Op zondagmorgen 10 januari 2010 stond de eerste wedstrijd op het programma van de herencompetitie. We mocht het opnemen tegen de Valkaart. Onze ploeg bestond uit Chris, Kevin, Dieter en mezelf. Meteen het debuut voor Kevin, hopelijk kon hij de zenuwen in bedwang houden.

Aangezien we allen voorstander zijn om met vaste koppels te spelen, ging Kevin en ik van start tegen Stijn Meireman en Bart Coppens. Dieter en Chris speelden tegen Wouter Naert en Bjorn Vannieuwenhuyse. Kevin en ik gingen zeer goed van start, we speelden een zeer aanvallend spel en maakten weinig fouten. Zo konden we zeer vlot de eerste set winnen met 21-9. In de tweede set kwamen we iets meer onder druk te staan en bleef de score gelijk. Toch konden we in de 2de helft van de set iets aanvallender spelen en zo ook de set winnen met 21-16. Een eerste test voor Kevin werd dus met glans doorstaan. Dieter en Chris konden hun eerste wedstrijd jammer genoeg niet winnen, zij verloren met 12-21 en 15-21.

Tussenstand 1-1.

De volgende dubbels waren Kevin en ik tegen Bart Coppens en Bjorn Vannieuwenhuyse. Dieter en Chris speelden tegen Wouter Naert en Stijn Meireman.
Kevin en ik merkten al snel dat het tempo in deze wedstrijd een stuk hoger lag. Toch gingen we goed mee in de rally’s, maar moesten we toch de eerste set nipt laten gaan met 19-21. De tweede set werd het even spannend. Zolang we konden aanvallen liep alles prima. We wonnen de tweede set met 22-20. In de derde set begonnen we iets minder en kwamen op een kleine achterstand. Deze achterstand konden we niet meer goedmaken en verloren de set met 15-21. Dieter en Chris hadden ondertussen wel knap gewonnen van Wouter en Stijn met 21-19 16-21 21-15.

Tussenstand 2-2. Een mooie en terechte tussenstand denk ik.

Daarna begonnen we met de enkels. Chris nam het op tegen Stijn, Dieter tegen Bjorn. Chris speelde een degelijke partij na lange inactiviteit. De eerste set moest hij nipt laten gaan met 20-22. De tweede nam hij dan weer voor zijn rekening met 21-16 en ook de derde set wist Chris binnen te halen met 21-17. Dieter ondervond in zijn partij een sterke Bjorn aan de overkant. Toch maakte Dieter enkele mooie punten, maar kon de eerste set niet winnen afsluiten, hij verloor deze met 17-21. Ook in de tweede set was het moeilijk voor Dieter om het harde spel van Bjorn te ontwijken. Iet wat overpowerd moest Dieter ook de tweede set laten gaan met 17-21.

Tussenstand 3-3. Alles was dus nog mogelijk.

Al laatste speelden Kevin en ik. Kevin nam het op tegen Bart, ik mocht opnieuw aantreden tegen Wouter. Ik keek met plezier uit naar mijn partij, al wist ik heel goed dat ik op dit moment waarschijnlijk net niet scherp genoeg sta om echt te verrassen, toch ging ik voluit. In de eerste set wist ik ook mooi bij te blijven en nam zelfs een 16-11 voorsprong. Ik maakte toen enkele domme fouten oprij en moest de set laten gaan met 18-21. Hier had ik natuurlijk deze set moeten winnen, een zware domper dus. In de tweede set ging Wouter iets tacktischer spelen en kwam ik te vaak in problemen. Ik onderging teveel zijn spel en kwam er niet meer bovenop. Ik verloor de set zwaar met 10-21. Ondertussen had Kevin wel zijn enkel gewonnen met 21-11 en 21-14.

Eindstand 4-4. Meteen een eerste punt binnen.

Persoonlijke conclusie: De dubbels met Kevin was vooral afwachten hoe we zouden spelen als het er echt toe doet. Er is natuurlijk een groot verschil tussen een trainingspartij en een competitiewedstrijd. Ikzelf vond mezelf uitermate zwak spelen in beide partijen. Een gebrek aan snelheid was hiervan de oorzaak denk ik. Toch ben ik tevreden dat we de eerste dubbel vlot gewonnen hebben, met een duidelijk overwicht. In de tweede dubbel werd veel op Kevin gespeeld en was dit wat aanpassen voor ons beiden. Toch heb ik er vertrouwen in dat we in de terugronde dergelijke partijen winnend afsluiten. In mijn enkel tegen Wouter wist ik dat het moeilijk zou worden op dit moment, ik heb de laatste tijd te weinig wedstrijden in de benen en het is alweer een tijdje geleden dat ik nog een degelijke enkelpartij gespeeld had. Ook hier denk ik dat het niveau snel terug wat beter zal zijn.

Het was een mooi debuut voor Kevin en meteen ook een geslaagde comeback voor Chris, die ondanks zijn winst hier toch binnenkort terug het B2 klassement zal hanteren.

Onze volgende wedstrijd is op 24 januari, thuis tegen Waregem. Een wedstrijd waar we hopelijk de twee punten kunnen thuis houden.

Op donderdagavond 23 april stond alweer de laatste ontmoeting op de kalender in de herencompetitie. We werden ontvangen te Dendermonde op het op te nemen tegen de eerste ploeg van Drive. In de heenronde werd er een duidelijke 7-1 score neergezet, het zou mooi zijn mochten we dit kunnen overdoen. Het was zo dat voor ons de wedstrijd minder van belang was, Damme kon niet meer degraderen of promoveren. Drive kan theoretisch gezien nog degraderen en zijn dus nog op zoek naar een punt. We speelden met de vaste kern, Dieter, Nick, Chris, Patrick De Soete en ikzelf.

We gingen aan de slag met de dubbels, Chris en Nick namen het op tegen Thierry De Decker (ex-A) en Steve De Ridder. Dieter en ik speelden de 2de dubbel tegen Sven Van Nuffel en Ive De Ruysscher. Dieter en ik gingen geconcentreerd van start, met goed spel kwamen we direct op een mooie voorsprong van een 5-tal punten. We wisten onze concentratie en ons spel vast te houden en wonnen de set met 15-21. In de tweede set lieten we het tempo zakken, onze concentratie uit de eerste set was er niet meer, we brachten dan ook wat geklungel op het terrein. Gevolg, we verloren de 2de set met 21-17. In de derde set moest het terug beter zijn, terug gefocussed en direct hadden we resultaat. We namen opnieuw een mooie voorsprong en liepen zo vlot uit naar de winst, we namen de set met 13-21. Nick en Chris hadden ondertussen de eerste set verloren met 21-15. In de tweede wisten ze nipt de set te pakken met 20-22. In de derde set wisten de broers hoe het spel te spelen en kenden ze weinig problemen meer, ze wonnen vlot met 13-21.

Tussenstand 0-2. Een mooie start en direct wat vertrouwen voor de volgende duels.

Doordat de 3de en 4de dubbel apart moest gespeeld worden, begon ik ondertussen aan mijn enkel tegen Ive De Ruysscher. Patrick en Nick namen het op tegen Geert Troch en Steve De Ridder. In mijn eerste set was het duidelijk dat ik wat in het ritme moest komen. In de dubbel moest ik niet al te veel doen en had dus ook niet geen 100% warm. De eerste set verliep dan ook slecht, ik bewoog niet (goed) en kwam tekort op de meeste shuttles. Toch ging het lang gelijk op, maar kwam aan het einde van de set op achterstand en verloor met 21-18. In de tweede moest het wel beter, Ik nam een goede start en probeerde dat vol te houden, toch liet ik terug het tempo zakken en zo ook mijn voorsprong verkleinen. Naar het einde van set toe gaf ik terug wat gas bij en wist ik de set te winnen met 16-21. Na de 2de set had ik het terug erg moeilijk met de te warme zaal. Ik probeerde dan ook om in de derde set de rally’s kort te houden en een versnelling hoger te spelen zodat ik niet te lang meer moest op het terrein staan. Dit ging aanvankelijk zeer goed, ik nam een vlotte voorsprong en we draaiden op 3-11. In de tweede helft was het noodzaak het tempo vast te houden. Ook dit lukte aardig, ik won de set met 7-21. Ondertussen hadden Patrick en Nick, de eerste set verloren met 21-14. Maar de 2de set wisten ze met dezelfde cijfers te winnen, 14-21. In de derde set namen ze direct een vlotte voorsprong en namen ze de set met 9-21.

Tussenstand 0-4. Een betere score kon niet.

Daarna werd de 4de dubbel gespeeld, Patrick en Dieter speelden tegen Geert Troch en Thierry De Decker. Chris nam het in zijn enkel op tegen Sven Van Nuffel. Chris maakte in de eerste set heel wat directe fouten en moest zo de set toch laten gaan met 21-15. In de tweede set was de wil aanwezig om beter te presteren, echter kreeg Chris het niet voor elkaar. De concentratie was niet optimaal, de frustraties kwamen boven en het mocht niet zijn. Chris verloor ook de 2de set met 21-9 en bracht naar eigen zeggen “een slechte partij“. In de laatste dubbel van het seizoen speelden Dieter en Patrick een bewogen partij. In de eerste set kwamen ze snel op een grote achterstand van 13-3. Toch wisten ze nog mooi terug te komen maar moest toch de set laten gaan met 21-19. In de tweede set kwamen ze terug op achterstand, maar wisten ze iets sneller terug te komen en wonnen ze de set met 21-23. In de derde set kwamen ze alweer op een grote achterstand van 9-2. Opnieuw kwamen onze jongens terug en wisten ze zelfs 17-20 voor te komen. Ze wonnen de partij met 19-21.

Tussenstand 1-5. De overwinning was binnen, het enige doel wat overbleef was een mooi resultaat neerzetten.

Tot slot nam Nick revanche tegen Thierry (in de heenwedstrijd verloor Nick in 2sets) en nam Dieter het op tegen Steve. Dieter ging vlot van start, hij wist direct een goede voorsprong te nemen en had een goede grip op de wedstrijd. De eerste set was dan ook snel voor onze kapitein met 8-21. De tweede set ging Dieter alweer “de lakse toer op”. Wat nonchalant spel en enkele fouten gaven Steve wat moed. Toch wist Dieter op tijd de koers te hervatten en won toch ook de tweede set nipt met 18-21. Nick had in zijn partij geen gemakkelijke tegenstander. Hij ging echter goed van start maar maakte toch enkele onnodige fouten. De eerste set werd heel nipt verloren met 21-19. In de tweede set bleef het spannend tussen beide heren. Nick maakte het spel maar moest opletten voor onnodige fouten. En dit deed hij met succes, hij won de tweede set met 17-21. In de derde set was het licht uit bij Thierry. Het snel bewegen naar de shuttle werd vervangen door stappen en het slaan werd eerder droppen of half slagen. Nick liet er echter geen gras over groeien en ging vol door. De set werd dan ook vlot gewonnen met 9-21.

Eindstand 1-7. Hetzelfde resultaat als in de terugronde en een verdiende overwinning denk ik.

Persoonlijk ben ik vooral blij dat we ruimschoots in de reeks blijven, doordat ikzelf niet alle wedstrijden hebben kunnen meespelen was ik bang voor degradatie. Ik was dan ook zeer opgelucht na de zege tegen Oostende waar het behoud verzekerd werd. Over de dubbelpartij met Dieter moet ik concludering dat we ondertussen een bepaalde routine opgebouwd hebben, wanneer we beiden geconcentreerd op het veld staan kunnen we heel wat, het is echter altijd opletten dat we geen concentratieverlies hebben. Ook nu was dit zo een typische partij. De eerste en derde set spelen we op routine. De tweede stonden we daar en sloegen maar wat. In mijn enkelpartij merkte ik terug het gebrek aan wedstrijdritme en snelheid. De eerste twee sets waren niet goed, de derde was zoals het moest. Ik speelde een hoger tempo en liet hem niet in de set komen, hield druk op alle rally’s.

Hiermee eindigen we als 3de in onze reeks en kunnen we uitkijken naar een volgend seizoen in 3de liga.

Ik heb nu ook enkele foto’s toegevoegd van de herencompetitie.

– Oudegem 1H – Damme 1H
– Gentse 1H – Damme 1H
– Damme 1H – Oudegem 1H

Hieronder vind je alvast enkele foto’s.

 

Op maandagavond 30 maart 2009 stond de thuiswedstrijd tegen leider Oudegem op het programma, Oudegem tot nog toe ongeslagen. We hadden in de heenronde nipt met 5-3 verloren, ons doel was nu minstens een punt thuis te houden. We speelden met Nick, Dieter, Chris, Patrick De Soete en ik. Na onze opstelling gezien te hebben had ik een goed gevoel om ons doel te bereiken.

We begonnen met de dubbels, Dieter en ik namen het op tegen Gert Piqueur en Michael De Saedeleer. Ondertussen namen Nick en Chris het op tegen Bart Roels en Glenn Van Schuerbeeck. Dieter en ik starten traag aan de partij, we speelden niet snel maar maakten weinig fouten. Hierdoor wisten we toch op een mooie voorsprong te komen en wonnen we de eerste met 21-12. In de tweede set hetzelfde beeld, we moesten niet forceren en speelden een solide spel waar de tegenstanders weinig tegen konden inbrengen, we wonnen ook de tweede set vlot met 21-10. Nick en Chris hadden ondertussen de eerste set gewonnen met 21-16. De tweede set ging het iets moeizamer en verloren ze deze met 17-21. De beslissende derde set werd nipt beslist in het voordeel van oudegem, de broers verloren de set met 19-21.

Tussenstand 1-1.

In de volgende dubbels namen Chris en Nick het op tegen Bart en Gert. Patrick en ik begonnen tegen Glenn en Michael. In onze eerste set liep het zoals het moest, we namen snel een mooie voorsprong en wisten deze naar het einde vast te houden, we wonnen de set met 21-19. In de tweede set lag ons tempo veel te laag en maakten we teveel directe fouten, we verloren dan ook de set met 15-21. In de derde set terug bij de les, al snel kwamen we op een goede voorsprong, we draaiden van helft op een stand van 11-2 voorsprong. Na het wisselen van de speelhelft krijg ik nog weinig shuttles, zowat alles ging naar Patrick, die na heftig weerwerk toch de fout maakte. Onze voosprong werd steeds kleiner en we moesten het beslissen in de verlengingen. Daarin kregen we enkele matchpunten voor en tegen. Toch moesten we de duimen leggen met 24-26. Chris en Nick waren ondertussen terug bezig aan hun derde set. De eerste set werd supernipt verloren met 19-21. In de tweede set waren verlengingen noodzakelijk, deze keer wisten we deze in ons voordeel te beslissen met 23-21. In de derde set kwamen onze broers op een kleine achterstand, die ze niet meer goed wisten te maken, ze verloren de set met 17-21.

Tussenstand 1-3. Een niet helemaal terechte uitslag misschien. 3 dubbels in 3 sets, waarvan we geen wisten te winnen, het hangt soms van details af.

De enkels dan, Nick stond eerste enkel en mocht het andermaal tegen Bart Roels opnemen, Chris stond derde enkel en speelde tegen Gert. Nick gaf een gelaten indruk na de dubbels en stond denk ik geen 100% op scherp. Toch wist hij Bart het moeilijk te maken maar moest toch nipt de set laten gaan met 18-21. In de tweede set kwam Nick al snel op een kleine achterstand die hem fataal werd, hij wist niet meer bij te komen en verloor ook de tweede set met 17-21. Chris speelde ook niet echt super tegen een degelijke speler als Gert. De concentratie en de wilskracht ontbrak, misschien na het spelen van twee 3-setters. Een verlies in de eerste set lag dan ook voor de hand. Chris verloor de set met 12-21. In de tweede set leek Chris er niet echt meer in te geloven en speelde op trainingsniveau. Gert hoefde weinig te doen voor de punten door de vele fouten van Chris. Chris verloor ook duidelijk de tweede set met 6-21.

Tussenstand 1-5. Het kalf was verdronken, het enige wat Dieter en ik nog konden doen is de stand op 3-5 brengen.

Dieter nam het op tegen Michael, ik mocht het opnemen tegen Glenn, waar Dieter in de heenronde van verloren had. Ik was dus gewaarschuwd en Glenn kennende wist ik dat het geen gemakkelijke partij kon worden. Ik wou echter absoluut winnen, als revanche voor Dieter en om te bewijzen dat wanneer ik wil, ik absoluut nog veel kan. Ik startte dan ook scherp aan de partij, met snel spel, weinig risico’s en weinig fouten nam ik snel een voorsprong in de eerste set, ik liet echter het tempo deze keer niet zakken en ging door tot ik de set in handen had. Ik domineerde Glenn op alle vlakken en won vrij duidelijk met 21-5! In de tweede set dan toch het tempo serieus verlaagd maar wel zodanig dat ik aan de goede kant van de score bleef. Ik stond constant een 3-tal punten voor en dit was voldoende voor de setwinst met 21-19. Ondertussen had Dieter ook vlot de eerste set gewonnen met 21-17. In de tweede set ging Dieter nog goed van start maar deed na een stand van 9-6 praktisch niets meer. Hij kwam dan ook snel achter en besloot op 12-17 terug wat meer te doen. Dieter wist alsnog de set te winnen met 21-18. Zoals wel vaker in het verleden, als Dieter en ik gelijktijdig spelen zijn we geconcentreerd en kunnen we vaak de partij winnen.

Eindstand 3-5. Ons doel is uiteindelijk niet behaald, al had het na de dubbels er heel wat anders kunnen uitzien.

Momenteel staan we op de 4de plaats, waar onder normale omstandigheden degraderen of promoveren niet meer mogelijk zijn. Persoonlijk beleefde ik een goede avond, de dubbel met Dieter was goed en leuk, we speelden niet groots maar dat was niet nodig. De dubbel met Patrick was moeilijk daar ik weinig te doen kreeg, echter geeft het mij vertrouwen dat ze niet naar mij durven spelen. Mijn enkel tegen Glenn ging beter dan verwacht, de eerste set was dan ook een showtje voor het publiek, ik liet enkele mooie technische slagen zien en domineerde het spel.

Hopelijk kunnen we de nog enkele puntjes pakken tegen Oostende en Drive om zo het seizoen in schoonheid te eindigen.

Op zondagavond 15 maart 2009 stond de verplaatsing naar Gentse op het programma. Voor de eerste keer dit seizoen konden we op volle sterkte aantreden, doch waren enkele spelers niet helemaal blessure vrij. We speelden met Dieter, Nick, Chris, Patrick en ik.

Na wa opwarmen gingen we van start met de dubbels. Dieter en ik stonden terug op de eerste dubbel en mochten het opnemen tegen de broertjes Jonathan en Patrick Govaerts. Ondertussen namen Nick en Patrick het op tegen Christoph De Haene en Frank Boudry. Dieter en ik speelden niet slecht, maar draaiden niet zoals het moest en speelden te statisch. We verloren de eerst set met 21-16. De tweede set ging het ons niet beter af, ons samenspel was dan iets beter, we maakten teveel directe fouten en hadden geen kans. We verloren de set met 21-13. Nick en Patrick brachten het er beter vanaf en wonnen hun partij in 3 spannende sets. De eerste werd nog verloren met 21-16. De tweede wisten ze nipt te winnen met 19-21. En de derde wonnen ze met 17-21.

Tussenstand : 1-1. Een degelijke start, alles is nog mogelijk.

Mijn tweede dubbel speelde ik met Patrick tegen Steven Verbruggen (ex-A) en Frank Boudry. Chris en Nick namen het deze keer op tegen de broertjes Govaerts. Patrick en ik hadden nog niet eerder samengespeeld dus was het wat aftasten. Het mag gezegd worden Patrick speelde een bere-partij en gaf alles. De eerste set speelden we vrij goed samen en wisten we de set te winnen met 15-21. In de tweede set maakten we echter teveel persoonlijke fouten en moesten we de set laten gaan met 21-14. Na wat tacktische aanwijzingen wisten we in de derde set beter te spelen en konden een voorsprong opbouwen. We wonnen uiteindelijk de derde set vrij eenvoudig met 13-21. Ondertussen waren Chris en Nick nog bezig met hun dubbel. De eerste set moesten ze lang in verlengingen laten gaan met 30-28. In de tweede set waren ze er iets sneller van af en konden ze de set winnen met 20-22. De derde kwamen ze net ietsjes te kort en moesten ze hun meerdere herkennen met 21-15 verlies.

Tussenstand : 2-2. Een terechte tussenstand denk ik, spannende wedstrijden. Op naar de enkels.

Direct na mijn 2de dubbel stond Steven al te popelen om onze enkel aan te vangen, Steven en ik stonden op de eerste enkel. In de eerste set wisten we direct hoe laat het was. Lange rally’s die beslist werden op details. De score liep gelijk op maar naar het einde toe maakte ik toch iets meer foutjes waardoor ik de set verloor met 21-16. In de tweede set aanvankelijk hetzelfde beeld, ik kwam zelfs 17-12 achter en besloot om nog alles eruit te halen met het oog op een derde set. Ik vocht voor ieder punt en maakte de achterstand volledig goed, ik won de set met 18-21. Het gaf me een voldoening om alsnog de set te winnen. Echter wegens de inspanningen en de hogere temperatuur in de zaal stond ik ondertussen met barstende koppijn en mislijkheid op het veld. De concentratie was zoek, de motivatie na de wissel van speelhelft ook. Ik verloor de derde set met 21-5 zonder er dus voor gespeeld te hebben. Het klinkt misschien raar, maar mijn doel was deels bereikt door alsnog de 2de set te kunnen winnen en ik had het gevoel Steven aan te kunnen wanneer het moest.
Ondertussen was ook Nick bezig met zijn enkelpartij tegen Jonathan Govaerts. De eerste set wist Nick te winnen met 16-21. In de tweede moest Nick nipt te duimen leggen en verloor de set in verleningen met 22-20. Toch wist hij zich danig te herpakken en nam in de derde set de maat van Jonathan met 15-21.

Tussenstand : 3-3. Nog steeds in evenwicht, de laatste enkels zouden de beslissing brengen.

Dieter nam het op tegen Patrick Govaerts, terwijl Chris het opnam tegen Christoph De Haene. Dieter speelde een sterke partij, wist heel veel terug te brengen en maakte het zijn tegenstander op alle vlak moeilijk. De eerste set wist hij te winnen met 12-21. In de tweede set wist Dieter terug een voorsprong op te bouwen maar bracht zichzelf bijna in verlegenheid door deze nog bijna weg te geven op het einde. Toch won hij ook de tweede set met 18-21. Het mag gezegd zijn, Dieter speelde naar mijn gevoel terug op zijn gebruikelijk niveau, waar hij vorige week (tegen Oudegem) daar toch een serieus pak onder zat.
Chris begon zeer matig aan zijn enkel partij, weinig beweging, teveel directe fouten. Chris moest de eerste set steeds tegen een achterstand aankijken en verloor de set met 21-15. In de tweede set ging Chris goed mee, maar wist niet echt een goede voorsprong op te bouwen. Naar het einde toe maakte hij enkele foutjes en was het geloof er niet meer. Hij verloor de set met 21-17.

Eindstand : 4-4. Over de hele lijn waren we aan elkaar gewaagd, een terechte uitslag vind ik.

Persoonlijk was ik wat teleurgesteld in onze eerste dubbel, zowel Dieter als ik weten dat we een stuk beter kunnen maar toch kwam het er niet uit. Het moet wel gezegd zijn, de broertjes Govaerts zijn van een goed kaliber waar je niet zomaar van wint. De dubbel met Patrick ging beter dan vooraf gedacht, tacktisch waren we sterk en zo haalden we de wedstrijd binnen. Over mijn enkel was ik achteraf teleurgesteld, het niet kunnen vasthouden van de concentratie koste me de partij, het is ook zo dat het al een 4-tal maand geleden was dat ik nog een enkel op niveau gespeeld had. Het gebrek van wedstrijdritme / concentratie in wedstrijden brak me danig op.

Toch pakken we hier een belangrijk punt. Volgende week tegen de Valkaart hopelijk kunnen we dan de 2 punten meebrengen naar huis.

Er staan nu ook enkele foto’s online van de competitiewedstrijd tegen De Valkaart
We haalden er de eerste punten binnen van het seizoen. We wonnen nipt met 5-3.

Je kan de foto’s hier bekijken.

Op maandagavond 19 januari vond de tweede wedstrijd van de herencompetitie plaats, we namen het thuis op tegen De Valkaart. De eerste wedstrijd werd thuis verloren tegen Gentse, het zou dus mooi zijn mochten we de 2 punten deze keer thuis kunnen houden. We speelden met Dieter, Nick, Patrick Desoete, Patrick Heusequin en ik.

We speelden met vaste duo’s, Nick en ik namen het op tegen Wouter Naert en Stijn Meireman. Dieter en Patrick Desoete namen het op tegen Bart en Koen Coppens. Nick die net het tornooi van Brugge gespeeld had was nog niet topfit en maakte iets meer fouten dan in normale omstandigheden, toch speelden we goed mee en gingen we voluit voor onze kansen. Toch moesten we de eerste set laten gaan met 16-21. Ook in de tweede set zagen we hetzelfde spelbeeld, we speelden goed mee, kwamen nooit op een grote voor- of achterstand. Maar moesten toch ook de tweede set nipt laten gaan met 18-21. Ondertussen wisten Dieter en Patrick wel in 2 vlotte sets hun dubbel binnen te halen (21-11 en 21-16).

Tussenstand : 1-1.

Daarna werden de wedstrijden omgewisseld, Nick en ik speelden tegen de broers Coppens, Dieter en Patrick speelden tegen Wouter en Stijn. Nick en ik hadden weinig moeite in de eerste set, we kwamen al snel 7-8 punten voor en maakten de set vlot af. We wonnen de set met 21-10. In de tweede set wou Nick zich wat sparen en lieten we het tempo ietsjes zakken. Onze tegenstanders kwamen iets te goed in hun spel en wij maakten teveel fouten, we verloren even vlot de tweede set met 9-21. In de derde set moest het wel beter, het was immers een belangrijke partij voor het eindresultaat. We kwamen al snel op een mooie voorsprong die we niet meer weggaven. We wonnen de set met 21-14. Ondertussen hadden Dieter en Patrick de duimen moeten leggen tegen Wouter en Stijn in 2sets (10-21 en 17-21).

Tussenstand : 2-2. De enkels zullen de doorslag geven.

Ik had aangegeven om eerste enkel te spelen met het oog tegen Wouter uit te komen. Zo had ik zeker een mooie partij in het vooruitzicht en kon ik er een leuke wedstrijd van maken. In de eerste set begon we beiden sterk aan de partij, met meteen enkele goede rally’s was de toon gezet. Ik kon steeds een 2 tal punten voorsprong behouden. Naar het einde van de set werd het toch spannend, in de verlengingen hadden we beiden meerdere setpunten. Jammer genoeg was het voor Wouter eerst raak. Ik verloor de set nipt met 24-26. In de tweede opnieuw een goede start van mij, ik kon opnieuw enkele puntjes pakken maar kwam nooit op een echte goede voorsprong. Tot 15 kon ik goed meedraaien maar maakte toen enkele dure fouten. Ik verloor de tweede set met 17-21.
Ondertussen wist Dieter vlot te winnen van Stijn in 2sets (21-18 en 21-14) om zo terug de stand in evenwicht te houden.

Tussenstand : 3-3. De laatste enkels dan maar.

Nick nam het in zijn enkel op tegen Bart. Zonder al te grote inspanningen te doen wist Nick overtuigend beide sets binnen te halen, de eerste met 21-16, de tweede nog beter met 21-10.
Intussen lag de druk bij Patrick Heusequin die het opnam tegen Koen (beide heren C1). In de eerste set moest Patje nog wat warm draaien en verloor hij nipt de set met 19-21. De tweede ging ook niet ideaal van start, na een kleine achterstand wist Patje overtuigender te spelen en zo de tweede set binnen te halen met 21-18. In de derde set was Pat de fysiek sterkere speler en maakte hier mooi gebruik van. Patrick won tot slot de derde set met 21-15 en haalde zo de overwinning binnen.

Eindstand : 5-3.

De overwinning en de 2 eerste punten van het seizoen zijn binnen. Persoonlijk vond ik mezelf nog niet zo slecht spelen na een maand van geen wedstrijden meer gespeeld te hebben. Ik heb toch genoten van mijn enkel, het was al weer een hele tijd geleden dat ik nog een enkel op niveau had gespeeld en was er wel aan toe.

Het seizoen zit er al weer op en het geeft me de tijd om even terug te blikken. Vorig seizoen was een seizoen van net niet. We behaalden de 2de plaats met de 1ste gemengde in 2de liga, de 2de plaats in 1ste provinciale met de 2de gemengde ploeg en de 2de plaats met de 1ste herenploeg in 3de liga.
Onverwachts stegen we met de 1ste heren ploeg toch naar 2de liga, wat toch mooi was na 2 jaar op rij 2de te eindigen.
In de gemengde competities streden we dan terug voor de titel.

Met onze eerste gemengde ploeg speelden we een sterk seizoen. Onze tweede wedstrijd was er direct op of eronder. We speelden uit tegen De Mintons die uit 1ste liga kwamen. We waren beter voorbereid dan vorig seizoen en haalden een 4-4. Onze andere wedstrijden wisten we vlot te winnen in de heenronde. Door wat puntenverlies van De Mintons en de thuisoverwinning op De Mintons (6-2) konden we kampioen worden 2 wedstrijden voor het einde. Zelfs zonder Anton en Nathalie klaarden we de klus. We wonnen 5-3 van Waregem en de titel was een feit!
Persoonlijk was mijn aandeel vrij groot in de titel, ik speelde er 25 wedstrijden en verloor er slechts 3. Anton en ik verloren geen enkele dubbel, ik verloor ook geen enkel partij.

Ook met de tweede gemengde ploeg was het spanning alom voor de titel. Door de steeds terugkomende blesure van Nick, viel ik regelmatig in bij de 2de ploeg. Ook daar speelde ik goede wedstrijden, ik verloor geen enkelspel. Er was wel meer spanning dan bij de 1ste ploeg. We werden op de hielen gezeten en stonden maar 1 punt voor. Uiteindelijk wisten we de titel te pakken op verplaatsing in Gullegem.

2 ploegen kampioen, waar we vorig jaar net dat beetje te kort kwamen. Hadden we iets meer geluk? Stonden we iets scherper? Of waren we mentaal sterker geworden na vorig jaar? In ieder geval hadden we 2 titels die ze ons niet meer afnemen. Volgend seizoen gaan we dus aan de slag in 1ste en 3de liga.

Met de herenploeg speelden we dus in 2de liga. Een mooie maar harde reeks. Onze eerste twee wedstrijden verloren we zeer nipt en al snel was duidelijk dat we moesten knokken om er in te blijven. Gelukkig konden we daarna 2 maal winnen en zag het er iets beter uit. Toch was de strijd nog niet gestreden, we haalden slechts 1 punt uit de terugronde en dat bleek net niet genoeg te zijn. We eindigden voorlaatste en normaal zakken er 2 ploegen naar 3de liga.
Eigenlijk een jammer resultaat voor de ploeg, we konden best het niveau aan, maar kwamen net dat beetje te kort.
Persoonlijk verloor ik slechts 2 enkel partijen, maar in het dubbel lieten we meestal de punten liggen.

Een overzicht van mijn gespeelde wedstrijden in de competitie kan je hier vinden.

Over het gehele seizoen gezien heb ik een sterke competitie gespeeld, ik wist 13 punten te behalen (13 overwinningen op een andere B1 speler) en verloor maar 2 enkels over het volledige seizoen, in de gemengde competitie verloor ik maar 1 wedstrijd voor we kampioen waren.

Op tornooien speelde ik ook iets beter dan vorig jaar, het geeft aan dat mijn niveau nog steeds wat stijgt. Persoonlijk vond ik de provinciale kampioenschappen het hoogtepunt, ik haalde er de halve finale in het enkel en wist de titel te pakken in het gemengd met Kim.

Het was een mooi seizoen met heel wat intensieve momenten.
Tot slot wil ik alle spelers van BC Damme nog bedanken voor hun wekelijkse opkomst op de trainingen en natuurlijk onze trainer Paul die er alles aan doet om het ons zo goed mogelijk te maken.

Het was alweer een tijdje geleden, maar ik heb terug enkele foto’s toegevoegd van enkele competitiewedstrijden.

Competitie:
Wit Wit – Damme 1H
Damme 1H – Lokeren
Zwijndrecht – Damme 1H

Eén van de foto’s zie je hier.

Op zondag 20 April stond alweer de laatste wedstrijd van het seizoen op het programma. We moesten het thuis opnemen tegen directe concurrent om behoud, DZ99. Zoals verwacht kwam DZ99 opdagen met hun sterkste ploeg, het ging dus geen gemakkelijke klus worden. De winnaar van deze ontmoeting was zeker van behoud, bij gelijk spel of verlies was het afwachten wat Lokeren deed tegen Zwijndrecht.

Zoals altijd werd er gestart met de dubbels, Dieter en Nick namen het op tegen Tony Montoye en Ruben Maes, Anton en ik speelden tegen Roel Van Heuckelom(A-speler) en Matthias Raepsaet.
In onze eerste set gingen we vrij goed van start en kwamen we op een kleine voorsprong die we niet meer uit handen gaven, we wonnen de set met 21-16. In de tweede set speelden de tegenstanders een versnelling hoger en was de foutenlast bij ons te groot. We verloren de set met 13-21. In de derde set ging het aanvankelijk hetzelfde, toch konden we beter volgen en bleven we aanklampen. We konden de score gelijktrekken tot 17-17, daarna moesten we toch de duimen leggen met 17-21. Ondertussen hadden Nick en Dieter hun partij gewonnen in 2 sets, 21-16 en 23-21.

Tussenstand 1-1. Een goede start gezien de kwaliteit van de tegenstanders lijkt me.

Daarna werd de 3de dubbel gespeeld en ging Anton de strijd aan met Matthias Raepsaet in de eerste enkel. Anton wist in de eerste set niet te overtuigen en verloor de set met 12-21. In de tweede set ging het al een stuk beter en stond Anton steeds aan de goede kant van de score. Toch kwam het aan op verlengingen en werd de stress-bestendigheid plots een belangrijke factor. Jammer genoeg moest Anton de set laten gaan met 23-25. In de derde dubbel namen Dieter en Chris het op tegen Pieter Naert en Roel Van Heuckelom (1ste dubbel op papier). Hier werd duidelijk, met de aanvallende kracht van Pieter en het tacktische spel van Roel, dat onze jongens hun sterkste spel zouden moeten spelen om een kans te hebben. Echter was het verschil te groot en verloren Dieter en Chris in 2 sets, 14-21 en 7-21.

Tussenstand 1-3. Waarschijnlijk een terechte tussenstand, al hadden we hier stiekem op 2-2 gehoopt.

Daarna werd de laatste dubbel gespeeld door Anton en mij tegen Matthias en Pieter. En begon Nick zijn enkelspel tegen Roel. In onze partij begonnen we zeer goed, we namen direct een goede start en hielden onze voorsprong goed vast. We wonnen de eerst set met 21-14. In de tweede set speelden we een stuk minder aanvallend en speelden trager dan in de eerste set, we verloren dan ook de set met 21-8. In de beslissende derde set bleef het lang gelijkopgaand. Geen van beiden konden een voorsprong opbouwen en bleef het zeer spannend tot 19-19. Door 2 ongelukkige fouten verloren we de partij met 19-21. Ondertussen had Nick het knap lastig met de vele schijnbewegingen van Roel. Nick bleef lang meegaan in de rally’s maar moest uiteindelijk toch zijn meerdere erkennen in 2-sets, 15-21 en 12-21.

Tussenstand 1-5. Het verlies was een feit, Zwijndrecht was onze resterende hoop op behoud. Bij een gelijkspel van Zwijndrecht tegen Lokeren kwam het dus aan op wedstrijden, dus gingen Dieter en ik nog voor de winst in onze enkel.

Dieter mocht het opnemen tegen Ruben, ik mocht mij revancheren op Tony Montoye (ik verloor nipt van Tony in de kwart finale op het tornooi van Brugge 2008). Aangezien beide partijen gelijktijdig begonnen heb ik niet veel gezien van Dieter, maar zoals wel meer dit seizoen was het vertrouwen in elkaar aanwezig. Ik begon mijn partij wat onzeker, maar ook Tony wist een matige start te nemen, het verliep gelijk tot 8-8. Daarna kon ik een kleine voorsprong nemen en wist ik mijn fouten te beperken en mijn voorsprong te behouden. Ik liep steeds verder uit en kon de eerste set overtuigend winnen met 21-14. In de tweede set startte ik uitermate geconcentreerd, ik nam direct een mooie voorsprong en kon op 11-4 even pauzeren. Toch wou ik het tempo niet laten zakken en Tony geen mogelijkheid geven om terug in de partij te komen. Ik bleef het tempo hoog houden en de druk bij mijn tegenstander te leggen. Ik won ook vlot de tweede set met 21-7 en was mijn revanche meer dan geslaagd denk ik. Ondertussen was ook Dieter bezig met zijn laatste inspanningen dit seizoen. Hij wist knap te winnen van Ruben Maes in 2sets, 21-15 en 21-19.

Eindstand 3-5. Misschien een terechte eindstand al had een gelijkspel er wel ingezeten denk ik.

Het was dus even afwachten wat Lokeren zou doen tegen Zwijndrecht. Jammer genoeg voor ons wist Lokeren zeer verrassend te winnen van Zwijndrecht met 6-2 waardoor Lokeren voor het eerst dit seizoen boven ons staat en wij dus als voorlaatste eindigen in de reeks.
Hierdoor zullen we normaal terug degraderen naar 3de liga wat wel jammer is, aangezien ik toch vond dat we behoorlijk meededen in 2de liga. Hopelijk kunnen we dat volgend seizoen bevestigen.