Op zaterdag en zondag 11 en 12 oktober stond het tornooi van Drive gepland. Er werd veel volk verwacht, er werd immers 20 euro per gewonnen wedstrijd gegeven, het moment om eens uit te blinken. Ik speelde er enkel, dubbel met Matthias Raepsaet en gemengd met Kim, waar we als 1ste reekshoofd stonden.

Op zaterdagmiddag mocht ik aanvangen in het heren enkel, alweer tegen Gert Piqueur. Op het tornooi van Latem wist ik hier nog vlot van te winnen, dus het was zeker mogelijk. In de eerste set moest ik duidelijk wat wennen aan het enkel-veld (alleen de enkel lijnen waren aanwezig), ik kon niet echt mijn ritme vinden en verloor de set nipt met 18-21. In de tweede set ging het al een stuk beter en kon ik sneller in de aanval gaan. Ik wist vrij vlot de set te winnen met 21-12. Ook de derde kwam ik snel op een kleine voorsprong die ik goed kon uitbouwen. Ik won de set met 21-10.
In mijn tweede partij moest ik het opnemen tegen 2de reekshoofd Michiel Polfliet. In de eerste set kwam ik direct op een mooie voosprong van 5 punten. Toch kon ik deze niet lang behouden en stond snel op een achterstand. Door het snelle en aanvallende spel van Michiel wist ik weinig te doen. Ik verloor de set met 15-21. In de tweede set was het ongeveer hetzelfde, ik probeerde zo aanvallend mogelijk te spelen maar kwam niet onder de druk vandaan. Ik verloor de tweede set met 13-21.

Later op avond mochten we starten aan onze dubbel. Matthias en ik moesten het opnemen tegen Gert Piqueur en Bart Roels. In de eerste set speelden we goed en maakten weinig fouten, we wonnen de set met 21-16. In de tweede set lieten we het initiatief meer aan de anderen en kwamen zo te snel in verdediging en maakten het ons eigen te moeilijk. Toch konden we de set nipt winnen met 21-19.
In de volgende partij moesten we het dan opnemen tegen eerste reekshoofd Joeri Robin en Geert Gabriël. In de eerste set merkten we al snel dat we het niet gemakkelijk zouden hebben. We speelden terug goed samen, maar hadden het moeilijk om punten te maken. We verloren de set met 16-21. In de tweede set konden we iets meer aanvallender spelen en toch goed punten pakken. We wonnen de set met 21-16. In de derde set bleef het spannend, we draaiden op een 9-11 achterstand maar konden direct de score terug gelijk trekken. Daarna konden we bijblijven maar niet echt een voorsprong nemen, we probeerden iets te forceren en maakten daardoor te snel foutjes waardoor we de set verloren met 16-21.

Op zondag stond dan het gemengd op het programma. In de eerste ronden namen Kim en ik het terug op tegen Gert Piqueur en Joke D’Hont. In de eerste set kwamen we langzaam aan de start, toch konden we gemakkelijk punten scoren en wonnen de set met 21-12. In de tweede set kregen we het iets moeilijker maar wisten toch terug een voosprong te nemen, we wonnen de set met 21-17.
In de tweede wedstrijd moesten we het opnemen tegen Jonas Maes en Charlot Philips. In het verleden hebben we al heel wat wedstrijden tegen elkaar gespeeld en hadden we nog nooit verloren, het was dus zaak om dit opnieuw te doen. In de eerste set konden we genoeg aanvallend spel brengen om een voorsprong in handen te nemen. We wonnen de set met 21-15. In de tweede set kregen we het terug iets moeilijker, we maakten enkele foutjes maar bleven gelijk qua score. Op het einde werd het nog even spannend maar wonnen we de set toch met 23-21.
In de finale moesten we het dan opnemen tegen mijn dubbelpartner Matthias Raepsaet en Justine Vercruysse. Hier was duidelijk dat we geen gemakkelijke partij zouden krijgen. In de eerste set kwamen we al snel op een 1-6 achterstand, toch kwamen we goed terug en kwamen we goed in de wedstrijd te zitten. We verloren echter toch de eerste set met 16-21. In de tweede was het aanvankelijk terug spannend, toch konden we een kleine voorsprong nemen en deze langzaam uitbouwen. We wonnen vrij gemakkelijk de tweede set met 21-12. In de derde set droop de spanning er van af. Geen van beiden kwamen meer dan 3 punten los. Jammer genoeg moesten we de set net laten schieten met 19-21.

Op zich misschien een minder geslaagd toernooi dan vorig weekend, al had ik wel een mindere loting en kwam ik snel uit tegen betere spelers.
In het gemengd lieten we echter wel onze waarde zien, jammer genoeg verloren we nipt de finale tegen Matthias en Justine. Echter hebben zij ook wat meer ervaring in het spelen van dergelijke wedstrijden, in hun competitie spelen ze goed mee in 2de nationale en trainen ze aan de TSD.

Op zondagavond 5 oktober 2008 stond de verplaatsing naar Berlaar op het programma. Na onze overwinning op dijlevallei was het zaak onze goede vorm te bevestigen, ware het niet dat we het jammer genoeg moesten stellen zonder Kim wegens een terug opspelende armblessure. Nick, Dieter, Nathalie, Anne en ik streden dus voor de overwinning of een gelijkspel.

Zoals het boekje bepaald gingen we van start met de dubbels, Dieter en ik speelden tegen Tim Bogemans en Roel Vanthienen. Anne en Nathalie namen het op tegen Inge Van Roosbroeck en zus Nicki Van Roosbroeck (A). In onze dubbel gingen we direct goed van start, we draaiden prima echter kwamen we toch te snel in verdediging, toch bleven we qua score aan elkaar gewaagd. Dat onze tegenstanders graag eens met de netrand speelden was ons ondertussen duidelijk, zo maakten ze ook de eerste set buit met 23-21. In de tweede set hadden we het meer gemunt op iets sneller en vlakker spel en dit loonde, we konden op voorsprong komen en gaven deze niet meer af, we wonnen de set met 17-21. In de beslissende derde set gingen we terug goed door, opnieuw konden we een voorsprongetje nemen en hadden de eerste matchpunten. Met wat geluk kwamen onze tegenstanders toch nog langzij en moesten we het in de verlengingen uitvechten. We wonnen de derde set uiteindelijk met 24-26.
Aangezien ik iets te geconcentreerd bezig was met de heren dubbel heb ik niets kunnen zien van het dames dubbel, onze dames verloren jammer genoeg met 21-9 en 27-25.

Tussenstand 1-1. Goed op schema voor minstens een punt te behalen.

Tijdens het heren dubbel was Nathalie al bezig aan haar enkel partij, zij nam het op tegen Nicki Van Roosbroeck (A). Ook hier heb ik niets gezien van de eerste 2 sets (nog steeds aan het dubbelen …). Nathalie verloor de eerste set met 21-12. De tweede wist ze tot haar eigen verbazing te winnen met 18-21. En Nathalie zou Nathalie niet zijn mocht ze zich niet vastbijten in de partij en alles geven! In de spannende derde set lieten de dames elkaar geen duim-breed toe. Toch liep Nicky een 3-tal puntjes uit en kon Nathalie deze niet meer goed maken, ze verloor de derde set met 21-17.
Anne mocht het opnemen tegen Ellen Vanthienen (A). Anne had het duidelijk niet gemakkelijk tegen de linkse A speelster. In de eerste set had Anne geen antwoord tegen de steeds terugkerende shuttles, ze verloor de set met 21-10. In de tweede set hetzelfde spelbeeld, Anne zag alles sneller terugkeren dan ze lief had, ze verloor ook de tweede set met 21-11.

Tussenstand 3-1. Een gevreesde tussenstand, al had ik dit wel voorzien, de druk lag immers op onze heren om de score terug gelijk te trekken.

Nick speelde opnieuw de eerste heren enkel, hij mocht het opnemen tegen de nummer 1 van Berlaar, Tim Bogemans. Nick begon wat statisch aan zijn partij. In de eerste set keek hij al snel tegen een 11-5 achterstand op. Het was dus zaak om zo goed mogelijk terug te vechten en op stoom te komen voor de tweede set. De eerste set verloor Nick met 21-12. Alles op de tweede dus, in die set ging Nick een stuk beter van start. Toch kwam hij terug op een kleine achterstand, Nick vocht voor wat hij waard was maar had het geluk niet mee, hij verloor ook de tweede set nipt met 21-18.
Ondertussen was Dieter bezig aan zijn enkel partij tegen Axel Caers (Een niet te onderschatten B2). Ik had er alle vertrouwen in dat Dieter de partij voor zich zou nemen, echter was mijn vertrouwen misschien toch iets te groot en zag ik dat Dieter het een stuk moeilijker had dan verwacht. De eerste set wist hij maar nipt te winnen met 25-27. In de tweede set wist Dieter toch een voorsprong op te bouwen en kwam op 15-20 op zijn eerste matchpunten. Maar ook hier mocht het niet zijn, Axel bracht de score gelijk tot 20-20 en opnieuw was het een zenuwslopende strijd. Toch won Dieter met 23-25.

Tussenstand 4-2. Met het oog op een punt moesten we nog alles uit de kast halen in de mixen.

Nathalie en ik namen het op tegen Roel en Ellen Vanthienen (A). Roel en Ellen hadden zich voorgenomen om geen enkele partij te verliezen in de mix dit seizoen. Het zou dus een extra uitdaging worden om hiervan te winnen met Nathalie 🙂 . In de eerste set stonden we aan de slechte kant en maakten we teveel fouten. Mede door de foutieve services van Ellen (en toch A-speelster is, onbegrijpelijk) kon ik me niet optimaal concentreren. We verloren dan ook de eerste set met 21-13. In de tweede set kwamen we terug op een achterstand, toch bleef ik erin geloven en bogen we een 17-12 achterstand om in een 18-18 score. Het was duidelijk, ik moest en zou deze partij winnen! Nathalie en ik vochten voor ieder punt en wonnen verdiend de set met 21-23. In de derde set probeerden we zoveel mogelijk punten te scoren aan de slechte kant. We draaiden op een 11-8 score en hadden er dus alle vertrouwen in. We wisten tacktisch ons spel op peil te houden en konden zo enkele fouten afdwingen. We wonnen uiteindelijk de derde set vrij gemakkelijk met 13-21.
In de tweede mixpartij speelden Nick met Anne tegen Axel Caers (B2) en Inge Van Roosbroeck. Ook van deze partij heb ik weinig gezien en moet mij beperken tot de score, de eerste wonnen Nick en Anne met 22-20. In de tweede en derde set moesten ze hun meerdere herkennen en deze laten gaan met 21-11 en 21-12.

Eindstand 5-3. Misschien wel een terechte eindstand aangezien we toch met een minder sterke ploeg konden aantreden, al had een 4-4 ook niet misstaan vond ik. Persoonlijk was ik zelf wel tevreden over mijn wedstrijden. In het heren dubbel speelden we naar mijn gevoel één van onze betere dubbels (misschien wel de beste). In het gemengd was het even aanpassen met Nathalie in plaats van Kim, maar na de eerste set draaide dat ook beter dan verwacht. En na mijn tornooizege in Latem had ik niet verwacht dat ik al mijn partijen in de competitie zou kunnen winnen.

Onze volgende wedstrijd is op 21 oktober om 20.30u uit naar De nekker, willen we volgend jaar ook in deze reeks spelen zullen we daar punten moeten pakken!

Op 4 & 5 oktober vond het jaarlijks tornooi van Latem plaats. Voor de gelegenheid kregen we 5 euro per gewonnen wedstrijd, een mooi tornooi om dus enkele wedstrijden te winnen. Ik speelde mee in het heren enkel en het heren dubbel samen met Dieter.

Op zaterdag mocht ik beginnen met mijn eerste enkelpartij tegen Gert Piqueur. Ik startte matig aan de partij maar kon Gert toch de baas blijven, na even een pauze genomen te hebben op 11-9 speelde ik een tempo’tje hoger en kon ik de eerste set gemakkelijk winnen met 21-12. In de tweede set ging ik iets beter van start maar kon niet direct los komen van mijn tegenstander. In de tweede helft van de set kon ik terug wat sneller spelen en de set gemakkelijk winnen met 21-13.

Na deze enkel mochten Dieter en ik het dan opnemen tegen Steve Mahieu en Johan Muller in het heren dubbel. In de eerste set speelden we niet echt tacktisch en hadden een onnodige moeilijke set. Toch konden we de set winnen met 21-15. In de tweede set speelden we een stuk beter, we gaven weinig weg en speelden heel wat slimmer. We konden zo de set gemakkelijk winnen met 21-5.

Na deze dubbel mocht ik dan terug aantreden in het heren enkel, dit maal mocht ik het weer eens opnemen tegen … jawel, mijn eigen dubbelpartner Dieter De Weert. Geen gemakkelijke partij in ieder geval. In de eerste set lieten we beiden goed spel zien, we kamen ook niet los van elkaar. Toch kwam ik op het einde op een achterstand van 17-20. Ik kon rustig blijven en bracht de score terug gelijk na enkele goede punten. In de verlengingen nam ik mijn kans en won de set met 23-21. De tweede set startte op dezelfde manier, we blijven steeds dicht bij elkaar, toch kon ik even rusten op 11-8. Daarop maakte ik nog 2 punten en stond zo 5 punten los. Ik mocht het dus niet meer laten lopen, ik bleef mijn concentratie houden en kon de tweede set winnen met 21-12. (Zo won ik voor de eerste keer van Dieter op een officieel tornooi 🙂 ).

Na onze enkelpartij mochten we dan terug eens dubbelen, deze keer moesten we tegen Oliver Grunert en Christophe Naessens. Een sterk dubbel-dou uit Latem zelf, de laatste tijd speelden we vrij goede dubbels, het beloofde dus een spannende partij. In de eerste set bleek dit ook zo, geen van beiden konden uitlopen. Uiteindelijk moesten toch nipt de eerste set laten gaan met 18-21. In de tweede set hetzelfde spelbeeld, we speelden zeker niet slecht maar konden niet op een voorsprong komen, we kwamen 12-16 achter. Toch vochten we ons terug in de partij en wisten 18-18 te halen, we stevenden dus af op verlengingen. In die verlengingen moesten we nipt de duimen leggen met 21-23. Exit dubbel dus.

Op zondag mocht ik dus teruggaan om mijn enkel af te werken, in de halve finale moest ik het opnemen tegen Oliver Grunert. In de competitie had ik hier 3 zware sets voor nodig om de partij te winnen, het beloofde dus een zware match te worden. Na nog niet helemaal warm te hebben begon ik matig aan de eerste set. Half weg begon ik terug op stoom te komen en kon net iets sneller spelen en wat fouten afdwingen, ik won de set met 21-12. In de tweede set startte ik direct goed, ik kwam mooi op 8-2 voorsprong en was niet van plan deze af te geven. Ik kon de voorsprong mooi behouden en de set winnen met 21-11.
Even later mocht ik het in de finale opnemen tegen Joeri Robin – eerste reekshoofd en nummer 9 op de B1 ranking. De laatste ontmoetingen tussen ons waren vrij spannend, echter wist ik nog nooit te winnen, ik had dus niets te verliezen. In de eerste set ging ik vrij goed van start, ik kon op een kleine voorsprong komen en deze vasthouden, ik won de eerste set met 21-17. Na enige aanpassingen in het begin van de tweede set ging het gelijk op, toch kon ik terug op een kleine voorsprong komen van 3 punten en bracht het op 20-17. Na wat onzekere punten werd het toch nog 20-20. In de verlengingen kon ik dan verdiend ook de tweede set nemen met 23-21.

Zo won ik mijn eerste tornooi in het heren enkel en zette hier een mooie prestatie neer. Ook in het dubbel speelden we niet slecht maar moesten we nipt het stijdtoneel verlaten. Het is duidelijk dat dit voor mij een geslaagd tornooi was !! 🙂

Op zondag 28 september 2008 stond onze tweede thuiswedstrijd op het programma. We moesten het opnemen tegen Dijlevallei, die vorig jaar ook afgetekend kampioen werden in 2de liga. Het was voor beide ploegen de derde wedstrijd, wilden we ons laten zien in 1ste liga moesten we deze wedstrijd winnen, ook om enig uitzicht te behouden. Onze kapitein was niet geheel fit en liet daarom 2 wedstrijden aan Nick, die voor het eerst meedeed dit seizoen.

We begonnen zoals altijd met de dubbels, Dieter en ik namen het op tegen Helger Van Werde en Joris Vandendriessche. Nathalie en Kim begonnen tegen Valerie Bogemans en Liesbeth Teuwen.  In onze dubbel kwamen we moeilijk op dreef, de tegenstanders speelden niet echt snel spel maar speelden zeer tactisch en maakten hierin weinig fouten. Wij konden te weinig zelf aanvallen en stonden steeds op een kleine achterstand. We verloren de eerste set met 16-21. In de tweede set probeerden we iets meer het spel naar ons toe te trekken, toch kwamen we terug op een achterstand te staan. Langzaam aan kwamen we toch terug maar moesten ook de tweede set laten gaan met 18-21.
De dames hadden ondertussen vrij vlot de maat genomen van Valerie en Liesbeth met 21-15 en 21-16.

Tussenstand: 1-1. Waar het eigenlijk wel 2-0 had kunnen staan.

In de eerste enkels nam Nick het op tegen Joost Van Den Brande (huidig nummer 2 van de B1 enkel-ranking). Nathalie ging de strijd aan met Liesbeth Teuwen. Nick wist met zijn snelle clears en zeer snel spel Joost de nodige problemen te bezorgen. Al snel stond Nick enige punten voor en koos resoluut voor de aanval. Dit resulteerde in een mooie winst in de eerste set, met 21-16 wist Nick te set op zijn naam te schrijven. In de tweede set liep het nog een stuk beter, Nick was nog meer geconcentreerd en liet Joost alle hoeken van het terrein zien. Nick wist verdiend de tweede set te nemen met overtuigende 21-12 cijfers.
Nathalie had in haar eerste set weinig problemen, met haar technisch perfecte spel en haar tacktisch inzicht overklastte ze haar tegenstander met 21-5 cijfers. In de tweede set liet Nathalie bewust het tempo wat zakken, maar bleef steeds aan de goede kant van de score staan. Ze won de tweede set met 21-15.

Tussenstand: 3-1. Een mooie tussenstand na 2 prachtige enkels warin we duidelijk de betere waren.

Daarna nam ik het op tegen Joris Vandendriessche en Kim tegen Sofie Lietaert (Winnaar van het tornooi Antverpino 2008 in het dames enkel en huidig nummer 12 op de B1-enkel ranking). Ik begon wat onzeker in mijn enkelwedstrijd (had ook wat last van lichte stress deze keer, omdat ik misschien wel voor het verschil moest zorgen). Toch kon ik goed bijblijven in de score en liet mijn tegenstander niet uitlopen. In de pauze stond ik 11-10 voor, echter daarna ging het serieus fout. Ik sloeg alles net buiten, mijn clears waren helemaal niet achteraan en zat te snel in verdediging. Ik verloor de set met 12-21. In de tweede set startte ik terug een stuk beter, speelde tacktisch een stuk slimmer en kon een voorsprong opbouwen. Ik nam me terug voor om voor ieder punt te vechten en de partij niet zomaar weg te geven. Ik kon de 2de set verdiend winnen met 21-18. In de derde set nam ik terug een kleine voorsprong, echter kon ik deze niet verder uitbouwen en bleef het een nek aan nek race. Op het einde wist ik toch net iets anders te spelen en kon enkele foutjes afdwingen, ik won zo de derde set met 21-14.
Ondertussen had Kim haar partij in 2 sets gewonnen met 21-19 en 21-12. Zo hadden we onze eerste overwinning binnen!

Tussenstand: 5-1. We wonnen allemaal onze enkel en stond hiermee verdiend op een 5-1 voorsprong. Een zeer knappe prestatie!

Tot slot hadden we nog de mixen voor de eer. Nick en Nathalie namen het open tegen Joris Vandendriessche en Sofie Lietaert (Winnaars van Antverpino 2008 in het gemengd). Kim en ik mochten tegen Helger Van Werde en Valerie Bogemans. In onze wedstrijd begonnen we zeer slecht, we maakten te veel fouten en kwamen niet in ons spel. Toch lieten we onze tegenstanders niet ver uitlopen, we verloren de set nipt met 18-21. In de tweede set was het ongeveer hetzelfde, we speelden tacktisch al iets beter en zochten sneller de aanval op. We wonnen de tweede set met 21-18. In de derde set wisten we wat te doen, we speelden geconcentreerd en konden zo langzaam een kleine voorsprong opbouwen. We wonnen de derde set met 21-16.
Ondertussen hadden Nick en Nathalie hun partij verloren met 11-21 en 17-21.

Eindstand: 6-2.

Een verdiende overwinning waarin we weinig weggaven en duidelijk was dat we op enkel-spel de betere waren.
Zo haalden we ook onze eerste punten binnen en staan we alvast niet meer laatste in de stand.

Onze volgende wedstrijd is alweer volgende week uit tegen Berlaar om 19.15u, hopelijk kunnen we dan onze goede vorm bevestigen en (een) punt(en) meebrengen.

Op zaterdag 27 september deed ik mee aan het tornooi van Tielt. Ik speelde alleen mee in het heren dubbel met Dieter De Weert, we stonden als 1ste reekshoofd op de tabel.
Normaal moesten we onze eerste wedstrijd spelen om 15.55u, echter was het al zo’n 45 minuten later voor we konden opwarmen! Inderdaad opwarmen, want het was niet toegelaten om op te warmen tussen de wedstrijden door en een opwarmterreintje was niet beschikbaar. Gevolg: iedereen moest dus volledig opwarmen voor de wedstrijd waardoor de wedstrijden natuurlijk uitliepen (logisch). Redelijk koud begonnen we dus aan onze wedstrijd.

We mochten het opnemen tegen Mathijs Druart en Matthias Raepsaet, meteen een moeilijke partij. We stonden al snel een 0-7 achter. Toch vochten we ons terug en kwamen langzaam op dreef, we verloren toch de eerste set nipt met 19-21. In de tweede set speelden we goed verder en namen direct een kleine voorsprong. Deze konden we blijven vasthouden en wonnen de tweede set met 21-17. In de derde set bleven we dicht bij elkaar, toch kwamen we te snel in verdediging en konden zelf moeilijk de aanval nemen. We verloren de derde set met 16-21.
Aangezien we in één poule zaten hadden we nog 3 wedstrijden te gaan. Onze volgende tegenstanders waren Steve Mahieu en Tom Segher, altijd een moeilijke wedstrijd. In de eerste set begonnen we aanvankelijk goed, we namen een kleine voorsprong maar konden deze niet lang vasthouden, we moesten uiteindelijk te set laten gaan met 16-21. In de tweede set konden we weinig aan ons spel veranderen, wij speelden te traag en maakten te veel fouten terwijl de tegenstanders een stuk minder foutjes maakten. Zo verloren we ook de tweede set met 15-21.
In de derde wedstrijd namen we het op tegen Matthias Coppens en Glenn Van Schuerbeeck. We speelden beiden voor de eer en probeerden er gewoon een leuke wedstrijd van te maken. In de eerste set speelden we iets te laag tempo en lieten het spel aan onze tegenstanders. We verloren de set met 16-21. Aangezien we toch zeker één wedstrijd wilden winnen namen we ons voor om toch een tempo’tje hoger te spelen. Dit resulteerde in een snelle voorsprong die we niet meer weggaven, we wonnen de set met 21-16. De derde set was gelijk aan de tweede, we stonden terug snel voor en konden deze vasthouden tot 20-16. Echter kwamen we nog bijna in de problemen toen we enkele foutjes maakten, maar uiteindelijk wonnen we toch de set met 21-19.
Als laatste wedstrijd namen we het dan op tegen Wout Naessens en Thomas Raepsaet. In de eerste set zagen we de pluimen overal liggen behalve op de grond bij de tegenstanders. We speelden te slap en helemaal niet tactisch, we verloren verdiend met 12-21. In de tweede set haalden we terug het tempo wat omhoog, gaven we minder weg en speelden een stuk geconcentreerder. We wonnen de set met 21-17. In de laatste set was het zaak onze concentratie vast te houden. Dit lukte ons vrij aardig, we brachten ongeveer hetzelfde als de vorige set en ook deze set wonnen met 21-18.

We eindigden als 3de in onze poule, niet echt een goed resultaat. We speelden ook niet onze beste wedstrijden, wat ook niet mogelijk was zonder deftig op te warmen. De lange tijd tussen de wedstrijden (soms 1.5u) deed er ook niet goed aan.
De lange wachttijden, het niet kunnen opwarmen, het niet beschikbaar zijn van de wedstrijduren zijn toch noodzakelijke dingen om een een geslaagd tornooi te zijn. De organisatie kwam dan ook in mijn ogen op verschillende vlakken zwaar te kort.

Op zondagmorgen mochten we het thuis opnemen tegen titelkandidaat W&L. W&L was met 5 A-spelers duidelijk de favoriet voor winst, maar we zouden vechten voor ieder punt. Aan onze zijde deed Nathalie terug mee samen met Kim, Dieter en ik gingen we van start met de dubbels.

Dieter en ik mochten het opnemen tegen Joeri Ven en Tomas Simkens terwijl Nathalie en Kim het opnamen tegen Nele Vervloet en Heleen Neerinckx. In onze dubbel startten we gelijkopgaand, we maakten weinig fouten en konden goed bijblijven. Toch konden we langzaam een voorsprong nemen en enkele foutjes afdwingen. We wonnen de eerste set met 21-15. In de tweede set ongeveer hetzelfde scenario, echter was het deze keer W&L die op het einde een voorsprong nam van 16-20. Toch kwamen we nog terug tot 19-20 maar moesten dan de set laten gaan met 19-21. In de derde set was het opnieuw een spannend set verloop. Geen van beiden kon echt een overtuigende voorsprong nemen. Na het wisselen van helft konden we toch iets de druk opvoeren en wonnen de set met 21-16.
Ondertussen hadden onze dames ook het niet slecht gedaan, in de eerste set moesten ze nipt de duimen leggen met 18-21. De tweede verliep al een stuk beter, na enkele tactische veranderingen wonnen ze de set met 21-16. In de derde set was het aanvankelijk W&L die het initiatief nam, onze dames kwamen op een achterstand maar vochten zich terug in de partij. Jammer genoeg werd dit net niet beloond met winst, ze verloren in verlengingen met 21-23.

Tussenstand: 1-1. Al had het hier dus 2-0 kunnen staan.

Daarna begonnen Dieter en ik aan onze enkel spelen. Dieter mocht het opnemen tegen Tomas Simkens, ik ging de strijd aan met Koen Verleyen. In mijn eerste set werd ik wat overdonderd. Koen sloeg nagenoeg alles op of net voor de lijnen en ik maakte teveel directe fouten. Dan kunnen we hier kort over zijn, ik verloor duidelijk met 6-21. In de tweede set probeerde ik mij zo goed mogelijk te herpakken en nam ik me voor om voor ieder punt te vechten. Dit loonde, ik kwam al snel op een mooie voorsprong en nam even pauze bij 11-4. Ik bleef geconcentreerd spelen en maakte zelfs enkele mooie punten. Ik kon de set vrij overtuigend winnen met 21-14. In de derde set probeerde ik mijn spel van de tweede vast te houden. Dit lukte me aardig, toch begon Koen terug wat beter te spelen. Ik stond 11-8 en 14-12 voor, echter maakte ik op het einde net iets teveel foutjes en verloor de set met 16-21.
Ondertussen was Dieter ook bezig met zijn derde set, Tomas had de eerste nipt gewonnen met 19-21. In de tweede set liet Tomas het tempo wat zakken en was het Dieter die dirigeerde, hij won de tweede set met 21-12. In de derde set stond Dieter al snel achter en was moeilijk om de achterstand goed te maken. Dieter verloor de set met 12-21.

Tussenstand: 1-3. Beide partijen in 3 sets, dus zeker niet slecht gespeeld maar het hielp ons niet echt vooruit.

Daarna gingen de dames aan de slag, Kim nam het op tegen Nele Vervloet, Nathalie speelde tegen Heleen Neerinckx. Kim ging goed van start en kon mooi bijblijven. Naar het einde van de set liep Nele toch wat uit. Kim kwam toch nog mooi terug maar kwam net iets te kort, ze verloor de eerste set met 19-21. In de tweede set ongeveer hetzelfde spelbeeld, Kim vocht voor ieder punt en maakte het Nele knap lastig, maar moest toch ook de 2de set nipt laten gaan met 18-21.
Nathalie speelde eveneens een schitterende partij. In haar eerste set wist ze met haar solide spel de druk op de tegenstander te leggen. Nathalie won de eerste set verdiend met 21-18. In de tweede set kwam Nathalie direct op een achterstand te staan (0-7). Toch vocht ze zich terug in de wedstrijd en bracht de score terug op gelijke hoogte. Naar het einde van de set gaf Nathalie alles wat ze in huis had en wist ze ook de 2de set verdiend te winnen met 21-18.

Tussenstand: 2-4. De enkelspelen werden op enkele details beslist, jammer genoeg de meeste in ons nadeel.

Met nog de mixen te gaan probeerden we nog een gelijkspel te behalen. Kim en ik namen het op tegen Joeri Ven en Nele Vervloet. Dieter en Nathalie moesten tegen Koen Verleyen en Heleen Neerinckx. Kim en ik startten wat flauw aan onze partij, we kwamen al snel op een achterstand en lieten niet echt goed spel zien. Toch kwamen we nog enkele punten terug maar moesten toch de eerste set laten gaan met 15-21. In de tweede set liep het al iets beter, we kwamen wel terug op een achterstand maar toch had ik het gevoel dat we in de rally’s beter waren. We kwamen uiteindelijk op 20-20. Op dat momenten konden we net iets meer en wonnen we de set met 22-20. In de beslissende derde set gingen we goed van start, we kwamen op een kleine voorsprong. Echter konden we niet verder uitlopen, maar deze wel behouden. We wonnen ook nipt de set met 21-19.
Bij Dieter en Nathalie was het een stuk sneller gedaan. In de eerste set moesten ze aan de tegenstanders laten met 12-21. In de tweede set wisten Dieter en Nathalie geen opening te vinden in het goede positiespel van de tegenstanders en moesten genoegen nemen met 3-21.

Eindstand: 3-5.

Allemaal mooie partijen waarin we slechts in 1 wedstrijd echt werden weggespeeld. Alweer verliezen we 3 partijen in 3 sets, terug met enkele puntjes verschil. Het was ook duidelijk dat het geluk niet aan onze zijde was, hopelijk veranderd dit nog eens.
Tot slot is een 3-5 absoluut geen slecht resultaat als je weet dat wij met 4 B1-spelers speelden tegen 5 A-spelers.
Onze volgende wedstrijd is terug thuis op 28 september om 9.30u tegen De dijlevallei.

Een overzicht van alle uitslagen kan je hier vinden.

Op zaterdag 20 september 2008 speelde ik mee op het pluimplukkerstornooi. Ik speelde alleen dubbel met Dieter De Weert aangezien we beiden op zondagmorgen competitie hadden. Ons doel was om enkele wedstrijden te winnen en zo ons dubbelspel terug wat aan te scherpen.

In onze eerste wedstrijd mochten we het opnemen tegen Peter De Reu en Johan Muller. We gingen vrij goed van start en speelden goed samen. We wonnen de eerste set met 21-17. In de tweede set ging het nog iets beter, we maakten minder fouten en konden het spel domineren. We wonnen de tweede eenvoudig met 21-12.
In onze volgende wedstrijd moesten we het opnemen tegen David Quadflieg en Jens Rosiers. In de eerste set kon geen van beide koppels uitlopen, de score bleef gelijk en gingen we naar verlengingen. Daarin maakten wij net enkele foutjes en verloren de set met 20-22. Toch had ik het gevoel beter te kunnen en dat we de partij alsnog konden winnen. Met een tempo’tje hoger begonnen we aan de 2de set. Daarin kwamen we al snel op een voorsprong van 5 punten, die we langzaam konden uitbouwen. We wonnen de set gemakkelijk met 21-11. In de derde set was het terug een moeilijke start. Na het wisselen van speelhelft maakten we enkele belangrijke punten en konden zo een 4 tal punten voorsprong nemen. Deze gaven we niet meer af en wonnen de set met 21-16.
In de halve finale moesten we het dan opnemen tegen Kris Dendoncker en Arno Vandenhoucke. Dat het geen gemakkelijke partij ging worden was zeker. In de eerste set maakten we teveel fouten en speelden we zeker niet tactisch genoeg. We stonden snel achter en verloren de set met 10-21. In de tweede set gingen we aanvankelijk goed mee. Echter konden we niet bijblijven en moesten onze tegenstanders laten gaan. We verloren ook de tweede set met 11-21.

Hierbij was het tornooi afgelopen en hadden we toch een halve finale bereikt. Ook ons dubbelspel was zeker niet slecht, naar aanloop van de competitiewedstrijd op zondag. We mogen best wel tevreden zijn over het geheel.

Op zondag 14 september 2008 maakte ik mijn debuut in 1ste liga. We moesten het opnemen tegen de eerste ploeg van Hebad. Na ongeveer een 2 uurtjes rijden waren we rond 13.40u aangekomen aan de sporthal in Heusden-Zolder. Doordat Nathalie geblesseerd moest afhaken speelden we met Jantien, Kim, Dieter en ik.

We startten zoals gewoonlijk met de dubbels, Dieter en ik namen het op tegen Jan Declercq en Wim Van Den Bergh, twee geroutineerde B1 spelers. In de eerste set werden we overspeeld, het tempo lag een stuk hoger dan ons spel en met gebrek aan ritme hadden we niet veel in de pap te brokken. We verloren de eerste set kansloos met 21-13. In de tweede set probeerden we zelf iets aanvallender te spelen en weinig weg te geven. We konden de score bij blijven, maar stonden steeds op een kleine achterstand. Toch kwamen we gelijk op 20-20, we wonnen daarna de set met 22-24. In de derde set speelden we terug te statisch en kwamen we terug snel onder druk te staan. We maakten daardoor te veel fouten en verloren de set met 21-11.
Ondertussen hadden Kim en Jantien hun wedstrijd verloren in 2 sets tegen Kathleen en Kelly Bekkers (21-14 21-10).

Tussenstand: 2-0. Geen goede start, maar we wisten dat het 2 moeilijke partijen gingen worden.

In het enkelspel hadden we iets meer vertrouwen. Door het gebrek aan wedstrijdritme van Dieter stond ik op de eerste enkel. Bij de dames mocht Kim de spits afbijten tegen Hanne Put, Jantien ging de strijd aan met Kelly Bekkers. Kim, die wat last had van koorts, speelde een zware eerste set. Jammer genoeg verloor ze deze met 21-17. In de tweede set ging zowat alles goed, Hanne kon het niet meer belopen en Kim won gemakkelijk de tweede set met 6-21. In de beslissende derde set werd er opnieuw zwaar gevochten voor elk punt. Ook hier kon Kim jammer genoeg net niet aan het langste eind trekken en verloor ze met 21-17.
Jantien, die ’s morgens nog meegespeeld had met de 2de ploeg tegen Waregem, had ook geen gemakkelijke partij. In de eerste set maakte ze het te moeilijk door foute slagen op het foute moment. Ze verloor de set met 21-11. In de tweede set ging het een stuk beter, Kelly had het fysiek een stuk moeilijker en Jantien wist de nodige punten te scoren. De set werd beslecht in ons nadeel met 24-22.

Tussenstand: 4-0. Een gelijkspel was nog net haalbaar, al zou het zeer moeilijk worden.

Dieter en ik startten onze wedstrijd vrijwel gelijktijdig. Ik nam het op tegen Jan Declercq, terwijl Dieter tegen Hans Peeters vocht om de score op 4-2 te brengen. In de eerste set startte ik vrij goed, bewoog goed en maakte weinig fouten. Met een zeer aanvallende Jan aan de overkant moest ik goed opletten wat ik deed. Toch kwam ik langzaam op voorsprong rond 13-15, 14-18. Ik won de eerste set met 21-16. In de tweede set kreeg ik het niet voor elkaar, ik sloeg alles net buiten of kwam overal net iets te laat op de shuttle waardoor ik te snel op achterstand kwam. Ik verloor de set met 21-12. In de derde set stond ik bijna de ganse set op een kleine achterstand. Toch kwam ik terug tot 17-17. Door enkele mooie en directe punten kwam ik op een 18-19 voorsprong. Ik won uiteindelijk de partij met 18-21. Hierdoor was het eerste punt binnen en hopelijk de trend gezet.
Dieter was ondertussen ook bezig aan zijn derde set. Hij werd de eerset set overpowerd en verloor met 21-14. In de tweede set pakte hij het een stuk tacktischer aan en won met 15-21. In de beslissende derde set kwam Dieter op een 3-9 voorsprong, echter aan de tussenpauze was het 8-11. In de tweede helft maakte Hans een stuk minder fouten en kon Dieter niet meer vanonder de druk ontsnappen. Hij verloor de derde set met 21-17.

Tussenstand: 5-1. Het verlies was een feit, een eer-redder ook. 🙂

Tot slot stonden nog 2 gemengde partijen op het programma. Echter had Jantien wat last van haar voet gekregen en we beslisten om de partij op te geven. Alleen Kim en ik moesten dus nog aan de bak tegen Hans Peeters en Kathleen Bekkers voor het eerste gemengd. We gingen zeer geconcentreerd van start en konden een kleine voorsprong nemen. Deze gaven we niet meer weg en we konden de set winnen met 16-21. In de tweede set probeerden we ons zelfde spel tegen spelen. We namen opnieuw een voorsprong en gaven weinig kansen weg, toch kwamen onze tegenstanders nog dicht bij maar we wonnen de set met 17-21.

Eindstand: 6-2.

Na een 4-tal uur in de auto nam toch een tevreden gevoel de overhand. Ikzelf had 2 wedstrijden gewonnen en dubbel verloren in 3 sets. In mijn enkel vocht ik voor wat ik waard was, het gemengd was eindelijk terug eens een partij op niveau waar ik echt naar uit keek.
Over het geheel gezien mogen we best tevreden zijn over onze prestatie denk ik, we verloren immers 3 partijen in 3 sets en enkele partijen werden beslist op een enkele punten en het 2de gemengd dubbel moesten we jammer genoeg opgeven.
Wie weet kunnen we volgende week thuis stunten tegen W&L 2G.

Een overzicht van alle uitslagen kan je hier vinden.

Op zaterdag 13 september 2008 speelde ik het tornooi mee in Oostende. Vorig jaar waren hier heel wat franse deelnemers, echter wat het dit jaar een stuk minder druk bezet. Ik speelde mee in het enkel en het dubbelspel met Michiel Polfliet.

In het enkelspel was ik een ronde vrij, waardoor ik maar één wedstrijd mocht spelen op zaterdag. Omdat ik competitie had de zondag en dus niet naar Oostende kon terugkomen, mocht ik eigenlijk de partij niet winnen, anders had ik een blaam aan mijn broek. Dus ik startte mijn enkel niet optimaal tegen Tom Segher. In de eerste set bleef de score lang gelijk, echter op het einde maakte ik enkele foutjes en verloor de set met 19-21. In de tweede set ging zowat alles mis, ik maakte teveel fouten, bewoog niet optimaal en stond daardoor snel op een te grote achterstand. Ik liet de partij dan ook gaan met 8-21.

In het dubbelspel zaten we allemaal in één poule, iedereen moest 5 wedstrijden afwerken. Michiel en ik mochten het direct opnemen tegen 2de reekshoofd Michael De Saedeleer en Glenn Van Schuerbeeck. We speelden in de donkerste hoek van de sporthal en namen een matige start. Toch probeerden we de los te komen van onze tegenstanders. Uiteindelijk wonnen we de eerste set met 23-21. In de tweede set ging het maar ietsjes beter, we konden op voorsprong komen en deze vasthouden tot het einde, we wonnen de partij met 21-18.
In de tweede partij moesten we het opnemen tegen het eerste reekshoofd Benoí®t Becue en Maxime Peron uit Frankrijk. Terug op het slechtste plein van de sporthal namen we het op tegen elkaar. De eerste set ging gelijk op, geen van beiden kon een grote voorsprong nemen. Toch waren het de fransen die de set wonnen met 17-21. In de tweede set stonden we lange tijd op achterstand, maar naar het einde toe kwamen we terug tot 19-19. Toch moesten we opnieuw de set laten gaan met 19-21. Een spijtig verlies, want winnen was hier zeker mogelijk geweest.
In de derde partij moesten we het opnemen tegen Steve Mahieu en Tom Segher, altijd een lastige partij om tegen te dubbelen. In de eerste set startten we fenomenaal, we wonnen de set in geen tijd met 21-7. De tweede set was gans iets anders, toch hadden we lang een kleine voorsprong in handen. We konden niet meer het spel en tempo spelen van de eerste set en maakten plots teveel fouten. We verloren de set nipt met 18-21. In de derde ging het niet veel beter, we probeerden ons goede spel terug te vinden maar waren te slap in onze acties. We verloren ook de derde set met 14-21. Winst was ook hier zeker mogelijk geweest.
In de voorlaatste partij mochten we het opnemen tegen Wout Naessens en Thomas Raepsaet. In de eerste set hoefden we niet echt voluit te gaan en namen een kleine voorsprong tot het einde van de set. Echter kwamen Wout en Thomas nog terug en brachten we in verlenging de beslissing, we wonnen de set met 24-22. In de tweede set namen we snel een iets comfortablere voorsprong, we stond al snel 5 punten voor en lieten ons geen 2de keer verrassen. We wonnen de tweede set met 21-13.
In de laatste partij moesten we het opnemen tegen Marc Antoine Michaux en Johan Muller. Een moeilijke partij hadden we verwacht. In de eerste set ging het verrassend vlot, Marc was weinig gemotiveerd en we wonnen de eerste set met 21-13. In de tweede set begon de fransman erdoor te komen en kregen we het een pak moeilijker, we kwamen snel onder druk te staan en verloren de set met 15-21. In de derde set bleef de score lang gelijk, we speelden geconcentreerd en gaven weinig weg. Toch was het moeilijk om los te komen van onze tegenstander. We wonnen toch de derde set met 21-18.
Hierdoor eindigde we 3de in onze poule, waar we toch zeker een 2de plaats hadden kunnen veroveren.

Algemeen gezien een redelijk tornooi, al hebben we in het verleden al beter gespeeld.

Op 23 en 24 augustus stond alweer het eerste tornooi op de kalender, Antverpino. Het was een tornooitje om wat wedstrijdritme op te doen, daarom zou ik tevreden zijn als ik in iedere discipline 3 wedstrijden zou kunnen spelen. Ik speelde dubbel met Michiel Polfliet en gemengd met Birgit Zentjes.

Op zaterdag om 9.00u (!) mocht ik starten tegen Rachid Assemiouni. Ik probeerde zo goed mogelijk te starten en dit lukte me vrij goed, al snel kwam ik op een mooie voorsprong en kon de eerste set winnen met 21-11. In de tweede set was het gelijkaardig, ik kwam al snel een 7-0 voor en hield mijn voorsprong vast. Ik won ook de tweede set gemakkelijk met 21-11. Mijn eerste winst dit seizoen, een goede start dus. In de tweede ronde moest ik het opnemen tegen Ken Gevers. Geen gemakkelijke tegenstander en een eerste echte test. In de eerste set kwam ik aanvankelijk snel op voorsprong, toch kon ik deze niet helemaal vasthouden. Het kwam tot 20-17 waarin ik 3 setpunten had, ik wist er geen enkel van te benutten en het kwam tot verlengingen. Daarin moest ik de duimen leggen met 23-25. Mijn spel was niet helemaal zoals het zijn moest en zoals het kon, ik was dus gebrand om de tweede set te nemen. Ik startte geconcentreerd en nam een kleine voorsprong, ik wist de voorsprong vast te houden en won de set met 21-13. In de derde set ging het nog beter en had snel de set onder controle, ik won de derde met 21-6. Daarna moest ik het opnemen tegen de waal Jérí´me Braziewicz, 4de reekshoofd en top 10 op de B1 ranking. In de eerste set ging het gelijk op, we lieten elkaar niets toe. Bij een 18-18 stand wist ik net iets beter te spelen en de set te nemen met 21-18. In de tweede set hetzelfde beeld, het ging volledig gelijk op en namen op 10-11 even pauze. Daarna had ik wat tegenslag, ik raakte 4 keer de netrand maar kon geen punt meer scoren, ik verloor de set met 10-21. Alles op de derde set dan maar. Ook hier was het terug een gelijkopgaande strijd. Het korte netspel was van groot belang, in de slotfase van de set wist ik niet te scoren en verloor nipt met 18-21. Winst was mogelijk, maar met 3 wedstrijden en een zeer nipte nederlaag kon ik best tevreden zijn.

Ook op zaterdag mochten we aantreden voor onze dubbel. In de eerste ronde mochten we het opnemen tegen een waals duo, Florent Kersters en Gaetan Vanwynsberghe. Michiel en ik gingen goed van start, we namen snel een voorsprong en wonnen vrij eenvoudig de eerste set met 21-9. In de tweede set ging het even goed, we namen terug een goede voorsprong en probeerden onze concentratie vast te houden. We namen de set met 21-13. In onze tweede partij namen we het op tegen Michiel Vermeir en Steven Vermeir. Een zeer matig duo voor B1, we konden vrij snel de eerste set winnen met 21-12. In de tweede set speelden we ons eigen spel gewoon verder en dit leverde ons de winst op met 21-13. Daarna moesten we het opnemen tegen het eerste reekshoofd Jorge De Cleyn en Steven Van Looveren. Geen gemakkelijke partij dus, in de eerste set namen we een kleine voorsprong, toch hielden we deze niet vast en kwamen langzaam op een kleine achterstand, we verloren daardoor de eerste set met 15-21. In de tweede set namen we terug direct een kleine voorsprong en konden deze lang vasthouden, toch kwamen onze tegenstanders langzaam terug en werd het 20-20. Daarin mocht het net niet lukken voor ons en verloren we met 21-23.
Ook hier toch 3 wedstrijden gespeeld, al waren de eerste twee wedstrijden vrij gemakkelijk. En terug een nipte nederlaag om het tornooi te verlaten.

Op zondag stond dan nog het gemengd op het programma, ik speelde voor de gelegeneheid met een meisje uit Limburg, Birgit Zentjes. In onze eerste partij (terug om 9u!) namen we het op tegen Nicolas Wauthier en Anouk Colbrant, het was wat zoeken naar een goed samenspel en konden niet echt overtuigen, we verloren de eerste set nipt met 17-21, maar ik had er toch een goed gevoel bij. In de tweede set liep het al een stuk vlotter, we konden enkele mooie punten maken en namen de set met 21-11 voor ons rekening. In de derde set was het in het begin vrij gelijkopgaand, toch konden we na de wissel terug een voorsprong opbouwen en de partij winnen met 21-13. Een matige start maar het werd steeds beter. In de tweede partij namen we het op tegen David Quadflieg en Annelies Wyn. Door het goede netspel van Birgit konden we de eerste set vrij eenvoudig winnen met 21-10. In de tweede set hielden we ons goede spel vast en konden terug snel uitlopen naar een mooie voorsprong, we namen dan ook de tweede set met 21-9. Daarna moesten we het opnemen tegen het waalse duo Gabriel Willems en Vanessa Hiernaut, het 3de reekshoofd. In de eerste set speelden we niet ons spel, we zaten te snel in verdediging en verloren de set met 14-21. In de tweede set konden we goed volgen en kwamen af en toe op voorsprong, toch wisten we aan het einde niet de nodige punten te maken en verloren ook de tweede set met 16-21.
Toch ook hier 3 wedstrijden gespeeld.

Over het geheel gezien mag ik best tevreden zijn, ik speelde 9 wedstrijden en werd iedere keer nipt uitgeschakeld door een hoger reekshoofd.
Fysiek gezien kwam ik nooit in de problemen wat dus wel een goed teken is. Langzaam maar zeker komen we op stoom voor de competitie in september.