Zondag 1 december 2013, D-day in 3de liga B. We werden verwacht in Oudegem, Oudegem staat momenteel 2 punten achter ons, maar ook met 1 wedstrijd minder gespeeld. Dus virtueel staan we op gelijke hoogte. De winnaar van deze partij mocht zich, zo goed als zeker voorbereiden op het kampioenschap. Bij aankomst in Oudegem was snel duidelijk dat alles registers opengetrokken werden en Oudegem ging aantreden op volle sterkte. Wijzelf konden niet beschikken over Anne, superinvaller Kjell en ikzelf had net een week antibiotica geslikt. Winnen zou dus absoluut zwaar worden, een gelijkspel zou al een “overwinning” zijn. We ging de strijd aan met Kevin, Kim, Stijn, Valentine en ikzelf. Gelukkig konden we rekenen op de nodige supporters (-bus), wat absoluut een mooie steun was voor iedereen!

Kevin en ik mochten de dubbel openen tegen Gert Piqueur en Glenn Van Schuerbeeck (beiden A). Kim en Valentine namen het op tegen Sofie Robbrecht (ex-A) en Nele Guns. Kevin en ik startten zeer nerveus, er werden nauwelijks rally’s gespeeld en meer dan de helft van de set waren punten van 4-5 slagen. We kregen geen grip op de set en verloren met 21-16. Ook in de tweede set konden we niet voorkomen dat we op achterstand kwamen. We liepen steeds achter de feiten aan en stonden 19-15 achter. Toch kwamen we nog terug naar 19-20 maar hadden net het geluk niet mee om de set te winnen, we verloren met 22-20. Al zou het wel onverdiend geweest zijn mochten we de set gewonnen hebben.
Kim en Valentine speelden ondertussen ook geen slechte partij, maar moesten toch hun meerdere herkennen in Oudegem. Ze verloren de wedstrijd met 21-19 en 21-17.

Tussenstand : 2-0. Meteen was duidelijk dat we een zware avond tegemoet gingen.

In de heren enkels mocht Stijn het opnemen tegen Glenn (A), in de vorige edities wist Stijn steeds zijn enkel te winnen en daarmee hoopten we dat hij dit ook deze keer terug kon doen. In de eerste set had Stijn duidelijk nog niet het tempo te pakken en moest koudweg de set laten gaan met 21-11. In de tweede set was Stijn opgewarmd en wist hij ook zijn niveau op te trekken. Hij won de tweede set mooi met 17-21. Ook in de derde set wist Stijn de bovenhand te namen en won hij de set met 21-15.
Ikzelf mocht het opnemen tegen Michiel Polfliet, ik ken Michiel al jaren en hebben ook reeds vele malen tegen en met elkaar gespeeld. Op tornooi wist ik er nog niet van te winnen, op competitie had ik er nog nooit van verloren. Iedere keer weten we wel een mooie partij neer te zetten. Toch had ik er nu weinig hoop op, door de antibiotica had ik weinig fysiek en zou dus nooit echt lange rally’s kunnen spelen. Ik begon goed aan de partij en kon ook nog het tempo behoorlijk volgen. Ik wist zelfs tot mijn eigen verbazing een redelijke voorsprong nemen en zelfs zo de set te winnen met 15-21. In de tweede set begon ik het stuk slapper, ik had ook minder zicht op de shuttle en kwam meteen op een te grote achterstand. Ik liet dan ook de set gaan met 21-10. In de derde set probeerde ik terug te vechten voor de punten, maar trapte steevast op mijn tekort aan fysiek. Ik wist enige druk te houden, maar verloor toch de set met 21-17. Toch lieten we terug een mooie partij zien met heel wat lange rally’s, een absoluut plezier om dergelijke partijen tegen Michiel te spelen. (zeker voor herhaling vatbaar 🙂 )

Tussenstand : 3-1. Met de sterke dames van Oudegem zou het moeilijk worden om ook daar in het enkelspel iets te behalen.

Kim speelde voor de gelegenheid (en door de afwezigheid van Anne) de eerste dames enkel, ze nam het op tegen Sofie. Kim speelde zeker geen slechte partij, maar had het duidelijk moeilijk om Sofie onder druk te zetten. De ervaring en het gemak waarmee Sofie speelde, liet wel zien dat Sofie toch nog een maatje te groot is voor onze Kim. Kim liet wel enkele flitsen zien, maar verloor de partij met 21-12 en 21-12. Valentine mocht het in haar enkel opnemen tegen de teruggekeerde Aurelie Schotte. Valentine ging matig van start en had duidelijk last van het zicht op het terrein (het was ook verre van ideaal). Ze verloor de eerste set met 21-15. In tweede set was het niet veel beter en ook hier ging de set naar Aurelie, die toch iets beter bleek te zijn. De set werd verloren met 21-14.

Tussenstand : 5-1. Daarmee was de nederlaag een feit en het kampioenschap voor ons toch wel ver af. We konden enkel de eer hoog houden in de mixen.

Kim en ik mochten de eerste mix aanvangen tegen Michiel en Nele. Met Michiel weet je dat je een te duchten tegenstander hebt en ook Nele mag zeker niet onderschat worden. We begonnen koud aan de partij en moesten duidelijk terug wat ritme zoeken. De set ging gelijk op, maar toch wisten we nipt te winnen met 19-21. In de tweede set starten we een stuk minder, we maakten meer fouten en gingen misschien te snel in verdediging. We verloren de set met 21-11. In de beslissende derde set konden we in het begin weinig veranderen. We kwamen op achterstand en konden niet meteen de score terug gelijk trekken. Na het interval wisten we toch enkele dingen te veranderen en kregen zo terug vat op het spel, waardoor we de set wonnen met 15-21.
Intussen hadden ook Stijn en Valentine hun mixpartij gewonnen in 2sets van Bart Roels en Natasja Ledegen. De wedstrijd werd gemakkelijker gewonnen dan de score doet vermoeden. De eerste set ging naar ons met 19-21, in de tweede werd het 17-21.

Eindstand : 5-3. Onze 2de nederlaag van het seizoen en dit tegen dé titelkandidaat van onze reeks, op zich geen schande al hadden we zeker kansen gehad, mochten we op volle sterkte kunnen aantreden zoals Oudegem dat kon.

Persoonlijke conclusie: In het herendubbel kunnen we aardig meedraaien, maar een gebrek aan wedstrijden op dergelijk niveau bij ons is toch wel merkbaar, winnen was dan ook zeer moeilijk. In het enkel spel speelde ik beter dan verwacht, ik dacht dat ik namelijk vrij snel fysiek zou moeten opgeven, maar viel behoorlijk mee. Ik speelde, gezien de omstandigheden, zeker een goede partij en absoluut leuke rally’s. In de mix was het opnieuw even zoeken en met wat geluk wisten we de eerste set te winnen, maar vooral in de derde set wisten we toch de bovenhand te nemen.

Na deze nederlaag zat Oudegem op rozen om het kampioenschap binnen te halen, met nog 2 wedstrijden te gaan hadden ze genoeg aan 3 punten om zeker te zijn. Echter mochten ze nog een degradatie geplaagd Lokeren ontvangen. Lokeren moest gelijkspelen of winnen om zeker te zijn van hun behoud en daarvoor zette Lokeren alle zeilen bij. Oudegem kreeg het moeilijk en verloor de wedstrijd thuis tegen Lokeren met 5-3! Daardoor krijgen wij onverwachts nog een minikansje om zelf kampioen te spelen. Onze volgende en tevens laatste wedstrijd is thuis tegen Merchtem. Om het kampioenschap zeker binnen te halen moeten we winnen met 7-1, een bijna onmogelijke taak gezien we daar 4-4 gelijk speelden. Toch zullen we er vol voor gaan en er alles aan doen, maar of het voldoende zal zijn …
Voor de laatste keer en misschien wel de belangrijkste keer, supporters op post en schreeuw ons naar de overwinning!