Op zaterdag 20 en zondag 21 december vond het jaarlijks kersttornooi plaats in Torhout. Het was al enkele jaren geleden (van 2007) dat ik nog eens actief was in Torhout. Het tornooi valt in hetzelfde weekend als De mintons en om meer punten te sprokkelen om je klassement te behouden is het dan beter om mee te doen in Torhout, daar dit een BBAC tornooi is.
Ik speelde mee in het enkel B1, dubbel B1 met Kevin en Mix B1 met Kim.

Op zaterdagmiddag mocht ik starten met het enkelspel. Ik opende tegen de totaal onbekende Fabian Miche. Ik ging, zoals wel meermaals op een tornooi, slecht van start in de wedstrijd. Ik bewoog niet optimaal en liet te gemakkelijk de punten gaan. Zo was het een spannende eerste set, waarbij ik maar nipt won met 21-19. In de tweede set ging ik beter van start en leek de vechtlust bij mijn tegenstander snel gebroken. Ik won de tweede set eenvoudig met 21-5.

Daarna moest ik het opnemen tegen het 8de reekshoofd Jelle Van Den Berg. Het leek me snel een haalbare kaart, maar ik merkte tevens ook snel dat er heel wat terug kwam. Ik kon toch vrij snel een voorsprong nemen. Tot ik echter opeens begon weg te draaien, ik zag de shuttle niet meer scherp en maakte de domste fouten. Ik wist niet wat mij overkwam, dit had ik nog nooit meegemaakt. Gelukkig kwam ik na een 3 tal punten terug op positieven en even later wist ik de set te winnen met 21-19. In de tweede set nam ik ook nu een kleine voorsprong, maar echt volledig los kwam ik niet. Ik moest blijven vechten en won zo de set wel met 21-17.

Daarna mochten we gelukkig beginnen met de dubbels. Kevin en ik hadden 3 wedstrijd in de poule en mochten beginnen tegen Lens Meyvaert en Tim Van Den Berghe. Geen gemakkelijke wedstrijd, maar normaal wel een haalbare kaart voor ons. Kevin en ik begonnen moeizaam aan de eerste set, we probeerden te snel het punt te maken en maakten daardoor teveel onnodige fouten. Zo werd het een spannende set maar wonnen we deze toch nipt met 21-14. In de tweede set speelden we al een stuk beter, we brachten meer tempo in de wedstrijd en wonnen de tweede set mooi met 21-14.

De tweede wedstrijd in onze poule was tegen Quentin Bouchez en Gertjan Devaere. Ook hier hadden we niet bepaald een goede start van de wedstrijd. We speelden te afwachtend en ondergingen zowat hun spel, daarbij maakten we teveel persoonlijke fouten en verloren we de set nipt met 19-21. Ook in de tweede set was het niet veel beter, we toonden pas echt vechtlust aan het einde van de set. We kregen enkele matchpunten tegen, maar wonnen de set in verlengingen met 24-22. Vanaf dan had ik een goed gevoel over de derde set. We speelden net iets sneller en meer aanvallend. We wonnen de set nog vlot met 21-14.

De laatste wedstrijd in de poule zou waarschijnlijk de zwaarste worden, we mochten het opnemen tegen Didier Marysse en Broes Naeye. Ook zij hadden alles gewonnen tot dan, het zou dus een beslissende partij worden. In tegenstelling tot de vorige wedstrijden begonnen we nu wel geconcentreerd en goed aan de partij. We zochten meteen de aanval en wonnen de eerste set met 21-16. De tweede set probeerden we hetzelfde te doen maar maakten we teveel fouten. We kwamen op achterstand en verloren de set met 16-21. In de derde set konden we vrij snel een kleine voorsprong nemen, toch konden we nooit ver voorkomen en bleef het spannend. Uiteindelijk wonnen we de set met 21-18.

Eens de poule doorgekomen mochten we het in de kwartfinale opnemen tegen eerste reekshoofd Jeroen Pouseele en Karel Sioncke. We waren beiden niet echt fris meer en dat was ook merkbaar in ons aanvallend spel. We konden onvoldoende druk zetten en werden vaak sterk gecounterd. Hierop hadden we niet meteen een gepast antwoord en we verloren de eerste set met 12-21. In de tweede set speelden we dan minder aanvallend en probeerden we iets meer de rally’s op te zoeken. Dit bleek wel te lukken en zo wonnen we de tweede set met 21-16. Ook in de derde set probeerden we rally’s te spelen, toch maakten we hier en daar enkele onnodige fouten waardoor we steeds op achterstand stonden. We bleven echter wel aanklampen, maar moesten de partij toch laten schieten in de derde set met 19-21.
Exit in het dubbel, maar een kwartfinale verliezen met dergelijk resultaat tegen het eerste reekshoofd was dan ook geen schande.

Zondagmiddag mochten Kim en ik dan aantreden in het gemengd dubbel. Kim was wat ziek en had totaal geen stem meer, het beloofde dus een moeilijke strijd te worden. We mochten in onze poule aantreden tegen Kristof Coysman en Lynn Ryngaert. We begonnen matig aan de wedstrijd maar konden toch een voorsprong opbouwen. We wonnen de set vlot met 21-15. Ook in de tweede set kwamen we eigenlijk niet in de problemen en konden de partij vlot binnenhalen met 21-15.

Daarna mochten we het opnemen tegen Jeroen Van Gerwen en Shauni Goemaere. Beiden waren ons bekend, tegen Shauni hadden we een paar weken geleden gespeeld in de competitie en ook tegen Jeroen hadden we reeds enkele keren gespeeld op tornooien. Bovendien is Jeroen moeilijk te bespelen en zijn het steeds lastige partijen tegen hem. Ook nu wisten we snel hoe laat het was. We waren zelf niet meteen sterk begonnen en keken al snel tegen een achterstand aan. We konden weinig goed maken en verloren de set met 15-21. In de tweede set vochten we iets meer en konden we toch bijblijven qua score. Het geloof groeide, maar op het einde van de set moesten we toch afhaken. We verloren de set met 18-21. Exit in het gemengd, al zat er hier misschien wel meer in.

Daarna moest ik nog aantreden in het enkelspel, echt fris was ik niet meer en was er redelijk van overtuigd dat het een snelle partij zou worden in mijn nadeel. Ik mocht het opnemen tegen Maxime Bosman. De eerste set moest ik vooral ondergaan en verloor ik vlot met 14-21. In de tweede set paste ik mijn spel enigszins wat aan en kon zo toch goed meedraaien en zelfs een voorsprong nemen in de set. Toch werd het niet gemakkelijk en bleef het spannend, we gingen de verlengingen in en ik won de set nipt met 23-21. In de derde set probeerde ik dan toch nog alles te geven, hoewel mijn verwachtingen zeker niet hoog meer waren. Gelukkig kon ik hier een daar enkele gemakkelijke punten pakken. Het scoreverloop ging gelijk op en het bleef best spannend en wou niet meteen opgeven. Ik toonde nog enige vechtlust en won in extremis de partij met 22-20. Geheel onverwachts eigenlijk ging ik dus door naar de volgende ronde.

Zo stond ik in de kwartfinale en mocht het opnemen tegen eerste reekshoofd Jeroen Pouseele. Ook hier waren mijn verwachtingen zeker niet hoog meer. Het beste was eraf en kon weinig of niet meer vlot bewegen. Ik onderging opnieuw vlot de eerste set en verloor met 14-21. In de tweede set probeerde ik iets meer mee te spelen en iets meer initiatief te nemen. Zo kon ik toch behoorlijk mee en won ik de tweede set in verlengingen met 24-22. In de derde set probeerde ik zoveel mogelijk terug te brengen, maar probeerde ik ook wat aanvallender te spelen. Dit ging niet slecht, maar kon niet echt een voorsprong bekomen. In kwam zelfs enkele puntjes achter, maar kwam nog gelijke tot op 20-20. Daarna had ik niet echt geluk en verloor de partij met 20-22.
Ook hier hetzelfde als in het dubbelspel, nipt verliezen van het eerste reekshoofd in de kwartfinale is zeker geen slecht resultaat. Het was zelfs ver boven mijn verwachtingen.

Persoonlijke conclusie: Zowel in het herendubbel als in het enkel spel behaalde ik de kwartfinale, zeker in het enkelspel had ik dit niet verwacht en is dit wel een mooi resultaat. In beide verliespartijen was ik zeker niet meer 100% fris en scherp en zat er op zich wel meer in gezien de nipte nederlagen, toch telt het fysieke ook door op tornooien als deze. In het gemengd moesten we eigenlijk te vroeg afhaken en zat er ook hier misschien wel meer in. Toch op zich een geslaagd tornooi voor mij.

Op 9 december 2014 stond de afsluiter van de mix competitie op het programma. We verwelkomden De klamp in Eeklo, een wedstrijdje voor de eer & de statistieken. Wij waren immers zeker van het kampioenschap, De klamp kon zich niet meer redden en was zeker van degradatie. Ons team moest het jammer genoeg stellen zonder Stijn, gelukkig konden we opnieuw rekenen op Kevin, Kim, Anne, Eva en ook ikzelf deed mee uiteraard.

Kevin en ik mochten het in de dubbel opnemen tegen Steve Van Hoeck en Joris Stuer. Kim en Anne speelden ondertussen tegen Ellen Doms en Sarah Crauwels. Kevin en ik wisten ongeveer wat we konden verwachten van Steve en waren dus zeker op onze hoede. We begonnen goed en wisten vooral onze eigen fouten beperkt te houden. We wonnen de eerste set dan ook mooi met 21-16. In de tweede set namen we opnieuw een kleine voorsprong, toch konden we de set niet meteen afmaken en moesten we de verlengingen in. Niet veel later haalden we toch de match binnen met 22-20.
Ondertussen hadden Kim en Anne ook hun partij binnen. Zij wisten in 2 spannende sets het laken naar zich toe te trekken met 21-19 en 21-18.

Tussenstand : 2-0. Een mooie start om ook de laatste wedstrijd tot een goed einde te brengen.

Voor het eerst dit seizoen kon en mocht ik als eerste herenenkel aantreden. Ik mocht het dan ook opnemen tegen Steve. Ik ken Steve al jaren en we hebben reeds vele malen tegen elkaar gespeeld, maar nooit eerder in enkel. Het enkelspel is volgens mij Steve’s beste discipline, ik was dus benieuwd wat ik kon beginnen tegen hem. Ik startte niet optimaal en kwam langzaam op een redelijke achterstand. Ik verloor de eerste set met 15-21. Ook in de tweede set kon ik te weinig brengen om het Steve echt moeilijk te maken. Steve speelde sterk en ik speelde toch net iets trager of hem waardoor ik sneller in problemen kwam. Ik kreeg het niet voor elkaar en verloor zo mijn eerste enkelwedstrijd van het seizoen met 16-21.
Ondertussen mocht Eva aantreden tegen Ellen, ook Eva kreeg het niet gemakkelijk en verloor haar partij in 2 sets met 15-21 en 17-21.

Tussenstand : 2-2. De bordjes terug op gelijk hoogte …

Daarna mocht Kevin het opnemen tegen (onbekende) Joris. Kevin speelde een goede wedstrijd en Joris kon het Kevin nooit echt lastig maken in de eerste set. Kevin won de set vlot met 21-10. Ook in de tweede set kende Kevin weinig problemen, ook deze set kon hij mooi binnenhalen met 21-14.
Anne mocht het in haar enkel opnemen tegen Sarah. Anne kon dus revanche nemen van haar enkel in de heenronde. Toen verloor Anne in 2 sets van Sarah. Nu had Anne haar start in ieder geval niet gemist. Ze wist meteen een mooie voorsprong bijeen te spelen en won de eerste set met 21-13. Ook in de tweede set kon Anne mooi blijven doorspelen en ook deze set won ze overtuigend met 21-16. Revanche geslaagd dus!

Tussenstand : 4-2. Een gelijkspel was al een feit, toch zou een overwinning mooier zijn om het seizoen af te sluiten.

Kim en ik gingen van start in het eerste gemengd tegen Steve en Sarah. In de heenronde speelden we hier 3 spannende sets tegen en wisten we nipt te winnen. Het beloofde dus zeker niet gemakkelijk te gaan worden. Ondertussen speelden Eva en Kevin de tweede mix tegen Ellen en Joris. Kim en ik probeerden dan ook zo goed mogelijk te starten. We probeerden snel druk te zetten en zeker in de aanval te gaan. Dit lukte vrij aardig waardoor we de eerste set wonnen met 21-15. In de tweede set veranderden we weinig, toch konden we nu niet echt een voorsprong nemen die beslissend was. Het bleef spannend, maar uiteindelijk wonnen we ook onze laatste mix van het seizoen met 21-18. Ook Kevin en Eva wisten hun laatste partij van het seizoen te winnen in 2 sets, dit met 21-11 en 21-14.

Eindstand : 6-2. Een absoluut mooie overwinning om een schitterend seizoen af te sluiten.

We eindigen uiteindelijk met 3 punten voorsprong op de tweede in de stand en verloren op gans het seizoen slechts 1 wedstrijd! We kunnen ons dus wel terecht kampioen noemen. Op naar 1ste liga volgend jaar waar we meer dan ooit zullen moeten knokken voor behoud denk ik.

Persoonlijke conclusie: Kevin en ik speelden ook in deze dubbel een goede partij. We zochten zo snel mogelijk de aanval en konden ook de langere rally’s domineren. Toch moesten we wel blijven druk zetten, wanneer we zelf iets losser spelen merkten we al snel dat wij onder druk kwamen. In mijn enkel speelde ik zeker geen slechte partij, maar bleek Steve toch een stuk sneller dan mij. Ik kon geen gepast antwoord vinden en kwam te snel in problemen. Gelukkig kon ik revanche nemen in de mix. Samen met Kim speelden we ook hier een goede wedstrijd, we gaven weinig weg en wonnen zo al onze mix wedstrijden dit seizoen. Een absoluut mooie afsluiter van het seizoen.
Een seizoen om alleen maar tevreden naar terug te kijken.

Op zondagavond 7 december 2014 stond de laatste verplaatsing op het programma. Mix 1 werd verwacht in Oostrozebeke, het was voor ons zeker een belangrijke wedstrijd. Bij winst of gelijkspel waren we immers verzekerd van de titel in 2de liga! Echter bleek het ook voor Oostrozebeke een belangrijke wedstrijd, zij moesten winnen om het behoud te verzekeren. Er werd dus geknokt voor ieder punt en dit vanaf de eerste wedstrijden. Ons team bestond uit Stijn, Anne, Kim, Kevin en ikzelf.

Kevin en ik begonnen met de dubbel tegen Sam Castelein en Tim Rysman. Onze dames, Kim en Anne namen het op tegen Shauni Goemaere en Elke Vanparys. Kevin en ik begonnen goed aan de partij en namen meteen enkele puntjes voorsprong. Toch bleef het spannend en moesten we blijven vechten. We wonnen de set met 18-21. In de tweede set kwamen we langzaam op een achterstand en moesten we de set laten schieten met 21-17. In de derde set was de spanning voelbaar vanaf het eerste punt. Er werden heel wat mooie rally’s gespeeld en geen beide team kon een voorsprong bemachtigen. Toch gingen Kevin en ik met het eerste matchpunt lopen en wonnen we de set met 19-21.
Ondertussen hadden de dames ook hun wedstrijd afgerond, zij verloren jammer genoeg in 2 sets met 21-16 en 21-16.

Tussenstand : 1-1. De heren dubbel was letterlijk een dubbeltje op zijn kant, maar het harde werk werd beloond!

In de enkels mocht Stijn de spits afbijten tegen Bjorn Van Belleghem. Kim speelde ondertussen tegen Shauni Goemaere. Kim ging goed van start en wist toch enkele mooie rally’s winnend af te sluiten. Het zag er dus absoluut veel belovend uit, maar jammer genoeg verloor Kim de eerste set met 21-16. Ook in de tweede set speelde Kim goed mee, maar was het toch Shauni die de bovenhand nam. Kim verloor ook de tweede set met 21-14.
Stijn ging in zijn enkel wat onzeker van start waardoor het toch lang spannend bleef in de eerste set. Stijn wist de set wel te winnen met 18-21. In de tweede set ging het aanvankelijk op hetzelfde ritme door. Na de pauze halfweg de set kwam onze Stijn erdoor en ging het tempo fors omhoog. Bjorn moest afhaken en Stijn maakte het ene punt na het andere. Op 12-19 maakte Stijn een corrigerende beweging naar voor en verdraaide daarbij zijn knie. Stijn kon nog amper steunen op zijn been en moest noodgedwongen opgeven. Later bleek dat Stijn zijn beide kruisbanden afgescheurd waren. Het seizoen kwam zo abrupt tot een einde voor Stijn. 🙁

Tussenstand : 3-1. Jammer genoeg moest Stijn opgeven al had hij duidelijk de partij in zijn zak.

Daarna mocht ik aantreden tegen Tim Rysman. Anne ging de strijd aan met Elke Vanparys. Ik begon uitermate slecht aan de eerste set. De eerste 5 punten sloeg ik rechtstreeks buiten en kon meteen beginnen met mijn achterstand goed te maken. Dit lukt echter vrij aardig en begon stilaan los te komen in de wedstrijd. Ik kon vrij vlot de punten maken en won de eerste set nog met 8-21. In de tweede set nam ik nu wel meteen een mooie voorsprong. Toch liet ik daarna het tempo wat zakken en kwam Tim nog bijna op gelijke hoogte. Ik pakte terug de draad op en ging vervolgens vrij vlot naar setwinst met 12-21.
Ook Anne had ondertussen haar partij gewonnen, zij wist met 18-21 en 17-21 Elke te verschalken.

Tussenstand : 3-3. De bordjes terug op gelijke hoogte en nu 2 kansen voor de titel te verzekeren!

In de mixen namen Kim en ik het op tegen Sam en Shauni. Kevin verving Stijn en nam het samen met Anne op tegen Wout Naessens en Elke Vanparys. Kim en ik begonnen wat te relaxed aan de partij en we kwamen al snel op een redelijke achterstand. We vochten ons toch nog knap terug en bleven ons goede spel vasthouden. Toch vielen er weinig gemakkelijke punten op te rapen. Het bleef spannend, maar uiteindelijk wonnen we de eerste set met 20-22. In de tweede set speelden we tactisch iets beter en konden zo meteen een kleine voorsprong bijeen sprokkelen. We bleven geconcentreerd en kregen onze eerste matchpunten op 16-20. Toch konden we geen van de 4 punten maken en gingen we terug de verlengingen in. Daarin kregen we meerdere setpunten tegen, maar kregen we ook opnieuw enkele matchpunten. Maar ook hier slaagden we er niet in de wedstrijd af te maken en verloren we uiteindelijk de set nog met 30-28!
Ondertussen hadden Kevin en Anne hun partij verloren, zij moesten hun meerdere herkennen in Wout en Elke en verloren met 21-12 21-14.
Meer dan ooit, alles op onze derde set dus! Daarin kenden we een schitterende start, we speelden tactisch goed en maakten weinig fouten. We konden een kleine voorsprong nemen en deze steeds verder opbouwen. De stress nam toe bij Sam en Shauni en wij profiteerden optimaal. Deze keer lieten we niets meer aan het toeval over en bleven we geconcentreerd verder spelen. We haalden de set, de match en het kampioenschap uiteindelijk binnen met 9-21!!!

Eindstand : 4-4. Het gelijkspel was een feit, daarmee was ook het kampioenschap verzekerd en mogen we ons na vorig jaar opnieuw tot kampioen kronen! Deze keer wel in 2de liga! Een feestje zat er niet meteen in, Stijn werd afgevoerd naar het ziekenhuis. Een paar uur later werden dan toch nog de flessen bovengehaald.

Na het nipte kampioenschap vorig jaar, stunten we dit jaar absoluut in 2de liga. Niemand had dit voor mogelijk geacht!

Persoonlijke conclusie: Kevin en ik speelden gezien de omstandigheden best een aardige dubbel. We kregen het zeker niet gemakkelijk, maar bleven geconcentreerd spelen en zoekend naar de mogelijkheden. In mijn enkel kende ik weinig problemen, eens ik mijn spel kon spelen was het duidelijk dat ik weinig te vrezen had. De mix was zeker geen gemakkelijke wedstrijd, we vochten voor ieder punt en ons geloof groeide naarmate de match vorderde. We speelden beiden een zeer goede partij gezien de druk die er op die wedstrijd stond. Zo won ik ook deze ontmoeting mijn 3 wedstrijden, waarmee ik alleen maar super tevreden kan zijn uiteraard!

Graag wil ik aan iedereen het allerbeste wensen voor het nieuwe jaar!!
Dat iedereen zijn doel mag bereiken in 2015, zowel op sportief, persoonlijk als professioneel vlak.
Aan iedereen veel succes toegewenst.

!! Gelukkig nieuwjaar en de beste wensen voor 2015 !!

Op zaterdag 6 december deed ik mee aan het tornooi van Herne. Ook op dit tornooi speelde ik al eens mee in een ver verleden. Ik speelde er nu alleen heren dubbel met Kevin en gemengd dubbel met Kim. Het voordeel van dit tornooi is dat alle dubbels en mixen op zaterdag afgewerkt worden en dat was ook nodig want op 7 december stond er een competitie ontmoeting op de kalender.

Kim en ik moesten reeds in de voormiddag aan de slag. We speelden in de 1ste ronde tegen Jerome Demaerschalk en Fanny Robette, een volkomen onbekend duo, dus afwachten. We ging moeizaam van start en ondergingen vooral hun spel. Toch vonden we een geschikte tactiek maar konden we de kloof nooit helemaal meer dichten en verloren we de eerste set met 19-21. In de tweede set begonnen we nu wel op de juiste manier en haalden we de set vlot binnen met 21-6. Ook in de derde set kwamen we al snel op een voorsprong en wonnen we de set comfortabel met 21-12.

In de tweede ronde namen we het op tegen Tom To Hoang en Louise Poncelet. Dit leek direct een gans andere partij te gaan worden als we afgaan op uiterlijk. Kim had de schrik goed te pakken, maar ook nu wisten we totaal niet wat we konden verwachten. We speelden al een stuk beter dan onze 1ste wedstrijd en speelden een aardige partij. We wisten de eerste set te winnen met 21-12. In de tweede set ging we terug goed van start en kwamen we op een 11-4 voorsprong, daarna verloren we geen enkel punt meer en wonnen we de set met 21-4!!

In de kwartfinale moesten we het dan opnemen tegen Rik Dewit en Yanna Holemans, zij versloegen het 3de reekshoofd en Yanna kenden we uit de mixcompetitie tegen Dijlevallei 2G. Het beloofde zeker geen gemakkelijke partij te worden. Bovendien is Rik een prima enkelspeler. We merkten al snel dat ook zij vrij agressief spelen. In de eerste set wisten we niet meteen een goed antwoord op hun spel en verloren we de set met 15-21. In de tweede set gingen wij iets beter spelen en wisten we wel de set te winnen met 21-16. In de derde set namen we een uitstekende start, we kwamen vrij snel 5-tal punten voor en het geloof verdween bij Rik en Yanna. We profiteerden optimaal en wonnen de set met 21-9.

In de halve finale moesten we het opnemen tegen het eerste reekshoofd Arnaud Goncette en Julie Roos. Vooral Arnaud is een sterke enkelspeler, hij staat immers 5de op de belgische enkelranking. Toch heeft hij niet zo’n aanvallende speelstijl en gaf ik onszelf best wel een kans. Ik had het vrij goed ingeschat, wij speelden goed aanvallend en kwamen niet zo snel in de problemen. Toch moesten we steeds goed opletten, maar mits geconcentreerd spel wisten we toch mooi de partij te winnen in 2 sets met 21-10 en 21-11.

Zo stonden we, vrij onverwacht, dan in de finale. Daarin moesten we het opnemen tegen Michiel Polfliet en Kathleen Verspreet. Michiel is ons vrij bekend en zeker een te duchten tegenstander. We begonnen moeizaam en stond snel 5-tal punten achter. We wisten toch nog goed terug te komen, maar verloren nipt de set met 19-21. In de tweede set werd het niet gemakkelijker, we kwamen steeds snel onder druk en hadden daar niet meteen een antwoord op. We verloren ook deze set met 14-21.
Toch een mooie finaleplaats, wat we beiden zeker niet verwacht hadden.

Later op de dag mocht ik dan nog aantreden in het herendubbel met Kevin. We moesten direct sterk openen want in de 1ste ronde kregen we meteen het 3de reekshoofd, Simon Canelle en Benjamin Delalieux, tegenover ons. We speelden in de eerste set niet slecht, maar we waren net niet snel genoeg om echt druk te zetten op de tegenstanders. We verdedigden te snel en verloren de eerste set met 17-21. In de tweede set gingen we iets sneller spelen, draaiden we beter en wonnen we de set wel vlot met 21-10. Ook in de derde set bleven we goed combineren en konden we onze eigen fouten beperken. We wisten met goed spel dan ook de set te winnen met 13-21.

In de tweede ronde moesten we het opnemen tegen Francois Janssens en Alexandre Wathelet, eveneens een onbekend duo voor ons. In deze wedstrijd hadden we meteen een mooie voorsprong te pakken en konden we eigenlijk vrij rustig spelen. We kwamen nooit in de problemen en wonnen de partij vlot in 2 sets met 21-16 en 21-6.

Zo stonden we in de halve finale en mochten we het opnemen tegen Arno Boonants en Stijn Lekens. Zij hadden het eerste reekshoofd reeds verslaan, dus we hadden zeker niets te verliezen. We begonnen goed agressief aan de match en wisten zo eigenlijk de meeste punten te pakken in de eerste set, we wonnen de set met 21-16. In de tweede set ging het een stuk minder, we kwamen zelf minder aan aanvallen toe en verloren de set met 10-21. Ook in de derde set was het moeilijk, toch bleven we vechten, maar moesten uiteindelijk toch de partij laten schieten met 16-21.
Zo stranden we in de halve finale, maar hebben we wel 3 degelijke partijen gespeeld en zijn misschien wel verder gekomen dan oorspronkelijk gedacht.

Persoonlijke conclusie: Het gemengd met Kim begon wat stroef, maar na de eerste partij speelden we steeds beter. We draaiden goed samen en ook tactisch speelden we sterke wedstrijden. In de finale echter, moesten we op technisch vlak toch onze meerdere erkennen. Op zich een zeer mooie prestatie, geen van ons had gedacht zover te geraken, maar blijkbaar zijn we samen toch moeilijk te verslaan 🙂
In het dubbel met Kevin begonnen we de eerste set met veel te weinig initiatief en ondergingen we alles. Daarna probeer ik mijn maat wakker te maken en begonnen we te draaien, we speelden 2 uitstekende sets toen en wonnen verdiend. In de halve finale werden we tactisch toch overklast en hadden geen antwoord op hun sterke spel. Toch ook hier stonden we in de halve finale, wat we niet direct verwacht hadden. Een halve finale & finale, een geslaagd tornooi!

Dinsdag 25 november 2014, een belangrijke datum in de mixcompetitie dit seizoen. Dijlevallei 2G werd in Eeklo verwacht, niets speciaals normaal gezien, ware het niet dat Dijlevallei momenteel onze directe concurrent was in de titel strijd. Als we deze ontmoeting winnen waren we zeker van de titel, ook bij een gelijkspel kan Dijlevallei ons niet meer inhalen, maar dan zouden we nog niet verzekerd zijn van de titel. Het werd dus een belangrijke avond, een avond waar al een tijdje naar uitgekeken werd, althans door de één al wat meer dan de andere. Ikzelf keek uiteraard uit naar de wedstrijd en probeerde dan ook zo sterk mogelijk voor de dag te komen. Ons team bestond uit Stijn, Kevin, Anne, Valentine, Kim en ikzelf.

Kevin en ikzelf namen het op tegen Ruben Sijmens en Josse Van Ussel in het herendubbel. In de heenronde verloren Kevin en ik de dubbel in Dijlevallei en was het vooral Ruben die een sterke indruk maakte. We waren dus uit op revanche, maar we begonnen vrij moeizaam. De eerste set ging lang gelijk op en in het einde waren wij net de betere, we wonnen met 21-18. In de tweede set ging het een stuk beter, we namen al snel een voorsprong en kwamen niet meer onder druk te staan. We wonnen de tweede vlot met 21-10.
Intussen waren Kim en Anne ook bezig met hun dubbel partij tegen Liesbeth Teuwen en Yanna Holemans. Ook zij waren enigszins uit op revanche, er werd toen nipt verloren in 3 sets. Onze dames waren in ieder geval goed gestart en wonnen de eerste set met 21-18. De tweede set moesten ze prijsgeven met 15-21. Maar ook nu moesten hun meerdere herkennen en verloren ze opnieuw nipt de derde set met 18-21.

Tussenstand : 1-1. We gingen beter van start als in de heenronde, toen stonden we meteen 2-0 achter…

In de herenenkel mocht Stijn het opnemen tegen Ruben, zeker geen gemakkelijke tegenstander. En dat merkte Stijn ook snel, hij kreeg weinig grip op Ruben’s spel. De eerste set verloor Stijn nipt met 18-21. Ook in de tweede set bleven de heren aan elkaar gewaagd, toen wist Stijn wel de bovenhand te nemen en de set nipt te winnen met 21-18. In de derde set gaf geen van beiden toe, ze bleven er vol voor gaan en uiteindelijk kon Stijn de partij winnen in verlenging met 22-20. Mooie prestatie van Stijn!
Ikzelf nam het ondertussen op tegen Josse, ik had een goed gevoel, maar verwachtte een zeer moeilijke partij. Ik begon zeer agressief en kon zo met aanvallend spel snel de punten scoren. Ik won de set verrassend vlot met 21-9. In de tweede set had Josse wel een antwoord op mijn aanvallen en begon ik meer rond te spelen. Daarin maakte ik teveel fouten en stond al snel 2-9 achter. Ik kon mijn achterstand nog wel goed maken, maar verloor toch de set met 18-21. In de derde set probeerde ik terug wat anders te spelen en dat loonde. Ik kon opnieuw een voorsprong pakken en langzaam de partij naar mij toe trekken. Ik won de derde set uiteindelijk met 21-13.

Tussenstand : 3-1. We waren dus goed op weg naar winst …

In de dames enkel mocht Valentine als eerste aantreden tegen Helena Cockx. In de heenronde wist Valentine nipt te winnen van Helena, echter bleek al gauw dat Valentine niet het niveau haalde als toen. Valentine kon weinig inbrengen en verloor de partij met 9-21 en 11-21.
Anne mocht het in haar enkel opnemen tegen Yanna Holemans. Ook Anne was uit op revanche, in haar enkel verloor ze destijd nipt in 3 sets van Yanna. Jammer genoeg was ook Anne niet in de vorm van toen. Anne wist wel enkele mooie punten te maken maar kon een verlies niet vermijden. Anne verloor in 2 sets met 16-21 14-21.

Tussenstand : 3-3. Zoals wel vaker zouden de mixen de beslissing brengen. We moesten wel beide mixen winnen om kampioen te worden.

Stijn voelde zich onwel en liet zich vervangen door Kevin, hierdoor speelden Kevin en Valentine de eerste mix tegen Josse en Helena. Ons gelegenheidsduo hadden nog niet zoveel samen gespeeld en moesten toch even zoeken. De eerste set ging behoorlijk gelijk op, maar ons duo verloor nipt de set met 21-23. Enige frustratie werd zichtbaar en dit kwam het spel niet ten goede. In de tweede set kwamen Kevin en Valentine langzaam op achterstand en moesten ook de tweede set laten gaan met 14-21.
Winnen was dus niet meer mogelijk, Kim en ik vochten voor een gelijkspel om zo onze voorsprong in de tussenstand niet te verliezen. Kim en ik moesten het in onze partij opnemen tegen Ruben en Liesbeth. Het beloofde zeker geen gemakkelijke partij te worden. Beide duo’s begonnen wat nerveus aan de partij, er werden veel directe fouten gemaakt en geen rally’s gespeeld tot 10-10. Daarna gingen wij iets beter spelen en konden we plots wel de voorsprong pakken. We wonnen de eerste set met 21-12. In de tweede set keken we al snel op een kleine achterstand aan. We konden niet meteen dichterbij komen, maar bleven vechten voor ieder punt. Op 13-16 wisten we dan toch 6 punten op rij te maken en kwamen kort daarna op matchpunt. Het bleef nog even spannend maar we wisten uiteindelijk de partij te winnen met 21-19. Zo haalden we dan toch nog nipt het gelijke spel binnen.

Eindstand : 4-4. Met het gelijke spel zijn we (nog) niet zeker van de titel. Dijlevallei kan ons niet meer inhalen, alleen De nekker kan nog op gelijke hoogte komen in punten en dan eventueel op wedstrijdsaldo winnen. Wij kunnen immers de titel veroveren wanneer we nog 1 punt pakken in de overige 2 wedstrijd of als De nekker ergens een puntje laat liggen. De nekker wordt dan ook met argusogen gevolgd vanaf nu.

Persoonlijke conclusie: In de dubbel met Kevin speelden we beiden een goede partij. We maakten zelf weinig fouten en konden het merendeel van de rally’s domineren. Vooral in de 2de set gaven we weinig kansen weg. In mijn enkel speelde ik een dijk van een eerste set, ik speelde snel en aanvallend en liet geen enkele kans liggen. In de tweede set maakte ik teveel fouten in de opbouw waardoor ik de set verloor. Toch herpakte ik me goed in de derde set en won ik ook wel verdiend de partij. In het gemengd speelden Kim en ik een behoorlijk niveau, ook hier maakten we weinig fouten en wonnen we verdiend de wedstrijd. Ik kijk absoluut tevreden terug naar deze ontmoeting, ik won mijn 3 partijen tegen niet de minste tegenstanders.

Voor onze volgende wedstrijd worden we verwacht in Oostrozebeke, hopelijk kunnen we daar 1 punt meepakken om ons zo te verzekeren van het kampioenschap in 2de liga! Alle supporters welkom!

Op zaterdag 15 november nam ik deel aan het tornooi van Wit-Wit. De voornaamste reden hiervoor was mijn dubbelpartner van dienst, Jochen Adam. Ik had reeds lange tijd beloofd eens met hem een tornooi te spelen en belofte maakt schuld. We schreven ons voor de gelegenheid dan ook in in het heren dubbel B2, daar we beiden over het B2 klassement beschikken in het dubbel. Aangezien ik daar dan toch was, zocht ik me een geschikte mix partner voor gemengd dubbel B2. En die had ik meer dan ooit gevonden in Froni Van Daele, we kennen elkaar al jaren en hebben wel eens tegen elkaar gespeeld, maar nog nooit samen, nu was het dus zover. In beide disciplines stonden we eerste reekshoofd en werd er dus heel wat van ons verwacht!

Jochen en ik mochten de tornooidag op gang trekken en we namen het op tegen Joni Taildeman en Kris Ysebaert, voor mij een totaal onbekend duo, maar Jochen had er alle vertrouwen in. Het werd vrij snel duidelijk dat we op vele vlakken een stuk beter waren. We wonnen de eerste set dan ook zonder veel problemen met 21-11. In de tweede set hadden we de mindere kant van het veld, we lieten het tempo wat zakken en er werden hier en daar wat foutjes gemaakt. Dat maakte er een spannende set van die we uiteindelijk wel nipt wisten te winnen met 23-21.

De volgende poule wedstrijd zou een pak zwaarder worden, we moesten het dan opnemen tegen thuisspelers Glenn Spileers en Dimitri Waeterloos. We speelden op “centre court” en namen een vliegende start. In geen tijd hadden we een comfortabele voorsprong en pakten we de set met 21-7. In de tweede set kregen we het, zoals verwacht, een pak lastiger. Ons samenspel begon stilaan vorm te krijgen en we konden vrij aanvallend spelen. We hadden ook steeds enige punten voorsprong vast en kwamen op 20-17. We verloren wat ongelukkige punten en moesten de verlengingen in. We wonnen de de set toch nipt met 23-21.

Zo kwamen we onze poule door en mochten we het in de halve finale opnemen tegen Robin Cuvelier en Quentin Ducrocq. Alweer 2 onbekenden, wel blijkt Robin geen slechte enkelspeler te zijn, gezien zijn 19de plaats op de heren enkel ranking. Het beloofde geen gemakkelijke partij te worden dus. We begonnen opnieuw goed aan de partij en namen een mooie voorsprong van 5 punten. Bij een stand van 18-14 leek de eerste set bijna niet meer te kunnen ontsnappen. Toch liep het niet meer vanaf dat moment, we maakten enkele fouten en kregen het moeilijk in verdediging. We verloren de set, toch wat onverdiend, met 18-21. In de tweede set stonden we vrij snel onder druk. We kwamen op een achterstand en hadden niet meteen een antwoord op hun opgelegde spel. Toch liepen we nooit ver achter, maar waren ook nooit bij machte om de achterstand goed te maken. We verloren ook de tweede set met 18-21. Robin en Quentin wonnen later ook het tornooi.

Later op de dag mocht ik aantreden in het gemengd dubbel met Froni. In onze eerste wedstrijd moesten we het opnemen tegen Sofie Godfroid en Dirk Demil. We begonnen goed aanvallend aan de wedstrijd en kwamen zo snel op een degelijke voorsprong. We wonnen dan ook de eerste set comfortabel met 21-8. In het begin van de tweede set was het terug even zoeken naar ons aanvallend spel. We begonnen moeizaam, maar speelden terug een stuk beter in de 2de helft van de set. We wonnen de set overtuigend met 21-14.

Daarna mochten we het opnemen tegen Dominique Titiljon en Eric Van Erpe. Ik kende Eric van naam en wist dat hij een lastige tegenstander kon zijn, toch had ik er nog nooit tegen gespeeld en was het dus vooral afwachten. In het begin van de partij wisten we even niet wat er ons overkwam, we zagen de shuttles steeds te laat aankomen en de dame viste alles op een ongelooflijke manier over het net. We kwamen op een achterstand en verloren de eerste set met 15-21. In de tweede set begonnen we een stuk beter en konden we een kleine voorsprong vasthouden. We maakten zelf weinig fouten en kregen wat meer inzicht in de partij, we wonnen de tweede set met 21-15. In de derde set bleef het steeds spannend, we hadden nooit een grote voorsprong en kwamen ook nooit ver achter. Toch moesten we nipt de duimen leggen en verloren we de set met 18-21. Eric en Dominique wonnen later ook het tornooi.

Persoonlijke conclusie: Het dubbelspel met Jochen ging steeds beter, vooral onze 2de wedstrijd leek de beste. We draaiden goed samen en konden sterk aanvallen. Echter in de laatste match kregen we het niet voor elkaar om hetzelfde spel te spelen. Ook in het gemengd was het even zoeken naar het goede samenspel, ook daar ging het steeds beter, maar kwamen we misschien iets te snel tegen een goede tegenstander. We verloren wel 2 keer van de latere winnaars. Het moet gezegd, “den B2” is niet meer wat het was, met het nieuwe ranking systeem kan je gemakkelijk A (en ex-A) spelers tegenkomen. Toch lijkt het mij zeker voor herhaling vatbaar, eens ik nog eens B2 ben 😉 . Vanaf december vertoef ik vermoedelijk terug tussen de B1’tjes.

Na enkele weken rust was het woensdag 5 november terug aan ons. We moesten het opnemen tegen De Nekker 1G en dat in Mechelen. In de heenronde wisten we vrij vlot 7-1 te winnen en hadden dus goede hoop om 1 punt of meer mee te brengen richting Eeklo. Echter in tegenstelling tot de heenronde kon Anne niet meedoen omdat ze niet tijdig in Mechelen kon geraken. Kjell moest afhaken wegens blessure en aan de kant van de Nekker was Lieve terug fit bevonden. Wij ging de strijd terug aan met Kim, Valentine, Stijn, Kevin en ikzelf.

Kevin en ik begonnen met de dubbel tegen Tom Lenaerts en Wim Dhooge. Dit zou een haalbare kaart kunnen zijn gezien de laatste paar wedstrijden die we reeds speelden. Toch begonnen we niet lekker aan de partij. We maakten veel fouten en hadden weinig zich op de lijnen van het terrein. Door het weinig zicht konden we niet echt snel spelen waardoor we ook te weinig konden aanvallen. We verloren de partij zonder echt kans te hebben op setwinst. Het werd 21-15 en 21-16 voor Tom en Wim.
Ondertussen zat het ook niet echt mee bij onze dames. Kim en Valentine namen het op tegen Charlotte Naessens en Lieve Van Rompaey. Halfweg de eerste set kreeg Valentine een shuttle in haar linkeroog, wat het moeilijk maakte om geconcentreerd verder te spelen. Onze dames bleven vechten maar verloren hun partij met 21-17 en 21-13.

Tussenstand : 2-0. Meteen een duidelijk verschil dan in de heenronde waar het toen 2-0 voor ons stond.

Stijn mocht dan als eerste heer aantreden tegen Gerrit Scoliers, terwijl ik het nog eens mocht opnemen tegen Tom. Ik wist in de heenronde vrij vlot de maat te nemen van Tom en had dus goede hoop. Ook nu startte ik goed en nam ik meteen enkele punten voorsprong. Ik won de eerste set met 17-21. Ook in de tweede ging ik goed verder, maar kon het net niet afmaken. We kwamen op 20-20 en ik speelde 2 mindere punten waardoor ik de set verloor met 22-20. In de derde set ging het aanvankelijk terug gelijk op. Ik kon pas een voorsprong bemachtigen na het wisselen van de speelhelft. Daarna won ik mooi de set met 13-21.
Intussen had ook Stijn zijn taak volbracht en wist hij zijn partij te winnen met 10-21 en 17-21.

Tussenstand : 2-2. Terug op gelijke hoogte …

Daarna mochten de dames enkelen, Valentine mocht het opnieuw opnemen tegen Lieve. Kim mocht voor het eerst dit seizoen enkelen en nam het op tegen Charlotte. Valentine kreeg steeds meer last van haar oog en hoofdpijn, waardoor een goede match spelen er helaas nooit inzat. Valentine gaf wel alles, maar kon een verlies niet voorkomen. De twee sets, 21-15 en 21-14 waren beiden voor Lieve. In Kim’s enkel was het vooral even zoeken naar het juiste spel. Het was voor Kim al terug een half jaar geleden dat ze nog eens enkel speelde en dat was duidelijk merkbaar. Het bewegen liep niet zo super en ook tacktisch kon het beter. Toch was Kim zeker niet kansloos, maar verloor ze toch de partij in 2 sets met 21-14 en 21-18.

Tussenstand : 4-2. Een gelijkspel was nog maximum haalbaar en dus ook het eerste puntenverlies was een feit.

Stijn en Valentine mochten het in hun mix opnemen tegen Wim en Lieve, terwijl Kim en ik het opnamen tegen Gerrit en Charlotte. Kim en ik gingen goed van start en vochten voor ieder punt. We wonnen toch wel verdiend de eerste set met 16-21. In de tweede set zat het niet echt mee. We kwamen vaak onder druk en konden niet altijd even goed uit de verdediging komen. We verloren de 2de set nipt met 21-19. Alles op de derde set dus. In die derde set bleef het spannend. Geen van beiden kon een deftige voorsprong bekomen en was het dus afwachten. Op het einde van de set waren wij toch net iets beter en wonnen we met 18-21. Ondertussen hadden Valentine en Stijn ook hun partij gespeeld. Zij verloren jammer genoeg in 2 spannende sets met 23-21 en 21-18. Hier zat misschien iets meer in, mocht Valentine met beide ogen de shuttle viseren 🙂

Eindstand : 5-3. Een eerste nederlaag was dan ook een feit. Ik wist op voorhand wel dat het lastig zou worden in Mechelen. Thuis is de Nekker zeker een sterke ploeg en niet te onderschatten. Al had ik wel gehoopt hier een puntje mee te kunnen pakken naar Eeklo.
Toch blijven we voorlopig leider in de reeks en zijn we ondertussen ook mathematish zeker van behoud in 2de liga. We staan momenteel 4 punten voor op de 2de in de stand, Dijlevallei 2G.

Persoonlijke conclusie : Onze dubbel was zeker niet goed. We maakten teveel fouten en liepen eigenlijk steeds achter de feiten aan. We konden ons slecht oriënteren op het terrein en speelden eigenlijk te verdedigend. In mijn enkel speelde ik toch iets beter. Ik nam weinig risico en speelde een redelijke partij. Ik gaf zelf ook weinig weg en kon in de derde set wel het verschil maken. In het gemengd kregen we het vooral moeilijk in de tweede set. We veranderden ongewild ons eigen spel en kwamen hierdoor toch wat in de problemen. Toch herpakten we ons goed en wisten alsnog de winst te pakken.

Onze volgende wedstrijd is op 25 november, thuis tegen directe concurrent Dijlevallei 2G. Bij winst kunnen we de champagne laten knallen en zijn we verzekerd van de titel. Bij een gelijkspel is het nog even afwachten en moeten we nog één punt zien te halen in de 2 overige wedstrijden. Het zal dus een spannende avond worden. Alle supporters op post dus!

Na enkele jaren van afwezigheid deed ik dit jaar terug mee aan de provinciale kampioenschappen, Oost-Vlaanderen. Hoewel ik in alle disciplines eigenlijk het B2 klassement heb, deed ik toch overal mee in B1. Zo speelde ik mee het in het heren enkel, gemengd dubbel met Kim en was het de bedoeling om te dubbelen met Kjell. Echter had Kjell te veel last van een vervelende tenniselleboog en speelde ik uiteindelijk met Jan Tuerlinckx, Jan zat ook zonder partner door het uitvallen van Shane.

Op zaterdag 1 november mocht ik eerst aantreden in het heren enkel tegen Tom De Daele. Ik kende Tom niet, dus was het afwachten. De eerste set wist ik vlot te winnen met 21-12. De tweede set ging een stuk moeizamer, ik kon geen voorsprong bekomen en speelde heel nerveus. Ik kreeg een setpunt tegen op 20-21 en kwam met wat geluk weg. Daarna maakte ik 2 goede punten en won mijn eerste partij met 21-23.

Daarna mocht ik het opnemen tegen alweer een onbekende, Jeroen Vanhercke. Ik speelde opnieuw een zeer nerveus spel en wist nauwelijks deftige punten te scoren. Toch won ik deze partij gemakkelijker dan de eerste. Ik wist in 2 sets te winnen met 21-14 21-12.

In mijn volgende partij, de kwartfinale, moest ik het opnemen tegen 3de reekshoofd Seppe Debuysscher. Ik speelde nog steeds niet echt soepel en had weinig gevoel en slagvastheid. Toch kon ik een redelijke partij brengen, al waren er weinig rally’s te zien in de eerste set. Ik stond praktisch de hele set op een voorsprong, maar toch verloor ik de set nipt met 19-21. In de tweede set kwam snel op een 5 tal punten achterstand. Toch kwam ik nog terug, maar moest uiteindelijk toch een matchpunt laten aan Seppe. Dat punt wist ik te maken om vervolgens ook de 2de set binnen te halen met 22-20. In de derde set ging het terug lang gelijk op, ik speelde nog steeds ondermaats en niet echt druk zetten. Ik verloor de kwartfinale uiteindelijk met 17-21.

Exit in de enkel, op naar het dubbel dus. Met Jan mochten we het in onze eerste partij opnemen tegen Bert Melkebeke en Tim Van Den Berghe. Normaal zou dit een haalbare kaart moeten zijn voor Jan en mij, echter hebben Jan en ik nog nooit echt veel met elkaar gespeeld, dus werd het toch wat afwachten. We ging goed van start en namen vlot een comfortabele voorsprong. Zo wonnen we dan ook de eerste set met 21-14. In de tweede set kregen we niet echt een voorsprong te pakken en bleef de score lang gelijkopgaand. Toch kregen wij het eerste set punt maar konden het toch niet afmaken. We verloren de set nipt met 20-22. In de derde set gingen we terug een pak gretiger van start en wisten we opnieuw vlot een voorsprong te nemen. We wonnen de set met 21-12.

In de volgende wedstrijd moesten we het opnemen tegen Quentin Bouchez en Stefaan De Rijcke. Zij stonden als eerste reekshoofd en voor ons duidelijk de zwaarste wedstrijd uit de poule. We begonnen aan de mindere kant van het terrein en wisten niet goed hoe te spelen. Bovendien kregen we bijna geen aanvalskansen en werden er weinig rally’s gespeeld. We verloren de eerste set dan ook met 15-21. In de tweede set kregen we iets meer zicht op het terrein en de partij. We draaiden goed mee, maar moesten toch de set laten gaan met 18-21.
Exit in de dubbel, al hadden we niet bepaald de beste loting.

Op zondag mocht ik dan aantreden in het gemengd dubbel met Kim. Daarin mochten we het direct opnemen tegen het eerste reekshoofd Laurens Pluquet en Yasmine Vandevelde. We ging goed van start en maakten zelf de meeste punten. Toch bleef het lang spannend, maar we wonnen de eerste set nipt met 21-18. In de tweede set ging het iets beter, we gingen iets tacktischer spelen en wonnen zo ook de tweede set met 21-14.

Daarna mochten we het opnemen tegen Davy De Grauwe en Saskia Vereecke. Ook zeker een koppel om rekening mee te houden. We speelden nooit eerder mix tegen elkaar, maar gemakkelijk zou het zeker niet worden. We begonnen aan de mindere kant van het terrein en ik had zeer beperkt zicht op de shuttle. Bovendien maakten we te veel fouten en verloren we de set met 13-21. In de tweede set ging het dan een stuk vlotter voor ons en wisten we wel de set te winnen. We wonnen de set met ongeveer dezelfde score, 21-12. In de beslissende derde set kwamen we op een 6-11 achterstand. Die achterstand wisten we nog deels goed te maken, maar konden nooit echt meer gelijk komen. We verloren de partij in de derde set met 16-21.

Als laatste wedstrijd in de poule mochten we het dan opnemen tegen Edwin Hurst en Rosita Bracke. Daarin kenden we eigenlijk geen problemen en wonnen de partij uitermate vlot in 2 sets, 21-8 en 21-9. Het niveau verschil was toch wat te groot en de loting zat niet echt mee voor hen.

Persoonlijke conclusie: In het enkelspel kwam ik verder dan ik verwacht had, ik hoopte uiteraard wel een eindje te komen maar speelde daar zeker niet mijn beste wedstrijden. Toch kwam ik niet tegen onverslaanbare tegenstanders en verloor ik een partij die ik zeker kon winnen, dat op zich is natuurlijk wel jammer. In het dubbel met Jan was het vooral afwachten en verloren we eigenlijk verdiend van het eerste reekshoofd. We speelden niet slecht, maar ons samenspel kon zeker beter. In het gemengd benaderde ik het dichtste mijn niveau. We wonnen verdiend van het eerste reekshoofd, maar verloren uiteindelijk tegen een ander sterk koppel dat veel meer wedstrijden op degelijk niveau kan spelen. We missen net die ervaring om echt mee te doen voor de titels heb ik het gevoel. Al bij al nog eens leuk om mee te doen aan de provinciale kampioenschappen, al was het dit jaar veruit de slechtste sporthal uit de geschiedenis van de PK PBO! Hopelijk is het in de toekomst ergens anders, want daar wil ik in geen geval nog spelen.

Op zaterdag 25 oktober nam ik deel aan het tornooi van DZ99 in Zwevegem. Het was al enkele jaren geleden dat ik nog eens meegedaan had aan het tornooi van DZ99, de sporthal heeft ondertussen een flinke opknapbeurt gekregen en ook de groene vloer werd vervangen door een nieuw blauw exemplaar. Ik speelde er alleen dubbel met Kjell Janssens in het heren dubbel B. Het tornooi werd ingedeeld in verschillende poules, zo zaten wij in poule G en waren we zeker van 3 wedstrijden in onze poule.

We mochten onze eerste wedstrijd aanvangen rond 14u tegen Michiel Filliaert en Jonas Maes. We speelden op één van de 2 middenvelden en het zicht was voor mij zeker niet optimaal. Ik had heel wat moeite om alles goed in te schatten en speelde een heel slechte partij. Gelukkig wist Kjell wel zijn niveau te halen en wisten we zo toch relatief vlot de eerste match te winnen in 2 sets met 21-15 en 21-13.

Daarna mochten we het opnemen tegen het jongste en kleinste koppel van de reeks denk ik. De broers Warre en Senne Houthoofd, beiden heren ongeveer 1,5m groot en duidelijk in volle ontwikkeling. De techniek zat in ieder geval goed bij de heren, nu nog de kracht en de snelheid. Het was echter niet echt een partij voor ons en we maakten er het beste van, maar meer dan 21-9 en 21-7 zat er niet in voor de jonge broers.

Na het ontspannen matchke tegen de kleine broers mochten we het opnieuw opnemen tegen 2 broers, namelijke Joeri en David De Bolle. In tegenstelling tot de vorige match kregen we deze keer waarschijnlijke de grootste heer van de reeks tegenover ons. Toch hadden we weinig problemen om de punten te maken en konden we vlot ons eigen spel opleggen. We wonnen de partij eigenlijk vrij gemakkelijk met 21-10 en 21-12.

Zo waren we onze poule ongeschonden doorgekomen en mochten we het opnemen tegen Stijn Vanmeerhaeghe en Pieter Verhalle. Zij wisten het 2de reekshoofd te kloppen in hun poule, dus het beloofde een pak lastiger te gaan worden. We begonnen goed aan de partij en voelden vrij snel aan dat ook deze partij haalbaar zou worden. We speelden rustig en konden ook deze partij al bij al vrij vlot winnen in 2 sets met 21-12 en 21-13.

Zo stonden we in de halve finale en mocht het opnemen tegen 2 bekenden, Didier Marysse en Broes Naeye. De heren uit Waregem hebben steevast een goede verdediging het zou dus wel eens een lastige partij kunnen worden. We begonnen goed en kwamen al vrij snel op een mooie voorsprong waardoor we de eerste set wonnen met 21-12. In de tweede set lukte het ons niet om tot een deftige voorsprong te komen en bleef het dus lang spannend. Ik maakte in het slot van de set enkele foutjes en we verloren uiteindelijk de set met 17-21. Alles op de derde set dus, we gingen uitermate scherp van start en kwamen zo op een 11-2 voorsprong. Dit gaven we niet meer uit handen en we wonnen de set met 21-12. Op naar de finale dus …

In de finale mochten we het opnemen tegen 2 thuisspelers van DZ99, Steven Dhaene en de wel bekende Bjorn Vannieuwenhuyse. Voor de finale werd al volop uitgekeken naar de bar achteraf, maar eerst moest er nog even gespeeld worden. Kjell en ik gingen in een hoog tempo van start, we zaten snel op de shuttle en konden vrij gemakkelijk de aanval zoeken. We lieten praktisch geen kans onbenut en lieten de tegenstanders ook weinig kans om in hun spel komen. We speelden eigenlijk ook ons beste spel in deze wedstrijd en wonnen de partij overtuigend in 2 sets met 10-21 en 10-21.

Zo wonnen we het tornooi ogenschijnlijk gemakkelijk, maar moesten we toch steeds op onze hoede zijn en zelf het tempo hoog houden. Toch wonnen we verdiend het tornooi denk ik.

Persoonlijke conclusie: Ikzelf speelde in de eerste wedstrijd uitermate zwak, ik had weinig zicht op de shuttle en had duidelijk nog niet optimaal warm. Ik ging geleidelijk beter spelen naar mate de wedstrijden vorderden en speelde eigenlijk mijn beste wedstrijden in de halve finale, maar vooral in de finale. Het was tevens nog eens leuk om tegen Bjorn te spelen, enkele jaren speelden we meermaals tegen elkaar en kwa stijl zijn we beiden blijkbaar weinig veranderd. 🙂 Het was ook een leuk wederzien met enkele ‘oudere’ spelers van DZ99, die nog steeds de club en de organisatie volop trekken. And last bot not least, het was uitermate tof dubbelen met Kjell, ik kon vrijuit spelen en we voelen elkaar goed aan. Eens in de aanval waren we ijzersterk, maar ook verdedigend stonden we ons mannetje. We speelden enkele toffe partijen, zeker voor herhaling vatbaar! 🙂