de eerste set, we probeerden te snel het punt te maken en maakten daardoor teveel onnodige fouten. Zo werd het een spannende set maar wonnen we deze toch nipt met 21-14. In de tweede set speelden we al een stuk beter, we brachten meer tempo in de wedstrijd en wonnen de tweede set mooi met 21-14.

De tweede wedstrijd in onze poule was tegen Quentin Bouchez en Gertjan Devaere. Ook hier hadden we niet bepaald een goede start van de wedstrijd. We speelden te afwachtend en ondergingen zowat hun spel, daarbij maakten we teveel persoonlijke fouten en verloren we de set nipt met 19-21. Ook in de tweede set was het niet veel beter, we toonden pas echt vechtlust aan het einde van de set. We kregen enkele matchpunten tegen, maar wonnen de set in verlengingen met 24-22. Vanaf dan had ik een goed gevoel over de derde set. We speelden net iets sneller en meer aanvallend. We wonnen de set nog vlot met 21-14.

De laatste wedstrijd in de poule zou waarschijnlijk de zwaarste worden, we mochten het opnemen tegen Didier Marysse en Broes Naeye. Ook zij hadden alles gewonnen tot dan, het zou dus een beslissende partij worden. In tegenstelling tot de vorige wedstrijden begonnen we nu wel geconcentreerd en goed aan de partij. We zochten meteen de aanval en wonnen de eerste set met 21-16. De tweede set probeerden we hetzelfde te doen maar maakten we teveel fouten. We kwamen op achterstand en verloren de set met 16-21. In de derde set konden we vrij snel een kleine voorsprong nemen, toch konden we nooit ver voorkomen en bleef het spannend. Uiteindelijk wonnen we de set met 21-18.

Eens de poule doorgekomen mochten we het in de kwartfinale opnemen tegen eerste reekshoofd Jeroen Pouseele en Karel Sioncke. We waren beiden niet echt fris meer en dat was ook merkbaar in ons aanvallend spel. We konden onvoldoende druk zetten en werden vaak sterk gecounterd. Hierop hadden we niet meteen een gepast antwoord en we verloren de eerste set met 12-21. In de tweede set speelden we dan minder aanvallend en probeerden we iets meer de rally’s op te zoeken. Dit bleek wel te lukken en zo wonnen we de tweede set met 21-16. Ook in de derde set probeerden we rally’s te spelen, toch maakten we hier en daar enkele onnodige fouten waardoor we steeds op achterstand stonden. We bleven echter wel aanklampen, maar moesten de partij toch laten schieten in de derde set met 19-21.
Exit in het dubbel, maar een kwartfinale verliezen met dergelijk resultaat tegen het eerste reekshoofd was dan ook geen schande.

Zondagmiddag mochten Kim en ik dan aantreden in het gemengd dubbel. Kim was wat ziek en had totaal geen stem meer, het beloofde dus een moeilijke strijd te worden. We mochten in onze poule aantreden tegen Kristof Coysman en Lynn Ryngaert. We begonnen matig aan de wedstrijd maar konden toch een voorsprong opbouwen. We wonnen de set vlot met 21-15. Ook in de tweede set kwamen we eigenlijk niet in de problemen en konden de partij vlot binnenhalen met 21-15.

Daarna mochten we het opnemen tegen Jeroen Van Gerwen en Shauni Goemaere. Beiden waren ons bekend, tegen Shauni hadden we een paar weken geleden gespeeld in de competitie en ook tegen Jeroen hadden we reeds enkele keren gespeeld op tornooien. Bovendien is Jeroen moeilijk te bespelen en zijn het steeds lastige partijen tegen hem. Ook nu wisten we snel hoe laat het was. We waren zelf niet meteen sterk begonnen en keken al snel tegen een achterstand aan. We konden weinig goed maken en verloren de set met 15-21. In de tweede set vochten we iets meer en konden we toch bijblijven qua score. Het geloof groeide, maar op het einde van de set moesten we toch afhaken. We verloren de set met 18-21. Exit in het gemengd, al zat er hier misschien wel meer in.

Daarna moest ik nog aantreden in het enkelspel, echt fris was ik niet meer en was er redelijk van overtuigd dat het een snelle partij zou worden in mijn nadeel. Ik mocht het opnemen tegen Maxime Bosman. De eerste set moest ik vooral ondergaan en verloor ik vlot met 14-21. In de tweede set paste ik mijn spel enigszins wat aan en kon zo toch goed meedraaien en zelfs een voorsprong nemen in de set. Toch werd het niet gemakkelijk en bleef het spannend, we gingen de verlengingen in en ik won de set nipt met 23-21. In de derde set probeerde ik dan toch nog alles te geven, hoewel mijn verwachtingen zeker niet hoog meer waren. Gelukkig kon ik hier een daar enkele gemakkelijke punten pakken. Het scoreverloop ging gelijk op en het bleef best spannend en wou niet meteen opgeven. Ik toonde nog enige vechtlust en won in extremis de partij met 22-20. Geheel onverwachts eigenlijk ging ik dus door naar de volgende ronde.

Zo stond ik in de kwartfinale en mocht het opnemen tegen eerste reekshoofd Jeroen Pouseele. Ook hier waren mijn verwachtingen zeker niet hoog meer. Het beste was eraf en kon weinig of niet meer vlot bewegen. Ik onderging opnieuw vlot de eerste set en verloor met 14-21. In de tweede set probeerde ik iets meer mee te spelen en iets meer initiatief te nemen. Zo kon ik toch behoorlijk mee en won ik de tweede set in verlengingen met 24-22. In de derde set probeerde ik zoveel mogelijk terug te brengen, maar probeerde ik ook wat aanvallender te spelen. Dit ging niet slecht, maar kon niet echt een voorsprong bekomen. In kwam zelfs enkele puntjes achter, maar kwam nog gelijke tot op 20-20. Daarna had ik niet echt geluk en verloor de partij met 20-22.
Ook hier hetzelfde als in het dubbelspel, nipt verliezen van het eerste reekshoofd in de kwartfinale is zeker geen slecht resultaat. Het was zelfs ver boven mijn verwachtingen.

Persoonlijke conclusie: Zowel in het herendubbel als in het enkel spel behaalde ik de kwartfinale, zeker in het enkelspel had ik dit niet verwacht en is dit wel een mooi resultaat. In beide verliespartijen was ik zeker niet meer 100% fris en scherp en zat er op zich wel meer in gezien de nipte nederlagen, toch telt het fysieke ook door op tornooien als deze. In het gemengd moesten we eigenlijk te vroeg afhaken en zat er ook hier misschien wel meer in. Toch op zich een geslaagd tornooi voor mij.