Ruim een jaar geleden nam ik de beslissing om niet langer voor BC Damme te spelen maar terug te keren naar BC Eikenlo. Samen met Kim en Kevin keken we er naar uit om Eikenlo naar een hoger niveau te trekken en ons krachten te bundelen om iets neer te zetten in Eikenlo. We mochten met onze nieuwe mixploeg aantreden in 1ste provinciale. Kevin en ik vervoegden eveneens het eerste herenteam dat speelde in 3de provinciale.
Ik werd van beide teams ploegkapitein en mijn doelstellingen waren als volgt:
– met het gemengde team in 1ste provinciale blijven, spelen voor behoud
– met de herenploeg proberen kampioen te spelen om zo naar 2de provinciale te geraken

Beide competities werden door elkaar gespeeld in tegenstelling tot mijn vorige seizoenen in liga. Het werd dus bij momenten iets drukker, maar daar had ik geen enkel probleem mee, integendeel. Onze eerste wedstrijd van het seizoen was in het gemengd, we mochten het meteen opnemen tegen de vice-kampioen van 2 jaar geleden, Lokeren. Lokeren speelde vorig jaar in 3de liga, maar kon het behoud niet verzekeren en was afgelopen seizoen terug present in 1ste provinciale. Het was voor ons ook meteen een maatstaf wat we mochten verwachten. We verloren uiteindelijk nipt de wedstrijd met 3-5, een moeilijk seizoen tegemoet denk je dan. Echter wisten we wel, soms tot eigen verbazing, de overige wedstrijden in de heenronde te winnen. Dit steeds met 6-2 of 5-3 cijfers, echt “over” hadden we duidelijk niet. Hierdoor kwamen we toch al in de top van de reeks en zagen we plots kansen op de titel …
In de terugronde gingen we vrolijk door, we wonnen de eerste 3 wedstrijden en zagen steeds onze kansen vergroten op promotie. Ook Lokerse 3 zag dat en schakelde met Lokerse 4 een tandje bij, zij kwamen op bezoek met enkele liga spelers van hun 1ste en 2de ploeg. We speelden nipt gelijk en verloren daardoor een kostbaar punt voor het kampioenschap. Daarna kwamen de Pluimplukkers eveneens aanzetten met een sterkere ploeg dan normaal en ook daar moesten we een punt laten gaan. Hierdoor was kampioen spelen niet meer mogelijk, maar waren we wel verzekerd van de 2de plaats. In de laatste ontmoeting spelen we nog gelijk tegen de kampioen, Lokerse 3, die tevens voor onze enigste nederlaag zorgde aan het begin van het seizoen.

Uiteindelijk spelen we nipt geen kampioen maar was mijn doelstelling meer dan behaald met de 2de plaats en alsnog een promotie naar 3de liga! Een absolute topper, wat we zeker niet hadden verwacht of durfden dromen.

In de herencompetitie werd er beter gestart dan in de gemengde competitie, we wonnen onze eerste 4 wedstrijden vlot en mochten dan aantreden tegen de leider. Een rechtstreeks duel waarbij de stressfactor bij velen een grote rol speelde. We verloren de ontmoeting zowaar met 3-5. Een harde klap die we zeker niet verwacht hadden. We herpakten ons uitstekend in de volgende 2 wedstrijden.
In de terugronde verspeelden we een punt tegen Lembeke. Lembeke vooraf toch getipt als mede titelkandidaat liet het wat afweten over het seizoen, maar als het om een streekderby gaat gingen ze voor de sterkste opstelling. In de heenronde wisten we nog vlot te winnen, hetzij met enig geluk. In de terugronde hadden we het geluk net niet mee en speelde Lembeke sterk.
Door het gelijkspel zagen we onze titelkansen afnemen, maar toch bleven we strijden in de hoop dat Beveren ook een punt zou laten liggen. En dat gebeurde! Hierdoor kregen we opnieuw de titelkans in eigen handen, we moesten op de laatste wedstrijd thuis tegen Beveren winnen om kampioen te zijn.
Kevin en ik speelden samen om zo een gelijkspel te verzekeren en te hopen op onze medespelers. Tomas richtte zich op en won zijn enkel in 3 zwaar bevochten sets.

De vreugde was groot, het kampioenschap was binnen! Mijn 2de doelstelling was dus ook behaald!

Nog enkele seizoenstatistieken: ikzelf verloor dit seizoen geen enkele enkel-wedstrijd en wist alle dubbels/mixen met Kevin en Kim te winnen. Kevin en ik brachten zelfs een 21-1 op het scorebord in de mix competitie (tegen B1 & B2) en een 21-0 in de herencompetitie (2xC2), zelden gezien! Ik speelde dit seizoen 98 wedstrijden waarvan ik 10 dubbels of mixen verloor. Ik behaalde 35 enkel overwinningen waarvan 13 op een B1 speler.

Volgend seizoen kunnen we met onze mix ploeg aantreden in 3de liga, waar opnieuw behoud de doelstelling zal worden.
In de herencompetitie kunnen we aantreden in 2de provinciale, met de nodige versterking willen we ook dit seizoen terug meedoen in de top van de reeks.
Hopelijk blijven we gespaard van blessures en kunnen we deze doelstellingen behalen.
Nu genieten we even van een verdiende rust om er binnen enkele maanden terug in te vliegen!
Aan iedereen welverdiende vakantie toegewenst en nog een leuk seizoenseinde!

Op zaterdag 26 mei stonden de voorrondes van de King of Rackets 2012 op het programma.
Ik deed dit jaar toch mee en speelde in enkel in de C reeks. Voor de gelegenheid schreef ik me ook in voor het dubbel met Kevin, je weet immers nooit.
Vorig jaar won ik het enkel in de C reeks, ik was dus titelverdediger en moest de eer hoog proberen houden.

In de voorronde poule had ik meteen 4 wedstrijden te spelen, bovendien leek het me een zware poule te zijn. Ik mocht starten tegen de onbekende Jeroen De Block, een tennisser zo bleek. Het tafeltennis ging niet slecht en won ik met 21-12. Het badminton was ook geen probleem, toch gaf ik 5 punten weg, wat me niet helemaal zinde. In het squash probeerde ik zoveel mogelijk punten te halen. Ik verloor met 19-21, maar had daarmee de winst wel op zak. Het tennissen ging met helemaal niet en ik ging er ook niet echt meer voor. Ik verloor het tennis met 3-21, maar had in totaal wel de eerste zege vast.

Daarna nam ik het op tegen onbekende nr2, Karel Piron, een tafeltennisser (B4 van klassement). Ik maakte enkele goede punten en profiteerde van de vele fouten, ik verloor wel, maar haalde toch mooi 10-21. In het badminton maakte ik dit ruim goed en won met 21-3. Ook in het squash was ik duidelijk iets sterker en won met 21-7. Tennissen was niet meer nodig, de 2de winst was binnen.

In mijn derde partij nam ik het op tegen Luk Delboo, ook een tafeltennisser. Toch ging ik zeer goed van start, ik stond zelfs op een 9-6 voorsprong. Toch verloor ik uiteindelijk de partij met 14-21. In het badminton maakte ik dit terug goed en won met 21-4. Het squashen was opnieuw een belangrijke factor, Luk kon immers beter tennissen dan mij, dus ik moest de nodige punten zien te halen in het squash. Dit lukte ook vrij aardig en ik won overtuigend met 21-8. Zo moest er opnieuw niet getennist worden.

Als laatste tegenstander stond ik tegenover Marc De Punt, een bekende uit de reeks. Marc is eveneens B1 in het badminton en is zeker niet te onderschatten. In het tafeltennis was ik toch de betere en won mooi met 21-6. Het badminton ging lang goed, ik stond steeds een punt of 4 voor, maar maakte uiteindelijk toch teveel fouten om de partij te winnen, ik verloor badminton met 16-21. In het squashen waren we aan elkaar gewaagd. Ik nam opnieuw een kleine voorsprong op 11-6. Toch kwam Marc nog terug en werd het toch nog spannend, ik won het squashen toch met 21-14. Zo moest ik nog een 5-tal punten behalen in het tennis, dus moest ik voor het eerst aantreden in het tennis waar het echt nodig was. Ik startte niet optimaal en stond al snel een 1-7 achter, toch kwam ik terug tot 7-7 en had daarmee de winst binnen. Uiteindelijk verloor ik het tennissen met 18-21, maar had dus de winst ruim binnen.

Zo win ik de voorronde poule en mocht ik dus door naar de hoofdtabel op zondag 3 juni.
Daarin mocht ik het opnemen tegen Tom Gelade, het nummer 9 van de belgische racketlon ranking, een loodzware partij dus. In het tafeltennis wist ik slechts 7 punten te maken. In het badminton maakte ik dat terug goed door te winnen met 21-7. Squash en tennis gingen dus beslissend worden. ik verloor het squashen met 16-21. Het tennissen werd gestaakt op 17-19, de partij was immers verloren voor mij toen Tom 17 punten maakte. Ik had het geluk niet echt aan mijn zijde en moest nipt mijn meerdere herkennen.

In het dubbel op vrijdag 1 juni mochten Kevin en ik starten tegen een duo uit Letland. We wisten dus niet wat we moesten verwachten. We verloren het tafeltennis met 16-21 . Daarna wonnen we vlot het badminton met 21-1. In het squashen bracht Kevin de score op een 3-11 achterstand. Deze wist ik om te draaien naar een 21-14 winst. Hiermee was de winst reeds binnen, toch speelden we nog een partijtje tennis (we verloren wel met 10-21). Nadien bleek de één een tafeltennisser te zijn, de andere een squasher.

In de 2de ronde moesten we het opnemen tegen het 2de reekshoofd. We wonnen overtuigend het tafeltennis met 21-11. Ook het badminton wonnen we met 21-3 (tegen 2 badmintonners). In het squashen begon Kevin opnieuw en haalde 6-11. Ik maakte die achterstand opnieuw goed en won met 21-17. Opnieuw hadden we gewonnen zonder te tennissen. Toch speelden we nog voor het plezier een partijtje, die we nipt verloren met 20-22.

In de halve finale mochten we het opnemen tegen een Waals duo. Enigszins onder de indruk begonnen we aan het tafeltennis. We wonnen verrassend genoeg met 21-15. In het badminton lieten we ons mentaal doen en gaven we teveel punten weg. We wonnen met 21-7. In het squashen bracht Kevin de score op 3-11. Ik kon deze keer niet voldoende terug komen en we verloren met 7-21. We moesten dus 16 punten halen tegen 2 tennissers/squashers. We deden het niet slecht maar bleven steken op 11-21.

Daarna mochten we nog strijden voor de 3de plaats, we speelden opnieuw tegen een duo uit Letland. Opnieuw wonnen we verrassend het tafeltennis met 21-16. In het badminton wonnen we overtuigend met 21-7. Het squashen ging niet zo vlot meer en we haalden slechts 7 punten. In het tennis konden we ook geen potten breken en verloren we met 7-21. We eindigden dus als 4de.

Persoonlijke conclusie: Ik werd uiteindelijk 6de van de 30 deelnemers, op zich geen slecht resultaat. Al is het wel vrij sterk dat een speler met een racketlon klassement A kan deelnemen in de C reeks, terwijl ik niet kan deelnemen in de D reeks. Ook merkte ik dat er zeer weinig spelers echt het racketlon-reglement kennen (dat is op zich niet zo verwonderlijk, het is ook nergens te vinden). Ook dit jaar bleek weer dat het rankingsysteem helemaal niet waterdicht is en zelfs waardeloos te noemen valt. Het is duidelijk dat racketlon op zich niet veel voorstelt momenteel en er nog veel ruimte tot verbetering is. Toch was het opnieuw een mooie afwisselend als afsluiter na een badmintonseizoen, nu even rust en dan terug de voorbereidingen op het nieuwe seizoen.

De eerste zaterdag van mei, naar jaarlijkse gewoonte, tijd voor het tornooi van 4ghent. Dit jaar speelde ik alleen mee in het gemengd dubbel met Kim. We werden ingedeelde in poule A en kregen het niet gemakkelijk.

In onze eerste wedstrijd moesten we het opnemen tegen ons “zwart beest”, Jeroen Van Gerwen en Maaike Pollet. Een koppel waar we nog niet van gewonnen hadden, maar steeds nipt verloren. Deze keer gingen we niet zo best van start, we verloren vrij snel de eerste set met 14-21. Echter wonnen we daarna even goed de tweede set met 21-12. In de derde set kwamen we aanvankelijk wat op achterstand en werd het moeilijk om terug bij te komen, we verloren opnieuw nipt de partij met 17-21.

De teleurstelling was merkbaar en het geloof was even weg. We begonnen dan ook matig aan de volgende partij tegen eerste reekshoofd Thibaut Vanneste en Caro Neyrinck. Een koppel waar we reeds meerdere keren van gewonnen hadden en normaal een haalbare kaart. We speelden niet 100% en dat was merkbaar. De eerste set werd verloren met 10-21. De tweede set wonnen we nipt met 21-18. De derde set werd verloren met 15-21.

Als laatste wedstrijd mochten we het opnemen tegen Bert Melkebeke en Sarah Vander Massen. Hier was het even afwachten, maar vrij snel bleek dat we toch de betere waren. We wonnen deze partij overtuigend en vlot met 21-13 en 21-9.

Persoonlijke conclusie: de teleurstelling na het verlies in onze eerste partij was vrij groot, jammer genoeg speelden we niet op waarde in de tweede partij naar mijn gevoel. Dit waren zeker niet onze beste wedstrijden. In de derde partij wisten we dan wel weer goed te spelen en lieten we weinig kansen liggen, al had deze partij geen belang meer voor ons beiden.

Op zondagavond werden we voor onze laatste wedstrijd verwacht in Lokeren. We mocht het daar opnemen tegen de kampioen in onze reeks, Lokerse 3. De wedstrijd was van weinig belang, wij waren verzekerd van de 2de plaats, Lokeren was zeker van de titel. Het werd dus een avondje voor de statistieken, zo konden Kevin en ik 100% behalen in onze dubbel en ik 100% halen op heren enkel 1.
Wij speelden met dezelfde kern, K3 (Kim, Kevin, Katleen), Gaëlle en ikzelf.

Kevin en ik mochten het opnemen tegen David Bauwens en Gianni De Wilde, normaal een haalbare partij, maar toch steeds opletten geblazen. We begonnen vrij matig, we stonden te passief en lieten te gemakkelijk punten liggen. We stonden 10-11 voor aan de rust. Daarna ging het toch iets beter, mits wat meer inzet, en konden we de set winnen met 13-21. In de tweede set ongeveer hetzelfde scenario, we speelden een te traag tempo en lieten gemakkelijke punten liggen. Mede door de fouten bij de tegenstander wisten we toch de set te winnen met 14-21. Hiermee was onze “100%-statistiek” een feit!
Onze dames, Kim en Katleen mochten het opnemen tegen Liesbeth De Bock en Elke De Waele. Absoluut geen gemakkelijke partij! Toch wonnen onze dames de eerste set nipt met 19-21. In de tweede set werd er al iets meer tactisch gespeeld en kwamen onze dames op 4-11 voorsprong. Toch werd het nog bijna spannen, maar de voorsprong bleek voldoende voor winst in de tweede set met 18-21.

Tussenstand 0-2. Een sterke start tegen de kampioen …

Op naar de enkels dan. In mijn enkel mocht ik het terug opnemen tegen David Bauwens, in de allereerste wedstrijd van het seizoen stonden we ook tegenover elkaar, nu als afsluiter van de competitie. David begon sterk aan de partij en ik speelde helemaal niet slim. Ik stond meteen 5-1 achter. Ik probeerde iets aanvallender te spelen en goed te variëren. Dit lukte vrij aardig en kwam op een 6-11. Daarna was het geloof wat weg bij David en ging ik goed door tot 13-21 In de tweede set begon ik iets beter, ik kwam meteen een 4-tal punten voor en speelde vrij rustig verder. Zonder echt te moeten forceren kreeg ik voldoende punten om mijn voorsprong te behouden. Ik won ook de tweede set met 14-21. Een vlotte winst en zo mijn 2de “100%-statistiek” binnen.
Katleen mocht het in haar partij opnemen tegen Liesbeth, een technisch zeer sterke dame en dat had Katleen geweten. In de eerste set gaf Katleen opnieuw alles, echter bleef ze steken op 21-8. Zoals meestal werd de tweede set iets minder en ook nu was dit het geval. In de tweede set moest genoegen nemen met 21-4. Zo had Liesbeth haar revanche binnen voor de verloren dubbel.

Tussenstand 1-3. Mijn hoofddoel voor de avond was volbracht.

In de 2de enkels mocht Kevin het opnemen tegen Gianni De Wilde. Een moment voor revanche, in een eerdere ontmoeting verloor Kevin tegen Gianni. Kevin was toen wel niet echt in gezonde toestand. De eerste set speelden de heren snel en vlak spel. Hier was Kevin niet altijd de mindere maar verspeelde vaak het punt door een foute slagkeuze. Kevin verloor de eerste set met 21-14. In de tweede set ging Kevin goed van start, ook mede door de rechtstreekse fouten van Gianni. Kevin wist een voorsprong op te bouwen en gaf deze niet meer af. Hij won de tweede set met 16-21. In de derde set lagen de directe fouten terug bij Kevin. Dit maakte toch het verschil en Kevin was steeds op achtervolgen aangewezen. Hij verloor uiteindelijk de set met 21-16.
Gaëlle mocht het opnemen tegen Vicky D’Haen. Daarin zagen we een bekend spelbeeld, Gaëlle speelde niet slecht, maar kon geen vuist maken tegen haar sterke tegenstander. Gaëlle verloor haar partij met 21-12 en 21-13.

Tussenstand 3-3. We gingen richting een gelijkspel …

Voor de gelegenheid speelden Kim en ik eens de eerste mix, Gaëlle en Kevin de tweede. Kim en ik speelden tegen Gianni De Wilde en Vicky D’Haen. In een vorige ontmoeting had ik reeds gewonnen van Gianni in het gemengd met Gaëlle, ik had dus vertrouwen in onze kansen. Het bleek al snel dat we niet ons beste spel moesten bovenhalen om de punten te maken. We wonnen vrij gemakkelijk de partij met tweemaal 10-21. Kevin en Gaëlle speelden tegen David Bauwens en Elke De Waele. In hun eerste set speelden ze goed mee, maar moesten de set toch laten gaan met 21-17. In de tweede set werd er iets tacktischer gespeeld door de tegenstander en werd het een stuk moeilijker. De tweede set werd verloren met 21-10.

Eindstand 4-4. Een gelijkspel tegen de kampioen is zeker geen slecht resultaat.

Persoonlijke conclusie: In het dubbel zijn Kevin en ik ongeslagen in de competitie, een mooie prestatie. Ook deze competitiewedstrijd kenden we weinig problemen. In mijn enkel had ik even moeite om het juiste ritme te vinden. Eens dat gevonden was, kon ik vrij rustig spelen en vrij gemakkelijk te partij binnen halen. Ook in mijn enkel verloor ik dit seizoen geen enkele partij, wat toch een knap resultaat is vind ik. In het gemengd met Kim wonnen we ook eenvoudig, Kim is dan ook een pak sterker dan Gaëlle waar ik de vorige wedstrijden mee speelde. Met Kim haalde ik dan ook mijn 3de “100%-statistiek” binnen in het gemengd dubbel 1 🙂

Zo zit de mix-competitie erop voor dit seizoen, we eindigen als 2de in de reeks en zullen normaal ook stijgen naar Liga. We verloren dit seizoen slechts 1 ontmoeting, namelijk de allereerste tegen de kampioen, Lokerse 3. Dit is zeker een mooi resultaat, vooraf was behoud toch onze doelstelling. Ook volgend seizoen zal behoud onze doelstelling worden denk ik.

Op naar liga, op naar seizoen 2012-2013!

In het weekend van 14 & 15 april stond het tornooi van Danlie (Hamme) op het programma. Ik nam deel in alle 3 de disciplines. Ik speelde dubbel met Kevin, gemengd met Kim. Vorig jaar won ik zowel het dubbel als het gemengd, de bedoeling was dan ook deze titels te verdedigen.

Op zaterdagmorgen mocht ik van start in het enkel. Ik mocht het opnemen tegen Bert Melkebeke. Aangezien ik wel tijdig aanwezig was, maar mijn wedstrijd toch een half uur voor planning werd afgeroepen had ik dus nog niet opgewarmd. Het is dan ook sterk om reeds om 10u een half voor te zitten op planning. Dus totaal koud begon ik noodgedwongen aan de partij. De eerste helft van de set verliep dan ook moeizaam, veel fouten en slecht spel. Toch kon ik de achterstand beperken en beter spelen in de 2de helft van de eerste set. Ik won de set met 21-17. De tweede ging al een stuk beter, daar kwam ik nooit in problemen en won vrij gemakkelijk met 21-10.

Daarna moest ik het opnemen tegen Vlaams kampioen in de mix, Thomas Maes. De eerste set had Thomas duidelijk nog niet zo warm en al snel stond ik een 9-1 voor. Ik won de set dan ook gemakkelijk met 21-6. In de tweede set begon Thomas op dreef te komen en kreeg ik het een pak lastiger. Ik kon geen voorsprong nemen, maar bleef wel bij. Een spannend einde naderde. Waarin ik net niet kon overtuigen en de set verloor met 21-23. In de derde set probeerde ik toch iets slimmer te spelen en ging voor ieder punt. Ik kon een kleine voorsprong nemen en wist deze vast te houden. Ik won de set met 21-16.
Hierdoor zat ik in de halve finales, die op zondagmorgen werden gespeeld.

Nadien mochten Kevin en ik starten met de dubbels. We zaten in een poule van 4 en hadden dus 3 wedstrijden op het programma. De eerste wedstrijd was meteen de belangrijkste, we moesten het opnemen tegen Kristoff De Caigny en Jordy Van Der Sypt. Het was erop of eronder. We begonnen wel geconcentreerd aan de partij maar hadden toch moeite met het tempo en het spel van de tegenstanders. We verloren de eerste set kansloos met 13-21. In de tweede set wisten we goed bij te blijven, we konden soms een kleine voorsprong nemen van 2 punten, maar ook niet meer dan dat. Toch probeerden we te forceren naar het einde toe en gingen we in de fout. We verloren de partij met 17-21.
Daarna moesten we het opnemen tegen Peter Butseraen en Thijs Ducheyne. Geen gemakkelijke tegenstanders, maar misschien wel haalbaar. We begonnen vrij goed en wisten de eerste set te winnen met 21-16. In de tweede set kregen we het toch een stuk moeilijker. We wisten de rally’s meestal te winnen, maar maakten teveel directe fouten. Het werd uiteindelijk nog spannend, maar we wonnen de set in verlenging met 22-20.
Als laatste partij mochten we het opnemen tegen Vincent Grare en Megh Mehta. Gezien de uitslagen tegen de andere duo’s, zeker een haalbare partij. We begonnen matig gemotiveerd, maar wisten vlot de punten te maken en wonnen de eerste set met 21-11. Ook in de tweede set ging het vrij gemakkelijk en wonnen we eenvoudig met 21-11.
Zo eindigden we helaas 2de in de poule, exit in het dubbel.

Op zondagmorgen stond dan terug het enkel op het programma. Ik mocht het opnemen tegen Jordy Van Der Sypt. De laatste keer dat ik tegen Jordy speelde was exact een jaar geleden, toen was het eveneens in de halve finale en verloor ik de partij nipt in 3 sets. Gezien het competitieniveau van Jordy en het niveau waar ik het afgelopen seizoen in speelde, verwachtte ik een pak rammel in 2 sets 🙂 Toch probeerde in ieder geval eervol ten onder te gaan. Ik kon af en toe enkele goede punten maken en profiteerde van de weinige fouten bij Jordy. De eerste set kreeg ik toch weinig kansen en maakte ik teveel directe fouten. Ik verloor de set met 15-21. In de tweede set heb ik mijn spel enigszins aangepast en kon toch meer en meer rally’s spelen. Daarin wist ik meestal de punten naar mij toe te trekken en won ik de tweede set met 21-16. In de derde set kreeg ik het aanvankelijk terug moeilijk, ik kwam op achterstand en vocht voor ieder punt. Na de wissel stond ik 8-11 achter en probeerde alle tempo uit de rally’s te halen en zelf de versnellingen te plaatsen. Dit lukte me vrij aardig en wist de set nog vrij vlot te winnen met 21-13. Een onverwachtse winst en een onverhoopte plaats in de finale!

In de finale mocht ik het dan opnemen tegen Steven Verbruggen, ex-A en 1ste reekshoofd. Het was al enkele jaren geleden dat ik tegen Steven gespeeld had, maar ook toen was ik zeker niet kansloos. Ik begon meteen geconcentreerd aan de partij, maar had al snel door dat er weinig korte punten gingen gemaakt worden. Ik maakte aanvankelijk te veel directe fouten en keek tegen een kleine achterstand aan. Toch bleef ik vechten en wist toch enkele mooie punten af te ronden. Ik won wel verdiend de eerste set met 21-16. In de tweede set liet ik onbewust toch de concentratie wat zakken. Ik stond op een 4-11 achterstand en liet de set zachtjes lopen, met de concentratie op de 3de set. In die 3de set probeerde ik zo goed mogelijk te starten, het zat echter niet mee en ik kwam toch op een 6-11 achterstand. Na het wisselen van helft wist ik meteen een 4-tal punten te maken, wat me goede moed gaf. Ik bleef vechten en wist enkele lange rally’s te maken, langzaam kon ik punt bij punt een voorsprong nemen en uiteindelijk het matchpunt verzilveren op 17-21!!!
Daarmee was de tornooiwinst binnen en won ik het heren enkel B1!!!

Na een half uurtje rust en wat gegeten te hebben stonden de mixen al te wachten, Kim en ik mochten het opnemen tegen Peter Nees en Marijke Dhondt. Peter en Marijke, nog goed voor een halve finale op de laatste provinciale kampioenschappen, dus zeker geen te onderschatten koppel. We begonnen zeer vlot en namen direct 5 punten voorsprong. De strijdlust was niet echt aanwezig bij de tegenstander en de eerste set was voor ons met 21-14. In de tweede set konden we niet echt een voorsprong nemen en bleven we dicht bij elkaar. Verlengingen werden noodzakelijk en wij kregen enkele matchpunten, maar ook de tegenstander kreeg enkele setpunten. We moesten uiteindelijk de set laten schieten met 23-25. In de derde set werd er nog iets beter gespeeld door Peter en Marijke en wisten wij niet ons spel aan te passen. We kwamen op een grote achterstand en hadden het moeilijk. Toch kwamen we nog dichtbij maar verloren toch met 16-21 in de derde set.
Daarna mochten we het nog opnemen tegen het eerste reekshoofd Thomas Maes (Vlaams kampioen mix) en Joyce Pauwels. Ik kende Thomas nog uit mijn enkel partij en wist ongeveer wat te verwachten, een zware wedstrijd. Hoewel het om de eer ging, werd er toch lustig gestreden voor de punten. Het werd zelfs spannend op het einde van de set. We wisten de set te winnen met 21-19. In de tweede set was de strijdlust van de tegenstander toch enigszins verdwenen en kregen we het iets gemakkelijker. We wonnen de tweede set eenvoudig met 21-8.
Jammer genoeg verloren we de eerste partij, waardoor we niet doorgingen in onze poule. We verloren uiteindelijk wel zeer nipt van de latere winnaars.

Persoonlijke conclusie: In het dubbel met Kevin is toch duidelijk dat we een gebrek hebben aan dergelijke wedstrijden op degelijk niveau. Het aanpassen van het ritme kost ons iedere keer een set en is fataal op dit niveau. Over mijn enkel kan ik best tevreden zijn. Ik speelde bij momenten zeer tactisch en wist zo knap de partijen naar mijn hand te zetten. Ik ben dan ook uitermate blij met mijn overwinning, ik had het totaal niet verwacht. In het gemengd hadden we zeker kansen om onze titel te verdedigen, maar hadden we het portie geluk niet aan onze zijde. We speelden niet slecht, maar verloren nipt van de latere winnaars. Toch kijk ik zeer tevreden terug op het tornooi, gezien mijn enkel winst!

Op donderdagavond 12 april 2012 stond de voorlaatste wedstrijd op het programma. We werden verwacht in het verre Dendermonde, om het op te nemen tegen Drive. We speelden volledig voor de eer, toch weken we niet af van onze vertrouwde spelers en opstelling. Kevin, Kim, Katleen, Gaëlle en ik gingen de strijd aan. Na praktisch niet geslapen hebben die nacht, barstende koppijn en slappe benen was ik zeker niet in goede conditie, de motivatie was ook ver te zoeken.

Kevin en ik mocht het opnemen tegen Bart Tourné en Sven Van Nuffel. Na een lichte opwarming begonnen we veel te traag aan de eerste set. We lieten de anderen het spel maken en we volgenden te gemakkelijk. We verloren de eerste set dan ook met 21-12. In de tweede set probeerde ik mezelf toch wat op te peppen. We begonnen beter en konden al snel enkele punten pakken. We konden een kleine voorsprong creëren en daarmee namen we genoegen. We wonnen de tweede set met 17-21. In de derde set bleven we aan elkaar gewaagd, we wisten met mate goed spel te brengen liepen veel achter de feiten aan. Uiteindelijk wonnen we met enig geluk de derde set met 21-23. Katleen en Kim mochten het opnemen tegen Marijke Vercauteren en Saartje Vermeir. Onze dames kenden weinig problemen in hun wedstrijd en wonnen hun partij met 14-21 en 8-21.

Tussenstand 0-2. Hier komen we met het herendubbel even goed weg…

De enkels dan, ik mocht het opnemen in de eerste enkel tegen Bart Tourné, op zich een haalbare kaart buiten het feit dat ik niet optimaal was. Ik startte zeer moeizaam, kwam snel achter en was vaak te laat op de shuttle. Toch kon ik mijn opgelopen achterstand nog goed maken en won ik met wat gelukt de eerste set met 20-22. In de tweede set wist ik me goed te concentreren en ging ik iets slimmer spelen. Ik nam vlot een 2-11 voorsprong en speelde de partij geconcentreerd verder. Ik won de set met 9-21. Ondertussen had Katleen alles gegeven tegen Saartje Vermeir. Daarin moest ze toch haar meerdere herkennen en verloor de partij met 21-16 en 21-9.

Tussenstand 1-3. Op schema om minstens 1 puntje te pakken…

In de tweede enkel nam Kevin het op tegen Sven Van Nuffel, Gaëlle tegen Marijke Vercauteren. Kevin kwam moeizaam op dreef, maar stond steeds aan de goede kant van de score. Hij wist het veld optimaal te benutten en won de eerste set met 16-21. Ook in de tweede set hield Kevin het overzicht en won overtuigend met 16-21. Gaëlle begon in haar partij zeer goed, de eerste set wist ze knap te winnen met 18-21. De tweede set was net iets minder en werd verloren met 21-15. In de derde set lieten geen van beide dames een achterstand toe. Een spannend einde naderde waarin Gaëlle jammer genoeg verloor met 22-20.

Tussenstand 2-4. Eén puntje was binnen, uiteraard gingen we voor de volle pot in de mixen.

Kim en Kevin moesten na het verlies tegen de pluimplukkers even het vertrouwen herstellen. Ze mochten het opnemen tegen Bart Tourne en Marijke Vercauteren. De eerste set werd vlot gewonnen met 17-21. In de tweede set ging het even fout en werden er nogal wat directe fouten gemaakt. Ze verloren de set met 21-15. In de derde set werd er orde op zaken gesteld en vlot gewonnen met 8-21. Gaëlle en ik namen het op tegen Nick Heyvaert en Saartje Vermeir. In de heenronde wisten we hier vlot van te winnen, gezien de blessures van Gaëlle ging het niet evident worden dit te herhalen. In de eerste set grepen we de kansen de we kregen. We speelden zeker niet slecht maar verloren de set toch nipt met 24-22. In de tweede set namen we meteen een kleine voorsprong. Dit bleek genoeg te zijn om de set te winnen met 17-21. In de derde set werd Gaëlle al snel geviseerd. Het was moeilijk om onder de druk vandaan te komen, maar we wisten toch steeds aan te klampen. Toch konden we set niet winnen en verloren we met 21-17.

Eindstand 3-5. Een nipte winst, maar de 2 punten zijn binnen.

Persoonlijke conclusie: Het was een uitermate zware competitiewedstrijd, niet zo zeer aan de tegenstand gelegen, wel gezien de huidige omstandigheden. Het herendubbel was zeer moeilijk, waar ik normaal ietsjes kan terugvallen op Kevin, bleek ook hij niet optimaal in zijn vel te zitten. De nodige peptalk later vochten we ons erdoor en wonnen we op karakter. Ook in het enkel was het niet evident. Toch speelde ik een goede 2de set en won gemakkelijker dan verwacht. In het gemengd wordt het steeds moeilijker, door het weinige samenspel missen we de nodige punten. Het niveauverschil is voor Gaëlle net iets te groot.

Onze laatste wedstrijd is tegen de kampioen in onze reeks, Lokerse 3G. Zondag 22 april worden we in Lokeren verwacht om 17.30u. Ook die wedstrijd is goed voor de statistieken, maar ook niet meer dan dat.

Op donderdagavond 29 maart stond de laatste thuiswedstrijd van het seizoen op het programma. We mochten het opnemen tegen Pluimlukkers 3G. Zoals steeds met de Pluimplukkers is het spannend afwachten met welke heren ze zullen aantreden. Ook nu was de verrassing groot, ze kwamen aandraven met 3 andere heren dan in de heenronde. Wij speelden daarentegen met onze vaste ploeg, Kevin, Katleen, Kim, Gaëlle en ikzelf.
Om in de race te blijven voor het kampioenschap, moeten we deze wedstrijd winnen. De druk was dan ook hoog voor iedereen.

Kevin en ik mochten het in de dubbel opnemen tegen Geert Verlinde en Geert Gabriël. Kim en Katleen speelden tegen Seike Waegebaert en Claire Noreillie. Ik was zeker niet optimaal begonnen aan onze dubbel. Enige stress was merkbaar in mijn slagen en in de beweging, gelukkig wist Kevin ons bij momenten recht te houden en konden we toch de eerste set nipt winnen met 21-19. Ook in de tweede set zaten er weinig echte rally’s in. We kwamen op een achterstand maar vochten ons mooi terug. Ook de tweede set wisten we nipt te winnen met 21-19. De dames wisten hun partij een stuk vlotter te winnen, met 21-15 en 21-9 was de winst duidelijk voor ons.

Tussenstand 2-0. Een mooie start

Daarna mocht ik starten met mijn enkel tegen Stijn Eloot. Zowat stijf van de stress en praktisch volledig koud begon ik aan de partij. Het liep voor geen meter. Het eerste punt was nog een redelijke rally, de volgende 5 punten waren directe fouten. Ik speelde ook helemaal niet slim, gevolg zwaar verlies met 10-21. In de tweede set probeerde ik wat meer te doen. Stijn begon foutjes te maken en ik kon optimaal profiteren. Hier en daar won ik al eens een mooie rally en dat gaf me hoop en voldoening. Ik won de tweede set met 21-16. In de derde set ging het al een stukje beter. Ik kwam op voorsprong en vocht voor ieder punt. Uiteindelijk kwam ik op 15-11 voor. Toch kon ik die voorsprong niet behouden en kwam Stijn terug tot 17-17. Daarna wist ik nog enkele mooie, maar vooral belangrijke punten te scoren en won de partij met 21-17. Ondertussen had Katleen ook haar partij erop zitten. Zij nam het op tegen Els Clottens. De eerste set won Katleen zowaar met 22-20. In de tweede set werd het Katleen toch iets te veel en verloor ze met 8-21. Ook in de derde set ging het niet veel beter meer. De derde set werd verloren met 5-21.

Tussenstand 3-1. Nog steeds op schema om minstens een puntje te pakken.

Daarna nam Kevin het op tegen Geert Gabriël. Gaëlle speelde tegen Seike Waegebaert. Kevin speelde in zijn partij meteen zeer aanvallend. Geert wist hier geen antwoord op te vinden en al snel had Kevin een mooie voorsprong bijeen gespeeld. De eerste set werd vlot gewonnen met 21-13. Ook in de tweede ging Kevin goed door. Een goede variatie tussen rondspelen en aanvallen bleef resultaat opleveren. Ook de tweede set werd vlot binnengehaald met 21-11. Gaëlle speelde in haar partij een zeer goede eerste set. Toch verloor ze de set nipt met 18-21. Ook in de tweede set speelde Gaëlle goed, maar was het niveau verschil toch net iets te groot. De tweede set werd verloren met 15-21.

Tussenstand 4-2. Een eerste punt was binnen, op naar de winst in de mixen.

Kim en Kevin namen het op tegen Stijn en Els. Gaëlle en ik speelden tegen Geert Verlinde en Seike. Gaëlle en ik begonnen wat moeizaam aan de partij, maar wisten toch bij te blijven. Na een spannend set verloop verloren we de eerste set nipt met 18-21. In de tweede set namen we meteen een mooie voorsprong te nemen. Deze lieten we niet meer gaan en we wonnen de set met 21-16. In de derde set kon geen van beide team een grote voorsprong nemen, we bleven dicht bij elkaar, tot het wisselen van speelhelft. Er werd wat tacktischer gespeeld bij de Pluimplukkers en wij wisten dit niet meer goed te maken. We verloren de derde set met 16-21. Geen nood op zich, normaal wordt gemengd 1 altijd gewonnen, toch? Kim en Kevin wisten vlot de eerste set te winnen met 21-15. In de tweede set werden er plots teveel fouten gemaakt en nam de spanning en de druk toe. De set ging verder in verlengingen, waar Kim en Kevin uiteindelijk verloren met 25-27. In de derde set werd er vervolgens slecht gestart en werd de achterstand te groot. De vechtlust was gebroken en de set werd verloren met 9-21.

Eindstand 4-4. Nochtans zag het er prima uit voor de mixen, terwijl we normaal zo sterk zijn hierin, werd het vanavond 2 keer net niet …

Hierdoor laten we opnieuw een puntje liggen en is hiermee de strijd voor het kampioenschap afgelopen. Lokerse 3G valt niet meer in te halen en is, denk ik terecht, kampioen in 1ste provinciale.
Wij stranden op een mooie 2de plaats, waar ik absoluut voor het seizoen zou voor tekenen, behoud was immers de doelstelling.

Persoonlijke conclusie: Ikzelf had behoorlijk wat last van de zenuwen en was bovendien niet optimaal fit. Dit was al snel merkbaar in de dubbel, waar vooral Kevin sterk speelde. In mijn enkel ging ik vooral door op karakter en vechtlust, al lukte zeker niet alles. De voldoening was dan ook groot toen ik de partij won. De teleurstelling waarop ik de partij won was echter ook vrij groot. Ik speelde, naar mijn gevoel, een zeer belabberde wedstrijd. In het gemengd werd vooral het gebrek aan matchritme duidelijk bij mijn partner. Toch wisten we 3 sets te halen, maar moesten we jammer genoeg de partij laten gaan.

Onze volgende wedstrijd is op 12 april, dan worden we verwacht in Dendermonde. We nemen het op tegen Drive, al is de competitie voor zowel Drive als onszelf gespeeld en is het enkel nog voor de statistieken.

Op donderdag 15 maart stond de thuiswedstrijd tegen Lokerse 4G op het programma. Normaal gesproken een wedstrijd die voor ons zou moeten zijn, we hadden immers op Lokeren gewonnen waarin Kevin en ikzelf onder de pillen speelden. Dus in fitte toestand zou dit geen probleem mogen opleveren. Het was natuurlijk even afwachten met welke heren en dames ze deze keer zouden spelen. Lokerse 4G lijkt wel een duiventil, zowat iedereen komt en gaat in die ploeg, een vaste kern hebben ze niet. Wij daarentegen speelden met onze vertrouwde spelers.

Kevin en ik gingen van start met de dubbel tegen Chris Vandecasteele en Davy Van De Putte. Terwijl Kim en Katleen het opnamen tegen Kristel Binge en Elke De Waele. Kevin en ik begonnen wat nerveus en stonden meteen 4 punten achter. Langzaam kwamen we in het ritme en begonnen we op dreef te komen. We wonnen de eerste set nog vrij comfortabel met 21-14. In de tweede set ging het niet zo goed, we kwamen opnieuw op een achterstand, maar deze keer konden we niet dichterbij komen. We verloren de tweede set met 16-21. In de derde set ging het dan gelijk op. Hoewel we steeds 1 í  2 puntjes moesten goedmaken om bij te blijven. Na het wisselen van helft, probeerden we iets sneller te gaan spelen en wat meer druk te zetten. Dit lukte ook goed en we wonnen met 21-17.
Ondertussen hadden de dames hun eerste set gewonnen met 21-10. De tweede werd iets spannender, maar ook daar wisten onze de winst te pakken, deze keer met 22-20.

Tussenstand 2-0. Een mooie start tegen 2 duo’s die normaal meespelen in hogere ploegen.

De enkels dan. Kim moest in haar enkel tegenstand geven aan Kristel. Het duurde niet lang of Kim lag pijnlijk op de grond. Het was dan ook even schrikken toen ik Kim zag liggen, grijpend naar haar been. Na even polshoogte te nemen, bleek het krampen te zijn. De krampen in de kuit werden haar teveel en Kim moest de strijd opgeven. Ik was dan ook vastberaden een tandje bij te steken.
In mijn enkel mocht ik het opnemen tegen de enige vaste speler uit Lokerse 4G, Hans Van Den Brande. In heenronde won ik vrij eenvoudig, toen nog met wat koorts en onder de pillen. Dus zou het nu geen probleem mogen opleveren. Hans kwam een paar keer verrassend uit de hoek, maar kon me weinig maken. 21-11 in de eerste set. In set 2 ging ik vrolijk door en Hans kwam er niet aan te pas. Ik won met 21-7.
Ik kon dan even afkoelen (letterlijk en figuurlijk) en toekijken naar de 2 andere enkel partijen.

Tussenstand 3-1. Het verlies van Kim was natuurlijk niet meegerekend en dus werd het even spannend toekijken.

Kevin speelde in zijn enkel tegen Chris. Chris, die met de jaren beter wordt (zoals de wijn), werd uiteraard geen gemakkelijke partij voor onze nieuwste B1. In de eerste set stond Kevin al snel op een achterstand. Geleidelijk aan kwam Kevin terug, maar verloor de eerste set nipt met 19-21. Ook in het begin van de tweede set kwam Kevin enkele punten achter en werd het steeds achtervolgen. Kevin wist enkele goede punten te maken, maar gaf Chris steeds de kans bij te blijven. Een spannend einde naderde en daarin liep het net mis voor Kevin, hij verloor de 2de set met 19-21.
Hoewel Kevin technisch beter oogde dan Chris verloor hij toch nipt de partij. Toch werden er enkele mooie rally’s gespeeld.
Gaëlle mocht het in haar enkel opnemen tegen Elke. Absoluut geen cadeau voor Gaëlle. Onze dame wist dan ook niet echt een vuist te maken en verloor haar partij met 13-21 en 16-21. Op zich zeker geen slechte score als C2 tegen B2 dame.

Tussenstand 3-3. Door het uitvallen van Kim waren we niet meer zeker van winst in het gemengd en zag het er even somber uit. Toch moet alles gespeeld worden.

Katleen en Kevin speelden voor de gelegenheid de eerste mix tegen Hans en Kristel. Terwijl Gaëlle en ik het opnamen tegen Davy en Elke. Ik wist dat dit geen gemakkelijke partij zou worden. We hadden immers tegen dezelfde heer gespeeld in Lokerse 3G thuis. We speelden niet slecht maar toch maakten we teveel onnodige fouten. We verloren de eerste set nipt met 19-21. In de tweede set werd het ongeveer hetzelfde, we speelden enkele goede punten maar kregen het vooral lastig in de verdediging. We verloren ook de 2de set nipt met 18-21. Ondertussen hadden Kevin en Katleen 2 sets gespeeld. De eerste verloren ze met 15-21. De tweede werd gewonnen met 21-14. In de beslissende derde set werd het spannend afwachten, toch stonden ze een 3-tal puntjes voor en wisten deze vast te houden. Ze wonnen de set met 21-18.

Eindstand 4-4. De opzet van Lokeren was geslaagd, voor ons een verloren punt.

Toch blijven we nog in de running voor het kampioenschap, al wordt het er niet gemakkelijker op. Nu moeten we onze 3 overige wedstrijd winnen. Iets wat zonder blessures op zich niet ondoenbaar is.

Persoonlijke conclusie: In het dubbel kregen we eindelijk eens wat meer tegenstand. We moesten zowaar onze eerste set afgeven van het seizoen! Het was wel eens een leuke dubbel met enkele rally’s en mooie punten. In mijn enkel had ik dan terug weinig tegenstand, mijn tegenstander speelde niet echt hoog niveau en gaf al snel de partij op. In het gemengd is het gebrek aan wedstrijdritme van Gaëlle toch duidelijk, ook ikzelf startte niet echt goed aan de partij. Uiteindelijk ging het toch nog iets beter, maar verloren we toch de partij.

Onze volgende wedstrijd is thuis op 29 maart. Dan nemen we het op tegen de Pluimplukkers.

Op 10 en 11 maart stond het tornooi van Wetteren op het programma. Op zaterdag werden de dubbels afgewerkt, op zondag het heren enkel en het gemengd. Ik speelde dubbel met Kevin, daarin stonden we 1ste reekshoofd. Gemengd speelde ik met Kim.

Zaterdagnamiddag mochten we starten tegen Lode De Vos en Stijn Eloot. Kevin en ik gingen moeizaam van start. We maakten teveel directe fouten, toch wisten we de set vlot te winnen met 21-13. De tweede speelden we een stuk beter, maar hadden we slecht zicht op het terrein, we verloren de set nipt met 19-21. In de derde set ging het er zeer spannend aan toe. Ieder punt werd zwaar bevochten en niemand liet iets liggen. Toch hielden we op het einde net iets meer over en wonnen met 21-16.
Daarna mochten we het opnemen tegen Jeroen Van Gerwen en Sam Vandenberghe. Zeker geen gemakkelijke partij tegen de lange Jeroen. Echter met vlak spel wisten we toch vlot de punten te maken. We wonnen zowel de eerste als de tweede set op dezelfde wijze en met dezelfde score: twee maal 21-16.
Als laatste wedstrijd traden we aan tegen Jonas Dhondt en Matthias Verhelst. Dit zou de gemakkelijkste wedstrijd moeten zijn op papier. Na een moeizame start konden we toch vlot uitlopen en de eerste set goed winnen met 21-13. De tweede set speelden we iets te laks en bleef de score gelijk tot 12-12. Daarna duwden we even door en gingen vlot naar een 21-14 winst.
Daarmee hadden we de eerste zege van het tornooi binnen.

Op zondagmorgen mocht ik aantreden in het heren enkel, ik stond als 2de reekshoofd en mocht het opnemen tegen Jonas Dhondt. Ik wist meteen de eerste 5 punten te maken en stond dus goed geplaatst. Ik kon die voorsprong steeds behouden en zelfs wat opbouwen. Ik won de eerste set met 21-14. In de tweede set ging ik iets minder goed van start, ik kwam op een kleine achterstand, maar wist deze toch nog goed te maken. Daarna liep ik terug uit en won ook de tweede set met 21-14.
In de finale mocht ik het dan opnemen tegen Stijn Eloot (eerste reekshoofd). De eerste set wist ik goed te domineren en won ik vrij gemakkelijk met 21-11. De tweede set ging het een stuk minder, ik had bijna geen zicht op de aanvallen van Stijn en kon geen voorsprong opbouwen. Ik verloor de tweede set met 16-21. In de derde set kon ik terug enkele mooie punten maken. Toch speelde ik tactisch niet altijd zoals het moest en maakte het mezelf onnodig moeilijk. De score bleef gelijk en op het einde van de set moest ik toch afhaken en verloor met 18-21. Een jammerlijk verlies, waar winst zeker tot de mogelijkheden behoorde.

Na een korte pauze mochten we dan van start in de mix. We mochten het opnemen tegen het wit-wit duo Christophe Dujardin en Julie De Vos. Daarin begonnen Kim en ik zeer goed, al snel stonden we 5-6 punten voor en wisten we vlot de eerste set te winnen met 21-11. In de tweede set ging we goed door en konden we opnieuw een mooie voorsprong bijeen spelen. We wonnen ook de tweede vlot met 21-14.
Daarna moesten we het opnemen tegen Jeroen Van Gerwen en Maaike Pollet. Een zeker niet te onderschatten duo en zeker geen gemakkelijke wedstrijd. De eerste set ging terug vlot, we konden goed punten pakken en wonnen vrij gemakkelijk met 21-16. De tweede set hadden we een stuk minder zicht en werd het moeilijk om de rally’s te domineren. We verloren de set met 16-21. In de derde set vochten we voor ieder punt, het werd absoluut geen gemakkelijke set. We kwamen steeds een 2 tal punten achter, maar konden nooit echt dichter komen. We verloren dan ook de set met 18-21. Een pijnlijk verlies, ook hier zat de winst er in.
Daarna moesten we het opnemen tegen Nick Dermaux en Sofie Van Landeghem. Normaal gezien een haalbare kaart. Toch ging we geconcentreerd van start en wisten we meteen een mooie voorsprong bij een te spelen. We wonnen de eerste set met 21-10. In de tweede minderden we enigszins het tempo, hierdoor bleef de score zowat gelijk en bleef het toch nog wat spannend. Uiteindelijk wonnen we de tweede set wel met 21-17.
Na enige pauze mochten we het dan opnemen tegen mijn dubbelpartner en de broer van Kim, Kevin en Emma Mussche. Ook zeker geen gemakkelijke partij. We gingen gemoedelijk van start, we namen een kleine voorsprong, maar voelden steeds de spanning. We wonnen de eerste set wel met 21-17. In de tweede gingen we meteen goed door, we namen een mooie voorsprong van 6-7 punten en speelden de set rustig uit. We wonnen met 21-10.
Als laatste partij mochten we het opnemen tegen 1ste reekshoofd, Lens Meyvaert en Nele Guns. Altijd een lastige tegenstander en ook nu moesten we op ons hoede zijn. De eerste set ging moeizaam, we konden niet echt een voorsprong forceren en verloren de eerste set nipt met 19-21. Zowaar kregen Lens en Nele al het idee om te ‘stunten’. De tweede set moest het dan toch beter en dat deden we ook. We konden enkele mooie rally’s goed afmaken en namen een kleine voorsprong. Die voorsprong wisten we te behouden en we wonnen de set met 21-14. In de derde set was dan de veer en Lens’ zijn racket gebroken… Hier namen we terug een vlotte voorsprong en wonnen we de set overtuigend met 21-10.
Zo eindigden we op de tweede plaats, al zat winst er zeker in.

Persoonlijke conclusie: Het dubbel met Kevin ging op zich niet zo schitterend, we speelden niet ons beste niveau vond ik. Toch wisten we ons wedstrijd allemaal relatief gemakkelijk te winnen. In mijn enkel speelde ik in de eerste partij vrij goed. Ik kon de punten maken wanneer het echt nodig is en maakte weinig fouten. In de finale merkte ik in de 3de set dat ik het toch wat fysiek lastig kreeg om alles bol te werken. De tegenstand op zich zou normaal geen probleem mogen opleveren, maar de vele wedstrijden werden toch fataal. In het gemengd speelden Kim en ik heel wat goede wedstrijden. We kwamen zelden echt in problemen, toch verloren we van dezelfde tegenstanders als vorig jaar, al waren we er zeer dicht bij. Toch blik ik tevreden terug op het tornooi met 2 keer een finale plaats en een overwinning.

Op donderdag 1 maart mochten we het thuis opnemen tegen de eerste ploeg uit Beveren. Beveren, momenteel laatste in de stand, trad aan met hun vaste kern. Bij winst waren we zeker van de 2de plaats en houden we steeds een oogje op het kampioenschap. Ook onze ploeg bestond uit de vaste kern met Kevin, Katleen, Kim, Gaëlle en ikzelf.

Kevin en ik gingen de dubbel van start tegen Jo Van De Perre en Pascal Van den Eeden. Katleen en Kim speelden tegen Ilse Van Eynde en Isabel De Munck. Kevin en ik begonnen wat moeizaam aan de partij. Toch had ik steeds het gevoel los te kunnen komen van onze tegenstanders. En dat deden we dan ook, we wonnen de eerste set met 21-15. In de tweede set gingen we iets beter van start, maar kregen het moeilijk om onze voorsprong vast te houden. Toch wonnen we ook deze vrij vlot met 21-16. Bij de dames ging het eveneens voortreffelijk, zij wonnen de partij met 2 keer 21-13.

Tussenstand 2-0. Een goede start.

Direct na de dubbel begon ik aan mijn enkel tegen Jo. In de eerste set was het terug even wennen en bleef het spannend tot 11-9. Daarna kon ik goed doordrukken en won de set met 21-12. De tweede set ging ik iets rustiger spelen en kwam nooit op een grote voorsprong. Ik bleef wel steeds enige voorsprong behouden, maar hield er zo wel de spanning in. Ik won de tweede set met 21-18.
Ondertussen speelde Katleen tegen Ilse. Katleen ging uitermate goed uit de startblokken en wist tot ieders verrassing de eerste set te winnen met 21-17. In de tweede set moest Katleen toch even bekomen en ging de set verloren met 5-21. Ook in de derde set kon Katleen weinig forceren en verloor de set met 6-21. Toch een mooie prestatie van Katleen!

Tussenstand 3-1. Zover mooi op schema om punten te pakken.

Daarna ging Kevin van start tegen Pascal, terwijl Gaëlle revanche kon nemen op Isabel (Gaëlle verloor in de heenronde de 3de set met 21-19). Na enige discussie over de shuttles gingen de heren van start. Het werd geen gemakkelijke partij voor Kevin, maar wist toch enkele fraaie punten te scoren. Hij won de eerste set met 21-18. Ook in de tweede set bleef het spannend en konden geen van beiden een voorsprong op bouwen. Kevin won ook de tweede set nipt met 21-19. Gaëlle begon in haar partij niet zo scherp. De eerste set was snel afgelopen en werd verloren met 6-21. In de tweede set maakte Gaëlle wel enkele mooie punten, maar moest ook deze keer haar meerdere herkennen in Isabel. Ze verloor de tweede set met 17-21.

Tussenstand 4-2. We waren al zeker van 1 punt, maar gingen uiteraard voor de volle pot.

Ik speelde terug met Gaëlle de tweede mix tegen Jo en Isabel. Kim en Kevin speelden tegen Pascal en Ilse. Het was al terug een tijdje geleden dat Gaëlle mixte, het werd dus terug even wennen. We speelden goed mee en konden zelfs een kleine voorsprong behouden. We wonnen de eerste set met 21-19. In de tweede set ging ik vooral geconcentreerd verder en probeerde zo snel mogelijk de aanval te kiezen. Dit lukte vrij goed en we wonnen de tweede set met 21-11. Kevin en Kim kenden weinig tegenstand in hun partij. Ze wisten vlot te winnen met 21-11 en 21-14.

Eindstand 6-2. Een mooie overwinning.

Het was al terug een tijdje geleden dat de heren al hun wedstrijd wonnen. Met deze overwinning zijn we nu verzekerd van de 2de plaats en spelen we zeer waarschijnlijk volgend seizoen terug op Liga niveau! Tevens houden we nog steeds zicht op de kampioenpositie, al wordt het nog een zware weg.

Persoonlijke conclusie: Kevin en ik speelden zeker niet onze beste dubbel. Toch wisten we terug overtuigend te winnen. In mijn enkel wist ik vooral in de eerste set goed te spelen. De tweede set speelde ik een veel te laag tempo waardoor ik het mezelf onnodig moeilijk maakte. In het gemengd ging het dan terug een stuk beter. Ik wist me goed te concentreren en we wonnen toch overtuigend de partij.

Onze volgende wedstrijd is terug thuis, op 15 maart nemen we het dan op tegen Lokerse 4G. Zeker geen gemakkelijke wedstrijd.