Ruim een jaar geleden nam ik de beslissing om niet langer voor BC Damme te spelen maar terug te keren naar BC Eikenlo. Samen met Kim en Kevin keken we er naar uit om Eikenlo naar een hoger niveau te trekken en ons krachten te bundelen om iets neer te zetten in Eikenlo. We mochten met onze nieuwe mixploeg aantreden in 1ste provinciale. Kevin en ik vervoegden eveneens het eerste herenteam dat speelde in 3de provinciale.
Ik werd van beide teams ploegkapitein en mijn doelstellingen waren als volgt:
– met het gemengde team in 1ste provinciale blijven, spelen voor behoud
– met de herenploeg proberen kampioen te spelen om zo naar 2de provinciale te geraken

Beide competities werden door elkaar gespeeld in tegenstelling tot mijn vorige seizoenen in liga. Het werd dus bij momenten iets drukker, maar daar had ik geen enkel probleem mee, integendeel. Onze eerste wedstrijd van het seizoen was in het gemengd, we mochten het meteen opnemen tegen de vice-kampioen van 2 jaar geleden, Lokeren. Lokeren speelde vorig jaar in 3de liga, maar kon het behoud niet verzekeren en was afgelopen seizoen terug present in 1ste provinciale. Het was voor ons ook meteen een maatstaf wat we mochten verwachten. We verloren uiteindelijk nipt de wedstrijd met 3-5, een moeilijk seizoen tegemoet denk je dan. Echter wisten we wel, soms tot eigen verbazing, de overige wedstrijden in de heenronde te winnen. Dit steeds met 6-2 of 5-3 cijfers, echt “over” hadden we duidelijk niet. Hierdoor kwamen we toch al in de top van de reeks en zagen we plots kansen op de titel …
In de terugronde gingen we vrolijk door, we wonnen de eerste 3 wedstrijden en zagen steeds onze kansen vergroten op promotie. Ook Lokerse 3 zag dat en schakelde met Lokerse 4 een tandje bij, zij kwamen op bezoek met enkele liga spelers van hun 1ste en 2de ploeg. We speelden nipt gelijk en verloren daardoor een kostbaar punt voor het kampioenschap. Daarna kwamen de Pluimplukkers eveneens aanzetten met een sterkere ploeg dan normaal en ook daar moesten we een punt laten gaan. Hierdoor was kampioen spelen niet meer mogelijk, maar waren we wel verzekerd van de 2de plaats. In de laatste ontmoeting spelen we nog gelijk tegen de kampioen, Lokerse 3, die tevens voor onze enigste nederlaag zorgde aan het begin van het seizoen.

Uiteindelijk spelen we nipt geen kampioen maar was mijn doelstelling meer dan behaald met de 2de plaats en alsnog een promotie naar 3de liga! Een absolute topper, wat we zeker niet hadden verwacht of durfden dromen.

In de herencompetitie werd er beter gestart dan in de gemengde competitie, we wonnen onze eerste 4 wedstrijden vlot en mochten dan aantreden tegen de leider. Een rechtstreeks duel waarbij de stressfactor bij velen een grote rol speelde. We verloren de ontmoeting zowaar met 3-5. Een harde klap die we zeker niet verwacht hadden. We herpakten ons uitstekend in de volgende 2 wedstrijden.
In de terugronde verspeelden we een punt tegen Lembeke. Lembeke vooraf toch getipt als mede titelkandidaat liet het wat afweten over het seizoen, maar als het om een streekderby gaat gingen ze voor de sterkste opstelling. In de heenronde wisten we nog vlot te winnen, hetzij met enig geluk. In de terugronde hadden we het geluk net niet mee en speelde Lembeke sterk.
Door het gelijkspel zagen we onze titelkansen afnemen, maar toch bleven we strijden in de hoop dat Beveren ook een punt zou laten liggen. En dat gebeurde! Hierdoor kregen we opnieuw de titelkans in eigen handen, we moesten op de laatste wedstrijd thuis tegen Beveren winnen om kampioen te zijn.
Kevin en ik speelden samen om zo een gelijkspel te verzekeren en te hopen op onze medespelers. Tomas richtte zich op en won zijn enkel in 3 zwaar bevochten sets.

De vreugde was groot, het kampioenschap was binnen! Mijn 2de doelstelling was dus ook behaald!

Nog enkele seizoenstatistieken: ikzelf verloor dit seizoen geen enkele enkel-wedstrijd en wist alle dubbels/mixen met Kevin en Kim te winnen. Kevin en ik brachten zelfs een 21-1 op het scorebord in de mix competitie (tegen B1 & B2) en een 21-0 in de herencompetitie (2xC2), zelden gezien! Ik speelde dit seizoen 98 wedstrijden waarvan ik 10 dubbels of mixen verloor. Ik behaalde 35 enkel overwinningen waarvan 13 op een B1 speler.

Volgend seizoen kunnen we met onze mix ploeg aantreden in 3de liga, waar opnieuw behoud de doelstelling zal worden.
In de herencompetitie kunnen we aantreden in 2de provinciale, met de nodige versterking willen we ook dit seizoen terug meedoen in de top van de reeks.
Hopelijk blijven we gespaard van blessures en kunnen we deze doelstellingen behalen.
Nu genieten we even van een verdiende rust om er binnen enkele maanden terug in te vliegen!
Aan iedereen welverdiende vakantie toegewenst en nog een leuk seizoenseinde!

Op zaterdag 26 mei stonden de voorrondes van de King of Rackets 2012 op het programma.
Ik deed dit jaar toch mee en speelde in enkel in de C reeks. Voor de gelegenheid schreef ik me ook in voor het dubbel met Kevin, je weet immers nooit.
Vorig jaar won ik het enkel in de C reeks, ik was dus titelverdediger en moest de eer hoog proberen houden.

In de voorronde poule had ik meteen 4 wedstrijden te spelen, bovendien leek het me een zware poule te zijn. Ik mocht starten tegen de onbekende Jeroen De Block, een tennisser zo bleek. Het tafeltennis ging niet slecht en won ik met 21-12. Het badminton was ook geen probleem, toch gaf ik 5 punten weg, wat me niet helemaal zinde. In het squash probeerde ik zoveel mogelijk punten te halen. Ik verloor met 19-21, maar had daarmee de winst wel op zak. Het tennissen ging met helemaal niet en ik ging er ook niet echt meer voor. Ik verloor het tennis met 3-21, maar had in totaal wel de eerste zege vast.

Daarna nam ik het op tegen onbekende nr2, Karel Piron, een tafeltennisser (B4 van klassement). Ik maakte enkele goede punten en profiteerde van de vele fouten, ik verloor wel, maar haalde toch mooi 10-21. In het badminton maakte ik dit ruim goed en won met 21-3. Ook in het squash was ik duidelijk iets sterker en won met 21-7. Tennissen was niet meer nodig, de 2de winst was binnen.

In mijn derde partij nam ik het op tegen Luk Delboo, ook een tafeltennisser. Toch ging ik zeer goed van start, ik stond zelfs op een 9-6 voorsprong. Toch verloor ik uiteindelijk de partij met 14-21. In het badminton maakte ik dit terug goed en won met 21-4. Het squashen was opnieuw een belangrijke factor, Luk kon immers beter tennissen dan mij, dus ik moest de nodige punten zien te halen in het squash. Dit lukte ook vrij aardig en ik won overtuigend met 21-8. Zo moest er opnieuw niet getennist worden.

Als laatste tegenstander stond ik tegenover Marc De Punt, een bekende uit de reeks. Marc is eveneens B1 in het badminton en is zeker niet te onderschatten. In het tafeltennis was ik toch de betere en won mooi met 21-6. Het badminton ging lang goed, ik stond steeds een punt of 4 voor, maar maakte uiteindelijk toch teveel fouten om de partij te winnen, ik verloor badminton met 16-21. In het squashen waren we aan elkaar gewaagd. Ik nam opnieuw een kleine voorsprong op 11-6. Toch kwam Marc nog terug en werd het toch nog spannend, ik won het squashen toch met 21-14. Zo moest ik nog een 5-tal punten behalen in het tennis, dus moest ik voor het eerst aantreden in het tennis waar het echt nodig was. Ik startte niet optimaal en stond al snel een 1-7 achter, toch kwam ik terug tot 7-7 en had daarmee de winst binnen. Uiteindelijk verloor ik het tennissen met 18-21, maar had dus de winst ruim binnen.

Zo win ik de voorronde poule en mocht ik dus door naar de hoofdtabel op zondag 3 juni.
Daarin mocht ik het opnemen tegen Tom Gelade, het nummer 9 van de belgische racketlon ranking, een loodzware partij dus. In het tafeltennis wist ik slechts 7 punten te maken. In het badminton maakte ik dat terug goed door te winnen met 21-7. Squash en tennis gingen dus beslissend worden. ik verloor het squashen met 16-21. Het tennissen werd gestaakt op 17-19, de partij was immers verloren voor mij toen Tom 17 punten maakte. Ik had het geluk niet echt aan mijn zijde en moest nipt mijn meerdere herkennen.

In het dubbel op vrijdag 1 juni mochten Kevin en ik starten tegen een duo uit Letland. We wisten dus niet wat we moesten verwachten. We verloren het tafeltennis met 16-21 . Daarna wonnen we vlot het badminton met 21-1. In het squashen bracht Kevin de score op een 3-11 achterstand. Deze wist ik om te draaien naar een 21-14 winst. Hiermee was de winst reeds binnen, toch speelden we nog een partijtje tennis (we verloren wel met 10-21). Nadien bleek de één een tafeltennisser te zijn, de andere een squasher.

In de 2de ronde moesten we het opnemen tegen het 2de reekshoofd. We wonnen overtuigend het tafeltennis met 21-11. Ook het badminton wonnen we met 21-3 (tegen 2 badmintonners). In het squashen begon Kevin opnieuw en haalde 6-11. Ik maakte die achterstand opnieuw goed en won met 21-17. Opnieuw hadden we gewonnen zonder te tennissen. Toch speelden we nog voor het plezier een partijtje, die we nipt verloren met 20-22.

In de halve finale mochten we het opnemen tegen een Waals duo. Enigszins onder de indruk begonnen we aan het tafeltennis. We wonnen verrassend genoeg met 21-15. In het badminton lieten we ons mentaal doen en gaven we teveel punten weg. We wonnen met 21-7. In het squashen bracht Kevin de score op 3-11. Ik kon deze keer niet voldoende terug komen en we verloren met 7-21. We moesten dus 16 punten halen tegen 2 tennissers/squashers. We deden het niet slecht maar bleven steken op 11-21.

Daarna mochten we nog strijden voor de 3de plaats, we speelden opnieuw tegen een duo uit Letland. Opnieuw wonnen we verrassend het tafeltennis met 21-16. In het badminton wonnen we overtuigend met 21-7. Het squashen ging niet zo vlot meer en we haalden slechts 7 punten. In het tennis konden we ook geen potten breken en verloren we met 7-21. We eindigden dus als 4de.

Persoonlijke conclusie: Ik werd uiteindelijk 6de van de 30 deelnemers, op zich geen slecht resultaat. Al is het wel vrij sterk dat een speler met een racketlon klassement A kan deelnemen in de C reeks, terwijl ik niet kan deelnemen in de D reeks. Ook merkte ik dat er zeer weinig spelers echt het racketlon-reglement kennen (dat is op zich niet zo verwonderlijk, het is ook nergens te vinden). Ook dit jaar bleek weer dat het rankingsysteem helemaal niet waterdicht is en zelfs waardeloos te noemen valt. Het is duidelijk dat racketlon op zich niet veel voorstelt momenteel en er nog veel ruimte tot verbetering is. Toch was het opnieuw een mooie afwisselend als afsluiter na een badmintonseizoen, nu even rust en dan terug de voorbereidingen op het nieuwe seizoen.