Op zondag 20 April stond alweer de laatste wedstrijd van het seizoen op het programma. We moesten het thuis opnemen tegen directe concurrent om behoud, DZ99. Zoals verwacht kwam DZ99 opdagen met hun sterkste ploeg, het ging dus geen gemakkelijke klus worden. De winnaar van deze ontmoeting was zeker van behoud, bij gelijk spel of verlies was het afwachten wat Lokeren deed tegen Zwijndrecht.

Zoals altijd werd er gestart met de dubbels, Dieter en Nick namen het op tegen Tony Montoye en Ruben Maes, Anton en ik speelden tegen Roel Van Heuckelom(A-speler) en Matthias Raepsaet.
In onze eerste set gingen we vrij goed van start en kwamen we op een kleine voorsprong die we niet meer uit handen gaven, we wonnen de set met 21-16. In de tweede set speelden de tegenstanders een versnelling hoger en was de foutenlast bij ons te groot. We verloren de set met 13-21. In de derde set ging het aanvankelijk hetzelfde, toch konden we beter volgen en bleven we aanklampen. We konden de score gelijktrekken tot 17-17, daarna moesten we toch de duimen leggen met 17-21. Ondertussen hadden Nick en Dieter hun partij gewonnen in 2 sets, 21-16 en 23-21.

Tussenstand 1-1. Een goede start gezien de kwaliteit van de tegenstanders lijkt me.

Daarna werd de 3de dubbel gespeeld en ging Anton de strijd aan met Matthias Raepsaet in de eerste enkel. Anton wist in de eerste set niet te overtuigen en verloor de set met 12-21. In de tweede set ging het al een stuk beter en stond Anton steeds aan de goede kant van de score. Toch kwam het aan op verlengingen en werd de stress-bestendigheid plots een belangrijke factor. Jammer genoeg moest Anton de set laten gaan met 23-25. In de derde dubbel namen Dieter en Chris het op tegen Pieter Naert en Roel Van Heuckelom (1ste dubbel op papier). Hier werd duidelijk, met de aanvallende kracht van Pieter en het tacktische spel van Roel, dat onze jongens hun sterkste spel zouden moeten spelen om een kans te hebben. Echter was het verschil te groot en verloren Dieter en Chris in 2 sets, 14-21 en 7-21.

Tussenstand 1-3. Waarschijnlijk een terechte tussenstand, al hadden we hier stiekem op 2-2 gehoopt.

Daarna werd de laatste dubbel gespeeld door Anton en mij tegen Matthias en Pieter. En begon Nick zijn enkelspel tegen Roel. In onze partij begonnen we zeer goed, we namen direct een goede start en hielden onze voorsprong goed vast. We wonnen de eerst set met 21-14. In de tweede set speelden we een stuk minder aanvallend en speelden trager dan in de eerste set, we verloren dan ook de set met 21-8. In de beslissende derde set bleef het lang gelijkopgaand. Geen van beiden konden een voorsprong opbouwen en bleef het zeer spannend tot 19-19. Door 2 ongelukkige fouten verloren we de partij met 19-21. Ondertussen had Nick het knap lastig met de vele schijnbewegingen van Roel. Nick bleef lang meegaan in de rally’s maar moest uiteindelijk toch zijn meerdere erkennen in 2-sets, 15-21 en 12-21.

Tussenstand 1-5. Het verlies was een feit, Zwijndrecht was onze resterende hoop op behoud. Bij een gelijkspel van Zwijndrecht tegen Lokeren kwam het dus aan op wedstrijden, dus gingen Dieter en ik nog voor de winst in onze enkel.

Dieter mocht het opnemen tegen Ruben, ik mocht mij revancheren op Tony Montoye (ik verloor nipt van Tony in de kwart finale op het tornooi van Brugge 2008). Aangezien beide partijen gelijktijdig begonnen heb ik niet veel gezien van Dieter, maar zoals wel meer dit seizoen was het vertrouwen in elkaar aanwezig. Ik begon mijn partij wat onzeker, maar ook Tony wist een matige start te nemen, het verliep gelijk tot 8-8. Daarna kon ik een kleine voorsprong nemen en wist ik mijn fouten te beperken en mijn voorsprong te behouden. Ik liep steeds verder uit en kon de eerste set overtuigend winnen met 21-14. In de tweede set startte ik uitermate geconcentreerd, ik nam direct een mooie voorsprong en kon op 11-4 even pauzeren. Toch wou ik het tempo niet laten zakken en Tony geen mogelijkheid geven om terug in de partij te komen. Ik bleef het tempo hoog houden en de druk bij mijn tegenstander te leggen. Ik won ook vlot de tweede set met 21-7 en was mijn revanche meer dan geslaagd denk ik. Ondertussen was ook Dieter bezig met zijn laatste inspanningen dit seizoen. Hij wist knap te winnen van Ruben Maes in 2sets, 21-15 en 21-19.

Eindstand 3-5. Misschien een terechte eindstand al had een gelijkspel er wel ingezeten denk ik.

Het was dus even afwachten wat Lokeren zou doen tegen Zwijndrecht. Jammer genoeg voor ons wist Lokeren zeer verrassend te winnen van Zwijndrecht met 6-2 waardoor Lokeren voor het eerst dit seizoen boven ons staat en wij dus als voorlaatste eindigen in de reeks.
Hierdoor zullen we normaal terug degraderen naar 3de liga wat wel jammer is, aangezien ik toch vond dat we behoorlijk meededen in 2de liga. Hopelijk kunnen we dat volgend seizoen bevestigen.