Op zondagmorgen 14 maart werden we verwacht in de valkaart. In de heenronde wisten we een 4-4 te halen, het was dus zaak om dit te herhalen of zelfs beter te doen. Makkelijk zou het niet worden, de valkaart is immers de ploeg in vorm, met onlangs een gelijkspel tegen titelkandidaat Lebad en een winst op Waregem. We gingen de strijd aan met Dieter, Nick, Kevin en ikzelf.
Eens we de opstelling onder ogen kregen zagen we echter toch onze kansen mooi om 2 punten mee naar huis te nemen.

We gingen van start met de dubbels, Kevin en ik speelden tegen Bart Coppens en Stijn Meireman terwijl Nick en Dieter tegen Koenraad Dewulf en Bjorn Vannieuwenhuyse speelden. Onze dubbel was een heruitgave van de heenronde (toen wonnen we met 21-9 21-16). Ook nu gingen we goed van start en kwamen we vlot op voorsprong, toch werd het duidelijk dat we niet helemaal moesten doorspelen en we de set op “safe” uitspeelden. We wonnen met 17-21. Ook in de tweede set speelden we bij momenten zeer goed. We namen de nodige voorsprong en wisten ook de 2de set vlot te winnen met 16-21. Ondertussen hadden Dieter en Nick de eerste set knap gewonnen met 13-21. De tweede set moesten ze nipt laten schieten met 22-20. In de derde set gingen ze vervolgens goed van start, onze heren kwamen op voorsprong en draaiden op een 7-11 tussenstand. In deze tweede helft liep het volledig mis, te veel fouten, te weinig aanvallend spel. De set werd verloren met 21-17, een mentale klap werd uitgedeeld.

Tussenstand 1-1.

Vervolgens speelden Kevin en ik tegen Bjorn Vannieuwenhuyse en Jonas Dhondt. Dieter en Nick streden tegen Koenraad Dewulf en Stijn Meireman. Opnieuw was onze dubbel een gedeeltelijke heruitgave, nu speelden we tegen Bjorn en Jonas, terwijl we de vorige keer speelden tegen Bjorn en Bart. In de heenronde verloren we de driesetter met 19-21 22-20 15-21. Het was dus noodzaak revanche te nemen, dat het niet makkelijk zou worden wisten we wel. We gingen wat onzeker van start, we maakten domme fouten en konden niet echt een voorsprong nemen, maar kwamen we ook niet op achterstand. Naar het einde toe wisten we toch net iets meer te geven en wonnen we de set met 19-21. In de tweede set startten we net hetzelfde, toch slopen er kleine foutjes in ons spel en was de concentratie niet optimaal. We verloren de set dan ook met 21-13. De derde set moest terug beter en dat was het ook, we konden wisselen met een voorsprong en gaven deze (kleine) voorsprong niet meer weg. We wonnen toch wel verdiend denk ik met 18-21. Ondertussen hadden Dieter en Nick hun wedstrijd klaar. Zij verloren, toch wel onverwachts, met 21-19 en 21-16.

Tussenstand 2-2. Hier had het natuurlijk 1-3 moeten staan naar mijn mening.

Op naar de enkels dan, ik stond terug als eerste enkel en mocht het deze keer opnemen tegen Stijn Meireman. Nick nam het ondertussen op tegen Koenraad Dewulf. Ik mijn eerste set ging ik uitermate sterk van start, ik nam vlot 10 punten voorsprong en won de set overduidelijk met 9-21. In de tweede set liet ik het tempo zakken en kwam vervolgens op een achterstand van 5-tal punten. Toch kwam ik terug en won de set alsnog met 19-21. Ondertussen had Nick ook zijn partij vlotjes gewonnen in 2 sets, 8-21 en 12-21.

Tussenstand 2-4. Eén punt was dus al zeker, 2 punten zaten er dus zeker in.

In de volgende enkels mocht Dieter het opnemen tegen Jonas Dhondt, ware het niet dat onze kapitein een “belangrijkere” wedstrijd(en) moest spelen op het tornooi van Waregem!!! Zo gezegd zo gedaan, onze kapitein verliet het schip en verdween met de noorderzon. Als gevolg stond Kevin er plots alleen voor om het punt te verdubbelen. Kevin ging er dan ook voluit voor. De eerste set werd een ware thriller van formaat, van begin tot einde gaven de twee spelers elkaar niets toe. De set werd uiteindelijk nipt verloren met 29-27!! Even bekomen zou je dan denken, maar dat is buiten de spelers gerekend, zij gingen vlotjes verder. De kleine voorsprong of achterstand werd even vlot weggewerkt en we kregen opnieuw verlengingen, deze maal werd de set gewonnen met 22-24! Nu dan misschien een normaal setverloop zou je denken? Nope, opnieuw een set waarin beide heren voluit gingen, onderbroken door wat adempauzes. En … inderdaad opnieuw verlengingen, de set werd jammer genoeg verloren met 24-22! Beide heren bekwamen even na het spelen van de partij van hun leven! De ontgoocheling was groot bij Kevin, toch overheerste het gevoel van een uitermate sterke partij.

Eindstand 4-4. Een stand waar je vooraf misschien zou voor tekenen, maar achteraf is dit een absoluut verloren punt.

Persoonlijke conclusie: De dubbels met Kevin gaan steeds beter, onze eerste partij was een leuke opwarmer. De tweede dubbel was een stuk moeilijker en een goede graadmeter. In de heenronde verloren we deze partij waar we die nu wel wisten te winnen. De progressie is dus duidelijk aanwezig en deze kan alleen maar groeien. In mijn enkel ging ik optimaal van start, ik domineerde op elk vlak en won de partij vlotjes, het gebrek aan wedstrijden op niveau blijft toch steeds opsteken, iets waar ik toch moet op trainen. Tot slot vond ik de inzet van Kevin in zijn enkel absoluut top, op geen enkel moment liet hij het afweten, het tikkeltje geluk ontbrak jammer genoeg.

Onze volgende wedstrijd is op 21 maart thuis tegen één van de titelkandidaten, Lebad.