De eerste zaterdag van mei, traditiegetrouw de dag waarop het eendagstornooi plaatsvind van 4Ghent. Voor de meeste spelers betekend dit tornooi de afsluiter van het competitief seizoen. Ook voor mij was dit mijn laatste tornooi en een afsluiter van het seizoen. Ik speelde mee in beide disciplines, het heren dubbel speelde ik met Kevin, gemengd dubbel speelde ik voor de gelegenheid met Emma Mussche (Landegem). In beide reeksen stond ik geplaatst als 1ste reekshoofd, het zou dus in theorie mogelijk moeten zijn om een goed resultaat te halen.

’s Middags mochten Kevin en ik aanvangen tegen (voor mij) 2 onbekenden, Kevin Van Nuffel en Tom Verschraege. Na weinig of geen opwarming, wegens geen beschikbare plaats, begonnen we dan maar aan de partij. We gingen wat traag van start, maar wisten toch vrij comfortabel de eerste set te winnen met 21-15. In de tweede set ging speelden we iets beter en wonnen we de set dan ook vlot met 21-12.

In onze 2de poule wedstrijd namen we het dan op tegen thuisspelers Dirk Demil en Pieter Kortleven. We hadden deze heren al een aantal keren getroffen dit seizoen en wisten steeds te winnen, echter op hun thuisbasis was het toch opletten. We gingen meteen geconcentreerd van start en wonnen de eerste set vlot met 21-13. In de tweede set verwachten we toch wat meer weerwerk, echter bleef dat uit en wonnen we ook deze set vlot met 21-14.

Als laatste wedstrijd in de poule moesten we het opnemen tegen Mathias De Smet en Gertjan Vermeir, ook voor mij 2 onbekende spelers. We waren dus op onze hoede en begonnen agressief aan de eerste set. We namen als snel enkele punten voorsprong en wonnen overtuigend de set met 21-14. Ook de tweede set verliep vrij vlot, we stonden steeds op een 5-tal punten voorsprong en namen de set uiteindelijk met 21-17.

In de halve finale moesten we het dan opnemen tegen de winnaars van poule 4, Willem Van Boven en Nathan Vandenberghe. 2 jeugdige linkspoten die technisch best uit de voeten konden. Het beloofde zeker geen gemakkelijke partij en dat merkten we ook meteen in de eerste set. Er werd heel wat strijd geleverd voor de punten, waarbij wij toch langzaam een voorsprong konden nemen. We wonnen de eerste set met 21-14.
Ook in de tweede set gingen we vol aan de bak, we konden nu vrij snel een grote voorsprong nemen van een 10-tal punten, waardoor we de set rustig konden uitspelen en winnen met 21-14.

Zo stonden we in de finale en mochten we het opnemen tegen het 3de reekshoofd, Didier Marysse en Broes Naeye. Ook tegen dit duo hadden we dit seizoen al een paar keer gespeeld en wisten we dat het geen gemakkelijke wedstrijd zou worden. Ik begon niet super goed aan de wedstrijd en al snel stonden we enkele punten achter. Toch bleven we vechten voor de punten, al wisten we onze achterstand niet meer weg te werken. We verloren de eerste set met 17-21. In de tweede set begonnen wij iets beter, er werden enkele mooie rally’s gespeeld waarbij we meestal de bovenhand hadden. We moesten echter wel geconcentreerd blijven, maar wisten de set toch te winnen met 21-17. In de derde en beslissende set begonnen we heel slecht, decompressie van de 2de set, het geluk zat bij de tegenpartij en wij konden niet echt iets forceren. We stonden op een grote achterstand, maar kwamen toch langzaam terug. Echter is een achterstand van 10 punten praktisch onoverbrugbaar en verloren we de partij met 16-21. Een gemiste start in de 3de set, al had ik wel het gevoel dat wij het beter spel hadden.

Na een korte rustpauze mocht ik daarna aantreden in het gemengd met Emma. Toch iets waar ik naar uit keek, daar we voor de eerste keer samen speelden. Het werd natuurlijk ook wat aftasten hoe we elkaar het beste konden aanvullen. We mochten het opnemen in onze eerste wedstrijd tegen Aurelie Schotte en Peter Nees, niet meteen de gemakkelijkste tegenstanders die je wil treffen. We begonnen niet zo best, althans Emma speelde zowat haar slechtste spel in jaren. We kwamen dan ook snel op achterstand en hadden eigenlijk nooit kans om terug te komen. We verloren de set met 14-21. In de tweede set was Emma nog steeds niet helemaal wakker, toch konden we wat rally’s winnen maar ook deze set liepen we achter de feiten aan. We verloren ook de 2de set met 18-21.

Daarna mochten we het opnemen tegen Petra Mussche en Glenn Van Schuerbeeck, ook zeker geen gemakkelijke tegenstander. We begonnen echter een stuk beter dan in onze vorige partij, we wisten verrassend genoeg een snelle voorsprong te nemen en wonnen eigenlijk de eerste set vrij vlot met 21-14. In de tweede set werd het iets spannender, maar ook hier konden we een kleine voorsprong verzilveren en wonnen de set met 21-17.

In de 3de en laatste poule wedstrijd namen we het op tegen Rosita Bracke en Kevin Van Den Broecke. Hoewel het voor mij de gemakkelijkste tegenstander uit de poule leek, was het zeker niet te onderschatten. Peter & Aurelie wisten maar nipt te winnen. We probeerden dan ook geconcentreerd de wedstrijd te starten, dit lukte vrij aardig en namen al snel een comfortabele voorsprong. We wonnen zonder problemen de eerste set met 21-9. Ook in de tweede set gingen we goed van start en ook deze set wonnen we eigenlijk gemakkelijker dan verwacht. Ook deze set ging met 21-9 naar ons.

Hierdoor eindigen we uiteindelijk als 2de in poule, niet slecht, maar onze eerste wedstrijd heeft ons de das omgedaan. We waren nog niet lekker op elkaar ingespeeld en het vlotte niet echt bij Emma.

Persoonlijke conclusie: In het herendubbel kenden we in de poule eigenlijk weinig tegenstand en was de eerste echte test pas in de halve finale. Ook daar liep het vlotter dan verwacht en stonden we verdiend in de finale. Daar was het 50/50 en lieten we het vooral schieten in de 3de set. Op zich wel een mooi resultaat als (voorlopig) laatste tornooi in B1. In het gemengd was het wat aftasten in de eerste wedstrijd en dat kwam ons duur te staan, we eindigen toch als 2de in de poule. Toch was het een leuke ervaring om eens aan dezelfde kant te staan als Emma in plaats van er steeds tegen te moeten spelen 😉
Het was een mooie afsluiter van het seizoen en nu op naar de welverdiende rust!