Op zaterdag 17 en zondag 18 januari vond het jaarlijks tornooi van Brugse plaats. Het is al jaren één van de grootse en meest internationale BBAC tornooi van de kalender. Ook dit jaar zijn er spelers vertegenwoordigd uit 5 verschillende landen. Ikzelf speelde het laatst mee in 2007, wat al een hele tijd geleden is. Dit jaar schreef ik me in voor alle disciplines. Ik speelde enkel in B1, dubbel met Kevin en gemengd met Kim. Gezien de vorm en trainingsarbeid van de laatste weken waren de verwachtingen dan ook niet al te hoog.

Op zaterdagmorgen mocht ik het opnemen tegen Mirko Laurens, reeds een vaste waarde in de B1 en zeker een niet te onderschatten speler. Ik begon volledig koud aan de wedstrijd en dat had ik geweten. Na een reeks fouten begon ik halfweg de eerste set toch wat mee te spelen. De eerste verloor ik dan ook met 17-21. In de tweede set ging ik een stuk beter van start en wist snel een voorsprong bij elkaar te spelen. Ik won de set vlot met 21-14. Ook in de derde set ging ik beter van start en kende eigenlijk geen problemen meer. Ik won de derde set ook vlot met 21-10.

In de tweede ronde mocht ik het dan opnemen tegen Steven Dhaene, 5de reekshoofd en op dat moment eigenlijk A speler in het enkelspel. Ik had reeds enkele keren gedubbeld tegen Steven, maar nog nooit eerder een enkel partij tegen hem gespeeld. In de eerste set was het toch wat aftasten en bleven we lang aan elkaar gewaagd. Toch kwam ik als eerste op setpunt bij 20-18. Daarbij had ik geluk en maakte de set af met een netbal, 21-18. In de tweede set ging ik slecht van start, ik maakte heel wat directe fouten en stond al snel op een grote achterstand. Ik verloor de set met 13-21. In de derde set werd het terug een stuk spannender. De scores bleven dicht bij elkaar en de rally’s werden steeds intensiever. Op 20-19 kreeg ik het 1ste matchpunt, dit was direct raak met een ace! Ik won de partij met 21-19.

Een paar uur later moest ik het dan opnemen tegen Pieter Verhalle, een onbekende voor mij dus was het vooral afwachten. Ik begon wat minder aan de partij en wist niet meteen mijn spel te vinden. Ik kwam op een achterstand en verloor de set uiteindelijk met 16-21. In de tweede set ging ik wel beter van start en kwam op een kleine voorsprong. Toch kon ik deze voorsprong doorheen de set vast houden en won ik de set met 21-17. Ook in de derde set ging ik goed van start. Ik wist 4 punten voorsprong te nemen (11-7), maar moest toch nog mijn voorsprong afstaan (16-16). Daarna werd het terug spannend, op het einde had ik nog net iets meer over en won ik de partij met 21-18.

Zo stond ik al in de kwartfinale, wat ik helemaal niet gedacht had. Daarin moest ik het opnemen tegen Wouter Naert. Van al mijn tegenstanders tot nog toe kende ik hem het beste. Al was het heel wat jaren geleden dat we nog tegenover elkaar stonden op een plein. Toch wist ik op voorhand dat het een zeer moeilijke partij zou worden om te winnen. Ik het begin van de partij ging ik nog redelijk goed mee, maar stond ik de meeste rally’s wel onder druk. Ik kwam op achterstand en had weinig vat op het goede spel van Wouter. Ik verloor de set met 14-21. In de tweede set probeerde ik iets langere rally’s te spelen, maar fysiek werd dit zwaar, zeker na reeds 3 enkelpartijen gespeeld te hebben. Ik kwam terug op achterstand, maar bleef wel aanklampen. Ik kwam echter nooit meer gelijk en verloor de partij met 17-21. Later wist Wouter ook het tornooi verdiend te winnen.

Na mijn 4 enkel partijen mochten Kevin en ik beginnen aan de dubbels. Hierin stonden we 3de reekshoofd en hadden dus een zekere ‘status’ te verdedigen. We mochten beginnen tegen Florent Kersters en Fabrice Vervoir, een onbekend duo voor ons. We begonnen goed aanvallend en wisten zo een mooie voorsprong te nemen. We wonnen de eerste set vlot met 21-16. In de tweede set namen we een schitterende start, we kwamen snel op voorsprong en bleven goed druk zetten. Zo kwamen we nooit in problemen en wonnen we de set met 21-11.

Daarna mochten we het opnemen tegen het Engelse duo Miah Alfu en Islam Anwarul. Kevin had eerder op de dag zijn enkel verloren van Miah Alfu, waardoor we enig zicht hadden wat deze jongen in huis had. We begonnen agressief aan de partij en konden vrij vlot de punten bij elkaar spelen. We haalden de eerste set binnen met 21-6 zonder al te veel te moeten doen. In de tweede set ging het net iets minder vlot. We kregen minder lifts waardoor we heel wat minder aan aanvallen toe kwamen. Zelf speelden we tactisch niet zo best en maakten bovendien te veel fouten. We verloren de set met 18-21. In de derde set gingen we dan weer beter van start en kwamen op een 8-3 voorsprong te staan. Toch werd het al snel gelijk getrokken door de Engelsen en ging het vanaf 12-12 steeds gelijk op. We naderden een spannend einde en ik had het gevoel dat alle Engelsen zich rond ons plein begaven. Bij ieder punt voor hun bleek alsof de wedstrijd binnen was. Toch lieten we ons niet zomaar doen en vochten we voor ieder punt. We kwamen gelijk op 20-20 en alles was vanaf dan mogelijk. Zowel wij als onze tegenstanders kregen meermaals de kans om de match te beslissen, jammer genoeg trokken wij aan het kortste eind en verloren we de partij met 22-24.
Op zich een jammerlijk verlies hier, want er zat duidelijk meer in deze wedstrijd.

Nog wat later op diezelfde dag, ja het was een drukke badmintondag, mochten Kim en ik nog aantreden in het gemengd dubbel. Gelukkig voor ons stond er maar 1 wedstrijd meer op de planning. We stonden tevens als 2de reekshoofd, waardoor we als laatste mix wedstrijd moesten starten. In die wedstrijd moesten we het opnemen tegen Jonas Maes en Emma Billiouw. Het was al enige tijd geleden dat we nog tegen Jonas speelden, maar het is zeker een niet te onderschatten speler. We begonnen afwachtend en ondergingen vooral het spel van de tegenstanders. We kwamen teveel aan verdedigen toe en keken steeds tegen een achterstand aan, we verloren de eerste set nipt met 19-21. In de tweede set zochten we meer de aanval op, hierdoor speelden we een stuk sneller en werden er een pak meer fouten gemaakt door Jonas en Emma. We wonnen de tweede set vlot met 21-10. Ook in de derde set speelden we aanvallend en op een deftig tempo. Zo konden we ook de derde set nog vlot winnen met 21-14.
Na een lange dag zaten de wedstrijden er op voor zaterdag.

Op zondagmorgen moesten Kim en ik al terug paraat zijn om het op te nemen tegen Wout Naessens en Joke Delfosse. We begonnen moeizaam aan de wedstrijd en moesten al vrij snel een achterstand proberen goed te maken. Dit lukte aardig naarmate de set vorderde. Zo kwamen wij op een eerste setpunt en pakten we de set met 21-17. In de tweede set ging het al iets beter, we wisten nu wel een kleine voorsprong te nemen. Toch bleven we steeds slechts op enkele punten voorsprong. Het bleek echter voldoende om ook de tweede set te winnen met 21-17.

In de halve finale mochten we het dan opnemen tegen Carlo Vandeninden en Michelle Corten, 2 onbekenden voor ons. In deze partij begonnen we niet echt scherp. We speelden iets te gemakkelijk omhoog en kwamen zo teveel in verdediging. Daarbij maakten we opbouwend ook teveel directe fouten waardoor we nooit aanspraak konden maken op de set. We verloren kansloos met 11-21. In de tweede set probeerden we het spel toch iets vlakker te houden waardoor we toch iets meer konden doen. Toch keken we terug snel tegen een achterstand aan omdat ook hier onze eigen foutenlast te groot was. We bleven echter wel aanklampen maar verloren ook de tweede set met 18-21.
Zo eindigen we in de halve finale, wat zeker geen slecht resultaat is op een tornooi is dit.

Persoonlijke conclusie: In mijn enkel kwam ik een pak verder dan ik vooraf had gedacht. Toch vond ik mezelf helemaal niet zo sterk spelen en speelde ik eigenlijk naar de verwachtingen die ik had. Ik had vooral verwachtingen in het dubbel en gemengd. In het dubbel met Kevin kwamen we helaas niet verder dan de kwartfinale, waar er zeker meer in zat en dit is extra jammer. In het gemengd behaalden we wel een mooi resultaat en verloren we eigenlijk ook terecht in de halve finale. Toch kijk ik tevreden terug op het tornooi waar ik in 2 disciplines zeker een mooi resultaat boekte!

Na het spannend slot in de mix competitie vorig seizoen werd Eikenlo 1G als nipte kampioen gekroond in 3de liga B. Slechts 1 gewonnen wedstrijd besliste toen het kampioenschap! Een zeer nipte kampioenstitel, de ambities voor het seizoen 2014-2015 waren dan ook snel klaar, het behoud in 2de liga zou gerust als een overwinning mogen beschouwd worden. Een behoorlijke klus leek iedereen te denken en alle mogelijke voorbereidingen werden getroffen. Alle competitiespelers begonnen vanaf augustus met een degelijke training, er werden enkele tornooitjes gespeeld ter voorbereiding en de motivatie werd naar een ongezien niveau getild. Dit alles bleek het succes van de competitie en Eikenlo 1G kroonde zich opnieuw kampioen, dit keer in 2de liga A!

Hoe kon dit gebeuren? De eerste verrassing viel meteen in de eerste wedstrijd van het seizoen, Eikenlo 1G werd verwacht in het verre Dijlevallei en wist daar meteen te stunten door de volle 2 punten mee naar huis te brengen. Iedereen was meteen verrast, Dijlevallei werd immers als titelkandidaat aanzien. Vervolgens werd een nipte thuisoverwinning geboekt tegen Oostrozebeke. Het geloof groeide in de ploeg en Eikenlo 1G deed gouden zaken met het oog op het behoud. Lebad kampte dit seizoen aan een tekort aan dames, een gemakkelijke overwinning werd ons aangeboden. Ook in de Klamp wisten we een knappe overwinning te boeken. Daarna wachtte ons thuis de zware klus tegen De Nekker 1G, zij kwamen uit 1ste liga en hebben een zeer geroutineerd team. We haalden vol uit en boekten onze grootste zegen van het seizoen, de Nekker werd met een 7-1 terug naar Mechelen gestuurd. Eikenlo 1G kwam de heenronde ongeslagen door en stond meteen aan de leiding in de tussenstand, bovendien lieten de overige ploegen heel wat punten liggen waardoor Eikenlo 1G reeds enkele punten los stond! De terugronde werd opnieuw prima ingezet en Lebad werd deze keer thuis op sterkte verslagen. Daarna werd de verplaatsing naar Mechelen gemaakt om het op te nemen tegen De Nekker, onze vedette Anne kon er niet tijdig geraken en dat was meteen voelbaar. De eerste nederlaag van het seizoen werd een feit. Echter zeker niet getreurd want in de volgende wedstrijd kon Eikenlo 1G zich al verzekeren van de titel. Bij winst thuis tegen Dijlevallei was de titel verzekerd. Het werd een spannende ontmoeting die op een gelijkspel eindigde, hierdoor had Eikenlo 1G nog 1 punt nodig uit 2 wedstrijden. Er werd volop gespeculeerd, uit tegen Oostrozebeke ging moeilijk zijn, thuis tegen De klamp zou het alles of niets worden. In Oostrozebeke werden alle zeilen bijgezet, echter zat het geluk niet bepaald mee. Stijn moest in zijn enkel opgeven waar hij de partij in zijn zak had. In het gemengd dubbel wisten Kim en Geert een 7-tal titel-matchpunten in de 2de set niet te verzilveren. Even later bleek het dan toch eindelijk te lukken in de 3de set. Een gelijkspel was een feit en nooit voorheen werd een gelijkspel zo gevierd! Tot slot van de competitie werd De Klamp thuis nog met 6-2 cijfers verslagen om zo de titel nog meer glans te geven! Een ijzersterke heenronde, een terugronde met slechts 1 verliesmatch bracht ons naar een verdiende eerste plaats in 2de liga A! Iedereen heeft keihard gewerkt en gevochten voor iedere match en mag zich trots officieel KAMPIOEN noemen van 2de liga A!!!

Geschiedenis voor Eikenlo BC Reeds dit seizoen werd er voor Eikenlo BC geschiedenis geschreven door aan te treden in 2de liga. Ook komend seizoen zal dit dus niet anders zijn. Nooit eerder speelde een competitieclub uit Eeklo in de hoogste reeks van de Vlaamse mix competitie. Iedereen die dan ook zijn steentje heeft bijgedragen tot het kampioenschap mag dan ook zeer trots zijn op zijn/haar prestaties! Om het in voetbaltermen even te verduidelijken, “Eikenlo 1G speelt volgend seizoen in 3de nationale!”

Statistieken Om af te sluiten gooien we er nog enkele leuke statistieken tegen
	Als team verloor Eikenlo 1G geen enkele thuiswedstrijd, dit het 2de jaar op rij!
	Van de 20 heren enkels werden er slechts 3 verloren, de 2de heren enkel werd nooit verloren!
	Geert was met afstand de beste speler van de gehele competitiereeks, hij won 26 van de 29 gespeelde wedstrijden!
	Kim en Geert verloren geen enkele mix wedstrijd samen en dit voor het 4de jaar rij!!!
	Geert won de meeste enkels, dubbels en mix wedstrijden!
	Stijn won al zijn mix wedstrijden in de heenronde en verloor maar 1 enkel op het hele seizoen!
	Anne wist al haar mix wedstrijden te winnen in de heenronde!
	Kevin wist al zijn enkels te winnen en verloor slechts 2 dubbels!
	Valentine won al haar mixwedstrijden in de heenronde!
	Kjell won al zijn dubbel en mixwedstrijden!
	Eva won al haar mixwedstrijden!

Bedankt!

Bij deze wil ik graag ALLE supporters, ingelegde-bus-chauffeurs, toernooi.nl-supporters, harde kern-supporters, invallers en spelers bedanken voor alweer een memorabel seizoen! Supporters van dienst: hopelijk kunnen we volgend seizoen terug op jullie massale steun rekenen in 1ste liga!!

Getekend: een trotse kapitein!

Op zaterdag 20 en zondag 21 december vond het jaarlijks kersttornooi plaats in Torhout. Het was al enkele jaren geleden (van 2007) dat ik nog eens actief was in Torhout. Het tornooi valt in hetzelfde weekend als De mintons en om meer punten te sprokkelen om je klassement te behouden is het dan beter om mee te doen in Torhout, daar dit een BBAC tornooi is.
Ik speelde mee in het enkel B1, dubbel B1 met Kevin en Mix B1 met Kim.

Op zaterdagmiddag mocht ik starten met het enkelspel. Ik opende tegen de totaal onbekende Fabian Miche. Ik ging, zoals wel meermaals op een tornooi, slecht van start in de wedstrijd. Ik bewoog niet optimaal en liet te gemakkelijk de punten gaan. Zo was het een spannende eerste set, waarbij ik maar nipt won met 21-19. In de tweede set ging ik beter van start en leek de vechtlust bij mijn tegenstander snel gebroken. Ik won de tweede set eenvoudig met 21-5.

Daarna moest ik het opnemen tegen het 8de reekshoofd Jelle Van Den Berg. Het leek me snel een haalbare kaart, maar ik merkte tevens ook snel dat er heel wat terug kwam. Ik kon toch vrij snel een voorsprong nemen. Tot ik echter opeens begon weg te draaien, ik zag de shuttle niet meer scherp en maakte de domste fouten. Ik wist niet wat mij overkwam, dit had ik nog nooit meegemaakt. Gelukkig kwam ik na een 3 tal punten terug op positieven en even later wist ik de set te winnen met 21-19. In de tweede set nam ik ook nu een kleine voorsprong, maar echt volledig los kwam ik niet. Ik moest blijven vechten en won zo de set wel met 21-17.

Daarna mochten we gelukkig beginnen met de dubbels. Kevin en ik hadden 3 wedstrijd in de poule en mochten beginnen tegen Lens Meyvaert en Tim Van Den Berghe. Geen gemakkelijke wedstrijd, maar normaal wel een haalbare kaart voor ons. Kevin en ik begonnen moeizaam aan de eerste set, we probeerden te snel het punt te maken en maakten daardoor teveel onnodige fouten. Zo werd het een spannende set maar wonnen we deze toch nipt met 21-14. In de tweede set speelden we al een stuk beter, we brachten meer tempo in de wedstrijd en wonnen de tweede set mooi met 21-14.

De tweede wedstrijd in onze poule was tegen Quentin Bouchez en Gertjan Devaere. Ook hier hadden we niet bepaald een goede start van de wedstrijd. We speelden te afwachtend en ondergingen zowat hun spel, daarbij maakten we teveel persoonlijke fouten en verloren we de set nipt met 19-21. Ook in de tweede set was het niet veel beter, we toonden pas echt vechtlust aan het einde van de set. We kregen enkele matchpunten tegen, maar wonnen de set in verlengingen met 24-22. Vanaf dan had ik een goed gevoel over de derde set. We speelden net iets sneller en meer aanvallend. We wonnen de set nog vlot met 21-14.

De laatste wedstrijd in de poule zou waarschijnlijk de zwaarste worden, we mochten het opnemen tegen Didier Marysse en Broes Naeye. Ook zij hadden alles gewonnen tot dan, het zou dus een beslissende partij worden. In tegenstelling tot de vorige wedstrijden begonnen we nu wel geconcentreerd en goed aan de partij. We zochten meteen de aanval en wonnen de eerste set met 21-16. De tweede set probeerden we hetzelfde te doen maar maakten we teveel fouten. We kwamen op achterstand en verloren de set met 16-21. In de derde set konden we vrij snel een kleine voorsprong nemen, toch konden we nooit ver voorkomen en bleef het spannend. Uiteindelijk wonnen we de set met 21-18.

Eens de poule doorgekomen mochten we het in de kwartfinale opnemen tegen eerste reekshoofd Jeroen Pouseele en Karel Sioncke. We waren beiden niet echt fris meer en dat was ook merkbaar in ons aanvallend spel. We konden onvoldoende druk zetten en werden vaak sterk gecounterd. Hierop hadden we niet meteen een gepast antwoord en we verloren de eerste set met 12-21. In de tweede set speelden we dan minder aanvallend en probeerden we iets meer de rally’s op te zoeken. Dit bleek wel te lukken en zo wonnen we de tweede set met 21-16. Ook in de derde set probeerden we rally’s te spelen, toch maakten we hier en daar enkele onnodige fouten waardoor we steeds op achterstand stonden. We bleven echter wel aanklampen, maar moesten de partij toch laten schieten in de derde set met 19-21.
Exit in het dubbel, maar een kwartfinale verliezen met dergelijk resultaat tegen het eerste reekshoofd was dan ook geen schande.

Zondagmiddag mochten Kim en ik dan aantreden in het gemengd dubbel. Kim was wat ziek en had totaal geen stem meer, het beloofde dus een moeilijke strijd te worden. We mochten in onze poule aantreden tegen Kristof Coysman en Lynn Ryngaert. We begonnen matig aan de wedstrijd maar konden toch een voorsprong opbouwen. We wonnen de set vlot met 21-15. Ook in de tweede set kwamen we eigenlijk niet in de problemen en konden de partij vlot binnenhalen met 21-15.

Daarna mochten we het opnemen tegen Jeroen Van Gerwen en Shauni Goemaere. Beiden waren ons bekend, tegen Shauni hadden we een paar weken geleden gespeeld in de competitie en ook tegen Jeroen hadden we reeds enkele keren gespeeld op tornooien. Bovendien is Jeroen moeilijk te bespelen en zijn het steeds lastige partijen tegen hem. Ook nu wisten we snel hoe laat het was. We waren zelf niet meteen sterk begonnen en keken al snel tegen een achterstand aan. We konden weinig goed maken en verloren de set met 15-21. In de tweede set vochten we iets meer en konden we toch bijblijven qua score. Het geloof groeide, maar op het einde van de set moesten we toch afhaken. We verloren de set met 18-21. Exit in het gemengd, al zat er hier misschien wel meer in.

Daarna moest ik nog aantreden in het enkelspel, echt fris was ik niet meer en was er redelijk van overtuigd dat het een snelle partij zou worden in mijn nadeel. Ik mocht het opnemen tegen Maxime Bosman. De eerste set moest ik vooral ondergaan en verloor ik vlot met 14-21. In de tweede set paste ik mijn spel enigszins wat aan en kon zo toch goed meedraaien en zelfs een voorsprong nemen in de set. Toch werd het niet gemakkelijk en bleef het spannend, we gingen de verlengingen in en ik won de set nipt met 23-21. In de derde set probeerde ik dan toch nog alles te geven, hoewel mijn verwachtingen zeker niet hoog meer waren. Gelukkig kon ik hier een daar enkele gemakkelijke punten pakken. Het scoreverloop ging gelijk op en het bleef best spannend en wou niet meteen opgeven. Ik toonde nog enige vechtlust en won in extremis de partij met 22-20. Geheel onverwachts eigenlijk ging ik dus door naar de volgende ronde.

Zo stond ik in de kwartfinale en mocht het opnemen tegen eerste reekshoofd Jeroen Pouseele. Ook hier waren mijn verwachtingen zeker niet hoog meer. Het beste was eraf en kon weinig of niet meer vlot bewegen. Ik onderging opnieuw vlot de eerste set en verloor met 14-21. In de tweede set probeerde ik iets meer mee te spelen en iets meer initiatief te nemen. Zo kon ik toch behoorlijk mee en won ik de tweede set in verlengingen met 24-22. In de derde set probeerde ik zoveel mogelijk terug te brengen, maar probeerde ik ook wat aanvallender te spelen. Dit ging niet slecht, maar kon niet echt een voorsprong bekomen. In kwam zelfs enkele puntjes achter, maar kwam nog gelijke tot op 20-20. Daarna had ik niet echt geluk en verloor de partij met 20-22.
Ook hier hetzelfde als in het dubbelspel, nipt verliezen van het eerste reekshoofd in de kwartfinale is zeker geen slecht resultaat. Het was zelfs ver boven mijn verwachtingen.

Persoonlijke conclusie: Zowel in het herendubbel als in het enkel spel behaalde ik de kwartfinale, zeker in het enkelspel had ik dit niet verwacht en is dit wel een mooi resultaat. In beide verliespartijen was ik zeker niet meer 100% fris en scherp en zat er op zich wel meer in gezien de nipte nederlagen, toch telt het fysieke ook door op tornooien als deze. In het gemengd moesten we eigenlijk te vroeg afhaken en zat er ook hier misschien wel meer in. Toch op zich een geslaagd tornooi voor mij.

Op 9 december 2014 stond de afsluiter van de mix competitie op het programma. We verwelkomden De klamp in Eeklo, een wedstrijdje voor de eer & de statistieken. Wij waren immers zeker van het kampioenschap, De klamp kon zich niet meer redden en was zeker van degradatie. Ons team moest het jammer genoeg stellen zonder Stijn, gelukkig konden we opnieuw rekenen op Kevin, Kim, Anne, Eva en ook ikzelf deed mee uiteraard.

Kevin en ik mochten het in de dubbel opnemen tegen Steve Van Hoeck en Joris Stuer. Kim en Anne speelden ondertussen tegen Ellen Doms en Sarah Crauwels. Kevin en ik wisten ongeveer wat we konden verwachten van Steve en waren dus zeker op onze hoede. We begonnen goed en wisten vooral onze eigen fouten beperkt te houden. We wonnen de eerste set dan ook mooi met 21-16. In de tweede set namen we opnieuw een kleine voorsprong, toch konden we de set niet meteen afmaken en moesten we de verlengingen in. Niet veel later haalden we toch de match binnen met 22-20.
Ondertussen hadden Kim en Anne ook hun partij binnen. Zij wisten in 2 spannende sets het laken naar zich toe te trekken met 21-19 en 21-18.

Tussenstand : 2-0. Een mooie start om ook de laatste wedstrijd tot een goed einde te brengen.

Voor het eerst dit seizoen kon en mocht ik als eerste herenenkel aantreden. Ik mocht het dan ook opnemen tegen Steve. Ik ken Steve al jaren en we hebben reeds vele malen tegen elkaar gespeeld, maar nooit eerder in enkel. Het enkelspel is volgens mij Steve’s beste discipline, ik was dus benieuwd wat ik kon beginnen tegen hem. Ik startte niet optimaal en kwam langzaam op een redelijke achterstand. Ik verloor de eerste set met 15-21. Ook in de tweede set kon ik te weinig brengen om het Steve echt moeilijk te maken. Steve speelde sterk en ik speelde toch net iets trager of hem waardoor ik sneller in problemen kwam. Ik kreeg het niet voor elkaar en verloor zo mijn eerste enkelwedstrijd van het seizoen met 16-21.
Ondertussen mocht Eva aantreden tegen Ellen, ook Eva kreeg het niet gemakkelijk en verloor haar partij in 2 sets met 15-21 en 17-21.

Tussenstand : 2-2. De bordjes terug op gelijk hoogte …

Daarna mocht Kevin het opnemen tegen (onbekende) Joris. Kevin speelde een goede wedstrijd en Joris kon het Kevin nooit echt lastig maken in de eerste set. Kevin won de set vlot met 21-10. Ook in de tweede set kende Kevin weinig problemen, ook deze set kon hij mooi binnenhalen met 21-14.
Anne mocht het in haar enkel opnemen tegen Sarah. Anne kon dus revanche nemen van haar enkel in de heenronde. Toen verloor Anne in 2 sets van Sarah. Nu had Anne haar start in ieder geval niet gemist. Ze wist meteen een mooie voorsprong bijeen te spelen en won de eerste set met 21-13. Ook in de tweede set kon Anne mooi blijven doorspelen en ook deze set won ze overtuigend met 21-16. Revanche geslaagd dus!

Tussenstand : 4-2. Een gelijkspel was al een feit, toch zou een overwinning mooier zijn om het seizoen af te sluiten.

Kim en ik gingen van start in het eerste gemengd tegen Steve en Sarah. In de heenronde speelden we hier 3 spannende sets tegen en wisten we nipt te winnen. Het beloofde dus zeker niet gemakkelijk te gaan worden. Ondertussen speelden Eva en Kevin de tweede mix tegen Ellen en Joris. Kim en ik probeerden dan ook zo goed mogelijk te starten. We probeerden snel druk te zetten en zeker in de aanval te gaan. Dit lukte vrij aardig waardoor we de eerste set wonnen met 21-15. In de tweede set veranderden we weinig, toch konden we nu niet echt een voorsprong nemen die beslissend was. Het bleef spannend, maar uiteindelijk wonnen we ook onze laatste mix van het seizoen met 21-18. Ook Kevin en Eva wisten hun laatste partij van het seizoen te winnen in 2 sets, dit met 21-11 en 21-14.

Eindstand : 6-2. Een absoluut mooie overwinning om een schitterend seizoen af te sluiten.

We eindigen uiteindelijk met 3 punten voorsprong op de tweede in de stand en verloren op gans het seizoen slechts 1 wedstrijd! We kunnen ons dus wel terecht kampioen noemen. Op naar 1ste liga volgend jaar waar we meer dan ooit zullen moeten knokken voor behoud denk ik.

Persoonlijke conclusie: Kevin en ik speelden ook in deze dubbel een goede partij. We zochten zo snel mogelijk de aanval en konden ook de langere rally’s domineren. Toch moesten we wel blijven druk zetten, wanneer we zelf iets losser spelen merkten we al snel dat wij onder druk kwamen. In mijn enkel speelde ik zeker geen slechte partij, maar bleek Steve toch een stuk sneller dan mij. Ik kon geen gepast antwoord vinden en kwam te snel in problemen. Gelukkig kon ik revanche nemen in de mix. Samen met Kim speelden we ook hier een goede wedstrijd, we gaven weinig weg en wonnen zo al onze mix wedstrijden dit seizoen. Een absoluut mooie afsluiter van het seizoen.
Een seizoen om alleen maar tevreden naar terug te kijken.

Op zondagavond 7 december 2014 stond de laatste verplaatsing op het programma. Mix 1 werd verwacht in Oostrozebeke, het was voor ons zeker een belangrijke wedstrijd. Bij winst of gelijkspel waren we immers verzekerd van de titel in 2de liga! Echter bleek het ook voor Oostrozebeke een belangrijke wedstrijd, zij moesten winnen om het behoud te verzekeren. Er werd dus geknokt voor ieder punt en dit vanaf de eerste wedstrijden. Ons team bestond uit Stijn, Anne, Kim, Kevin en ikzelf.

Kevin en ik begonnen met de dubbel tegen Sam Castelein en Tim Rysman. Onze dames, Kim en Anne namen het op tegen Shauni Goemaere en Elke Vanparys. Kevin en ik begonnen goed aan de partij en namen meteen enkele puntjes voorsprong. Toch bleef het spannend en moesten we blijven vechten. We wonnen de set met 18-21. In de tweede set kwamen we langzaam op een achterstand en moesten we de set laten schieten met 21-17. In de derde set was de spanning voelbaar vanaf het eerste punt. Er werden heel wat mooie rally’s gespeeld en geen beide team kon een voorsprong bemachtigen. Toch gingen Kevin en ik met het eerste matchpunt lopen en wonnen we de set met 19-21.
Ondertussen hadden de dames ook hun wedstrijd afgerond, zij verloren jammer genoeg in 2 sets met 21-16 en 21-16.

Tussenstand : 1-1. De heren dubbel was letterlijk een dubbeltje op zijn kant, maar het harde werk werd beloond!

In de enkels mocht Stijn de spits afbijten tegen Bjorn Van Belleghem. Kim speelde ondertussen tegen Shauni Goemaere. Kim ging goed van start en wist toch enkele mooie rally’s winnend af te sluiten. Het zag er dus absoluut veel belovend uit, maar jammer genoeg verloor Kim de eerste set met 21-16. Ook in de tweede set speelde Kim goed mee, maar was het toch Shauni die de bovenhand nam. Kim verloor ook de tweede set met 21-14.
Stijn ging in zijn enkel wat onzeker van start waardoor het toch lang spannend bleef in de eerste set. Stijn wist de set wel te winnen met 18-21. In de tweede set ging het aanvankelijk op hetzelfde ritme door. Na de pauze halfweg de set kwam onze Stijn erdoor en ging het tempo fors omhoog. Bjorn moest afhaken en Stijn maakte het ene punt na het andere. Op 12-19 maakte Stijn een corrigerende beweging naar voor en verdraaide daarbij zijn knie. Stijn kon nog amper steunen op zijn been en moest noodgedwongen opgeven. Later bleek dat Stijn zijn beide kruisbanden afgescheurd waren. Het seizoen kwam zo abrupt tot een einde voor Stijn. 🙁

Tussenstand : 3-1. Jammer genoeg moest Stijn opgeven al had hij duidelijk de partij in zijn zak.

Daarna mocht ik aantreden tegen Tim Rysman. Anne ging de strijd aan met Elke Vanparys. Ik begon uitermate slecht aan de eerste set. De eerste 5 punten sloeg ik rechtstreeks buiten en kon meteen beginnen met mijn achterstand goed te maken. Dit lukt echter vrij aardig en begon stilaan los te komen in de wedstrijd. Ik kon vrij vlot de punten maken en won de eerste set nog met 8-21. In de tweede set nam ik nu wel meteen een mooie voorsprong. Toch liet ik daarna het tempo wat zakken en kwam Tim nog bijna op gelijke hoogte. Ik pakte terug de draad op en ging vervolgens vrij vlot naar setwinst met 12-21.
Ook Anne had ondertussen haar partij gewonnen, zij wist met 18-21 en 17-21 Elke te verschalken.

Tussenstand : 3-3. De bordjes terug op gelijke hoogte en nu 2 kansen voor de titel te verzekeren!

In de mixen namen Kim en ik het op tegen Sam en Shauni. Kevin verving Stijn en nam het samen met Anne op tegen Wout Naessens en Elke Vanparys. Kim en ik begonnen wat te relaxed aan de partij en we kwamen al snel op een redelijke achterstand. We vochten ons toch nog knap terug en bleven ons goede spel vasthouden. Toch vielen er weinig gemakkelijke punten op te rapen. Het bleef spannend, maar uiteindelijk wonnen we de eerste set met 20-22. In de tweede set speelden we tactisch iets beter en konden zo meteen een kleine voorsprong bijeen sprokkelen. We bleven geconcentreerd en kregen onze eerste matchpunten op 16-20. Toch konden we geen van de 4 punten maken en gingen we terug de verlengingen in. Daarin kregen we meerdere setpunten tegen, maar kregen we ook opnieuw enkele matchpunten. Maar ook hier slaagden we er niet in de wedstrijd af te maken en verloren we uiteindelijk de set nog met 30-28!
Ondertussen hadden Kevin en Anne hun partij verloren, zij moesten hun meerdere herkennen in Wout en Elke en verloren met 21-12 21-14.
Meer dan ooit, alles op onze derde set dus! Daarin kenden we een schitterende start, we speelden tactisch goed en maakten weinig fouten. We konden een kleine voorsprong nemen en deze steeds verder opbouwen. De stress nam toe bij Sam en Shauni en wij profiteerden optimaal. Deze keer lieten we niets meer aan het toeval over en bleven we geconcentreerd verder spelen. We haalden de set, de match en het kampioenschap uiteindelijk binnen met 9-21!!!

Eindstand : 4-4. Het gelijkspel was een feit, daarmee was ook het kampioenschap verzekerd en mogen we ons na vorig jaar opnieuw tot kampioen kronen! Deze keer wel in 2de liga! Een feestje zat er niet meteen in, Stijn werd afgevoerd naar het ziekenhuis. Een paar uur later werden dan toch nog de flessen bovengehaald.

Na het nipte kampioenschap vorig jaar, stunten we dit jaar absoluut in 2de liga. Niemand had dit voor mogelijk geacht!

Persoonlijke conclusie: Kevin en ik speelden gezien de omstandigheden best een aardige dubbel. We kregen het zeker niet gemakkelijk, maar bleven geconcentreerd spelen en zoekend naar de mogelijkheden. In mijn enkel kende ik weinig problemen, eens ik mijn spel kon spelen was het duidelijk dat ik weinig te vrezen had. De mix was zeker geen gemakkelijke wedstrijd, we vochten voor ieder punt en ons geloof groeide naarmate de match vorderde. We speelden beiden een zeer goede partij gezien de druk die er op die wedstrijd stond. Zo won ik ook deze ontmoeting mijn 3 wedstrijden, waarmee ik alleen maar super tevreden kan zijn uiteraard!

Graag wil ik aan iedereen het allerbeste wensen voor het nieuwe jaar!!
Dat iedereen zijn doel mag bereiken in 2015, zowel op sportief, persoonlijk als professioneel vlak.
Aan iedereen veel succes toegewenst.

!! Gelukkig nieuwjaar en de beste wensen voor 2015 !!