Op 10 en 11 maart stond het tornooi van Wetteren op het programma. Op zaterdag werden de dubbels afgewerkt, op zondag het heren enkel en het gemengd. Ik speelde dubbel met Kevin, daarin stonden we 1ste reekshoofd. Gemengd speelde ik met Kim.

Zaterdagnamiddag mochten we starten tegen Lode De Vos en Stijn Eloot. Kevin en ik gingen moeizaam van start. We maakten teveel directe fouten, toch wisten we de set vlot te winnen met 21-13. De tweede speelden we een stuk beter, maar hadden we slecht zicht op het terrein, we verloren de set nipt met 19-21. In de derde set ging het er zeer spannend aan toe. Ieder punt werd zwaar bevochten en niemand liet iets liggen. Toch hielden we op het einde net iets meer over en wonnen met 21-16.
Daarna mochten we het opnemen tegen Jeroen Van Gerwen en Sam Vandenberghe. Zeker geen gemakkelijke partij tegen de lange Jeroen. Echter met vlak spel wisten we toch vlot de punten te maken. We wonnen zowel de eerste als de tweede set op dezelfde wijze en met dezelfde score: twee maal 21-16.
Als laatste wedstrijd traden we aan tegen Jonas Dhondt en Matthias Verhelst. Dit zou de gemakkelijkste wedstrijd moeten zijn op papier. Na een moeizame start konden we toch vlot uitlopen en de eerste set goed winnen met 21-13. De tweede set speelden we iets te laks en bleef de score gelijk tot 12-12. Daarna duwden we even door en gingen vlot naar een 21-14 winst.
Daarmee hadden we de eerste zege van het tornooi binnen.

Op zondagmorgen mocht ik aantreden in het heren enkel, ik stond als 2de reekshoofd en mocht het opnemen tegen Jonas Dhondt. Ik wist meteen de eerste 5 punten te maken en stond dus goed geplaatst. Ik kon die voorsprong steeds behouden en zelfs wat opbouwen. Ik won de eerste set met 21-14. In de tweede set ging ik iets minder goed van start, ik kwam op een kleine achterstand, maar wist deze toch nog goed te maken. Daarna liep ik terug uit en won ook de tweede set met 21-14.
In de finale mocht ik het dan opnemen tegen Stijn Eloot (eerste reekshoofd). De eerste set wist ik goed te domineren en won ik vrij gemakkelijk met 21-11. De tweede set ging het een stuk minder, ik had bijna geen zicht op de aanvallen van Stijn en kon geen voorsprong opbouwen. Ik verloor de tweede set met 16-21. In de derde set kon ik terug enkele mooie punten maken. Toch speelde ik tactisch niet altijd zoals het moest en maakte het mezelf onnodig moeilijk. De score bleef gelijk en op het einde van de set moest ik toch afhaken en verloor met 18-21. Een jammerlijk verlies, waar winst zeker tot de mogelijkheden behoorde.

Na een korte pauze mochten we dan van start in de mix. We mochten het opnemen tegen het wit-wit duo Christophe Dujardin en Julie De Vos. Daarin begonnen Kim en ik zeer goed, al snel stonden we 5-6 punten voor en wisten we vlot de eerste set te winnen met 21-11. In de tweede set ging we goed door en konden we opnieuw een mooie voorsprong bijeen spelen. We wonnen ook de tweede vlot met 21-14.
Daarna moesten we het opnemen tegen Jeroen Van Gerwen en Maaike Pollet. Een zeker niet te onderschatten duo en zeker geen gemakkelijke wedstrijd. De eerste set ging terug vlot, we konden goed punten pakken en wonnen vrij gemakkelijk met 21-16. De tweede set hadden we een stuk minder zicht en werd het moeilijk om de rally’s te domineren. We verloren de set met 16-21. In de derde set vochten we voor ieder punt, het werd absoluut geen gemakkelijke set. We kwamen steeds een 2 tal punten achter, maar konden nooit echt dichter komen. We verloren dan ook de set met 18-21. Een pijnlijk verlies, ook hier zat de winst er in.
Daarna moesten we het opnemen tegen Nick Dermaux en Sofie Van Landeghem. Normaal gezien een haalbare kaart. Toch ging we geconcentreerd van start en wisten we meteen een mooie voorsprong bij een te spelen. We wonnen de eerste set met 21-10. In de tweede minderden we enigszins het tempo, hierdoor bleef de score zowat gelijk en bleef het toch nog wat spannend. Uiteindelijk wonnen we de tweede set wel met 21-17.
Na enige pauze mochten we het dan opnemen tegen mijn dubbelpartner en de broer van Kim, Kevin en Emma Mussche. Ook zeker geen gemakkelijke partij. We gingen gemoedelijk van start, we namen een kleine voorsprong, maar voelden steeds de spanning. We wonnen de eerste set wel met 21-17. In de tweede gingen we meteen goed door, we namen een mooie voorsprong van 6-7 punten en speelden de set rustig uit. We wonnen met 21-10.
Als laatste partij mochten we het opnemen tegen 1ste reekshoofd, Lens Meyvaert en Nele Guns. Altijd een lastige tegenstander en ook nu moesten we op ons hoede zijn. De eerste set ging moeizaam, we konden niet echt een voorsprong forceren en verloren de eerste set nipt met 19-21. Zowaar kregen Lens en Nele al het idee om te ‘stunten’. De tweede set moest het dan toch beter en dat deden we ook. We konden enkele mooie rally’s goed afmaken en namen een kleine voorsprong. Die voorsprong wisten we te behouden en we wonnen de set met 21-14. In de derde set was dan de veer en Lens’ zijn racket gebroken… Hier namen we terug een vlotte voorsprong en wonnen we de set overtuigend met 21-10.
Zo eindigden we op de tweede plaats, al zat winst er zeker in.

Persoonlijke conclusie: Het dubbel met Kevin ging op zich niet zo schitterend, we speelden niet ons beste niveau vond ik. Toch wisten we ons wedstrijd allemaal relatief gemakkelijk te winnen. In mijn enkel speelde ik in de eerste partij vrij goed. Ik kon de punten maken wanneer het echt nodig is en maakte weinig fouten. In de finale merkte ik in de 3de set dat ik het toch wat fysiek lastig kreeg om alles bol te werken. De tegenstand op zich zou normaal geen probleem mogen opleveren, maar de vele wedstrijden werden toch fataal. In het gemengd speelden Kim en ik heel wat goede wedstrijden. We kwamen zelden echt in problemen, toch verloren we van dezelfde tegenstanders als vorig jaar, al waren we er zeer dicht bij. Toch blik ik tevreden terug op het tornooi met 2 keer een finale plaats en een overwinning.