Op zondag 28 september 2008 stond onze tweede thuiswedstrijd op het programma. We moesten het opnemen tegen Dijlevallei, die vorig jaar ook afgetekend kampioen werden in 2de liga. Het was voor beide ploegen de derde wedstrijd, wilden we ons laten zien in 1ste liga moesten we deze wedstrijd winnen, ook om enig uitzicht te behouden. Onze kapitein was niet geheel fit en liet daarom 2 wedstrijden aan Nick, die voor het eerst meedeed dit seizoen.

We begonnen zoals altijd met de dubbels, Dieter en ik namen het op tegen Helger Van Werde en Joris Vandendriessche. Nathalie en Kim begonnen tegen Valerie Bogemans en Liesbeth Teuwen.  In onze dubbel kwamen we moeilijk op dreef, de tegenstanders speelden niet echt snel spel maar speelden zeer tactisch en maakten hierin weinig fouten. Wij konden te weinig zelf aanvallen en stonden steeds op een kleine achterstand. We verloren de eerste set met 16-21. In de tweede set probeerden we iets meer het spel naar ons toe te trekken, toch kwamen we terug op een achterstand te staan. Langzaam aan kwamen we toch terug maar moesten ook de tweede set laten gaan met 18-21.
De dames hadden ondertussen vrij vlot de maat genomen van Valerie en Liesbeth met 21-15 en 21-16.

Tussenstand: 1-1. Waar het eigenlijk wel 2-0 had kunnen staan.

In de eerste enkels nam Nick het op tegen Joost Van Den Brande (huidig nummer 2 van de B1 enkel-ranking). Nathalie ging de strijd aan met Liesbeth Teuwen. Nick wist met zijn snelle clears en zeer snel spel Joost de nodige problemen te bezorgen. Al snel stond Nick enige punten voor en koos resoluut voor de aanval. Dit resulteerde in een mooie winst in de eerste set, met 21-16 wist Nick te set op zijn naam te schrijven. In de tweede set liep het nog een stuk beter, Nick was nog meer geconcentreerd en liet Joost alle hoeken van het terrein zien. Nick wist verdiend de tweede set te nemen met overtuigende 21-12 cijfers.
Nathalie had in haar eerste set weinig problemen, met haar technisch perfecte spel en haar tacktisch inzicht overklastte ze haar tegenstander met 21-5 cijfers. In de tweede set liet Nathalie bewust het tempo wat zakken, maar bleef steeds aan de goede kant van de score staan. Ze won de tweede set met 21-15.

Tussenstand: 3-1. Een mooie tussenstand na 2 prachtige enkels warin we duidelijk de betere waren.

Daarna nam ik het op tegen Joris Vandendriessche en Kim tegen Sofie Lietaert (Winnaar van het tornooi Antverpino 2008 in het dames enkel en huidig nummer 12 op de B1-enkel ranking). Ik begon wat onzeker in mijn enkelwedstrijd (had ook wat last van lichte stress deze keer, omdat ik misschien wel voor het verschil moest zorgen). Toch kon ik goed bijblijven in de score en liet mijn tegenstander niet uitlopen. In de pauze stond ik 11-10 voor, echter daarna ging het serieus fout. Ik sloeg alles net buiten, mijn clears waren helemaal niet achteraan en zat te snel in verdediging. Ik verloor de set met 12-21. In de tweede set startte ik terug een stuk beter, speelde tacktisch een stuk slimmer en kon een voorsprong opbouwen. Ik nam me terug voor om voor ieder punt te vechten en de partij niet zomaar weg te geven. Ik kon de 2de set verdiend winnen met 21-18. In de derde set nam ik terug een kleine voorsprong, echter kon ik deze niet verder uitbouwen en bleef het een nek aan nek race. Op het einde wist ik toch net iets anders te spelen en kon enkele foutjes afdwingen, ik won zo de derde set met 21-14.
Ondertussen had Kim haar partij in 2 sets gewonnen met 21-19 en 21-12. Zo hadden we onze eerste overwinning binnen!

Tussenstand: 5-1. We wonnen allemaal onze enkel en stond hiermee verdiend op een 5-1 voorsprong. Een zeer knappe prestatie!

Tot slot hadden we nog de mixen voor de eer. Nick en Nathalie namen het open tegen Joris Vandendriessche en Sofie Lietaert (Winnaars van Antverpino 2008 in het gemengd). Kim en ik mochten tegen Helger Van Werde en Valerie Bogemans. In onze wedstrijd begonnen we zeer slecht, we maakten te veel fouten en kwamen niet in ons spel. Toch lieten we onze tegenstanders niet ver uitlopen, we verloren de set nipt met 18-21. In de tweede set was het ongeveer hetzelfde, we speelden tacktisch al iets beter en zochten sneller de aanval op. We wonnen de tweede set met 21-18. In de derde set wisten we wat te doen, we speelden geconcentreerd en konden zo langzaam een kleine voorsprong opbouwen. We wonnen de derde set met 21-16.
Ondertussen hadden Nick en Nathalie hun partij verloren met 11-21 en 17-21.

Eindstand: 6-2.

Een verdiende overwinning waarin we weinig weggaven en duidelijk was dat we op enkel-spel de betere waren.
Zo haalden we ook onze eerste punten binnen en staan we alvast niet meer laatste in de stand.

Onze volgende wedstrijd is alweer volgende week uit tegen Berlaar om 19.15u, hopelijk kunnen we dan onze goede vorm bevestigen en (een) punt(en) meebrengen.

Op zaterdag 27 september deed ik mee aan het tornooi van Tielt. Ik speelde alleen mee in het heren dubbel met Dieter De Weert, we stonden als 1ste reekshoofd op de tabel.
Normaal moesten we onze eerste wedstrijd spelen om 15.55u, echter was het al zo’n 45 minuten later voor we konden opwarmen! Inderdaad opwarmen, want het was niet toegelaten om op te warmen tussen de wedstrijden door en een opwarmterreintje was niet beschikbaar. Gevolg: iedereen moest dus volledig opwarmen voor de wedstrijd waardoor de wedstrijden natuurlijk uitliepen (logisch). Redelijk koud begonnen we dus aan onze wedstrijd.

We mochten het opnemen tegen Mathijs Druart en Matthias Raepsaet, meteen een moeilijke partij. We stonden al snel een 0-7 achter. Toch vochten we ons terug en kwamen langzaam op dreef, we verloren toch de eerste set nipt met 19-21. In de tweede set speelden we goed verder en namen direct een kleine voorsprong. Deze konden we blijven vasthouden en wonnen de tweede set met 21-17. In de derde set bleven we dicht bij elkaar, toch kwamen we te snel in verdediging en konden zelf moeilijk de aanval nemen. We verloren de derde set met 16-21.
Aangezien we in één poule zaten hadden we nog 3 wedstrijden te gaan. Onze volgende tegenstanders waren Steve Mahieu en Tom Segher, altijd een moeilijke wedstrijd. In de eerste set begonnen we aanvankelijk goed, we namen een kleine voorsprong maar konden deze niet lang vasthouden, we moesten uiteindelijk te set laten gaan met 16-21. In de tweede set konden we weinig aan ons spel veranderen, wij speelden te traag en maakten te veel fouten terwijl de tegenstanders een stuk minder foutjes maakten. Zo verloren we ook de tweede set met 15-21.
In de derde wedstrijd namen we het op tegen Matthias Coppens en Glenn Van Schuerbeeck. We speelden beiden voor de eer en probeerden er gewoon een leuke wedstrijd van te maken. In de eerste set speelden we iets te laag tempo en lieten het spel aan onze tegenstanders. We verloren de set met 16-21. Aangezien we toch zeker één wedstrijd wilden winnen namen we ons voor om toch een tempo’tje hoger te spelen. Dit resulteerde in een snelle voorsprong die we niet meer weggaven, we wonnen de set met 21-16. De derde set was gelijk aan de tweede, we stonden terug snel voor en konden deze vasthouden tot 20-16. Echter kwamen we nog bijna in de problemen toen we enkele foutjes maakten, maar uiteindelijk wonnen we toch de set met 21-19.
Als laatste wedstrijd namen we het dan op tegen Wout Naessens en Thomas Raepsaet. In de eerste set zagen we de pluimen overal liggen behalve op de grond bij de tegenstanders. We speelden te slap en helemaal niet tactisch, we verloren verdiend met 12-21. In de tweede set haalden we terug het tempo wat omhoog, gaven we minder weg en speelden een stuk geconcentreerder. We wonnen de set met 21-17. In de laatste set was het zaak onze concentratie vast te houden. Dit lukte ons vrij aardig, we brachten ongeveer hetzelfde als de vorige set en ook deze set wonnen met 21-18.

We eindigden als 3de in onze poule, niet echt een goed resultaat. We speelden ook niet onze beste wedstrijden, wat ook niet mogelijk was zonder deftig op te warmen. De lange tijd tussen de wedstrijden (soms 1.5u) deed er ook niet goed aan.
De lange wachttijden, het niet kunnen opwarmen, het niet beschikbaar zijn van de wedstrijduren zijn toch noodzakelijke dingen om een een geslaagd tornooi te zijn. De organisatie kwam dan ook in mijn ogen op verschillende vlakken zwaar te kort.

Op zondagmorgen mochten we het thuis opnemen tegen titelkandidaat W&L. W&L was met 5 A-spelers duidelijk de favoriet voor winst, maar we zouden vechten voor ieder punt. Aan onze zijde deed Nathalie terug mee samen met Kim, Dieter en ik gingen we van start met de dubbels.

Dieter en ik mochten het opnemen tegen Joeri Ven en Tomas Simkens terwijl Nathalie en Kim het opnamen tegen Nele Vervloet en Heleen Neerinckx. In onze dubbel startten we gelijkopgaand, we maakten weinig fouten en konden goed bijblijven. Toch konden we langzaam een voorsprong nemen en enkele foutjes afdwingen. We wonnen de eerste set met 21-15. In de tweede set ongeveer hetzelfde scenario, echter was het deze keer W&L die op het einde een voorsprong nam van 16-20. Toch kwamen we nog terug tot 19-20 maar moesten dan de set laten gaan met 19-21. In de derde set was het opnieuw een spannend set verloop. Geen van beiden kon echt een overtuigende voorsprong nemen. Na het wisselen van helft konden we toch iets de druk opvoeren en wonnen de set met 21-16.
Ondertussen hadden onze dames ook het niet slecht gedaan, in de eerste set moesten ze nipt de duimen leggen met 18-21. De tweede verliep al een stuk beter, na enkele tactische veranderingen wonnen ze de set met 21-16. In de derde set was het aanvankelijk W&L die het initiatief nam, onze dames kwamen op een achterstand maar vochten zich terug in de partij. Jammer genoeg werd dit net niet beloond met winst, ze verloren in verlengingen met 21-23.

Tussenstand: 1-1. Al had het hier dus 2-0 kunnen staan.

Daarna begonnen Dieter en ik aan onze enkel spelen. Dieter mocht het opnemen tegen Tomas Simkens, ik ging de strijd aan met Koen Verleyen. In mijn eerste set werd ik wat overdonderd. Koen sloeg nagenoeg alles op of net voor de lijnen en ik maakte teveel directe fouten. Dan kunnen we hier kort over zijn, ik verloor duidelijk met 6-21. In de tweede set probeerde ik mij zo goed mogelijk te herpakken en nam ik me voor om voor ieder punt te vechten. Dit loonde, ik kwam al snel op een mooie voorsprong en nam even pauze bij 11-4. Ik bleef geconcentreerd spelen en maakte zelfs enkele mooie punten. Ik kon de set vrij overtuigend winnen met 21-14. In de derde set probeerde ik mijn spel van de tweede vast te houden. Dit lukte me aardig, toch begon Koen terug wat beter te spelen. Ik stond 11-8 en 14-12 voor, echter maakte ik op het einde net iets teveel foutjes en verloor de set met 16-21.
Ondertussen was Dieter ook bezig met zijn derde set, Tomas had de eerste nipt gewonnen met 19-21. In de tweede set liet Tomas het tempo wat zakken en was het Dieter die dirigeerde, hij won de tweede set met 21-12. In de derde set stond Dieter al snel achter en was moeilijk om de achterstand goed te maken. Dieter verloor de set met 12-21.

Tussenstand: 1-3. Beide partijen in 3 sets, dus zeker niet slecht gespeeld maar het hielp ons niet echt vooruit.

Daarna gingen de dames aan de slag, Kim nam het op tegen Nele Vervloet, Nathalie speelde tegen Heleen Neerinckx. Kim ging goed van start en kon mooi bijblijven. Naar het einde van de set liep Nele toch wat uit. Kim kwam toch nog mooi terug maar kwam net iets te kort, ze verloor de eerste set met 19-21. In de tweede set ongeveer hetzelfde spelbeeld, Kim vocht voor ieder punt en maakte het Nele knap lastig, maar moest toch ook de 2de set nipt laten gaan met 18-21.
Nathalie speelde eveneens een schitterende partij. In haar eerste set wist ze met haar solide spel de druk op de tegenstander te leggen. Nathalie won de eerste set verdiend met 21-18. In de tweede set kwam Nathalie direct op een achterstand te staan (0-7). Toch vocht ze zich terug in de wedstrijd en bracht de score terug op gelijke hoogte. Naar het einde van de set gaf Nathalie alles wat ze in huis had en wist ze ook de 2de set verdiend te winnen met 21-18.

Tussenstand: 2-4. De enkelspelen werden op enkele details beslist, jammer genoeg de meeste in ons nadeel.

Met nog de mixen te gaan probeerden we nog een gelijkspel te behalen. Kim en ik namen het op tegen Joeri Ven en Nele Vervloet. Dieter en Nathalie moesten tegen Koen Verleyen en Heleen Neerinckx. Kim en ik startten wat flauw aan onze partij, we kwamen al snel op een achterstand en lieten niet echt goed spel zien. Toch kwamen we nog enkele punten terug maar moesten toch de eerste set laten gaan met 15-21. In de tweede set liep het al iets beter, we kwamen wel terug op een achterstand maar toch had ik het gevoel dat we in de rally’s beter waren. We kwamen uiteindelijk op 20-20. Op dat momenten konden we net iets meer en wonnen we de set met 22-20. In de beslissende derde set gingen we goed van start, we kwamen op een kleine voorsprong. Echter konden we niet verder uitlopen, maar deze wel behouden. We wonnen ook nipt de set met 21-19.
Bij Dieter en Nathalie was het een stuk sneller gedaan. In de eerste set moesten ze aan de tegenstanders laten met 12-21. In de tweede set wisten Dieter en Nathalie geen opening te vinden in het goede positiespel van de tegenstanders en moesten genoegen nemen met 3-21.

Eindstand: 3-5.

Allemaal mooie partijen waarin we slechts in 1 wedstrijd echt werden weggespeeld. Alweer verliezen we 3 partijen in 3 sets, terug met enkele puntjes verschil. Het was ook duidelijk dat het geluk niet aan onze zijde was, hopelijk veranderd dit nog eens.
Tot slot is een 3-5 absoluut geen slecht resultaat als je weet dat wij met 4 B1-spelers speelden tegen 5 A-spelers.
Onze volgende wedstrijd is terug thuis op 28 september om 9.30u tegen De dijlevallei.

Een overzicht van alle uitslagen kan je hier vinden.

Op zaterdag 20 september 2008 speelde ik mee op het pluimplukkerstornooi. Ik speelde alleen dubbel met Dieter De Weert aangezien we beiden op zondagmorgen competitie hadden. Ons doel was om enkele wedstrijden te winnen en zo ons dubbelspel terug wat aan te scherpen.

In onze eerste wedstrijd mochten we het opnemen tegen Peter De Reu en Johan Muller. We gingen vrij goed van start en speelden goed samen. We wonnen de eerste set met 21-17. In de tweede set ging het nog iets beter, we maakten minder fouten en konden het spel domineren. We wonnen de tweede eenvoudig met 21-12.
In onze volgende wedstrijd moesten we het opnemen tegen David Quadflieg en Jens Rosiers. In de eerste set kon geen van beide koppels uitlopen, de score bleef gelijk en gingen we naar verlengingen. Daarin maakten wij net enkele foutjes en verloren de set met 20-22. Toch had ik het gevoel beter te kunnen en dat we de partij alsnog konden winnen. Met een tempo’tje hoger begonnen we aan de 2de set. Daarin kwamen we al snel op een voorsprong van 5 punten, die we langzaam konden uitbouwen. We wonnen de set gemakkelijk met 21-11. In de derde set was het terug een moeilijke start. Na het wisselen van speelhelft maakten we enkele belangrijke punten en konden zo een 4 tal punten voorsprong nemen. Deze gaven we niet meer af en wonnen de set met 21-16.
In de halve finale moesten we het dan opnemen tegen Kris Dendoncker en Arno Vandenhoucke. Dat het geen gemakkelijke partij ging worden was zeker. In de eerste set maakten we teveel fouten en speelden we zeker niet tactisch genoeg. We stonden snel achter en verloren de set met 10-21. In de tweede set gingen we aanvankelijk goed mee. Echter konden we niet bijblijven en moesten onze tegenstanders laten gaan. We verloren ook de tweede set met 11-21.

Hierbij was het tornooi afgelopen en hadden we toch een halve finale bereikt. Ook ons dubbelspel was zeker niet slecht, naar aanloop van de competitiewedstrijd op zondag. We mogen best wel tevreden zijn over het geheel.

Op zondag 14 september 2008 maakte ik mijn debuut in 1ste liga. We moesten het opnemen tegen de eerste ploeg van Hebad. Na ongeveer een 2 uurtjes rijden waren we rond 13.40u aangekomen aan de sporthal in Heusden-Zolder. Doordat Nathalie geblesseerd moest afhaken speelden we met Jantien, Kim, Dieter en ik.

We startten zoals gewoonlijk met de dubbels, Dieter en ik namen het op tegen Jan Declercq en Wim Van Den Bergh, twee geroutineerde B1 spelers. In de eerste set werden we overspeeld, het tempo lag een stuk hoger dan ons spel en met gebrek aan ritme hadden we niet veel in de pap te brokken. We verloren de eerste set kansloos met 21-13. In de tweede set probeerden we zelf iets aanvallender te spelen en weinig weg te geven. We konden de score bij blijven, maar stonden steeds op een kleine achterstand. Toch kwamen we gelijk op 20-20, we wonnen daarna de set met 22-24. In de derde set speelden we terug te statisch en kwamen we terug snel onder druk te staan. We maakten daardoor te veel fouten en verloren de set met 21-11.
Ondertussen hadden Kim en Jantien hun wedstrijd verloren in 2 sets tegen Kathleen en Kelly Bekkers (21-14 21-10).

Tussenstand: 2-0. Geen goede start, maar we wisten dat het 2 moeilijke partijen gingen worden.

In het enkelspel hadden we iets meer vertrouwen. Door het gebrek aan wedstrijdritme van Dieter stond ik op de eerste enkel. Bij de dames mocht Kim de spits afbijten tegen Hanne Put, Jantien ging de strijd aan met Kelly Bekkers. Kim, die wat last had van koorts, speelde een zware eerste set. Jammer genoeg verloor ze deze met 21-17. In de tweede set ging zowat alles goed, Hanne kon het niet meer belopen en Kim won gemakkelijk de tweede set met 6-21. In de beslissende derde set werd er opnieuw zwaar gevochten voor elk punt. Ook hier kon Kim jammer genoeg net niet aan het langste eind trekken en verloor ze met 21-17.
Jantien, die ’s morgens nog meegespeeld had met de 2de ploeg tegen Waregem, had ook geen gemakkelijke partij. In de eerste set maakte ze het te moeilijk door foute slagen op het foute moment. Ze verloor de set met 21-11. In de tweede set ging het een stuk beter, Kelly had het fysiek een stuk moeilijker en Jantien wist de nodige punten te scoren. De set werd beslecht in ons nadeel met 24-22.

Tussenstand: 4-0. Een gelijkspel was nog net haalbaar, al zou het zeer moeilijk worden.

Dieter en ik startten onze wedstrijd vrijwel gelijktijdig. Ik nam het op tegen Jan Declercq, terwijl Dieter tegen Hans Peeters vocht om de score op 4-2 te brengen. In de eerste set startte ik vrij goed, bewoog goed en maakte weinig fouten. Met een zeer aanvallende Jan aan de overkant moest ik goed opletten wat ik deed. Toch kwam ik langzaam op voorsprong rond 13-15, 14-18. Ik won de eerste set met 21-16. In de tweede set kreeg ik het niet voor elkaar, ik sloeg alles net buiten of kwam overal net iets te laat op de shuttle waardoor ik te snel op achterstand kwam. Ik verloor de set met 21-12. In de derde set stond ik bijna de ganse set op een kleine achterstand. Toch kwam ik terug tot 17-17. Door enkele mooie en directe punten kwam ik op een 18-19 voorsprong. Ik won uiteindelijk de partij met 18-21. Hierdoor was het eerste punt binnen en hopelijk de trend gezet.
Dieter was ondertussen ook bezig aan zijn derde set. Hij werd de eerset set overpowerd en verloor met 21-14. In de tweede set pakte hij het een stuk tacktischer aan en won met 15-21. In de beslissende derde set kwam Dieter op een 3-9 voorsprong, echter aan de tussenpauze was het 8-11. In de tweede helft maakte Hans een stuk minder fouten en kon Dieter niet meer vanonder de druk ontsnappen. Hij verloor de derde set met 21-17.

Tussenstand: 5-1. Het verlies was een feit, een eer-redder ook. 🙂

Tot slot stonden nog 2 gemengde partijen op het programma. Echter had Jantien wat last van haar voet gekregen en we beslisten om de partij op te geven. Alleen Kim en ik moesten dus nog aan de bak tegen Hans Peeters en Kathleen Bekkers voor het eerste gemengd. We gingen zeer geconcentreerd van start en konden een kleine voorsprong nemen. Deze gaven we niet meer weg en we konden de set winnen met 16-21. In de tweede set probeerden we ons zelfde spel tegen spelen. We namen opnieuw een voorsprong en gaven weinig kansen weg, toch kwamen onze tegenstanders nog dicht bij maar we wonnen de set met 17-21.

Eindstand: 6-2.

Na een 4-tal uur in de auto nam toch een tevreden gevoel de overhand. Ikzelf had 2 wedstrijden gewonnen en dubbel verloren in 3 sets. In mijn enkel vocht ik voor wat ik waard was, het gemengd was eindelijk terug eens een partij op niveau waar ik echt naar uit keek.
Over het geheel gezien mogen we best tevreden zijn over onze prestatie denk ik, we verloren immers 3 partijen in 3 sets en enkele partijen werden beslist op een enkele punten en het 2de gemengd dubbel moesten we jammer genoeg opgeven.
Wie weet kunnen we volgende week thuis stunten tegen W&L 2G.

Een overzicht van alle uitslagen kan je hier vinden.

Op zaterdag 13 september 2008 speelde ik het tornooi mee in Oostende. Vorig jaar waren hier heel wat franse deelnemers, echter wat het dit jaar een stuk minder druk bezet. Ik speelde mee in het enkel en het dubbelspel met Michiel Polfliet.

In het enkelspel was ik een ronde vrij, waardoor ik maar één wedstrijd mocht spelen op zaterdag. Omdat ik competitie had de zondag en dus niet naar Oostende kon terugkomen, mocht ik eigenlijk de partij niet winnen, anders had ik een blaam aan mijn broek. Dus ik startte mijn enkel niet optimaal tegen Tom Segher. In de eerste set bleef de score lang gelijk, echter op het einde maakte ik enkele foutjes en verloor de set met 19-21. In de tweede set ging zowat alles mis, ik maakte teveel fouten, bewoog niet optimaal en stond daardoor snel op een te grote achterstand. Ik liet de partij dan ook gaan met 8-21.

In het dubbelspel zaten we allemaal in één poule, iedereen moest 5 wedstrijden afwerken. Michiel en ik mochten het direct opnemen tegen 2de reekshoofd Michael De Saedeleer en Glenn Van Schuerbeeck. We speelden in de donkerste hoek van de sporthal en namen een matige start. Toch probeerden we de los te komen van onze tegenstanders. Uiteindelijk wonnen we de eerste set met 23-21. In de tweede set ging het maar ietsjes beter, we konden op voorsprong komen en deze vasthouden tot het einde, we wonnen de partij met 21-18.
In de tweede partij moesten we het opnemen tegen het eerste reekshoofd Benoí®t Becue en Maxime Peron uit Frankrijk. Terug op het slechtste plein van de sporthal namen we het op tegen elkaar. De eerste set ging gelijk op, geen van beiden kon een grote voorsprong nemen. Toch waren het de fransen die de set wonnen met 17-21. In de tweede set stonden we lange tijd op achterstand, maar naar het einde toe kwamen we terug tot 19-19. Toch moesten we opnieuw de set laten gaan met 19-21. Een spijtig verlies, want winnen was hier zeker mogelijk geweest.
In de derde partij moesten we het opnemen tegen Steve Mahieu en Tom Segher, altijd een lastige partij om tegen te dubbelen. In de eerste set startten we fenomenaal, we wonnen de set in geen tijd met 21-7. De tweede set was gans iets anders, toch hadden we lang een kleine voorsprong in handen. We konden niet meer het spel en tempo spelen van de eerste set en maakten plots teveel fouten. We verloren de set nipt met 18-21. In de derde ging het niet veel beter, we probeerden ons goede spel terug te vinden maar waren te slap in onze acties. We verloren ook de derde set met 14-21. Winst was ook hier zeker mogelijk geweest.
In de voorlaatste partij mochten we het opnemen tegen Wout Naessens en Thomas Raepsaet. In de eerste set hoefden we niet echt voluit te gaan en namen een kleine voorsprong tot het einde van de set. Echter kwamen Wout en Thomas nog terug en brachten we in verlenging de beslissing, we wonnen de set met 24-22. In de tweede set namen we snel een iets comfortablere voorsprong, we stond al snel 5 punten voor en lieten ons geen 2de keer verrassen. We wonnen de tweede set met 21-13.
In de laatste partij moesten we het opnemen tegen Marc Antoine Michaux en Johan Muller. Een moeilijke partij hadden we verwacht. In de eerste set ging het verrassend vlot, Marc was weinig gemotiveerd en we wonnen de eerste set met 21-13. In de tweede set begon de fransman erdoor te komen en kregen we het een pak moeilijker, we kwamen snel onder druk te staan en verloren de set met 15-21. In de derde set bleef de score lang gelijk, we speelden geconcentreerd en gaven weinig weg. Toch was het moeilijk om los te komen van onze tegenstander. We wonnen toch de derde set met 21-18.
Hierdoor eindigde we 3de in onze poule, waar we toch zeker een 2de plaats hadden kunnen veroveren.

Algemeen gezien een redelijk tornooi, al hebben we in het verleden al beter gespeeld.