Damme – Brugge, een wedstrijd die van minder belang was, maar wel best werd gewonnen. Je weet immers nooit dat Ronse nog punten zou laten liggen.
De dubbels werden gestart maar in beide partijen kwam het tot een 3-setter. Bij momenten zag het er niet zo goed uit, waardoor Nick (foto1) zich genoodzaakt voelde om een oude (maar steeds werkende) bezwering toe te passen op de tegenstanders. Dit had dan ook direct resultaat, de eerste dubbels werden alsnog binnengehaald. |
|
De schrik zat er goed in, en niet alleen bij de tegenstanders, zelfs onze (nieuwe) ploegkapitein (foto2) was lichtjes aangedaan. De volgende dubbels werden daarna ook vlot binnengehaald, waardoor het 4-0 stond en waarbij we mooi op schema lagen voor terug een 8-0 op het bord te zetten. In de enkels verliep alles verder vlotjes verder, de enkels werden afgewerkt in 2 sets behalve ik was een buitenbeentje, ik wou er persé 3 spelen waarvan ik de 3de won met 21-3 !! |
|
Tot slot genoten we nog even na in de kantine en maakten in de namiddag een kleine wandeling naar de petanquebaan. Hierbij had onze ploegkapitein het moeilijk zijn emoties te bedwingen, we lieten hem dan ook even alleen om te bekomen. Toen we plots een lichte kreet hoorden snelden we ter hulp, toen we aankwamen zagen we echter dat het de kapitein zeer goed verging.
Ook hij was best tevreden over zijn geleverde prestatie (foto3). |
|
Wat we verder ook niet mogen vergeten melden:
- Ik won met m’n team (Peter, Elke & Kim) in een spelletje petanque
- Nick en ik speelden enkele spelletjes petanque op “zeer hoog niveau”
- Dieter & Nick die het nog presteerden om hun hemd te besmeuren
- (Dieter die in een mum van tijd verloor in het armworstelen van mij)
- Last but not least: de schitterende ontvangst van Micheline en Chris
Het was een schitterende manier om te competitie af te sluiten.
|