Op zondag 21 December vond de laatste wedstrijd plaats van de gemengde competitie, we ontvingen thuis De Nekker. Een wedstrijd waarvan vooraf gedacht werd dat het een heuse thriller zou worden. De Nekker is immers een rechtstreekse concurrent om degradatie en daar werd verloren met 5-3. Echter door onze sterke terugronde (alleen verloren van de kampioen W&L) waren we ondertussen zeker van behoud en De Nekker zeker van degradatie, toch wou onze kapitein afsluiten met een mooi resultaat en werd de opstelling wat gewijzigd. We speelden voor de laatste keer dit seizoen op volle sterkte met Nathalie, Kim, Dieter, Nick en ik.

Deze keer geen dubbel voor mij, Dieter en Nick namen het op tegen Wim Schepens en Robin Marynissen. Nathalie en Kim speelden tegen Charlotte Naessens en Elspeth Verpoorten. Onze dames speelden zeer sterk en kenden weinig moeite met het nekkers duo. De eerste set werd vlot gewonnen met 21-10. In de tweede set het tempo wat laten zakken, maar nog steeds ruim voldoende om de overhand te nemen. Ook de tweede set werd vlot gewonnen met 21-14. Bij de heren ging het iets moeizamer, het samenspel was niet optimaal. Toch werden er goede punten gespeeld, jammer genoeg verloren ze eerste set met 19-21. In de tweede set ging het ietsjes beter, onze heren kwamen op een kleine voorsrpong wat voldoende was voor de winst met 21-17. In de beslissende derde set gaven beide teams weinig weg, een spannend verloop bracht ons naar verlengingen. Dieter en Nick namen de partij voor hun rekening en haalden de set binnen met 22-20.

Tussenstand 2-0. Goed op weg om een mooi resultaat neer te zetten.

Daarna gingen we van start met enkel partijen. Nathalie nam het op tegen Charlotte Naessens. Dieter tegen Tom Lenaerts. Nathalie wist opnieuw zonder al te veel problemen een vlotte voorsprong te nemen in de eerste set. De set ging dan ook verdiend naar Nathalie met 21-15. In de tweede set liet Nathalie enkele steekjes vallen waardoor ze het iets moeilijker kreeg. Toch wist ze voldoende over te houden en won ze ook de tweede set met 21-19. Dieter kende in zijn partij een goede start. Met een mooie voorsprong wist hij de set niet meer uit handen te geven en won hij met 21-17. In de tweede set een gelijkaardig scenario, een goede voorsprong was voldoende voor winst. De partij ging dan ook verdiend naar Dieter met 21-17.

Tussenstand 4-0. Nog steeds op de goede weg.

En toen kwam ik in actie, ik speelde de tweede enkel tegen Robin Marynissen (ex A speler). Kim nam het ondertussen op tegen Elspeth Verpoorten. Beginnen met een enkel partij is uitermate moeilijke, nog niet helemaal warm gingen we van start aan de eerste set, die gedoemd is te verliezen. Echter bleef het bij een 2-7 achterstand, die ik omzette in een 10-7 voorsprong. Het ritme gevonden dus en nog alleen een kwestie van volhouden. Dit bleek geen probleem te zijn en ik won de eerste set vrij gemakkelijk met 21-15. In de tweede set ging ik uitermate goed van start, ik nam vlot een voorsprong en wist mijn tegenstander te domineren op elk vlak. Ik liep uit naar een 18-3 voorsprong waarop ik het gaspedaal los liet en de partij makkelijk uitspeelde op 21-13. Kim wist in haar partij een betere start te nemen en kon ook vlot de eerste set winnen met 21-11. In de tweede set bleef ze doorgaan en liet geen kans aan haar tegenstander. Ze won ook de tweede set met 21-7.

Tussenstand 6-0. Het goede resultaat was reeds aanwezig, al zou een 8-0 niet misstaan.

In het gemengd namen Kim en ik het op tegen Wim Schepens en Elspeth Verpoorten. Nathalie en Nick speelden tegen Robin Marynissen en Charlotte Naessens. In onze eerste set gingen we goed van start en kenden we geen problemen. We speelden goed samen en lieten geen kans onbenut. We wonnen de set met 21-12. In de tweede liet ik het tempo wat zakken en speelde zowat op trainingsniveau. Toch stonden we steeds op een kleine voorsprong en wisten op het einde net iets te versnellen waardoor we de set namen met 21-15. Nick en Nathalie hadden ondertussen ook de eerste set gewonnen met 21-16. In de tweede set kenden ze geen enkel probleem en wisten ook deze vlot te winnen met 21-10.

Eindstand 8-0. Het mooie resultaat was bereikt.

Mede door deze zege eindigen we als 3de in onze reeks:

Een mooie afsluiter van de competitie waarin we misschien iets te veel naar beneden keken dan naar de top. Een competitie waarin ikzelf mijn waarde bewees op alle vlakken denk ik. Ik verloor slechts één enkel in de heenronde van een A speler en wist te winnen van dezelfde speler in de terugronde (dat meteen ook zijn enige verlies partij was deze competitie). Ook in het gemengd verloren we geen partijen waar Kim fit was. De dubbels waren verschillende keren van hoog niveau, waar we goed speelden en mooie wedstrijden wonnen. Al is de dubbel de minste discipline op papier van mijn reeks.

Enkel: 5/6 (83%)
Dubbel: 4/9 (44%)
Mix: 6/9 (66%)
Totaal: 15/24 (62,5%)

Mijn spelersprofiel kan je hier bekijken

De stand in de reeks is hier te zien.

Persoonlijk kijk ik dan ook tevreden terug op de competitie en bewees dat ik meekan op het niveau van 1ste liga, al was dat vooraf een groot vraagteken en meteen een grote uitdaging.

Zoals eerder vermeld stond op zondag 14 december terug een belangrijke wedstrijd op het programma in de gemengde competitie. We moesten het thuis opnemen tegen Berlaar, daar hadden we 5-3 verloren. Voor het behoud wat veiliger te stellen moest er gewonnen worden of minimaal 1 punt thuis gehouden worden. We speelden terug op volle sterkte met Kim, Nathalie, Dieter, Nick en ik.

Van start met de dubbels dan maar, Dieter en ik namen het op tegen Roel Vanthienen en Axel Caers. Nathalie en Kim moesten het tegen de zusjes Nicki en Inge Van Roosbroeck opnemen. Na een matige opwarming gingen we van start, al na een paar punten was duidelijk dat het tempo uitermate laag lag en dit ons niet helemaal lag. Toch behaalden we een voorsprong die we niet meer uit handen gaven. We wonnen de eerste set met 21-16. In de tweede set kregen we ons verdiende loon, we speelden nog trager en vielen zowat in slaap. We verloren dan ook de set met 16-21. In de derde set moest het gewoon beter en was de concentratie terug. We speelden een pak sneller en liepen vlot uit, zonder problemen haalden we dan ook de set binnen met 21-13. Ook bij de dames was er een derde set nodig. De eerste set werd verloren met 16-21. In de tweede set wisten ze met beter spel de set te pakken met 21-17. In de beslissende derde set werd er op een haar na verloren met 19-21.

Tussenstand 1-1. Een voorziene tussenstand, al had het ook 2-0 kunnen staan, maar 1-1 is alvast beter dan 0-2.

In de enkels speelde opnieuw Nick de eerste enkel, dit maal tegen Thomas Van Herck. Dieter mocht het opnieuw opnemen tegen Axel Caers (in de heenronde wist hij hiervan nipt te winnen in 2 zwaar bevochten sets). Nick kende een uitermate goede start, hij wist al snel een 6-tal punten voorsprong te nemen en gaf deze niet meer weg. De eerste set ging dan ook verdiend naar Damme met 21-13. In de tweede set een iets moeizamere start, de score verliep gelijk tot Nick de eindmeet in zicht had en een versnelling plaatste. Ook de tweede set ging verdiend naar Nick met 21-14. Dieter had in zijn eerste set een tactiek voor ogen en voerde deze uit naar perfectie. Axel zag alle hoeken van het terrein en Dieter won de set gemakkelijk met 21-8. In de tweede set kreeg Dieter het iets moeilijker maar wist de concentratie te behouden en haalde ook mooi de set binnen met 21-14.

Tussenstand 3-1. Een glansrijke tussenstand om op zijn minst een punt te behouden.

Bij de dames stonden onze dames tegenover 2 A speelsters, Kim mocht het opnemen tegen Nicki Van Roosbroeck. Nathalie nam het op tegen Ellen Vanthienen.
Kim speelde in haar eerste set wat ongelukkig en maakte teveel directe fouten, toch wist ze ook enkele goede rally’s te spelen. De eerste set werd jammer genoeg net verloren met 17-21. In de tweede set zagen we een stuk beter spel, mooie rally’s en goede punten. Maar ook hier kwam Kim net te kort en moest de set laten schieten met 18-21. Bij Nathalie werd het al snel duidelijk dat het geen gemakkelijke partij zou worden. Toch wist ze een goede start te nemen en kwam al snel op een 4-tal punten voorsprong. Echter wist ze deze niet te behouden en moest ze de set laten gaan met 15-21. In de tweede set kreeg Nathalie het niet gemakkelijker, toch bleef ze aanklampen maar kon echter niets forceren en moest ze ook de tweede set nipt laten gaan met 18-21.

Tussenstand 3-3. Nog steeds niets gebeurd en alle kansen lagen nog open voor een punt. De inzet was dan ook duidelijk, 1 gemengd moest gewonnen worden, 2 was meegenomen.

Kim en ik mochten het dan opnemen tegen broer en zus Roel en Ellen Vanthienen. Nick en Nathalie gaven partij aan Thomas Van Herck en Inge Van Roosbroeck. In onze eerste set namen we vlot op een voorsprong die we niet meer mochten uit handen geven. We domineerden de volledige set en speelden goed samen. De set ging dan ook verdiend naar ons met 21-14. Het was duidelijk dat het een haalbare partij was, dus schakelden we nog ietsjes hoger. Opnieuw kwamen we op een riante voorsprong. Met een stand van 20-10 kon het bijna niet meer fout gaan. We haalden de partij dan ook binnen met 21-11. Ondertussen was ook de eerste set afgelopen bij Nick en Nathalie. Na een achterstand van 13-16 kwamen onze spelers in hun ritme en wisten ze alsnog de set te winnen met 21-17. In de tweede set kenden ze geen problemen, na tussenstanden van 13-3 mocht de partij niet meer uit handen gegeven worden. De set werd dan ook probleemloos gewonnen met 21-13.

Eindstand 5-3. Al bij al een verdiende overwinning en de nodige punten werden binnengehaald.

Na mijn uitermate zwakke prestatie van vorige week was het zaak dit recht te zetten. De dubbel ging een stuk beter al zat er nog niet zoveel snelheid in. Het gemengd was optimaal, met een terug fitte partner heb ik het gevoel iedereen aan te kunnen en dit bleek terug.

Theoretish kan De nekker ons nog voorbijgaan in de stand (met 2 maal 8-0 winst tegen W&l en tegen ons), al is deze kans héél klein. Dijlevalei is echter al zeker van degradatie. We kunnen ons behoud dan ook bijna vieren.

Volgende zondag staat onze laatste thuiswedstrijd op het programma tegen De Nekker. Kom en zie 😉

Op zondag 7 december stond de eerste van de drie belangrijke wedstrijden op het programma in de strijd voor het behoud in 1ste liga. We namen het op tegen Dijlevallei in Kessel-Lo. We speelden op volle sterkte met Nick, Dieter, Kim, Nathalie en ik.

In het herendubbel namen Dieter en ik het op tegen Joost Van Den Brande en Helger Van Werde. Kim en Nathalie gingen voor winst tegen Valerie Bogemans en Liesbeth Teuwen. In onze eerste set gingen we vrij goed van start, we maakten een aantal punten maar daarna liep het niet meer zoals het moest. Vooral ik maakte teveel persoonlijke fouten en kon mijn stempel niet op het spel drukken. We verloren de eerste set met 21-11. Ook in de tweede set ervaarden we hetzelfde, we speelden een te traag tempo en maakten te veel directe fouten. We verloren terug met 21-11. Bij de dames ging het iets vlotter. Zij konden de eerste set winnen met 17-21. In de tweede set eenzelfde beeld. De set werd nipt binnengehaald met 19-21.

Tussenstand 1-1. Goed op weg naar minstens een punt.

In de enkels zetten we terug onze joker Nick in op de eerste plaats, hij nam het op tegen Joris Vandendriessche. Dieter speelde de tweede enkel tegen Joost Van Den Brande. Nick wist er een puike partij van te maken, met tactische slagen wist Nick zijn tegenstander te domineren en de eerste set binnen te halen met 18-21. In de tweede set ging Nick geconcentreerd verder en wist een mooie voorsprong op te bouwen, op 14-20 kon het niet meer mis gaan en nam hij de set met 14-21. Dieter had ook geen makkelijke partij voor de boeg. In de eerste set zag Dieter alle hoeken en verloor kansloos met 21-6. In de tweede set herpakte onze Dieter zich en met spetterend spel wist hij de tweede set te nemen met 12-21. De beslissende derde set verliep zoals de tweede, met heel wat mooie punten liet Dieter zien wie de baas was. Dieter won verdiend de derde set met 13-21.

Tussenstand 1-3. Een onverwachte tussenstand, maar des te beter.

In de dames enkel nam Nathalie het als eerste op tegen Liesbeth Teuwen, Kim ging de strijd terug aan met Sofie Lietaert. Nathalie had met haar ervaring en inzicht geen enkel probleem, in geen tijd was de eerste set binnen met 12-21. De tweede set liet ze het tempo wat zakken maar hield ze nog genoeg over. Ze won ook de tweede set overtuigend met 14-21. Kim, die in de dubbel een lichte pijn had opgelopen aan haar dij, probeerde zo degelijk mogelijk te spelen. In de eerste set kwam ze nog op een mooie voorsprong, echter wist ze deze niet te behouden en verloor de set nipt met 21-19. In de tweede set was het net iets minder en moest ze genoegen nemen met 21-6.

Tussenstand 2-4. Al zeker een punt binnen, met nog 2 mixen zat een overwinning er nog zeker in.

Nick en Nathalie namen het in het gemengd op tegen Helger Van Werde en Valerie Bogemans. Kim en ik moesten het opnemen tegen Joris Vandendriessche en Sofie Lietaert. In onze eerste set wisten we goed te volgen maar konden we niet echt een voorsprong te pakken krijgen. We gingen nek aan nek naar het einde van de set toe, waar we net iets teveel fouten maakten op het einde en de set verloren met 21-18. De tweede set was ongeveer hetzelfde beeld, enkele goede rally’s. Maar geen voorsprong voor ons. We verloren de set met 21-15. Nathalie en Nick hadden een iets makkelijkere partij en wisten zonder al te veel moeite de eerste set te winnen met 16-21. Ook de tweede set werd vlot binnengehaald met 16-21.

Eindstand 3-5. De overwinning was binnen en de punten mee naar Damme.

Een belangrijke overwinning en de nodige punten binnengehaald. Persoonlijke kan ik niet tevreden zijn over mijn prestatie, de dubbel liep niet goed persoonlijk, maar ook het samenspel, het ‘gevoel’ was er niet. In de mix ging het een stuk beter, echter was het net niet genoeg.

Onze volgende wedstrijd is zondag 14 december thuis tegen Berlaar. Terug een zeer belangrijke wedstrijd op het programma voor het behoud in deze reeks.

Op zondag 23 november stond de verre verplaatsing naar Veltem – W&L op de kalender. We reisden af met Nick, Anne, Kim en ik, geen voltallige ploeg maar aan motivatie was geen gebrek. Een moeilijke wedstrijd werd het zowiezo.

We begonnen onder toeziend oog van wedstrijdleider Bert aan de dubbels, Nick en ik namen het op tegen Nico Claes en Joeri Ven, Anne en Kim ging de strijd aan met Heleen Neerinckx en Nele Vervloet. In de onze dubbel ging we goed van start, we konden onverwacht goed bijblijven tot 11-10, daarna lieten we enkele steekjes vallen en moesten we de set laten gaan met 21-15. In de tweede set exact hetzelfde, we bleven goed bij tot 11-9 maar maakten toen terug wat foutjes en de achterstand werd steeds groter, we verloren ook de tweede set met 21-14. Bij de dames was het iets sneller gedaan, zij verloren met 21-14 en 10.

Tussenstand 2-0. Een te verwachten tussenstand leek me.

Daarna vingen we de heren enkels aan. Ik stond als tweede op papier en nam het terug op tegen Koen Verleyen (in de heenronde verloor ik hiervan in 3sets, wat voor mij al een goede prestatie was). Aangezien ik de laatste tijd weinig gespeeld had, had ik niets te verliezen en probeerde ik zo goed mogelijk de rally’s aan te gaan. En met resultaat ik kon direct met enkele punten voorsprong starten en kon op 9-11 even op adem komen. Daarna ging het zowaar nog beter en kon ik de eerste set winnen met 15-21. In de tweede set nam ik terug direct een voorsprong en hield deze vast. Stillaan kwam het besef bij Koen dat hij aan het verliezen was en ging een versnelling hoger, echter kon het niet baten en won ik ook de tweede set met 17-21. Zo is mijn eerste A-scalp een feit (en wat voor één 😉 ). Nick nam het ondertussen op tegen de ervaren rot Joeri Ven. In de eerste set moest Nick duidelijk nog wat op stoom komen en verloor hij met 21-15. In de tweede set drukte Nick de gaspedaal in en won hij overtuigend met 13-21. In de derde set ging Nick goed mee tot aan de wissel, daarna sloeg hij een paar keer nipt buiten en wist hij de achterstand niet meer goed te maken. Hij verloor de set met 21-15.

Tussenstand : 3-1. Een onverwachtse winst in de enkel, zouden we misschien toch kunnen stunten?

Bij de dames was het net iets minder spannend, Anne nam het op tegen Nele Vervloet, Kim tegen Heleen Neerinckx. Anne kon helaas niets forceren in de eerste set en moest de set laten gaan met 21-12. Ook in de tweede set kon ze het tij niet keren en verloor ze terug met 21-12. Kim ging uitermate kalm van start in haar enkel met het oog op de mix-partij. De eerste set liet ze gaan met 21-10. Ook in de tweede sloeg ze “wat warm” en ging ook deze set met 21-10 naar Heleen.

Tussenstand : 5-1. Het verlies was een feit, nog voor de eer en de ranking gaven we alles in de mixjes.

Kim en ik namen het terug op tegen Joeri Ven en Nele Vervloet (in de heenronde wonnen we hiervan in 3 sets). In de eerste set speelden we goed mee, echter wisten we niet op voorsprong te komen en verloren we toch de set met 21-16. Toch had ik een “meer-gevoel“. In de tweede set hetzelfde spelbeeld, veel lange rally’s en tacktisch spel. Echter wisten we ook hier geen grote voorsprong te nemen en lieten de set schieten met 21-18. Nick en Anne speelden ondertussen tegen Koen Verleyen en Heleen Neerinckx. In de eerste set liet het ondertussen geroutineerd duo zien dat ze niet te onderschatten waren, ze verloren toch de set met 21-17. Ook in de tweede set was het gelijkaardig, mooie punten afgewisseld met wat fouten bracht ze terug naar 21-17.

Eindstand : 7-1. Een voorspelbaar verlies, enig lichtpuntje was de winst in mijn enkel.

Nadien werden we getrakteerd met een sneeuwbui en waren de warme drankjes in de smaak. Na een 5-tal uurtjes file-stampen waren we terug thuis en bekomen.

Onze volgende wedstrijden zijn nog 3 zeer belangrijke wedstrijden, momenteel staan we op een 4de plaats (hoewel toernooi.nl het anders, maar foutief aangeeft). De eerst volgende is naar de Dijlevalei op zondag 7 december, hopelijk kunnen we dan afreizen met een voltallige ploeg anders is de strijd voor mij gestreden.

Onder het moto “onze kapitein mag gezien worden” werd aan Dieter De Weert gevraagd om deel te nemen aan een fotoshoot.

Natuurlijk kon hij dit niet weigeren en bestaat er nu geen discussie over de gevolgen.

Enkele impressies kan je hier bekijken.

Om de volledige sessie te zien kan je hier terecht.

Onze kapitein op zijn best:

Op het eerste weekend van november is het traditiegetrouw tijd voor de provinciale kampioenschappen te Wachtebeke. Ik nam deel aan het heren enkel, waar ik als 4 de reekshoofd stond, heren dubbel met Michiel Polfliet, waar we 2de reekshoofd stonden en het gemengd dubbel met Kim. In het gemengd hadden we onze titel te verdedigen al zou het moeilijk worden met de blessure van Kim.

Zaterdagmiddag begon ik tegen David Hesters. Op het tweede punt lukte het mij om mijn snaren door te slaan, niet echt een goed begin dus. Ik kwam direct op een achterstand te staan en kreeg geen gevoel in mijn slagen. Bovendien waren de shuttles iets te traag naar mijn zin en kreeg ik dus ook geen lengte in mijn spel. Bij momenten toonde ik wel mijn kunnen en bracht de score gelijk, echter verloor ik de eerste set met 18-21. In de tweede set kon ik niet mijn spel spelen, ik maakte teveel fouten en kon niet genoeg brengen tegen een gretige David. Ik verloor de tweede set met 12-21. Exit in het enkel, toch wel wat verrassend misschien.

In de avond stond de dubbel gepland, oorspronkelijk met Michiel echter moest hij opgeven en werd ik gekoppeld aan Klaas Maes (winnaar in het heren enkel B1). In de dubbel hadden we direct een partij op niveau tegen Frederik Desander en Frederic Schroyens. In de eerste set was het wat zoeken naar een samen spel en maakte ik teveel persoonlijke fouten, we verloren de set dan ook met 15-21. In de tweede gingen we beter van start, we konden toch goed bijblijven maar wisten dit niet vol te houden, we verloren de tweede set met 13-21. Ook meteen exit in het dubbel dus.

Dan maar alles op de mix. In onze eerste partij mochten Kim en ik het opnemen tegen Wouter Kesteleyn en Sofie Tousseyn. In de eerste set speelden we prima en konden we vlot een voorsprong nemen. We wonnen de set zonder problemen met 21-5. In de tweede set leek het iets moeizamer te gaan. Echter door de opnieuw vele fouten van de tegenstander kwamen we mooi op voorsprong en wonnen de set met 21-12. In de tweede ronde moesten we het dan opnemen tegen 2de reekshoofd Joeri Robin en Lynn Sioncke (winnaar dames enkel B1). Geen gemakkelijke partij al zouden we het toch zeker proberen. Al snel bleek dat we niet zomaar ons spel konden aanpassen en zelf bepalen. We moesten de set laten gaan met 7-21. Ook in de tweede set konden we het tij niet keren. De druk en de pijn nam toe bij Kim en forceren is nooit een goede optie. We verloren ook de tweede set met 7-21.

Een stuk minder geslaagd kampioenschap dan vorig jaar waar we de mix wonnen en ik een halve finale haalde in het enkelspel. Mijn voorbereiding dit jaar was dan ook een stuk minder, de loting een pak moeilijker. Ook 100% concentratie was niet mogelijk. Hiermee zal ook mijn laatste tornooi gespeeld zijn en kreeg ik wel het gevoel een ‘last’ minder te hebben.

Zondag 26 oktober stond de eerste wedstrijd van de terugronde op het programma tegen Hebad. Op verplaatsing speelden we daar 6-2 zonder Nathalie. Na onze nipte nederlaag tegen De nekker dinsdag waren we allemaal gebrand op een betere prestatie. We speelden met dezelfde spelers: Nathalie, Kim, Dieter, Nick en ik.
De kapitein besliste echter het eens over een andere boeg te gooien en speelde zelf geen enkel maar gemengd, ik speelde dus enkel en geen gemengd.
Op zich jammer want naar mijn mening is gemengd mijn sterkste discipline, maar even iets anders is misschien niet slecht.

We gingen terug van start met dezelfde dubbels: Dieter en ik namen het op tegen Hans Peeters en Chris Linders. Nathalie en Kim gingen de partij aan met Kelly en Kathleen Bekkers. In onze dubbel gingen we goed van start, we wisten vrij snel waar we aan toe waren en probeerden zo snel mogelijk te spelen.
Na steeds aan de leiding te hebben gestaan wonnen we de set met 21-19. In de tweede set liep het net iets minder. We waren minder scherp en maakten te veel persoonlijke foutjes. We verloren de set terecht met 16-21. In de derde set was het alles geven, we speelden terug beter maar konden niet echt een voorsprong nemen, echter naar het einde toe kwamen er toch enkele foutjes aan de overkant en wonnen we de set met 21-16. Ondertussen hadden de dames ook een 3-setter afgewerkt echter viel de beslissing in het nadeel van Damme. Nathalie en Kim wonnen de eerste set met 21-19. De tweede verloren ze met 17-21. De derde ging duidelijk naar de tegenpartij met 14-21.

Tussenstand 1-1. Alvast beter dan een 0-2 en alle kans bleven open.

In de eerste enkel was er weinig verandering dan dinsdag. Nick speelde als eerste heer tegen Jan Declercq, waar ik nipt van wist te winnen in de heenronde. Nathalie nam het op tegen Hanne Put, waar Kim in 3 sets van verloor in Hebad. Nick ging goed van start, nam een kleine voorsprong maar kon deze niet lang vast houden. Toch zat het dicht bij elkaar. Nick moest uiteindelijk toch de set laten gaan met 16-21. In de tweede set ongeveer hetzelfde spelbeeld. Weinig fouten langs beide kanten en een spannend set verloop. De heren gaven elkaar weinig toe en brachten het tot 20-20. Daarin kende Nick weinig geluk en moest de partij laten gaan met 20-22. In de enkel bij Nathlie was het duidelijk wie de baas was op het terrein. De eerste set werd zonder weinig problemen en met enkele prachtige punten gewonnen met 21-11. In de tweede set zagen we opnieuw een dominerende Nathalie en haalde de partij dik verdiend binnen met 21-8.

Tussenstand 2-2. Mooi in evenwicht en dus goed op weg om een punt te pakken.

In de tweede enkels mochten Kim en ik aantreden. Kim nam het op tegen Kathleen Bekkers. Ik mocht het opnemen tegen Hans Peeters, waar Dieter nog nipt van verloor in de heenronde. In mijn eerste set ging ik perfect van start, beter dan ik had verwacht aangezien ik al een tijdje geen enkel meer gespeeld had. Ik nam direct een voorsprong van een 5-tal punten en kon deze steeds vasthouden. Ik won de set dan ook met 21-17. In de tweede set ging het mij een stuk moeilijker af, Hans maakte minder fouten en ik probeerde te forceren met als gevolg dat ik te veel directe fouten maakte. Ik verloor de tweede set met 10-21. In de derde probeerde ik terug optimaal geconcentreerd te zijn en zo snel mogelijk te spelen. Dit ging zeer goed, terug kwam ik op een comfortabele voorsprong en gaf ik niet af. Ik bleef voor ieder punt voluit spelen en won de set met 21-9. Kim was ondertussen ook bezig aan haar derde set. De eerste verloor ze kansloos met 10-21. De tweede had ze nipt gewonnen met 22-20. Echter in de derde set kon ze weinig inbrengen en verloor ze met 9-21.

Tussenstand 3-3. Nog steeds mooi in evenwicht, de kansen op een punt werden steeds groter.

In de mix stonden Nick en Nathalie als eerste duo, Dieter en Kim als tweede. Nick en Nathalie namen het op tegen Hans Peeters en Kathleen Bekkers. Met goed en tacktish spel gingen onze spelers aan de haal met de eerste set, 21-18. In de tweede set werd het verschil nog duidelijker, door een goed inzicht kregen Nick en Nathalie een mooie voorsprong die ze niet meer weggaven, ze wonnen de partij met 21-14. Dieter en Kim namen het ondertussen op tegen Jan Declercq en Hanne Put. De eerste set werd een echte thriller, geen van beiden kon echt doordrukken en verlengingen waren noodzakelijk. Daarin moesten ze nipt de set laten gaan met 23-25. In de tweede set hetzelfde spelbeeld, enkele mooie punten werden gespeeld en de set werd nipt gewonnen met 21-18. En ook de derde was niet anders, een gelijkopgaande score, mooie punten, spanning alom. Toch wisten Kim en Dieter het hoofd koel te houden en de set te winnen met 21-17.

Eindstand 5-3. Eindelijk nog eens overwinning !!

Met deze overwinning pakken we onze nodige 2 punten en zijn we hopelijk gelanceerd voor de terugronde om zo ons behoud te verzekeren. Het was een echte teamprestatie, iedereen ging voluit voor de winst. Ook de wijziging van de kapitein speelde goed uit al had ik daar minder vertrouwen in vooraf. Een bijkomend leuk feitje is dat ik van beide enkel-heren van hebad wist te winnen, op hebad won ik van Jan Declercq, thuis wist ik overtuigend te winnen van Hans Peeters. Het geeft toch wel een goed gevoel.

Onze volgende wedstrijd is de verre verplaatsing naar Leuven, tegen W&L op zondag 23 november om 14.00u.

Na enige rustperiode mochten we op dinsdag 21 oktober terug aantreden in de competitie, we werden verwacht in Mechelen om het tegen de Nekker op te nemen. We staan met 3 ploegen op 2 punten en daarmee op de gedeelde laatste plaats, het was dus de moment om te winnen en zo de Nekker achter ons te houden. We konden op volle sterkte spelen met Kim, Nathalie, Dieter, Nick en ik.

We begonnen met dubbels, Dieter en ik namen het op tegen Robin Marynissen en Tom Lenaerts. Kim en Nathalie namen het op tegen Elspeth Verpoorten en Katrien Van Geel (A). In onze eerste set kwamen we langzaam van start, ook de tegenpartij speelde niet echt snel. De score bleef echter gelijk en we konden niet echt een voorsprong nemen. Naar het einde maakten we toch iets meer foutjes en moesten we de set laten gaan met 21-16. In de tweede set stonden we al snel een 7-1 achter, toch vochten we ons terug en kwamen we zelfs op een 12-14 voorsprong. Jammer genoeg konden we deze lijn niet doortrekken en moesten we opnieuw de set laten gaan met 21-17. Ondertussen hadden de dames hun partij bijna binnen. De eerste set hadden ze nipt verloren met 21-16, maar hadden het ritme gevonden in de 2de set en wonnen deze eenvoudig met 14-21. Ook de derde set liep gesmeerd en de dames namen de partij voor hun rekening met 8-21.

Tussenstand 1-1. Geen slechte stand al had het in onze dubbel beter gemoeten en kon het misschien wel 0-2 staan.

In de enkel partijen mocht Nick het opnemen tegen Robin Marynissen, Nathalie tegen Katrien Van Geel (A). Nick ging goed van start en wist de druk bij zijn tegenstander te leggen, met goed spel kon Nick een mooie voorsprong opbouwen en kwam tot 13-20. Echter liet Nick ons nog even in spanning en besliste de set op 19-21. Ook in de tweede set kwam Nick op een mooie voorsprong van 3-11. Maar ook hier bracht Nick de spanning er terug wat in maar nam toch de tweede set met 18-21. Nathalie mocht het alweer opnemen tegen een A speelster, zeker geen gemakkelijke partij dus. In de eerste set liep het zeer goed en wist Nathalie met haar degelijk spel haar tegenstander te domineren en zo de set te winnen met 18-21. In de tweede set was het een stuk minder, te veel directe fouten en tacktisch een stuk minder. Nathalie verloor de tweede set met 21-17. In de derde set gaven beide dames het beste van hunzelf. De score verliep gelijk en niemand kon een voorsprong nemen, toch naar het einde van de partij moest Nathalie haar meerdere herkennen en verloor ze de derde set met 21-16.

Tussenstand 2-2. Terug geen slechte tussenstand, alles was nog mogelijk met 2 enkels en 2 mixen.

In de volgende enkel partijen nam Dieter het op tegen Tom Lenaerts, Kim ging de strijd aan met Charlotte Naessens. In haar eerste set had Kim weinig zicht op het spel en kwam net iets te traag op de shuttles, het was ook duidelijk dat Kim nog steeds last had van haar arm waardoor ze niet de kracht had om haar tegenstander achteruit te drukken. Kim verloor de eerste set met 21-16. In de tweede set ging het aanvankelijk beter en speelde ze tacktisch een stuk beter. Toch maakte Kim net iets te veel directe fouten en stond 20-18 achter. Kim wist het nog tot verlengingen te brengen maar moest dan de set laten gaan met 25-23. In de enkel van Dieter was al snel duidelijk dat het een partijtje zou worden om zich in vast te bijten. Het precieze spel van Tom bracht onrust in het spel van Dieter. De eerste set werd jammer genoeg net verloren door Dieter met 21-16. In de tweede set speelde Dieter net iets sneller en dit gaf het gewenste resultaat, met een kleine voorsprong kon Dieter de tweede set winnen met 17-21. In de beslissende derde set ging het aanvankelijk gelijk op, toch kwam Dieter op een lichte achterstand en kon deze niet meer goed maken. De derde set ging verloren met 21-15.

Tussenstand 4-2. Niet echt een goede tussenstand, normaal gezien moeten we het toch wat hebben van onze enkels. Maar een punt halen leek ons nog mogelijk in de mixen.

Kim en ik namen het op tegen Robin Marynissen en Elspeth Verpoorten, Nick en Nathalie streden tegen Tom Lenaerts en Charlotte Naessens. In onze eerste set wisten we nog niet helemaal waar we aan toe waren, we probeerden ons spel zo goed mogelijk aan te passen maar dat bleek niet altijd even eenvoudig. We moesten de eerste set laten gaan met 21-14. In de tweede set konden we een stuk aanvallender spelen en namen we al snel een mooie voorsprong. We kwamen op een 11-18 voorsprong. Toch werd het nog spannend door enkele fouten aan onze kant, gelukkig konden we de set beslissen op 19-21. Toch had ik vertrouwen in de derde set. Al was het niet gemakkelijk om terug goed aanvallend spel te brengen, we konden geen voorsprong nemen maar kwamen ook niet op een grote achterstand. Met enkele geluk-slagen kwamen we toch op een 18-15 achterstand en was het alle hens aan dek. We verloren jammer genoeg de set met 21-18. Intussen hadden Nathalie en Nick hun partij wel gewonnen in 2 sets, 20-22 en 13-21.

Eindstand 5-3. Alweer een net-niet-5-3 eindstand, terwijl we hier toch eigenlijk minimum één punt moesten pakken voor ons iets veiliger te stellen. Was het een gebrek aan ritme door de lange rust? Zelfvertrouwen? De druk? Waarschijnlijk een combinatie van alles waren de oorzaak van mijn toch wel ‘ondermaatse‘ prestatie, een mindere dag … Een dubbel die vrij traag was en waar we geen overwicht konden opbouwen, de mix waar ik tacktisch beter kon en te veel directe fouten maakte. Ik was zeker niet tevreden met mijn vertoonde spel, hopelijk kan ik de volgende wedstrijd terug mijn betere niveau vinden.

Onze volgende wedstrijd is alweer nu zondag 26 oktober, thuis tegen Hebad. De start van de terugronde geeft ons misschien een nieuwe impuls om zo toch enkele punten te pakken want met 3 keer 5-3 verlies koop je natuurlijk niets en zal het niet goed aflopen.

Op zaterdag en zondag 11 en 12 oktober stond het tornooi van Drive gepland. Er werd veel volk verwacht, er werd immers 20 euro per gewonnen wedstrijd gegeven, het moment om eens uit te blinken. Ik speelde er enkel, dubbel met Matthias Raepsaet en gemengd met Kim, waar we als 1ste reekshoofd stonden.

Op zaterdagmiddag mocht ik aanvangen in het heren enkel, alweer tegen Gert Piqueur. Op het tornooi van Latem wist ik hier nog vlot van te winnen, dus het was zeker mogelijk. In de eerste set moest ik duidelijk wat wennen aan het enkel-veld (alleen de enkel lijnen waren aanwezig), ik kon niet echt mijn ritme vinden en verloor de set nipt met 18-21. In de tweede set ging het al een stuk beter en kon ik sneller in de aanval gaan. Ik wist vrij vlot de set te winnen met 21-12. Ook de derde kwam ik snel op een kleine voorsprong die ik goed kon uitbouwen. Ik won de set met 21-10.
In mijn tweede partij moest ik het opnemen tegen 2de reekshoofd Michiel Polfliet. In de eerste set kwam ik direct op een mooie voosprong van 5 punten. Toch kon ik deze niet lang behouden en stond snel op een achterstand. Door het snelle en aanvallende spel van Michiel wist ik weinig te doen. Ik verloor de set met 15-21. In de tweede set was het ongeveer hetzelfde, ik probeerde zo aanvallend mogelijk te spelen maar kwam niet onder de druk vandaan. Ik verloor de tweede set met 13-21.

Later op avond mochten we starten aan onze dubbel. Matthias en ik moesten het opnemen tegen Gert Piqueur en Bart Roels. In de eerste set speelden we goed en maakten weinig fouten, we wonnen de set met 21-16. In de tweede set lieten we het initiatief meer aan de anderen en kwamen zo te snel in verdediging en maakten het ons eigen te moeilijk. Toch konden we de set nipt winnen met 21-19.
In de volgende partij moesten we het dan opnemen tegen eerste reekshoofd Joeri Robin en Geert Gabriël. In de eerste set merkten we al snel dat we het niet gemakkelijk zouden hebben. We speelden terug goed samen, maar hadden het moeilijk om punten te maken. We verloren de set met 16-21. In de tweede set konden we iets meer aanvallender spelen en toch goed punten pakken. We wonnen de set met 21-16. In de derde set bleef het spannend, we draaiden op een 9-11 achterstand maar konden direct de score terug gelijk trekken. Daarna konden we bijblijven maar niet echt een voorsprong nemen, we probeerden iets te forceren en maakten daardoor te snel foutjes waardoor we de set verloren met 16-21.

Op zondag stond dan het gemengd op het programma. In de eerste ronden namen Kim en ik het terug op tegen Gert Piqueur en Joke D’Hont. In de eerste set kwamen we langzaam aan de start, toch konden we gemakkelijk punten scoren en wonnen de set met 21-12. In de tweede set kregen we het iets moeilijker maar wisten toch terug een voosprong te nemen, we wonnen de set met 21-17.
In de tweede wedstrijd moesten we het opnemen tegen Jonas Maes en Charlot Philips. In het verleden hebben we al heel wat wedstrijden tegen elkaar gespeeld en hadden we nog nooit verloren, het was dus zaak om dit opnieuw te doen. In de eerste set konden we genoeg aanvallend spel brengen om een voorsprong in handen te nemen. We wonnen de set met 21-15. In de tweede set kregen we het terug iets moeilijker, we maakten enkele foutjes maar bleven gelijk qua score. Op het einde werd het nog even spannend maar wonnen we de set toch met 23-21.
In de finale moesten we het dan opnemen tegen mijn dubbelpartner Matthias Raepsaet en Justine Vercruysse. Hier was duidelijk dat we geen gemakkelijke partij zouden krijgen. In de eerste set kwamen we al snel op een 1-6 achterstand, toch kwamen we goed terug en kwamen we goed in de wedstrijd te zitten. We verloren echter toch de eerste set met 16-21. In de tweede was het aanvankelijk terug spannend, toch konden we een kleine voorsprong nemen en deze langzaam uitbouwen. We wonnen vrij gemakkelijk de tweede set met 21-12. In de derde set droop de spanning er van af. Geen van beiden kwamen meer dan 3 punten los. Jammer genoeg moesten we de set net laten schieten met 19-21.

Op zich misschien een minder geslaagd toernooi dan vorig weekend, al had ik wel een mindere loting en kwam ik snel uit tegen betere spelers.
In het gemengd lieten we echter wel onze waarde zien, jammer genoeg verloren we nipt de finale tegen Matthias en Justine. Echter hebben zij ook wat meer ervaring in het spelen van dergelijke wedstrijden, in hun competitie spelen ze goed mee in 2de nationale en trainen ze aan de TSD.

Op zondagavond 5 oktober 2008 stond de verplaatsing naar Berlaar op het programma. Na onze overwinning op dijlevallei was het zaak onze goede vorm te bevestigen, ware het niet dat we het jammer genoeg moesten stellen zonder Kim wegens een terug opspelende armblessure. Nick, Dieter, Nathalie, Anne en ik streden dus voor de overwinning of een gelijkspel.

Zoals het boekje bepaald gingen we van start met de dubbels, Dieter en ik speelden tegen Tim Bogemans en Roel Vanthienen. Anne en Nathalie namen het op tegen Inge Van Roosbroeck en zus Nicki Van Roosbroeck (A). In onze dubbel gingen we direct goed van start, we draaiden prima echter kwamen we toch te snel in verdediging, toch bleven we qua score aan elkaar gewaagd. Dat onze tegenstanders graag eens met de netrand speelden was ons ondertussen duidelijk, zo maakten ze ook de eerste set buit met 23-21. In de tweede set hadden we het meer gemunt op iets sneller en vlakker spel en dit loonde, we konden op voorsprong komen en gaven deze niet meer af, we wonnen de set met 17-21. In de beslissende derde set gingen we terug goed door, opnieuw konden we een voorsprongetje nemen en hadden de eerste matchpunten. Met wat geluk kwamen onze tegenstanders toch nog langzij en moesten we het in de verlengingen uitvechten. We wonnen de derde set uiteindelijk met 24-26.
Aangezien ik iets te geconcentreerd bezig was met de heren dubbel heb ik niets kunnen zien van het dames dubbel, onze dames verloren jammer genoeg met 21-9 en 27-25.

Tussenstand 1-1. Goed op schema voor minstens een punt te behalen.

Tijdens het heren dubbel was Nathalie al bezig aan haar enkel partij, zij nam het op tegen Nicki Van Roosbroeck (A). Ook hier heb ik niets gezien van de eerste 2 sets (nog steeds aan het dubbelen …). Nathalie verloor de eerste set met 21-12. De tweede wist ze tot haar eigen verbazing te winnen met 18-21. En Nathalie zou Nathalie niet zijn mocht ze zich niet vastbijten in de partij en alles geven! In de spannende derde set lieten de dames elkaar geen duim-breed toe. Toch liep Nicky een 3-tal puntjes uit en kon Nathalie deze niet meer goed maken, ze verloor de derde set met 21-17.
Anne mocht het opnemen tegen Ellen Vanthienen (A). Anne had het duidelijk niet gemakkelijk tegen de linkse A speelster. In de eerste set had Anne geen antwoord tegen de steeds terugkerende shuttles, ze verloor de set met 21-10. In de tweede set hetzelfde spelbeeld, Anne zag alles sneller terugkeren dan ze lief had, ze verloor ook de tweede set met 21-11.

Tussenstand 3-1. Een gevreesde tussenstand, al had ik dit wel voorzien, de druk lag immers op onze heren om de score terug gelijk te trekken.

Nick speelde opnieuw de eerste heren enkel, hij mocht het opnemen tegen de nummer 1 van Berlaar, Tim Bogemans. Nick begon wat statisch aan zijn partij. In de eerste set keek hij al snel tegen een 11-5 achterstand op. Het was dus zaak om zo goed mogelijk terug te vechten en op stoom te komen voor de tweede set. De eerste set verloor Nick met 21-12. Alles op de tweede dus, in die set ging Nick een stuk beter van start. Toch kwam hij terug op een kleine achterstand, Nick vocht voor wat hij waard was maar had het geluk niet mee, hij verloor ook de tweede set nipt met 21-18.
Ondertussen was Dieter bezig aan zijn enkel partij tegen Axel Caers (Een niet te onderschatten B2). Ik had er alle vertrouwen in dat Dieter de partij voor zich zou nemen, echter was mijn vertrouwen misschien toch iets te groot en zag ik dat Dieter het een stuk moeilijker had dan verwacht. De eerste set wist hij maar nipt te winnen met 25-27. In de tweede set wist Dieter toch een voorsprong op te bouwen en kwam op 15-20 op zijn eerste matchpunten. Maar ook hier mocht het niet zijn, Axel bracht de score gelijk tot 20-20 en opnieuw was het een zenuwslopende strijd. Toch won Dieter met 23-25.

Tussenstand 4-2. Met het oog op een punt moesten we nog alles uit de kast halen in de mixen.

Nathalie en ik namen het op tegen Roel en Ellen Vanthienen (A). Roel en Ellen hadden zich voorgenomen om geen enkele partij te verliezen in de mix dit seizoen. Het zou dus een extra uitdaging worden om hiervan te winnen met Nathalie 🙂 . In de eerste set stonden we aan de slechte kant en maakten we teveel fouten. Mede door de foutieve services van Ellen (en toch A-speelster is, onbegrijpelijk) kon ik me niet optimaal concentreren. We verloren dan ook de eerste set met 21-13. In de tweede set kwamen we terug op een achterstand, toch bleef ik erin geloven en bogen we een 17-12 achterstand om in een 18-18 score. Het was duidelijk, ik moest en zou deze partij winnen! Nathalie en ik vochten voor ieder punt en wonnen verdiend de set met 21-23. In de derde set probeerden we zoveel mogelijk punten te scoren aan de slechte kant. We draaiden op een 11-8 score en hadden er dus alle vertrouwen in. We wisten tacktisch ons spel op peil te houden en konden zo enkele fouten afdwingen. We wonnen uiteindelijk de derde set vrij gemakkelijk met 13-21.
In de tweede mixpartij speelden Nick met Anne tegen Axel Caers (B2) en Inge Van Roosbroeck. Ook van deze partij heb ik weinig gezien en moet mij beperken tot de score, de eerste wonnen Nick en Anne met 22-20. In de tweede en derde set moesten ze hun meerdere herkennen en deze laten gaan met 21-11 en 21-12.

Eindstand 5-3. Misschien wel een terechte eindstand aangezien we toch met een minder sterke ploeg konden aantreden, al had een 4-4 ook niet misstaan vond ik. Persoonlijk was ik zelf wel tevreden over mijn wedstrijden. In het heren dubbel speelden we naar mijn gevoel één van onze betere dubbels (misschien wel de beste). In het gemengd was het even aanpassen met Nathalie in plaats van Kim, maar na de eerste set draaide dat ook beter dan verwacht. En na mijn tornooizege in Latem had ik niet verwacht dat ik al mijn partijen in de competitie zou kunnen winnen.

Onze volgende wedstrijd is op 21 oktober om 20.30u uit naar De nekker, willen we volgend jaar ook in deze reeks spelen zullen we daar punten moeten pakken!