Na enkele jaren van afwezigheid deed ik dit jaar terug mee aan de provinciale kampioenschappen, Oost-Vlaanderen. Hoewel ik in alle disciplines eigenlijk het B2 klassement heb, deed ik toch overal mee in B1. Zo speelde ik mee het in het heren enkel, gemengd dubbel met Kim en was het de bedoeling om te dubbelen met Kjell. Echter had Kjell te veel last van een vervelende tenniselleboog en speelde ik uiteindelijk met Jan Tuerlinckx, Jan zat ook zonder partner door het uitvallen van Shane.

Op zaterdag 1 november mocht ik eerst aantreden in het heren enkel tegen Tom De Daele. Ik kende Tom niet, dus was het afwachten. De eerste set wist ik vlot te winnen met 21-12. De tweede set ging een stuk moeizamer, ik kon geen voorsprong bekomen en speelde heel nerveus. Ik kreeg een setpunt tegen op 20-21 en kwam met wat geluk weg. Daarna maakte ik 2 goede punten en won mijn eerste partij met 21-23.

Daarna mocht ik het opnemen tegen alweer een onbekende, Jeroen Vanhercke. Ik speelde opnieuw een zeer nerveus spel en wist nauwelijks deftige punten te scoren. Toch won ik deze partij gemakkelijker dan de eerste. Ik wist in 2 sets te winnen met 21-14 21-12.

In mijn volgende partij, de kwartfinale, moest ik het opnemen tegen 3de reekshoofd Seppe Debuysscher. Ik speelde nog steeds niet echt soepel en had weinig gevoel en slagvastheid. Toch kon ik een redelijke partij brengen, al waren er weinig rally’s te zien in de eerste set. Ik stond praktisch de hele set op een voorsprong, maar toch verloor ik de set nipt met 19-21. In de tweede set kwam snel op een 5 tal punten achterstand. Toch kwam ik nog terug, maar moest uiteindelijk toch een matchpunt laten aan Seppe. Dat punt wist ik te maken om vervolgens ook de 2de set binnen te halen met 22-20. In de derde set ging het terug lang gelijk op, ik speelde nog steeds ondermaats en niet echt druk zetten. Ik verloor de kwartfinale uiteindelijk met 17-21.

Exit in de enkel, op naar het dubbel dus. Met Jan mochten we het in onze eerste partij opnemen tegen Bert Melkebeke en Tim Van Den Berghe. Normaal zou dit een haalbare kaart moeten zijn voor Jan en mij, echter hebben Jan en ik nog nooit echt veel met elkaar gespeeld, dus werd het toch wat afwachten. We ging goed van start en namen vlot een comfortabele voorsprong. Zo wonnen we dan ook de eerste set met 21-14. In de tweede set kregen we niet echt een voorsprong te pakken en bleef de score lang gelijkopgaand. Toch kregen wij het eerste set punt maar konden het toch niet afmaken. We verloren de set nipt met 20-22. In de derde set gingen we terug een pak gretiger van start en wisten we opnieuw vlot een voorsprong te nemen. We wonnen de set met 21-12.

In de volgende wedstrijd moesten we het opnemen tegen Quentin Bouchez en Stefaan De Rijcke. Zij stonden als eerste reekshoofd en voor ons duidelijk de zwaarste wedstrijd uit de poule. We begonnen aan de mindere kant van het terrein en wisten niet goed hoe te spelen. Bovendien kregen we bijna geen aanvalskansen en werden er weinig rally’s gespeeld. We verloren de eerste set dan ook met 15-21. In de tweede set kregen we iets meer zicht op het terrein en de partij. We draaiden goed mee, maar moesten toch de set laten gaan met 18-21.
Exit in de dubbel, al hadden we niet bepaald de beste loting.

Op zondag mocht ik dan aantreden in het gemengd dubbel met Kim. Daarin mochten we het direct opnemen tegen het eerste reekshoofd Laurens Pluquet en Yasmine Vandevelde. We ging goed van start en maakten zelf de meeste punten. Toch bleef het lang spannend, maar we wonnen de eerste set nipt met 21-18. In de tweede set ging het iets beter, we gingen iets tacktischer spelen en wonnen zo ook de tweede set met 21-14.

Daarna mochten we het opnemen tegen Davy De Grauwe en Saskia Vereecke. Ook zeker een koppel om rekening mee te houden. We speelden nooit eerder mix tegen elkaar, maar gemakkelijk zou het zeker niet worden. We begonnen aan de mindere kant van het terrein en ik had zeer beperkt zicht op de shuttle. Bovendien maakten we te veel fouten en verloren we de set met 13-21. In de tweede set ging het dan een stuk vlotter voor ons en wisten we wel de set te winnen. We wonnen de set met ongeveer dezelfde score, 21-12. In de beslissende derde set kwamen we op een 6-11 achterstand. Die achterstand wisten we nog deels goed te maken, maar konden nooit echt meer gelijk komen. We verloren de partij in de derde set met 16-21.

Als laatste wedstrijd in de poule mochten we het dan opnemen tegen Edwin Hurst en Rosita Bracke. Daarin kenden we eigenlijk geen problemen en wonnen de partij uitermate vlot in 2 sets, 21-8 en 21-9. Het niveau verschil was toch wat te groot en de loting zat niet echt mee voor hen.

Persoonlijke conclusie: In het enkelspel kwam ik verder dan ik verwacht had, ik hoopte uiteraard wel een eindje te komen maar speelde daar zeker niet mijn beste wedstrijden. Toch kwam ik niet tegen onverslaanbare tegenstanders en verloor ik een partij die ik zeker kon winnen, dat op zich is natuurlijk wel jammer. In het dubbel met Jan was het vooral afwachten en verloren we eigenlijk verdiend van het eerste reekshoofd. We speelden niet slecht, maar ons samenspel kon zeker beter. In het gemengd benaderde ik het dichtste mijn niveau. We wonnen verdiend van het eerste reekshoofd, maar verloren uiteindelijk tegen een ander sterk koppel dat veel meer wedstrijden op degelijk niveau kan spelen. We missen net die ervaring om echt mee te doen voor de titels heb ik het gevoel. Al bij al nog eens leuk om mee te doen aan de provinciale kampioenschappen, al was het dit jaar veruit de slechtste sporthal uit de geschiedenis van de PK PBO! Hopelijk is het in de toekomst ergens anders, want daar wil ik in geen geval nog spelen.