Zoals traditiegetrouw vond op het laatste weekend van april het tornooi van Lokeren plaats. Ik speelde er mee in het heren enkel, heren dubbel met Dieter en gemengd dubbel met Ann-Sofie Van de Voorde (Waregem). In het gemengd stonden we als 2de geplaatst wat niet slecht is op een tornooi als Lokeren.

Op zaterdagmiddag mocht ik normaal aanvangen in het heren enkel. Mijn eerste wedstrijd was gepland tegen de fransman Mohamed Meddah, echter kwam de persoon niet opdagen waardoor ik dus een walkover kreeg.

Daarna mochten Dieter en ik onze eerste wedstrijd spelen in het herendubbel. We moesten het opnemen tegen Dave Basteleysens en Stefan Brys. In de eerste set stonden we aan de slechte kant waardoor we heel weinig zicht hadden, hierdoor kwamen we snel op achterstand en verloren we zwaar de eerste set met 11-21. In de tweede (aan de goede kant) speelden we een stuk beter en konden we vlot ons spel spelen, we wonnen dan ook gemakkelijk met 21-9. In de derde set was het zaak zoveel mogelijk punten te nemen voor het wisselen van speelhelft. We draaiden aan 8-11, wat een haalbare kaart was normaal. We kwamen dan ook vrij snel terug op voorsprong, die we uiteindelijk nog bijna nipt weggaven. Toch wonnen we de set met 21-19.

Na deze matige dubbel mocht ik dan enkelen tegen Joeri Robin, eerste reekshoofd in het enkel en dus geen gemakkelijke partij. Ik startte vrij slecht, ik kwam op een kleine achterstand maar ik kon terugkomen tot 11-10. Daarna ging het gelijk op, ik verloor uiteindelijk nipt de eerste set met 19-21. In de tweede set aanvankelijk hetzelfde spelbeeld, we speelden beiden niet echt schitterend en konden niet echt overtuigen. Naar het einde van de set toe keek ik op een kleine achterstand aan, toch kwam ik nog gelijk naar 20-20. Jammer genoeg verloor ik daarna met 20-22. Hier was een derde set wel op zijn plaats geweest denk ik. Tot zover het enkel.

Na 4u gerust te hebben mochten we dan beginnen aan onze 2de dubbel van de dag. We mochten het opnemen tegen 2de reekshoofd Ilja Tanghe en Kristoff Van Genechten. Terug op een minder terrein, verloren we deze keer de tos. In de eerste set (aan de goede kant) konden we terug vlot spel brengen. We kwamen niet echt in problemen en wonnen met 21-14. In de tweede set verliep het een stuk minder en moesten we genoegen nemen met 10-21. In de derde set was het dus zaak zo goed mogelijk te starten. Met een kleine voorsprong wisselden we van speelhelft, helaas bleek dit niet genoeg en verloren we de derde set met 14-21. Ook de tegenstander was het eens over de slechte lichtinval en daardoor het matig spelniveau. Wij speelden niet sterk, maar ook de tegenstander speelde niet hun sterkste wedstrijd.

Op zondag mochten we ons dus volop concentreren op het gemengd dubbel. In onze eerste wedstrijd mochten we het opnemen tegen Ellen Doms en Stefan Brys.
In een goede eerste set wisten we direct een voorsprong te nemen. Deze wisten we vast te houden tot het einde en konden zo winnen met 21-18. In de tweede set ging het nog iets beter, toch maakten we nog veel onnodige fouten. We wonnen de set met 21-19.
Zo stonden we meteen in de halve finale, waar we het mochten opnemen tegen Joke D’Hont en Frederic Schroyens. Dit beloofde geen gemakkelijk partij te worden. Een goede start was dus belangrijk. In de eerste set speelden we nog niet optimaal, minder tacktisch spel en twijfels waren de oorzaak van 17-21 verlies in de eerste set. In de tweede set speelden we een stuk doordachter en begonnen goed aan de set. We namen een kleine voorsprong die we konden vasthouden en zo de set met 21-16 winnen. In de derde set speelden we nog een stuk sneller waardoor we heel snel een mooie voorsprong namen. We konden deze verder uitbouwen en zo de set gemakkelijk winnen met 21-9.
In de finale mochten we het dan opnemen tegen eerste reekshoofd Sofie Vanpraet(volgend seizoen A) en Ilja Tanghe. Alles behalve een gemakkelijke partij. Toch konden we goed spel brengen en zo een kleine voorsprong nemen. We kwamen met 20-16 op ons eerste setpunt. Door enkele fouten kwamen onze tegenstanders terug tot 20-20 en moesten we daarna zuur de set laten gaan met 20-22. Zeer jammer, maar alles op de tweede set dan maar. In die set starten we een stuk minder, we stonden vrij snel enkele punten achter en konden een stuk minder aanvallend spelen. Het vertrouwen was wat geslonken en we verloren de set met 14-21.

Toch een wat teleurstellend tornooi, gezien de loting zat er eigenlijk niet meer in. Maar wat het spelbeeld betreft kon het toch net iets beter in het heren dubbel en het enkel.

Op zondag 20 April stond alweer de laatste wedstrijd van het seizoen op het programma. We moesten het thuis opnemen tegen directe concurrent om behoud, DZ99. Zoals verwacht kwam DZ99 opdagen met hun sterkste ploeg, het ging dus geen gemakkelijke klus worden. De winnaar van deze ontmoeting was zeker van behoud, bij gelijk spel of verlies was het afwachten wat Lokeren deed tegen Zwijndrecht.

Zoals altijd werd er gestart met de dubbels, Dieter en Nick namen het op tegen Tony Montoye en Ruben Maes, Anton en ik speelden tegen Roel Van Heuckelom(A-speler) en Matthias Raepsaet.
In onze eerste set gingen we vrij goed van start en kwamen we op een kleine voorsprong die we niet meer uit handen gaven, we wonnen de set met 21-16. In de tweede set speelden de tegenstanders een versnelling hoger en was de foutenlast bij ons te groot. We verloren de set met 13-21. In de derde set ging het aanvankelijk hetzelfde, toch konden we beter volgen en bleven we aanklampen. We konden de score gelijktrekken tot 17-17, daarna moesten we toch de duimen leggen met 17-21. Ondertussen hadden Nick en Dieter hun partij gewonnen in 2 sets, 21-16 en 23-21.

Tussenstand 1-1. Een goede start gezien de kwaliteit van de tegenstanders lijkt me.

Daarna werd de 3de dubbel gespeeld en ging Anton de strijd aan met Matthias Raepsaet in de eerste enkel. Anton wist in de eerste set niet te overtuigen en verloor de set met 12-21. In de tweede set ging het al een stuk beter en stond Anton steeds aan de goede kant van de score. Toch kwam het aan op verlengingen en werd de stress-bestendigheid plots een belangrijke factor. Jammer genoeg moest Anton de set laten gaan met 23-25. In de derde dubbel namen Dieter en Chris het op tegen Pieter Naert en Roel Van Heuckelom (1ste dubbel op papier). Hier werd duidelijk, met de aanvallende kracht van Pieter en het tacktische spel van Roel, dat onze jongens hun sterkste spel zouden moeten spelen om een kans te hebben. Echter was het verschil te groot en verloren Dieter en Chris in 2 sets, 14-21 en 7-21.

Tussenstand 1-3. Waarschijnlijk een terechte tussenstand, al hadden we hier stiekem op 2-2 gehoopt.

Daarna werd de laatste dubbel gespeeld door Anton en mij tegen Matthias en Pieter. En begon Nick zijn enkelspel tegen Roel. In onze partij begonnen we zeer goed, we namen direct een goede start en hielden onze voorsprong goed vast. We wonnen de eerst set met 21-14. In de tweede set speelden we een stuk minder aanvallend en speelden trager dan in de eerste set, we verloren dan ook de set met 21-8. In de beslissende derde set bleef het lang gelijkopgaand. Geen van beiden konden een voorsprong opbouwen en bleef het zeer spannend tot 19-19. Door 2 ongelukkige fouten verloren we de partij met 19-21. Ondertussen had Nick het knap lastig met de vele schijnbewegingen van Roel. Nick bleef lang meegaan in de rally’s maar moest uiteindelijk toch zijn meerdere erkennen in 2-sets, 15-21 en 12-21.

Tussenstand 1-5. Het verlies was een feit, Zwijndrecht was onze resterende hoop op behoud. Bij een gelijkspel van Zwijndrecht tegen Lokeren kwam het dus aan op wedstrijden, dus gingen Dieter en ik nog voor de winst in onze enkel.

Dieter mocht het opnemen tegen Ruben, ik mocht mij revancheren op Tony Montoye (ik verloor nipt van Tony in de kwart finale op het tornooi van Brugge 2008). Aangezien beide partijen gelijktijdig begonnen heb ik niet veel gezien van Dieter, maar zoals wel meer dit seizoen was het vertrouwen in elkaar aanwezig. Ik begon mijn partij wat onzeker, maar ook Tony wist een matige start te nemen, het verliep gelijk tot 8-8. Daarna kon ik een kleine voorsprong nemen en wist ik mijn fouten te beperken en mijn voorsprong te behouden. Ik liep steeds verder uit en kon de eerste set overtuigend winnen met 21-14. In de tweede set startte ik uitermate geconcentreerd, ik nam direct een mooie voorsprong en kon op 11-4 even pauzeren. Toch wou ik het tempo niet laten zakken en Tony geen mogelijkheid geven om terug in de partij te komen. Ik bleef het tempo hoog houden en de druk bij mijn tegenstander te leggen. Ik won ook vlot de tweede set met 21-7 en was mijn revanche meer dan geslaagd denk ik. Ondertussen was ook Dieter bezig met zijn laatste inspanningen dit seizoen. Hij wist knap te winnen van Ruben Maes in 2sets, 21-15 en 21-19.

Eindstand 3-5. Misschien een terechte eindstand al had een gelijkspel er wel ingezeten denk ik.

Het was dus even afwachten wat Lokeren zou doen tegen Zwijndrecht. Jammer genoeg voor ons wist Lokeren zeer verrassend te winnen van Zwijndrecht met 6-2 waardoor Lokeren voor het eerst dit seizoen boven ons staat en wij dus als voorlaatste eindigen in de reeks.
Hierdoor zullen we normaal terug degraderen naar 3de liga wat wel jammer is, aangezien ik toch vond dat we behoorlijk meededen in 2de liga. Hopelijk kunnen we dat volgend seizoen bevestigen.

Op het tweede weekend van april vindt traditiegetrouw het tornooi van Danlie (Hamme) plaats. Ik speelde er enkel, dubbel met Dieter waar we als 2de reekshoofd stonden en gemengd met Kim waar we als 1ste reekshoofd stonden.

Op zaterdagmiddag mocht ik starten met mijn enkel tegen Van Eetvelt Ruben van Zwijndrecht. Ik wist van Ruben dat hij een harde slag had dus het was de zaak deze zoveel mogelijk te vermijden. Ik startte wat onzeker en stond te ver naar achteren, toch stond ik steeds op een kleine voorsprong. Ik kon de eerste set nipt winnen met 21-19. In de tweede set ging het al iets beter, ik kon beter anticiperen en kreeg meer vat op de wedstrijd. Ik won iets gemakkelijker de tweede set met 21-13. In de tweede ronde mocht ik het dan opnemen tegen 2de reekshoofd Roeymans Jeroen. Ik nam een uitstekende start, ik kwam zelfs 9-2 voor. Een zeer mooie voorsprong die ik niet meer uit handen gaf, ik won de eerste set met 21-16. In de tweede set ging het aanvankelijk gelijk op. Toch kon ik na de pauze iets sneller spelen waardoor mijn tegenstander terug enkele fouten maakte. Ik won ook de tweede set vlot met 21-13. Ondertussen had ik ook gezien dat Dieter nipt zijn partij wist te winnen van Jurgen Gabriëls. Dieter en ik mochten dan zondag de halve finale spelen. Ik wist dat het een hele moeilijke partij zou worden voor mij, Dieter speelt de laatste weken zeer constant en weet steeds goed spel te brengen. Ik startte dan ook zonder druk aan de partij (in tegenstelling tot sommige andere confrontaties tussen ons). In de eerste set kwam ik snel op een kleine achterstond. Toch kwam ik terug tot 12-12 en ging het daarna gelijk op. Naar het einde van de set toe kon ik toch net niet doordrukken en verloor deze met 16-21. In de tweede set startte ik een stuk beter, ik kwam 7-2 voor, maar kon de voorsprong niet lang genoeg vasthouden. Ook hier maakte ik naar het einde van set enkele fouten, weliswaar mede door het sterke spel van Dieter. Ik verloor de partij uiteindelijk met 16-21 en 17-21. In de finale won Dieter dan van Stijn Van Herbruggen, wat zijn goede vorm bevestigd.

Later op zaterdagmiddag mochten Dieter en ik aantreden in het heren dubbel. We stonden als 2de reekshoofd in de 2de poule en mochten voor onze eerste wedstrijd de strijd aangaan met Vandecasteele Chris en Schroyens Frederik van Lokeren. In onze eerste set stonden we in geen tijd 11-2 voor. Zonder al te veel doen konden we gemakkelijk de eerste set binnenhalen met 21-17. In de tweede set moesten we dan iets beter spel bovenhalen maar stonden we te loom te spelen, we verloren dan ook de set met 17-21. In de derde set moest het dan wel beter en zo was het ook, aan beide kanten waren we wakker. De score ging lang gelijk op, toch konden we aan het einde van de set de druk verhogen en konden we toch nog vrij vlot de set winnen met 21-15. In onze tweede partij mochten we het opnieuw opnemen tegen een Lokers duo, ditmaal Demul Johan en Nopens Ingmar. In de eerste set waren we nog niet helemaal bij de les, we speelden niet snel genoeg en lieten de tegenstanders hun gang gaan. We verloren de set verdiend met 17-21. In de tweede set gingen we een stuk beter van start, we namen een mooie voorsprong en speelden een stuk beter en geconcentreerder. We wonnen de set met 21-15. In de beslissende derde set begonnen we terug een pak trager, waardoor we opnieuw met een achterstand begonnen. Gelukkig konden we deze nog wat goed maken voor het wisselen van de speelhelft. We kwamen uiteindelijk terug op gelijke hoogte en namen direct een 4-tal punten voorsprong. We wonnen de derde set met 21-16. In onze laatste wedstrijd van de poule mochten we dan opnemen tegen Verdoorent Davy (ex A) en Gabriëls Jurgen van de Mintons. In de eerste set konden we gelijke hoogte houden tot 9-9 echter daarna kwamen de tegenstanders beter in hun spel en was het zeer moeilijk een opening of aanvalspositie te creëren. We verloren de set met 15-21. In de tweede set ging het niet veel beter, het snel spel van de tegenstander en de harde smashes waren de oorzaak van een snelle achterstand. We verloren de tweede set met 12-21. Later wonnen Jurgen en Davy vrij eenvoudig de finale, ze waren ook meer dan terecht het sterkste koppel.

Op zondag speelden Kim en ik in onze eerste wedstrijd tegen Brys Stefan en Roeymans Tine. Na een korte opwarming begonnen we aan de partij. Door de grote foutenlast van de tegenstanders kwamen we al snel op een comfortabele voorsprong. We wonnen de eerste set vlot met 21-16. In de tweede set speelden de tegenstanders een stuk beter en waren wij een stuk minder actief. We verloren dan ook de set met 12-21. In de derde set moest het terug beter en dat was het ook, al snel konden we een kleine voorsprong opbouwen en konden we de partij winnen met 21-15. In onze tweede partij moesten we het dan opnemen tegen Van Scheurbeeck Glenn en D’Hondt Joke. In de eerste set kregen we weinig vat op de partij, de score bleef lang gelijk. Toch wisten we het beslissende punt te maken en de set te winnen met 21-19. In de tweede set speelden we al een stuk taktischer en wisten we een goede voorsprong op te bouwen, we wonnen de set met 21-15. Zo stonden we al direct in de finale, er was immers een koppel uit onze poule geschrapt. In die finale mochten we het dan opnemen tegen Gabriëls Jurgen en Kusé Ann. Een sterk duo waarvan je nooit zomaar wint. In de eerste set stonden we op een kleine achterstand, toch kwamen we langzaam terug en moesten verlengingen uitsluitsel geven. We verloren de loterij met 22-24. In de tweede set speelden we zeer sterk, we maakten weinig fouten en konden goed druk houden op onze tegenstanders. We wonnen de set met 21-11. In de beslissende derde set kwamen we op een kleine achterstand die we niet meer goed maakten, mede door het goede spel van de tegenstanders maakten we enkele fouten konden we de partij niet winnen. We veloren de set met 16-21. Op een haar na dus net niet gewonnen in de eerste set, wat dus extra jammer bleek op het einde.

Al bij al een verdienstelijk tornooi gespeeld met heel wat partijen. Misschien wat jammer van mijn verlies tegen Dieter in het enkel, al was winnen toch een zware opdracht. Ook het gemengd kon wel iets beter, al is het moeilijk om goed gemengd te spelen zover buiten de gemengde competitie. Wel heb ik 3 keer verloren van de latere winnaars, maar daar heb je natuurlijk weinig aan.

Graag wou ik ook nog eens de goede supporters bedanken die me steunden in al mijn wedstrijden waardoor het toch leuk is om mooie partijen te spelen. Bedankt jongens, meisjes en Pimbo! 🙂

Al terug een tijdje geleden dat we nog competitie gespeeld hebben (mede door de vooruit geschoven wedstrijd thuis tegen beveren). Zondag 6 april werden we verwacht in Zwijndrecht. Zwijndrecht verloor vorige week van Wit-Wit en heeft daardoor de titelkansen niet meer in eigen handen, toch mochten ze geen punten laten liggen op nog die ene kans te behouden. Voor ons was het duidelijk dat het niet gemakkelijk ging worden, maar mochten we in staat zijn om een gelijk spel te halen waren we tevreden. Nick, Chris, Dieter en ik gingen van start met de dubbels.

Chris en Dieter speelde samen tegen Geert Verbist en Rachid Assemiouni. Nick en ik namen het op tegen Philippe Forest en Jakin Wan. In onze eerste set starten we zeer goed, we namen een kleine voorsprong maar toch moesten we onze tegenstanders laten terugkomen. We verloren de eerste set nipt met 21-17. In de tweede set stonden we aan de slechte kant, door de lichtinval vanuit de cafetaria was het zeer moeilijk. Dit was ook aan ons spel te zien, we kwamen te laat op de shuttles en zaten te snel in verdediging. We verloren de tweede set met 21-14. Ondertussen hadden Chris en Dieter de eerste set gewonnen met 18-21 en de tweede verloren met 21-16. In de derde set speelde ze veel te mak en konden niet overtuigen, ze verloren zwaar met 21-8 cijfers.

Tussenstand 2-0. Om een kans te maken op een punt moesten we toch minstens 1 dubbel winnen en liefst 2 🙂

In de volgende dubbels speelden Chris en Dieter tegen Jakin Wan en Geert Verbist. Nick en ik namen het op tegen Tom Thierens en Bart Van Tilborgh. Ook in deze wedstrijd gingen Nick en ik uitstekend van start, we kwamen 5-0 voor en konden deze keer wel onze voorsprong vasthouden, we wonnen de eerste set met 17-21. In de tweede set speelden we geconcentreerd verder en namen opnieuw een comfortabele voorsprong. Toch kwamen we nog bijna in problemen op het einde van de set maar uiteindelijk wisten we toch de set te winnen met 19-21. Chris en Dieter hadden ondertussen de eerste set verloren met 21-16. En ook in de tweede set stonden ze 5-tal punten achter, toch kwamen ze er nog dichtbij in de tweede set. Ze verloren de set met 21-19.

Tussenstand 3-1. 3 Enkels moesten gewonnen worden wilden we met een punt naar huis gaan. Geen gemakkelijke opdracht, maar we hebben reeds bewezen dat onze enkels meestal sterker zijn dan onze dubbels.

Ik stond als eerste man en mocht het opnemen tegen Rachid Assemiouni. Na een ganse week gespeeld te hebben (initiator cursus) stond ik technisch vrij scherp maar al snel ondervond ik dat de fysiek niet optimaal was. Toch kwam ik in de eerste set niet echt in problemen, ik stond snel voor maar liet mijn tegenstander steeds terugkomen. Toch wist ik naar het einde van de set “een tandje bij te steken” en won de set met 16-21. In de tweede set stond ik eigenlijk altijd achter. Ik stond aan de mindere kant en maakte teveel directe fouten. Toch kwam ik langzaam terug en zag ik de druk stijgen bij mijn tegenstander. Ik won uiteindelijk de set in verlenging met 20-22. Dieter was ondertussen bezig met zijn wedstrijd tegen Tom Thierens. Geen gemakkelijke wedstrijd die beide heren konden winnen. De eerste set moest Dieter laten gaan in verlenging met 23-21. In de tweede set zagen we eenzelfde spelbeeld, mooie en slimme punten langs beide kanten. Maar ook in deze set kwam Dieter net te kort. Hij verloor de set met 21-17.

Tussenstand 4-2. De 2 laatste enkels moesten dus gewonnen worden, wat eigenlijk mogelijk zou moeten zijn.

Nick mocht het opnieuw opnemen tegen Philippe Forest (thuis wist hij hier heel nipt van te verliezen). En ook Chris nam het op tegen dezelfde tegenstander als thuis, Bart Van Tilborgh. In de eerste set startte Chris nog wat onzeker maar wist toch de druk bij de tegenstander te houden en won de set met 18-21. In de tweede set ging het al een stuk beter en onze Chris kwam erdoor, hij won de set gemakkelijk met 13-21. Alles hing dus af van Nick op dat moment. Nick startte echt verschroeiend in de eerste set. Hij was enorm snel op de shuttle, maakte weinig fouten en liet de tegenstander geen kans. Hij won de set overtuigend met 13-21. Het zag er heel goed uit. In de tweede set ging het lang gelijk op, langere rally’s waren niet zeldzaam. Nick kon jammer genoeg het goede spel van de eerste set niet volhouden (of was het de tegenstander die beter in de wedstrijd kwam?) en verloor de tweede set met 21-17. In de derde set ging het aanvankelijk gelijk op. Echter in de tweede helft kwamen er wat directe fouten van Nick en werd het steeds moeilijker, Nick verloor na een zeer goed gespeelde wedstrijd met 21-13.

Eindstand 5-3. Misschien wel een terechte uitslag al had er toch wel een gelijkspel ingezeten.

Het is duidelijk dat met de winst van DZ99 op Beveren dat op 20 april een echte degradatietopper op het programma staat tegen DZ99.
Momenteel staan we 4de, nog voor Lokeren, als Lokeren geen punten meer pakt zijn we safe. Het is nog volop speculeren voorlopig.

Onze laatste wedstrijd van dit seizoen zal heel beslissend zijn, kom dus met z’n allen supporteren op 20 april in Damme.