In het weekend van 14 & 15 april stond het tornooi van Danlie (Hamme) op het programma. Ik nam deel in alle 3 de disciplines. Ik speelde dubbel met Kevin, gemengd met Kim. Vorig jaar won ik zowel het dubbel als het gemengd, de bedoeling was dan ook deze titels te verdedigen.

Op zaterdagmorgen mocht ik van start in het enkel. Ik mocht het opnemen tegen Bert Melkebeke. Aangezien ik wel tijdig aanwezig was, maar mijn wedstrijd toch een half uur voor planning werd afgeroepen had ik dus nog niet opgewarmd. Het is dan ook sterk om reeds om 10u een half voor te zitten op planning. Dus totaal koud begon ik noodgedwongen aan de partij. De eerste helft van de set verliep dan ook moeizaam, veel fouten en slecht spel. Toch kon ik de achterstand beperken en beter spelen in de 2de helft van de eerste set. Ik won de set met 21-17. De tweede ging al een stuk beter, daar kwam ik nooit in problemen en won vrij gemakkelijk met 21-10.

Daarna moest ik het opnemen tegen Vlaams kampioen in de mix, Thomas Maes. De eerste set had Thomas duidelijk nog niet zo warm en al snel stond ik een 9-1 voor. Ik won de set dan ook gemakkelijk met 21-6. In de tweede set begon Thomas op dreef te komen en kreeg ik het een pak lastiger. Ik kon geen voorsprong nemen, maar bleef wel bij. Een spannend einde naderde. Waarin ik net niet kon overtuigen en de set verloor met 21-23. In de derde set probeerde ik toch iets slimmer te spelen en ging voor ieder punt. Ik kon een kleine voorsprong nemen en wist deze vast te houden. Ik won de set met 21-16.
Hierdoor zat ik in de halve finales, die op zondagmorgen werden gespeeld.

Nadien mochten Kevin en ik starten met de dubbels. We zaten in een poule van 4 en hadden dus 3 wedstrijden op het programma. De eerste wedstrijd was meteen de belangrijkste, we moesten het opnemen tegen Kristoff De Caigny en Jordy Van Der Sypt. Het was erop of eronder. We begonnen wel geconcentreerd aan de partij maar hadden toch moeite met het tempo en het spel van de tegenstanders. We verloren de eerste set kansloos met 13-21. In de tweede set wisten we goed bij te blijven, we konden soms een kleine voorsprong nemen van 2 punten, maar ook niet meer dan dat. Toch probeerden we te forceren naar het einde toe en gingen we in de fout. We verloren de partij met 17-21.
Daarna moesten we het opnemen tegen Peter Butseraen en Thijs Ducheyne. Geen gemakkelijke tegenstanders, maar misschien wel haalbaar. We begonnen vrij goed en wisten de eerste set te winnen met 21-16. In de tweede set kregen we het toch een stuk moeilijker. We wisten de rally’s meestal te winnen, maar maakten teveel directe fouten. Het werd uiteindelijk nog spannend, maar we wonnen de set in verlenging met 22-20.
Als laatste partij mochten we het opnemen tegen Vincent Grare en Megh Mehta. Gezien de uitslagen tegen de andere duo’s, zeker een haalbare partij. We begonnen matig gemotiveerd, maar wisten vlot de punten te maken en wonnen de eerste set met 21-11. Ook in de tweede set ging het vrij gemakkelijk en wonnen we eenvoudig met 21-11.
Zo eindigden we helaas 2de in de poule, exit in het dubbel.

Op zondagmorgen stond dan terug het enkel op het programma. Ik mocht het opnemen tegen Jordy Van Der Sypt. De laatste keer dat ik tegen Jordy speelde was exact een jaar geleden, toen was het eveneens in de halve finale en verloor ik de partij nipt in 3 sets. Gezien het competitieniveau van Jordy en het niveau waar ik het afgelopen seizoen in speelde, verwachtte ik een pak rammel in 2 sets 🙂 Toch probeerde in ieder geval eervol ten onder te gaan. Ik kon af en toe enkele goede punten maken en profiteerde van de weinige fouten bij Jordy. De eerste set kreeg ik toch weinig kansen en maakte ik teveel directe fouten. Ik verloor de set met 15-21. In de tweede set heb ik mijn spel enigszins aangepast en kon toch meer en meer rally’s spelen. Daarin wist ik meestal de punten naar mij toe te trekken en won ik de tweede set met 21-16. In de derde set kreeg ik het aanvankelijk terug moeilijk, ik kwam op achterstand en vocht voor ieder punt. Na de wissel stond ik 8-11 achter en probeerde alle tempo uit de rally’s te halen en zelf de versnellingen te plaatsen. Dit lukte me vrij aardig en wist de set nog vrij vlot te winnen met 21-13. Een onverwachtse winst en een onverhoopte plaats in de finale!

In de finale mocht ik het dan opnemen tegen Steven Verbruggen, ex-A en 1ste reekshoofd. Het was al enkele jaren geleden dat ik tegen Steven gespeeld had, maar ook toen was ik zeker niet kansloos. Ik begon meteen geconcentreerd aan de partij, maar had al snel door dat er weinig korte punten gingen gemaakt worden. Ik maakte aanvankelijk te veel directe fouten en keek tegen een kleine achterstand aan. Toch bleef ik vechten en wist toch enkele mooie punten af te ronden. Ik won wel verdiend de eerste set met 21-16. In de tweede set liet ik onbewust toch de concentratie wat zakken. Ik stond op een 4-11 achterstand en liet de set zachtjes lopen, met de concentratie op de 3de set. In die 3de set probeerde ik zo goed mogelijk te starten, het zat echter niet mee en ik kwam toch op een 6-11 achterstand. Na het wisselen van helft wist ik meteen een 4-tal punten te maken, wat me goede moed gaf. Ik bleef vechten en wist enkele lange rally’s te maken, langzaam kon ik punt bij punt een voorsprong nemen en uiteindelijk het matchpunt verzilveren op 17-21!!!
Daarmee was de tornooiwinst binnen en won ik het heren enkel B1!!!

Na een half uurtje rust en wat gegeten te hebben stonden de mixen al te wachten, Kim en ik mochten het opnemen tegen Peter Nees en Marijke Dhondt. Peter en Marijke, nog goed voor een halve finale op de laatste provinciale kampioenschappen, dus zeker geen te onderschatten koppel. We begonnen zeer vlot en namen direct 5 punten voorsprong. De strijdlust was niet echt aanwezig bij de tegenstander en de eerste set was voor ons met 21-14. In de tweede set konden we niet echt een voorsprong nemen en bleven we dicht bij elkaar. Verlengingen werden noodzakelijk en wij kregen enkele matchpunten, maar ook de tegenstander kreeg enkele setpunten. We moesten uiteindelijk de set laten schieten met 23-25. In de derde set werd er nog iets beter gespeeld door Peter en Marijke en wisten wij niet ons spel aan te passen. We kwamen op een grote achterstand en hadden het moeilijk. Toch kwamen we nog dichtbij maar verloren toch met 16-21 in de derde set.
Daarna mochten we het nog opnemen tegen het eerste reekshoofd Thomas Maes (Vlaams kampioen mix) en Joyce Pauwels. Ik kende Thomas nog uit mijn enkel partij en wist ongeveer wat te verwachten, een zware wedstrijd. Hoewel het om de eer ging, werd er toch lustig gestreden voor de punten. Het werd zelfs spannend op het einde van de set. We wisten de set te winnen met 21-19. In de tweede set was de strijdlust van de tegenstander toch enigszins verdwenen en kregen we het iets gemakkelijker. We wonnen de tweede set eenvoudig met 21-8.
Jammer genoeg verloren we de eerste partij, waardoor we niet doorgingen in onze poule. We verloren uiteindelijk wel zeer nipt van de latere winnaars.

Persoonlijke conclusie: In het dubbel met Kevin is toch duidelijk dat we een gebrek hebben aan dergelijke wedstrijden op degelijk niveau. Het aanpassen van het ritme kost ons iedere keer een set en is fataal op dit niveau. Over mijn enkel kan ik best tevreden zijn. Ik speelde bij momenten zeer tactisch en wist zo knap de partijen naar mijn hand te zetten. Ik ben dan ook uitermate blij met mijn overwinning, ik had het totaal niet verwacht. In het gemengd hadden we zeker kansen om onze titel te verdedigen, maar hadden we het portie geluk niet aan onze zijde. We speelden niet slecht, maar verloren nipt van de latere winnaars. Toch kijk ik zeer tevreden terug op het tornooi, gezien mijn enkel winst!