Zoals jaarlijkse gewoonte was het rond kerstdag het tornooi van Torhout. Ik speelde mee in het enkel, Dubbel met Dieter en Mix met Ann-Sofie.

Op zaterdagmiddag mocht ik eigenlijk starten tegen Mathijs Druart maar deze kwam niet opdagen, dus was ik een ronde vrij. Daarna mocht ik het opnemen tegen eerste reekshoofd Joeri Robin. In de eerste set speelde ik goed en had zelfs de bovenhand, ik kwam 20-17 voor maar kon de set niet beslissen. Ik maakte enkele directe fouten en verloor de set alsnog met 20-22. In de tweede set kwam ik snel op een achterstand, toch kwam ik stillaan terug en kon ik het gat van 5 punten terug dichten en de 20-20 halen. Maar ook in deze verlenging kon ik de set niet beslissen en verloor deze met 21-23. Uitermate jammer want hier was een 3setter zeker op zijn plaats geweest, en met enig geluk kon ik ook de wedstrijd gewonnen hebben.
Toch een goede prestatie op zich al was het jammer dat je zo direct uit het tornooi ligt.

Later op de dag mochten Dieter en ik dubbelen. In onze eerste dubbel mochten we het opnemen tegen Steve Mahieu en Mathijs Druart. Dieter en ik speelden een zeer moeizame wedstrijd, we draaiden niet goed samen en konden heel moeilijk de aanval vinden. We verloren de wedstrijd in 2 sets.
Daarna mochten we het opnemen tegen een frans duo, zij speelden zeer snel en hadden een uitstekende schijnbeweging in huis. Toch wisten we hier wel goed de aanval te vinden en kenden we eigenlijk weinig problemen. We konden de partij winnen in 2 sets.
Tot slot moesten we het nog opnemen tegen Wouter Naert en Stijn Meireman, zij hadden reeds 2 wedstrijden gewonnen, mochten wij van hen winnen konden we alsnog doorgaan. We gingen goed van start en namen een kleine voorsprong. Naar het einde van de set toe konden we de voorsprong niet behouden en moesten we de set nipt laten gaan. In de tweede set was het eigenlijk het omgekeerde scenario, we speelden nog steeds goed maar toch kwamen we op een achterstand. Maar op het einde van de set konden we wat foutjes afdwingen en zo naar een beslissende 3de set gaan. In die derde set speelden we een stuk minder. Een reeks directe fouten aan onze kant was de oorzaak van een te grote achterstand. We kwamen nog iets terug maar konden nooit aanspraken maken op de set.
Een iets teleurstellend resultaat in de dubbel, we speelden niet ons beste spel en hadden toch iets meer verwacht. Volgende week in Gullegem zal het beter moeten!

Op zondag mocht ik dan aantreden in het gemengd dubbel. Ann-Sofie en ik zaten in een poule van 3. Als eerste wedstrijd namen we het op tegen Judith De Rycke en Jeroen Roeimans. We gaven weinig tot niets weg en konden vlot de partij winnen in 2 sets met 21-11 en 21-10. In onze tweede wedstrijd moesten we het opnemen tegen Jonas Maes en Charlotte Phillips. Hier gingen we zeer geconcentreerd van start en namen we vlot de eerste set. In de tweede set speelden we met een pak minder concentratie met als gevolg dat we de set verloren. In de derde set terug het vizier op scherp. We namen ook vlot de derde set voor ons rekening. Zo hadden we onze poule gewonnen en mochten het daarna opnemen tegen eerste reekshoofd Joeri Robin en Sofie Van Praet. Een sterk duo waar we weinig konden tegen beginnen. We speelden zeker niet ons beste spel en dit was wel nodig om van hen te winnen. We verloren de partij in 2sets.
Om nog aanspraak te maken op de tweede plaats moesten we nog zien te winnen van Johan Muller en Els Clottens. In de eerste set speelden we veel te slap, te relaxed. We verloren dan ook de set. In de tweede set pepten we onszelf op en konden we de set overtuigend naar ons toe trekken. Zo bleven we doorgaan om ook de derde set te nemen.
Zo eindigden we toch wel verdiend op de tweede plaats. Al bij al toch een mooi resultaat al hadden we misschien meer moeten vechten voor de eerste?

Over het geheel gezien een redelijk tornooi gespeeld, een dubbel gevoel over de enkel, goed gespeeld maar toch direct eruit. De dubbel ietswat teleurstellend als je weet dat we veel beter kunnen. En de mix een resultaat wat ik vooraf zowat in gedachten had.
Hopelijk kunnen we volgende week in Gullegem nog een betere prestatie leveren.

Op het eerste weekend van december vinden traditiegetrouw altijd de vlaamse kampioenschappen plaats. Dit jaar vond het evenement plaats in Halle. Ik speelde mee in het gemengd met Ann-Sofie Van de Voorde, dubbel met gelegenheidspartner Jeroen Poussele en enkel.

Op zaterdagmorgen mocht ik aantreden in het gemengd tegen eerste reekshoofd Steven Van Loveren en Jessie Ruts. In de eerste set was het wat wennen aan de hal, de tegenstanders en ons eigen spel terug op punt te zetten. Helaas lukte het niet echt, korte punten en weinig rally’s leidden ons tot 21-14 verlies. In de tweede set gingen we beter van start, toch konden we de kleine voorsprong niet vasthouden. We speelden niet goed samen en konden weinig ons eigen spel spelen. We verloren ook de 2de set met 21-13. Een iets wat teleurstellend resultaat, zeker als je weet dat we helemaal niet ons beste spel speelden. Hadden we ons gebruikelijk niveau gehaald konden we hier zeker van gewonnen hebben.

’s Middags mocht ik dan aantreden in het enkel tegen Joeren Poussele. Ik speelde nog altijd niet goed, toch kon ik de eerste set een voorsprong nemen van 5 punten. Naar het einde toe maakte ik het nog onnodig spannend door het tempo te laten zakken, toch won ik de set met 23-21. In de tweede set ging het niet veel beter, toch nam ik terug een voorsprong. Terug werd de voorsprong verkleind en werd het iets spannender. Ik won uiteindelijk ook de 2de set met 21-18. In mijn tweede partij mocht ik het opnemen tegen Birger Abts, een jeugdig kereltje van de topsportschool met grote verwachtingen. In de eerste set speelde ik nog altijd mijn slechte spel en verloor dan ook met 21-16. In de tweede set speelde ik terug op het niveau zoals het moest en kon ik nipt de set winnen met 22-20. In de derde set ging ik verder met het goede spel, ik speelde goed, maakte weinig directe fouten en kon de langere rally’s naar mij toe trekken. Toch bleef het spannend maar gelukkig kon ik de set winnen met 21-19. Een mooie overwinning, wat ik aanvankelijk niet gedacht had. Daarna mocht ik het opnemen tegen Joeri Robin, het 5de reekshoofd. In de eerste set ging ik uitermate goed van start. De fouten stapelden zich op bij Joeri en hij kwam er niet aan te pas, ik won gemakkelijk met 21-11. In de tweede set ging Joeri een stuk beter spelen, ik maakte enkele domme foutjes en moest de set laten gaan met 21-16. In de derde set ging het lang gelijk op, ik kwam uiteindelijk op een kleine achterstand maar had steeds het gevoel er terug bij te kunnen. Toch verloor ik de set met 21-16.
Al bij al een mooie prestatie in het enkel. Vooraf had ik niet gedacht dat ik 2 rondes zou overleven, ik speelde terug goed en dat geeft me een goed gevoel en vertrouwen voor mijn enkel.

’s Avonds mocht ik dan aantreden in het dubbel met Jeroen. Onze eerste partij werd een walkover en dus mochten we direct aantreden in de 2de ronde tegen Wouter Naert en Stijn Meireman. De eerste ging vrij snel, we konden weinig beginnen en zaten te snel in de verdediging. Het was ook duidelijk dat het onze eerste wedstrijd samen was. We verloren de set met 21-9. De tweede set ging het al iets beter, toch konden we weinig forceren tegen het sterk aanvallende duo aan de overkant, we verloren de tweede set met 21-14.

Toch een redelijk tornooi gespeeld met name in mijn enkel, iets wat teleurgesteld in het gemengd maar zo een eerste partij is altijd moeilijk. Stilaan begint mijn enkel steeds te verbeteren en brengt de training op mijn enkel het gewenste resultaat.

De laatste tijd loopt alles zeer vlot. Mijn goede prestaties geven me het nodige zelfvertrouwen, het besef dat ik het wel degelijk kan. Ook de trainer geeft me ten gepaste tijde het nodige vertrouwen en complimenten, samen zorgen we ervoor dat ik steeds beter speel. Daardoor krijg ik ook nog steeds meer plezier in het spelletje en dat is uiteraard leuk.

Ik won overtuigend de heren dubbel en het gemengd op het tornooi van Tielt. In DZ99 won ik ook de heren dubbel. De week daarna mocht ik alweer vieren op de provinciale kampioenschappen, daar won ik het gemengd met Kim. En dat ging niet onopgemerkt voorbij, zonder dat ik het wist werd er een artikel gepubliceerd in De Eeklonaar.
Het volledige artikel kan je hier lezen.
Naast de overwinningen behaalde ik nog enkele finale- en halve finale plaatsen. Het seizoen is nog niet halfweg of ik heb toch al terug een mooi lijstje en bovendien heb ik nu al meer gewonnen dan het volledige vorig seizoen.

Ook in de competitie ben ik ijzersterk bezig dit moment, ik verloor tot nu toe slechts 1 wedstrijd van de 16 en ben daarmee momenteel de sterktehouder in de competitie.
Hier vind je de details van mijn wedstrijden in de competitie.
Met nog 3 wedstrijden te gaan zijn we bijna zeker van de titel, vorig jaar eindigden we nipt op de 2de plaats, dit jaar mag de titel ons niet meer ontsnappen!
Ook in de 2de ploeg heb ik al een paar keer ingevallen en daar ben ik momenteel nog ongeslagen. Hier haal ik 6 op 6.
Deze resultaten kan je hier vinden.

Hopelijk kan ik de goede vorm blijven vasthouden en nog omhoog trekken. Ik voel zelf ook dat ik steeds beter speel maar voel ook dat het nog wat beter kan. Met de hulp van de trainer en de andere spelers kunnen we samen ons niveau zeker nog omhoog halen, hopelijk doen we dat ook. Het is mede door de spelers en de trainer dat ik en de anderen nu zo goed spelen en daarvoor wil ik zeker iedereen bedanken. Laat ons de goede lijn doortrekken!

Dit weekend (27 en 28 oktober) vond het tornooi van DZ99 plaats. Een internationaal tornooi met normaal gesproken een drukke bezetting, echter waren er toch niet zo veel inschrijving in de B reeks. Er werd voor het gemengd en het dubbel gekozen om open B te hanteren.
Aanvankelijk had ik ingeschreven met Dieter De Weert, echter door zijn blessure dubbelde ik met Matthias Raepsaet.

Op zaterdag mocht ik starten met de Heren Enkel, ik moest het opnemen tegen Björn Van Nieuwenhuyse. Ik startte vrij slecht, en maakte teveel fouten. Ik had ook nog helemaal niet het ritme te pakken dat nodig was om beter te spelen. Ik verloor de eerste set dan ook. In de tweede set ging het vrij gelijk op, toch liep Björn wat uit en kwam ik op een 17-20 achterstand. Ik wist uiteindelijk terug te vechten en de set te pakken met 22-20. In de derde set ging het bij vlagen goed maar kon nooit echt afstand nemen. Uiteindelijk won ik de partij met 21-17.
In de tweede enkel mocht ik het opnemen tegen favoriet en eerste reekshoofd Steve Mahieu, Steve die onlangs ook het tornooi van Tielt wist te winnen is in goede doen. In de eerste set lag het tempo een stuk hoger dan de vorige partij en dit brak me op, bijgevolg verloor ik de eerste set kansloos. In de tweede set startte ik stukken beter en kon vlot volgen, ik nam zelfs een kleine voorsprong maar kon deze niet vasthouden. Bij een stand van 17-17 maakte ik enkele onnodige fouten en verloor de partij. Steve won later het tornooi tegen Matthias Raepsaet.

In het Heren Dubbel later op de dag mocht ik het dan met Mathhias opnemen tegen Broes Naeye en Mattias Buysens. Op papier een makkelijke partij, goed om wat aan ons samenspel te werken. We wonnen de partij vlot in 2 sets en hadden daarmee onze eerste overwinning binnen. In onze tweede partij mochten we het opnemen tegen Dieter Cabu en Wim Soenens, twee clubgenoten van Matthias. Ook deze partij mocht op papier geen problemen geven. We speelden al een stuk beter dan onze eerste wedstrijd en speelden goed samen. Ook deze partij konden we vrij vlot winnen in 2 sets. Als derde partij in onze poule mochten we het opnemen tegen eerste reekshoofd Tom Segher en Steve Mahieu. Op het tornooi van Tielt wist ik te winnen van hen met Johan Muller aan mijn zijde, ik wist dus dat het mogelijk was. In de eerste set ondergingen we teveel het spel van hen, ook het serieuze tempoverschil was een grote aanpassing, we verloren de eerste set vrij kansloos. In de tweede wisten we ons goed te herpakken, we speelden geconcentreerd en we geloofden er vol in. We maakten weinig fouten en speelden ons eigen spel, vol in de aanval 🙂 , we wonnen de tweede set. In de derde set gingen we goed door, kwamen op een mooie voorsprong die we konden vasthouden tot het einde, hierdoor wonnen we de partij en waren we geplaatst voor de finale. In die finale mochten we het opnemen tegen een ander DZ99 koppel, Björn Van Nieuwenhuyse en Seppe Jacques. In principe een haalbare kaart maar we mochten ze zeker niet onderschatten. In de eerste set ging het vrij gelijk op, we gaven elkaar niet veel toe. Toch konden we op het einde een beetje druk zetten en de set nipt binnenhalen. In de tweede set ging alles zoals het moest, we speelden sterk en maakten weinig fouten, zo kwamen we al snel op een 19-10 voorsprong. Echter lieten we ze nog terugkomen tot 19-17 tot we dan uiteindelijk de partij uitmaakten.
Zo wonnen we het heren dubbel B1, een mooie prestatie voor onze eerste keer dat we samenspeelden.

Zondag stond het gemengd dubbel gepland, ik speelde samen met Ann-Sofie Van De Voorde en stonden als eerste geplaatst. In onze poule mochten we het opnemen tegen Sam Castelein en Lieselot De Bleeckere. Ook hier op papier een makkelijke partij en een mooie opwarmer. Zonder al te veel problemen konden we de partij vlot winnen en ons samenspel terug wat bijsturen. In de tweede partij mochten we het opnemen tegen Björn Van Nieuwenhuyse (yeps alweer Björn 🙂 ) en Emilie Jacques. Dit beloofde geen gemakkelijke partij en het was duidelijk dat we beter moesten spelen dan in onze eerste wedstrijd. In de eerste set speelden we allemaal een degelijke partij, weinig fouten aan beide zijden. Toch waren wij de gelukkigen op het einde van de set, we wisten de set te winnen met 22-20. In de tweede set wisten we wel wat we anders moesten doen, maar konden dit niet direct realiseren, we verloren de set nipt met 18-21. In de derde set lukte het iets beter onze strategie toe te passen, waardoor de tegenpartij toch enkele foutjes maakte. Hierdoor konden we een vlotte voorsprong opbouwen en uiteindelijk ook de partij winnen.
We waren ons poule doorgekomen en mochten het dan tot slot op nemen tegen Tony Montoy en Ann Holvoet in de finale.
Met Tony en Ann hadden we een ijzersterk duo tegen ons, beiden spelen in 2de nationale. We begonnen iets afwachtend aan de eerste set, we konden goed volgen maar kwamen net te kort. We verloren de eerste set met 18-21. In de tweede set speelden we met wat meer initiatief en konden een kleine voorsprong nemen, toch bleef de spanning in de set tot het einde. We konden de set winnen met 22-20. Het was ondertussen duidelijk dat we elkaar waard waren en dat nog een spannende set zat aan te komen. In de derde set gaven we elkaar geen duimbreed toe. We speelden op het scherpst van de snee maar konden geen afstand nemen van onze tegenstanders. Uiteindelijk kwamen we op een 17-14 voorsprong, toch kwamen onze tegenstanders terug naar 18-18. Daarna maakten we enkele foutjes en verloren we nipt de partij met 18-21. Jammer, al was het een dubbeltje op zijn kant.

Toch een mooi tornooi gespeeld, met een finaleplaats en winst als resultaat.

Ik heb vandaag enkele foto’s online gezet van het tornooi van Tielt dat op 29 en 30 september plaats vond.

De foto’s zijn hier te vinden.

Een verslagje van het tornooi kan je hier lezen in een vorige blog.

Op 29 & 30 september vond voor de eerste keer het tornooi van Tielt plaats.
Omdat het de eerste keer was dat er een officieel tornooi georganiseerd werd door BC Tielt was de opkomst in de B1 vrij laag.

Op zaterdagmiddag mocht aantreden tegen Mathijs Druart, tegen wie ik al eerder wist te winnen maar ook al van verloren had. Het beloofde een zware partij te worden. De eerste set kon ik maar nipt winnen. In de tweede ging ik zeer goed van start, maar maakte daarna een hele reeks fouten, verloor mijn concentratie en wist alsnog de set te verliezen. Alle moed bijeen geraapt dan om de derde te starten, het ging vrijwel gelijk op. Toch kon ik op het eind het hoofd koel houden en enkele mooie punten maken en daarmee ook de partij binnenhalen. Daarmee zat de enkel er reeds op voor de zaterdag.

Later op de middag mochten we beginnen aan de dubbels, ik speelde voor de gelegenheid met Johan Muller, we stonden als eerste reekshoofd op de tabel. We zaten in een poule van 3 en mochten het eerst opnemen tegen Jonas Maes en Patrick Careelmont. We startten zeer geconcentreerd aan de wedstrijd en wisten een kleine voorsprong te nemen, maar onvrijwillig lieten we het tempo zakken en kwamen onze tegenstanders terug en moesten we de set zelfs laten gaan met 20-22. In de tweede set zou dit niet gebeuren, concentratie ten top en fouten aan de overkant bracht ons met 21-7 naar de winst in de tweede set. In de derde set was het zeer spannend, we gaven elkaar niets toe. Met een paar geluktreffers van de overkant zag het er niet goed uit voor ons, maar we konden gelukkig toch de partij binnenhalen met 23-21.
In onze tweede dubbel mochten we opnemen het tegen het zuidwest duo Steve Mahieu en Tom Segher, zij hadden ondertussen gewonnen van Jonas en Patrick. In de eerste set konden we vlot ons aanvallend spel opleggen waardoor we eigenlijk niet in problemen kwamen en deze met 21-13 wisten binnen te halen. In de tweede set ondergingen we meer hun spel en kwamen we niet uit onze verdediging, we verloren bijgevolg de tweede set. Ook hier was terug een derde set nodig, in deze set kwamen we op 6-12 achterstand maar bleven kalm (mijn partner al wat meer dan ik) en kwamen terug naar 12-12. Blijkbaar was onze tegenpartij toch wat aangeslagen en konden zich niet meer genoeg concentreren. We wonnen de partij, en daarmee het tornooi, met 21-16.

Op zondag mocht ik dan aantreden voor mijn 2de enkel tegen Tom Segher. Op het tornooi van Oostende wist ik vlot te winnen van Tom, toch onderschatte ik hem niet. In de eerste set ging er het meteen heftig aan toe, maar kon de set net niet pakken, ik verloor met 21-23. In de tweede set kon ik een kleine voorsprong opbouwen die ik niet meer weggaf, ik won de tweede set met 21-16. In de beslissende derde set begon ik iets te laks, kreeg ook wat last van mijn dijbeen en kon te weinig bewegen naar voor. Bijgevolg verloor ik de set met 21-16. Jammer, hier had toch meer ingezeten naar mijn gevoel, al speelde Tom een stuk sterker dan in Oostende.

Later op zondag mochten we aantreden in het gemengd dubbel, ik speelde met Kim Recollecte en waren ook hier goed voor het eerste reekshoofd op de tabel. In onze eerste partij mochten we het opnemen tegen 2 B2’s. Op papier dus geen lastige partij, we begonnen matig aan de wedstrijd. Jammer genoeg wist Kim haar besnaring stuk te slaan en stonden we even onzeker op het terrein. Toch konden we langzamerhand de eerste set naar ons toe trekken en winnen met 21-13. In de tweede set begonnen we terug op een te laag tempo waardoor we samen naar 12-12 gingen, toen we het tempo wat omhoog haalden wisten we vlot punten binnen te halen en de partij te winnen met opnieuw 21-13.
In de tweede mix mochten we het opnemen tegen Jonas Maes en Charlotte Phillips, beiden vorig jaar verhoogd naar B1. In de eerste set ging het vrij gelijk op tot onze tegenstanders onder lichte druk kwamen en wat fouten begonnen te maken. We konden de eerste set binnenhalen met 21-15. In de tweede was het niet anders, maar na enkele mooie punten konden we een kleine voorsprong nemen en de partij binnenhalen met 21-18. En daarmee had ik ook het gemengd gewonnen.

Al bij al een goed resultaat, al had ik stiekem gehoopt om in 3 finales te staan.

Op 22 en 23 september vond het 2de tornooi plaats van dit seizoen. Het tornooi werd georganiseerd door de Pluimplukkers, te Gentbrugge.

Zoals eerder geschreven mocht ik het opnemen tegen Joeri Robin in het heren enkel B1. Joeri stond als eerste geplaatst en had daarboven nog eens het thuisvoordeel ook, het beloofde dus zeker geen gemakkelijke partij te zijn. Na een matige opwarming begon ik aan de wedstrijd. In de eerste set maakte ik teveel fouten, ik speelde helemaal niet naar mijn kunnen en moest ook de eerste set afgeven. In de tweede set startte ik iets beter maar als snel maakte ik terug de domme fouten en keek alweer op een achterstand die ik niet meer goed maakte. Meteen exit in het enkel.

Later op de dag traden Dieter en ik op in het heren dubbel, we mochten starten tegen de winnaars van vorige week in Oostende. Toen verloren we met 28-26 in de derde set, het beloofde dus een mooie en spannende partij te worden. De eerste set wisten we nipt te verliezen met 20-22. In de tweede set stonden we duidelijk aan een betere kant en konden we ook goed de overhand nemen in de rally’s, we wonnen de tweede met 21-16. In de derde set kwamen we op een lichte achterstand, maar na het wisselen van speelhelft konden we deze terug goed maken en een kleine voorsprong nemen. Helaas konden we deze niet vasthouden en moesten we derde set nipt laten gaan met 18-21.
Aangezien we in een poule zaten mochten we het daarna nog opnemen tegen een ander pluimplukkers-duo. In de eerste set wisten we ons goed niveau vast te houden en speelden we geconcentreerd. Dit was goed voor het binnenhalen van de eerste set. In de tweede set gingen we goed van start, maar halfweg de set maakten we teveel directe en onnodige fouten waardoor we de de set moesten laten gaan. In de beslissende derde slecht hadden we een heel slechte start waardoor we op een achterstand kwamen die we niet meer wisten goed te maken en de partij moesten laten gaan.

Na mijn zwak optreden in het enkel heb ik toch nog een redelijk niveau gehaald in het dubbel. Onze dubbel (Dieter en ik) begin steeds beter te gaan, en de automatismen beginnen erin te geraken. Toch moeten we allebei steeds 100% geconcentreerd zijn willen we echt top zijn.

Op zondag stond ik aan de zijde van Ann-Sofie Van De Voorde uit Waregem. We speelden voor de 2de keer samen in het gemengd B1 en zaten in een poule van 5 deelnemers, dus 4 wedstrijden op het programma.

Onze eerste wedstrijd was tegen het zoveelste pluimplukkers-duo dit weekend, in onze eerste set speelden we allebei wel goed, maar vooral niet samen. we verloren de eerste set dan ook. Na wat overleg en afspraken speelden we in de 2de set al een stuk beter (en wat meer samen). We wonnen deze dan ook verdiend, ook in de 3de set was ons spel nog iets beter en konden we de partij binnenhalen. Het was duidelijk onze eerste partij van de dag.

In de tweede partij mochten we het opnemen tegen favorieten Wouter Naert en Sofie Van Praet. We gingen vol goede moed van start. We probeerden zo snel mogelijk te spelen en de tegenstanders weinig kansen te laten en dit pakte goed uit, we konden de eerste set verrassend winnen met 21-18. In de tweede set hielden we ons speltype vast en probeerden we de druk bij hen te leggen. We stonden steeds aan de goede kant van de score en konden ook de tweede set nipt binnenhalen. Meteen een mooie winst en een opsteker voor de volgende partij.

In de derde partij mochten we het nog eens opnemen tegen een pluimplukkers-duo. We starten aanvankelijk zeer goed en stonden ietsjes voor, maar maakten dan enkele onnodige fouten waardoor we op een achterstand kwamen die we niet meer goed maakten. In de tweede set gingen we echter nog beter van start en kwamen op een mooie voorsprong van 6 punten, helaas moesten we deze snel afgeven en ging de score gelijk tot het einde van de set. Een verlenging was noodzakelijk, we kregen enkele setpunten maar konden jammer genoeg de set niet pakken. We verloren de set met 27-29!!

Tot slot mochten we het nog opnemen tegen een clubgenoot van Ann-Sofie en haar dubbelpartner. Hier kenden we een zeer vlotte eerste set, door vooral de vele fouten bij de tegenstander. In de tweede set kregen we het iets moeilijker maar konden toch vlot de overhand nemen en de partij binnenhalen.

En dan was het rekenen, we waren met 3 koppels die 1 wedstrijd verloren hadden. Bleek dat we één set tekort kwamen (in onze eerste partij hadden we een set laten liggen, en in onze 3de partij hebben we enkele setpunten gemist) om in de finale te staan. Jammer, maar in ieder geval een opsteker voor volgend tornooi.

In de finale wonnen Wouter Naert en Sofie Van Praet, waar wij als enigen van wisten te winnen.
Het was al bij al een redelijk weekend, al moet wel gezegd worden dat onder de enorme hitte in de zaal het onmogelijk was om goed te spelen, dit was ook al vorig jaar het geval.

Dit weekend (15-16 september) stond mijn eerste tornooi van het seizoen op het programma.
Voor het eerst speelde ik mee in Oostende, normaal een druk bezet tornooi.
En dit was ook zo in het heren Enkel B1, het heren dubbel was open B, het gemengd dubbel was ook open B.
In het gemengd stonden Anne en ik verrassend als 2de geplaatst (Na Kim en Dieter, die als 1ste stonden).

Op zaterdag mocht ik reeds vroeg aantreden, om 9.00 stond mijn eerste enkel gepland tegen Tom Seghers.
Ik had de tos gewonnen en besloot te starten aan de slechte kant. Door mijn ondermaats spel en het weinig
zicht verloor ik de eerste set nipt met 21-18. In de tweede set zag ik alles helder en speelde ik vrij
solide maar zeer traag, toch won ik deze met 21-7. In de beslissende derde set kon ik ook overtuigend
winnen met 21-11. Mijn eerste wedstrijd toch al bij al vlot gewonnen en tot mijn verbazing zonder enige
stress.
Daarna mocht ik het direct opnemen tegen het 3de reekshoofd, een fransman. In de eerste set speelde ik zeer
geconcentreerd en hard werkend voor ieder punt kon ik de eerste winnen met 21-16. In de 2de set ging het
gelijk op, maar op het einde probeerde ik te forceren door te snel in de aanval te gaan, de set ging met
20-22 aan mijn neus voorbij. In de 3de set ging het op hetzelfde niveau verder, maar op het einde eiste de
zeer korte drops en perfect netspel van mijn tegenstander hun tol. De vermoeidheid kwam opspelen en ik
moest de partij laten gaan met 21-18. Zeer jammer, ik had nochthans een goed gevoel over mijn enkel in de
trainingen, al had ik natuurlijk zeker niet slecht gespeeld.

In de namiddag mochten Dieter en ik aantreden in het heren dubbel. Doordat het open B was, moesten we het
eerst opnemen tegen een C1 en een B2 speler. Geconcentreerd starten we aan de partij, in geen tijd kwamen
we op een comfortabele voorsprong, die we niet meer weggaven. En ook zo was het in de 2de set. Het was voor
ons een goede partij om alles terug te laten draaien zoals het hoort. In onze volgende partij moesten we
het opnemen tegen Pluimplukkersdou Hesters – Smissaert. De eerste set stonden we steeds enkele punten
achter, maar konden op het einde toch de winst pakken. In de 2de set kwamen we niet onder de druk vandaan
en moesten deze laten gaan. In de beslissende derde set speelden we bij vlagen zeer mooie punten. We gaven
elkaar niets, een zeer spannend setverloop was het gevolg. Op 20-19 kregen we ons eerste matchpunt, we
speelden een pracht van een rally maar konden toch het punt niet binnenhalen. Daarna kregen we nog 3
matchpunten en de tegenstander 1. Maar uiteindelijk moesten we de partij laten gaan op het 2de matchpunt
voor de tegenstander met 28-26!! Enige troost was dat zij daarna ook het tornooi wonnen.

Op Zondag speelden Anne en ik in het gemengd, dat ook open B was en slechts 8 koppels telde. In onze eerste
wedstrijd speelden we zeer zwak. De eerste set ging nog vlot naar ons, maar in de 2de liep alles mis wat
maar kon mislopen. Gelukkig herpakten we ons goed in de 3de set en wonnen we de wedstrijd. In onze 2de
wedstrijd verliep het een stuk vlotter, het was een totaal ander niveau (dit keer zoals het moest). Onze
tegenstanders waren nooit echt een bedreiging voor ons, in 2 vlotte sets konden we de partij winnen.
Met onze 3de wedstrijd, en meteen finale, moesten we het opnemen tegen een frans koppel die daarvoor hadden
gewonnen van Kim en Joeri Robin (die Dieter verving wegens een rugblessure). Ik had een deel van de
wedstrijd gezien en wist ongeveer hoe we het moesten doen. En in de eerste set werkte mijn strategie goed,
geconcentreerd spelen was de boodschap. We wonnen de eerste set met 21-16. In de tweede set kwamen we onder lichte druk en konden we ons eigen spel niet zo goed meer opleggen, we verloren deze set. In de 3de set
gingen we goed van start, maar konden onze voorsprong niet genoeg opbouwen, en ook hier speelden we niet
slim genoeg, we maakten wat onnodige fouten en moesten de partij nipt laten gaan met 21-19.

Zo zat het eerste tornooi er alweer op voor dit seizoen. Met wat meer geluk kon ik in alle 3 de disciplines
meer succesvol geweest zijn. Het bied dus zeker perspectief voor de toekomst.

Volgend weekend staat het tornooi van de pluimplukkers op het programma, waar ik in het heren enkel mag
beginnen tegen Joeri Robin, die als eerste reekshoofd staat. Niet echt een gunstige loting, maar we
proberen er toch het beste van te maken, wie weet kan ik wel stunten 🙂

Zondag werden de finales van de 3de editie van de Belgian International gespeeld.

Er werd om 13.00u gestart met het gemengd dubbel, Joanne Nicholas en Chris Langridge [ENG] tegen Kathrin Piotrowski en Ingo Kindervater [GER].
De eerste set werd vooral bepaald door fouten en ook in de 2de set was dat zo. Pas in de 3de set bewezen de finalisten waarom zij in de finale stonden.
Met snel spel en een gelijkopgaande score ging het naar het einde van de partij. Voor ieder punt werd nu alles uit de kast gehaald en was er echt topbadminton te zien, wat alleen maar werd toegejuicht door het publiek. Uiteindelijk waren de engelsen het koelbloedigst en wonnen met 21-17 15-21 25-23, terwijl de duitsers heel wat kansen hadden gekregen om de partij winnend af te sluiten.

Meteen aansluitend werd het heren enkel gestart, hier stond toch een wat verrassende finale op het programma. Marc Zwiebler [GER] die uit de kwalificaties komt moest het opnemen tegen de chinees Yunyong Wu. Yunyong Wu, die training geeft in Almere, heeft reeds zijn kunnen bewezen door enkele internationale tornooien op zijn naam te schrijven (finalist Dutch open, finalist Germany open, Velo Holland open), dus geheel onverwachts was het eigenlijk niet. Doordat hij minder grote tornooien speelt, staat hij lager op de wereldranking, maar vermoedelijk kan hij mee met de top 25 van de wereld. Verrassend genoeg ging toch de eerste set naar de prachtig spelende duitser. In de tweede set wist de chinees de druk op te voeren en met succes. In de spannende derde set wist de duitser met enkele spectaculaire rally’s de partij te winnen. Een pracht van een wedstrijd die eindigde op 21-16 14-21 21-19.

Aansluitend werd het dames enkel gespeeld. Hier stonden de nummers 1 en 2 van de plaatsingslijst tegenover elkaar. Larissa Griga [UKR][1], spelende in de nederlandse big boss competitie, moest het opnemen tegen Elizabeth Cann [ENG][2]. De eerste set ging zoals verwacht naar Larissa Griga die degelijk speelde maar op het einde toch wat last had van stress. In de tweede set ging de engelse goed van start en gaf de voorsprong niet meer uit handen. In de beslissende 3de set was het Larissa Griga die het beste spel had. Ze wist de partij binnen te halen met 21-15 16-21 21-18.

Op naar de dubbels. Met het dames dubbel om te beginnen stond een geheel engelse finale op het programma. Nathalie Munt en Joanne Nicholas [1] mochten het opnemen tegen Sarah Bok en Jenny Wallwork [2]. De beide koppels speelden zeer sterk maar toch konden Bok/Wallwork nooit echt een vuist maken tegen het als eerste geplaatste koppel Munt/Nicholas. Zonder enige spanning werd de partij gewonnen door Munt/Nicholas met 21-17 21-14.

Tot slot hadden we nog de heren dubbel te goed. In een geheel duitse finale stonden de nummers 1 en 2 van de plaatsingslijst tegenover elkaar. Kristof Hopp en Ingo Kindervater [2] mochten het opnemen tegen hun landgenoten Michael Fuchs en Roman Spitko [1]. In het begin van de partij maakten Kindervater/Hopp een goede start met direct een spetterende rally! Helaas werd de partij vroeg onderbroken door krampen bij Michael Fuchs. Gelukkig kon hij de partij hervatten en een spannend vervolg geven aan de eerste set die uiteindelijk ging naar Fuchs/Spitko. In de tweede set kwam de blessure van Fuchs meer en meer opzetten en moesten ze de set laten gaan met 21-15 aan Kindervater/Hopp. De derde set was niet echt meer spannend waarop Fuchs de hand schudde op 15-7. Jammer dat het zo moest lopen, maar toch was ook dit een mooie finale om te zien.

Hiermee zit de 3de editie er alweer op en hebben we toch enkele mooie, spannende en spectaculaire rally’s gezien.

Vandaag start de Yonex Belgian International 2007, het tornooi is aan zijn 3de editie toe en wint steeds meer aan publiciteit en uitstraling. Dit jaar werd opnieuw het prijzengeld verhoogd, nu 15.000 USD. Hierdoor behoort het tornooi nu tot de International Challenge tornooien. Hiermee hoopt de organisatie natuurlijk op meer internationale belangstelling en op de komst van enkele (wereld)toppers.

In het heren enkel leek dit oorspronkelijk te lukken, met deelname van Richard Vaughan maar helaas trok hij zich terug.
Eerste geplaatst is Kasper Oedum, net zoals vorig jaar. Persoonlijk denk ik dat hij het tornooi voor de 2de maal op zijn naam kan schrijven.

Ook in het dames enkel lijkt het niet gelukt te zijn om echte toppers naar België te halen, hier zijn zelfs enkele toppers (Petra Overzier en Ella Karachkova, goed voor de finale van voorgaande editie) weggebleven dit jaar.

In de dubbel disciplines lijkt dit toch enigzins gelukt te zijn. Met name het herendubbel is sterk vertegenwoordigd door Duitsland.

Op donderdag (vandaag) staan alle kwalificatiewedstrijden op het programma, en vanaf vrijdag word er met de hoofdtabel gestart.
Het is natuurlijk uitkijken hoe al onze belgische deelnemers er het vanaf brengen en of ze iets kunnen forceren tegen de hogere geplaatste spelers (kan de top van België mee internationaal?).

Op zondag ga ik alvast kijken naar de finales, hopelijk krijgen we spannende finales te zien en nog liefst met een hoge spectakel-waarde 🙂

Het tornooi is te volgen via de website van toernooi.nl.